του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Ένας ακόμη Δημοκρατικός πρόεδρος των ΗΠΑ ο Τζο Μπάιντεν, δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για νέους πολέμους στην ανθρωπότητα, σπέρνοντας τον τρόμο, την ανασφάλεια και φυσικά όπου πατήσει το πόδι του ο αμερικανικός στρατός, τον όλεθρο και την καταστροφή.
Με την αποχώρηση των Αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν, ανοίγει ο δρόμος του διαβόλου, που ονομάζεται μουσουλμανικός θρησκευτικός φανατισμός και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη διεθνή τρομοκρατία. Οι Ταλιμπάν αμέσως βρήκαν τους πρώτους συμμάχους τους, Τουρκία, Πακιστάν, Κίνα, Ρωσία. Δεν τις λες και αμελητέες δυνάμεις, κάθε άλλο.
Έτσι ο νέος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, μπορεί να εμφανίζεται φιλειρηνικός και να δείχνει πως θέλει να αποχωρήσει από ένα πολεμικό μέτωπο, όμως αυτό που θα προκύψει από αυτή την ενέργεια υποκρύπτει ακριβώς το αντίθετο.
Με την απόλυτη επικράτηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, ανοίγει ένας νέος κύκλος τρόμου. Όπως επίσης και του μεγάλου μεταναστευτικού κύματος Αφγανών προς την Ευρώπη, όπου ανάμεσά τους θα εισβάλουν και πολλοί εκπαιδευμένοι τρομοκράτες, οι οποίοι θα έρθουν στη γηραιά ήπειρο, με σκοπό να οργανώσουν τη δράση των τρομοκρατών στη δύση.
Αυτό θα δώσει την αφορμή για ακόμη πιο σκληρή επιτήρηση και αύξηση των δυνάμεων ασφαλείας στις χώρες της δύσης. Η ανασφάλεια που θα δημιουργηθεί σε πολλές χώρες, θα οδηγήσουν τις ΗΠΑ σε νέες πωλήσεις εξοπλιστικών. Θα δημιουργήσουν νέους εχθρούς που θα θέτουν σε κίνδυνο την παγκόσμια ασφάλεια, ώστε στην πορεία να χτυπήσουν ένα ακόμη κέντρο διεθνούς τρομοκρατίας που θα γεννήσουν τα ευφάνταστα ΝΑΤΟΙΚΑ λαγωνικά και τα λεβεντόπαιδα της CIA.
Ας ρίξουμε μια ματιά στις δράσεις των προέδρων τις τελευταίες δεκαετίες.
Το 1991, ο Ρεπουπλικανός Πρόεδρος (μπαμπάς) Τζορτζ Μπους, κάνει τον πόλεμο του Κόλπου, όταν το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν, επιτίθεται πρώτα στο Ιράν και στη συνέχεια στο Κουβέιτ, χώρες που απομυζούσαν πετρελαϊκά οι ΗΠΑ.
Το 2003 ο άλλος Ρεπουπλικανός Πρόεδρος, (ο γιός) Τζορτζ Μπους, με κατασκευασμένα σενάρια περί ανάπτυξης από το Σαντάμ πυρηνικού εξοπλιστικού προγράμματος εισβάλει στο Ιράκ με την επιχείρηση “Σοκ και Δέος”. Ισοπεδώνεται η χώρα και περνά στην απόλυτη παρακμή υπό την αμερικανική κατοχή, προκειμένου να εκμεταλλευτούν οι εταιρείες του “Θείου Σαμ” τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας, μέχρι να τα στραγγίσουν εντελώς και να την παραδώσουν κάποια στιγμή στους ιθαγενείς, διαλυμένη και ερειπωμένη.
Το 1999 ένας Δημοκρατικός πρόεδρος, ο γεμάτος σεξουαλικές ορμές Μπιλ Κλίντον, αποφάσισε να εκτονωθεί στην Βαλκανική και συγκεκριμένα στη Γιουγκοσλαβία. Την βομβάρδισε μέχρι να κατακερματιστεί και να πολυδιασπαστεί, για να μπορεί να ελεγχθεί κομμάτι – κομμάτι από το ΝΑΤΟ και να στήσουν τις βάσεις τους οι ΗΠΑ, όπου θα απέκλειαν το ενδεχόμενο επιρροής των αιωνίων αντιπάλων που ήταν οι Ρώσοι ,σε κάποια κρατίδια ή ακόμη και σε ολόκληρη την Βαλκανική. Έτσι διαλύθηκαν τα Βαλκάνια. Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές από εκείνους τους βομβαρδισμούς ήταν για τη Γιουγκοσλαβία, 1.100 στρατιώτες νεκροί και άλλοι 2.500 άμαχοι πολίτες, ανάμεσά τους 89 παιδιά. Από τις Νατοϊκές δυνάμεις οι απώλειες ήταν 2 στρατιώτες νεκροί και 3 αιχμάλωτοι.
