Author: Αλεξάνδρα Τσόλκα
Μέγκαν Μαρκλ: η κακιά συννυφάδα του παγκόσμιου συμπεθεριού
του Αλεξάνδρα Τσόλκα Φόρεσε το καπέλο, αλλά όχι το βέλο και πόζαρε τη θλίψη, σα μοντέλο. Έκλαψε με ένα εξαιρετικό αδιάβροχο μεικ απ, δάκρυα από εκείνα που δεν ασχημαίνουν, όσο και αν τα βλέφαρα βαραίνουν. Προσπάθησε να κερδίσει τα βλέμματα στην ατέλειωτη σε διάρκεια κηδεία της γιαγιάς βασίλισσας Ελισάβετ Β, που χάζευε όλος ο πλανήτης, σα πασαρέλα των δυνατών, πλούσιων και ηγετών. Η [more…]
Κάρολος Κουν: Θυμήσου ελληνικό θέατρο
της Αλεξάνδρας Τσόλκα Γυμνάσιο ήμουν; Λύκειο; -δε θυμάμαι- όταν η μαμά ενός φίλου, μας μάζεψε τέσσερις – πέντε βαριές περιπτώσεις της αμφισβήτησης του συστήματος της εκπαίδευσης –όσο μας έκοβε πάντα!- μας έχωσε στον ηλεκτρικό και μας κατέβασε στην Ομόνοια. Και μόνο που απ τα προάστια κατεβαίναμε στο εξωτικό κέντρο, στο «κλεινόν άστυ», ήταν για μας μέγιστη εμπειρία! Εκείνη με την ωραία τσάντα της, [more…]
Θυμήσου, εσύ που ήσουνα παιδί στη δεκαετία του ‘70
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΚΑ Εμείς, που γεννηθήκαμε εκεί στην εκπνοή της δεκαετίας του 60 και σ αυτήν του 70! Αυτοί που ομαδικά μας ονόμασαν Generation X! Μεγαλώσαμε με την ασφάλεια της γενιάς, που δεν γνώρισε τα ζόρια, που δεν είχε περάσει καταστροφές, πόλεμους, εθνικές τραγωδίες, εμφυλίους, κατοχές. Απόηχος η χούντα, κάπου στο πίσω μέρος της βεβαιότητας, σαν θολές αναμνήσεις από συζητήσεις και μια ιαχή «έρχεταιαιαι» και [more…]
Βασίλισσα Ελισάβετ: Η εικόνα πάνω από τις ζωές όλων των άλλων
της Αλεξάνδρας Τσόλκα Η Ελισάβετ – Αλεξάνδρα – Μαίρη, η Λίλιμπετ όπως την αποκαλούσαν οι αγαπημένοι της, έχει, ήδη, περάσει στην Ιστορία. Η ζωή της πια μετριέται με μια παύλα, δίπλα στο όνομα της. 21 Απριλίου 1926 – 8 Σεπτεμβρίου 2022! Εικόνες από τις μέρες πένθους δείχνουν ανθρώπους να κλαίνε, ενώ στα σοσιαλ κυρίες, περισσότερο, που έχουν παρακολουθήσει το τηλεοπτικό The Crown, λυπούνται [more…]
Ω! Η Μύκονος!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΚΑ Λάτρευαν, λέει τα αρχαία χρόνια οι Μυκόνιοι, το Διόνυσο της μέθης και της οργιώδους επαφής, τη μάνα του τη Σεμέλη και τον Ποσειδώνα της θάλασσας. Εδώ ο Ηρακλής σκότωνε γίγαντες και μετά πέρναγαν κάτοικοι Αιγύπτιοι, Ικάριοι, Φοίνικες και Μινωίτες, ώσπου οι Ίωνες να δώσουν τα τελικά τους χαρακτηριστικά. Δηλιακή Συμμαχία –δίπλα ο αρχαίος κόσμος των ισχυρών που κείτονται πέτρες [more…]
Κωνσταντίνος Τζούμας, complete unknown: μια παλιά συνάντηση
της Αλεξάνδρας Τσόλκα Παρακολουθώ, αυτό το φθινόπωρο του 2021, από την Βοστώνη, πια, μια συνέντευξη του Κωνσταντίνου Τζούμα, στους Βαμβακάρη και Γιαννούτσο, που είναι απολαυστικοί και οι τρείς τους. Σκέφτομαι γενικά τη σύμβαση της συνέντευξης και τελικά είναι παράλληλος λόγος, αν μας μένει τίποτα, αν θυμόμαστε έστω και την φυσιογνωμία του άλλου. Θυμάμαι πως το «complete unknown» είχε παίξει τόσο στη μία και [more…]
Θανάσης Βέγγος: ο αξέχαστος καλός μας άνθρωπος
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΚΑ Ήταν Τρίτη πρωί, άνοιξη, Μάης, 3 είχε ο μήνας. Σε ένα δωμάτιο του Ντυνάν, μέσα σε οσμές απολυμαντικών, σε φόντο λευκό όπως τα σεντόνια, ο άνθρωπος φεύγει. Κόντρα η άνοιξη έξω απ το παράθυρο. Κόντρα και η θέληση μας. Ο Θανάσης Βέγγος είναι το ασπρόμαυρο στο θερινό σινεμά της νιότης, η ταινία της Κυριακής στην τηλεόραση, το σπαρακτικό γέλιο, [more…]
Ουάιλντ, Μαγιακόφσκι, Τρικούπης: 3 άνδρες, σε 3 καταδικασμένους, παράφορους, μοιραίους έρωτες, σπασμένους στα 3
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΚΑ Διασημότητα, ή μη! Ιδιοφυΐα ή όχι! Παλιοί καιροί ή μοντέρνοι χρόνοι! Τι σημασία έχει; Οι άνθρωποι όλοι, σε όλους τους χρόνους, σε κάθε τόπο, χρωστάνε σε έναν έρωτα. Και κάποιοι απ αυτούς είναι μοιραίοι, ολέθριοι, σπαρακτικοί, βαραίνουν από κοινωνικά και κοσμικά κόστη ή από σπασίματα στα 3. Και ότι και αν λέμε, ο έρωτας δεν είναι κόκκινο λαμπερό σα [more…]
Ζαζά Γκαμπόρ: Ω! Εμβληματική, απόλυτα Χολυγουντιανή σταρ!
της Αλεξάνδρα Τσόλκα Αυτά τα θεσπέσια πλάσματα, τα φτιαγμένα από χαρτί, φλας, πόζα και ηδυπάθεια, σαγήνη, ιδανικό, τάχα μου προσβασιμότητα! Ω! Αυτά τα χολιγουντιανά μας, πρότυπα, που βυθίσαν την γυναίκεια αισθησιακότατα στη ντεκαπάζ, τις κυματιστές μπούκλες και τους -αποκαλύπτοντας, πάνλευκους γυαλιστερούς ώμους και μπούστα- δήθεν αυστηρούς κότσους, τα μετάξια και τις γούνες, τις λεπτές μέσες και τα τονισμένα στήθη με τις στρογγυλεμένες περιφέρειες, την [more…]
Μια κάποια Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΚΑ Καμιά φορά και ένα καιρό, αλλά τώρα να πριν λίγο, ήταν ένα μικρό κορίτσι, ωραίο όπως όλα τα εύθραυστα κλαράκια της ηλικίας της, που σα χνούδια ετοιμάζονται να παρασυρθούν από κάθε θρόισμα αέρα. Κοίταζε τα σπυράκια της στο καθρέφτη, ζύγιζε τα κιλά της, τραβούσε τη μύτη της ψηλά, ώσπου την πονούσε, όποτε δεν την έβλεπαν να της αλλάξει σχήμα, άλλαζε [more…]