Το 2001, με την επίθεση της Αλ Κάιντα στους δίδυμους πύργους, ξεκίνησε μια νέα περίοδος τρομοϋστερίας των Αμερικανών, που τους άνοιξε το δρόμο για νέες εισβολές σε κράτη που είχαν για χρόνια οικονομικό ενδιαφέρον και δεν έβρισκαν αφορμή να πατήσουν το πόδι τους. Οι Ταλιμπάν έγιναν ο εφιάλτης τους και έπρεπε να τελειώνουν μαζί τους, γι’ αυτό και εισέβαλαν την ίδια χρονιά στο πολύπαθο Αφγανιστάν, απ’ όπου λίγο νωρίτερα είχαν φύγει οι άλλοι εισβολείς οι Ρώσοι και πριν σηκώσει κεφάλι η χώρα και πάρει ανάσα, ήρθαν οι Αμερικανοί να τους το ξαναχώσουν στην άμμο. Πρόεδρος και τότε ο Δημοκρατικός γιός Τζόρτζ Μπους. Η κατοχή της χώρας διήρκεσε είκοσι χρόνια. Έκαναν μια τρύπα στο νερό. Σκόρπισαν τον τρόμο και το θάνατο στο Αφγανιστάν και τώρα αφήνουν πίσω τους συντρίμμια και φεύγουν άρον – άρον εγκαταλείποντας ένα λαό, στο έλεος των φονταμενταλιστών τρομοκρατών.
Το 2011 ο σπουδαίος και πιο πετυχημένος Δημοκρατικός πρόεδρος όπως τον χαρακτήρισαν, Μπαράκ Ομπάμα, με αντιπρόεδρο της τότε κυβέρνησης τον σημερινό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, υποστήριξαν την Αραβική Άνοιξη και παρακίνησαν τους αντιφρονούντες στη Λιβύη να ξεσηκωθούν σε ένοπλο αγώνα κατά του Καντάφι. Θέλησαν κι εκεί να βάλουν τα πράγματα σε τάξη και να σώσουν το λαό από το στυγνό δικτάτορα, γι’ αυτό και το ΝΑΤΟ ξεκίνησε τους βομβαρδισμούς στη Λιβύη. Μόνο που όπου πάτησαν το πόδι τους, διατυμπάνιζαν ότι πολεμούσαν για ειρήνη και ελευθερία των λαών και άλλος ήταν ο σκοπός τους και το μόνο που κατάφερναν ήταν να σκορπίζουν το θάνατο και να σπέρνουν τον όλεθρο και την καταστροφή.
Την ίδια χρονιά το 2011, πάλι ο πετυχημένος Μπαράκ Ομπάμα και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν χρησιμοποίησαν την Αλ Κάϊντα που πολεμούσαν, για να φέρουν την Αραβική Άνοιξη και στη Συρία. Αγκάλιασαν τους σουνίτες μουσουλμάνους και τους βοήθησαν να φτιάξουν τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, που δεν άφησε πέτρα πάνω στην πέτρα, στην πολύπαθη αραβική χώρα, αλλά τελικά δεν κατάφεραν να ρίξουν τον Άσαντ. Κατάφεραν όμως να καταστρέψουν ολοσχερώς μια χώρα σαν τη Συρία, η οποία αιματοκυλιέται εδώ και δέκα χρόνια και ποιός ξέρει για πόσα ακόμα.
Όλες αυτές οι “θεάρεστες” πράξεις των Δημοκρατικών και Ρεπουπλικανών προέδρων των ΗΠΑ, είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργήσουν ένα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα προσφύγων πολέμου προς την Ευρώπη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις δυτικές χώρες, οι οποίες ζουν εδώ και χρόνια με την απόλυτη ανασφάλεια και τον κίνδυνο αλλοίωσης των πληθυσμών τους.
Όπως επίσης και με τη συνεχή απειλή πολέμων, από χώρες που βρήκαν ευκαιρία να διεκδικήσουν νέες κατακτήσεις, όπως η Τουρκία, το Πακιστάν και άλλες. Μέσα σε αυτή την ανασφάλεια, άρχισε πάλι ένα τρελό παιχνίδι πώλησης εξοπλιστικών. Μια βιομηχανία που πέρασε κρίση τα τελευταία χρόνια με τον αλλοπρόσαλλο Ρεπουμπλικανό πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δεν αξιώθηκε να κάνει ένα πόλεμο για να τους κλείσει το στόμα. Φαίνεται πως ήρθε η ώρα, να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος οι Αμερικανοί ή καλύτερα τα χαμένα κέρδη από την πώληση όπλων στους αδύναμους.
Μη ξεχνάμε και τα δικά μας εξοπλιστικά και ιδιαίτερα τις φρεγάτες, που όπως όλα δείχνουν θα καταλήξουμε στις Αμερικανικές, όχι γιατί είναι καλύτερες, αλλά γιατί θα μας παρέχει “προστασία” ο θείος Σαμ.
About Post Author
+ There are no comments
Add yours