Η ιστορία του «Don’t Stand So Close To Me» των Police

του Κωνσταντίνου Παυλικιάνη

Το «Don’t Stand So Close To Me» είναι το εναρκτήριο τραγούδι του τρίτου δίσκου των Police, «Zenyatta Mondatta», που κυκλοφόρησε το 1980.

Πρόκειται για ένα new wave/pop rock/post-punk τραγούδι, το οποίο έγραψε ο Sting, και αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια που κυκλοφόρησαν οι Police. Έχοντας μία καλά δουλεμένη αφήγηση, το κρύο και κλειστοφοβικό «Don’t Stand So Close To Me» κεντά σχολαστικά μία ζοφερή κατάσταση. Είναι μία μικρή αλλά γλαφυρή ιστορία ενός γοητευτικού δασκάλου που πέφτει στον έρωτα μίας νεαρής ελκυστικής μαθήτριας, γεγονός που του προκαλεί νευρικότητα. Οι στίχοι μιλούν για τον πειρασμό, τα σεξουαλικά συναισθήματα και τον έρωτα που νιώθει η μαθήτρια για τον δάσκαλό της, γεγονός που οδηγεί σε μία σχέση, η οποία στη συνέχεια ανακαλύπτεται από τους συνομήλικούς τους. Έτσι, το τραγούδι πραγματεύεται τα μικτά συναισθήματα της σφοδρής επιθυμίας, του φόβου και της ενοχής, που έχει ο δάσκαλος για τη μαθήτρια και αντιστρόφως, και την ακαταλληλότητα που οδηγεί στην αντιπαράθεση.

Ρίχνοντας πονηρό βλέμμα στη «Λολίτα» του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ (ο οποίος αναφέρεται μάλιστα στο τραγούδι), το «Don’t Stand So Close To Me» είναι ένα τέλειο παράδειγμα της ικανότητας των Police να συνδυάζουν σφιχτή reggae, pop αισθήματα και το στεγνό βρετανικό πνεύμα, όλα σε ένα.

Στο πρώτο κουπλέ υπάρχει ο στίχος «knows what she wants to be». Μεγαλώνοντας, τα παιδιά δέχονται συνέχεια την ερώτηση «Τί θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;». Όταν φτάσουν στο λύκειο, τα ρωτάνε «Τί θέλεις να σπουδάσεις;». Καθώς ένα άτομο μεγαλώνει, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρει μία απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση. Στην πραγματικότητα, πολλοί θα απαντήσουν «Δεν ξέρω». Ωστόσο, η μαθήτρια του στίχου γνωρίζει ακριβώς τι θέλει να γίνει. Θέλει να γίνει κάτι περισσότερο από τη μαθήτρια του δασκάλου. Θέλει να γίνει η ερωμένη του.

Αν και το μεγαλύτερο μέρος του τραγουδιού αφορά τη λαχτάρα του κοριτσιού για τον δάσκαλο, το ρεφρέν φαίνεται να αντανακλά την προοπτική από την πλευρά του δασκάλου. Αυτό δεν είναι απλά μία φαντασίωση, είναι ένας σπασμός ευερέθιστης ενέργειας. Όπως μαθαίνουμε αργότερα στο τραγούδι, υπάρχει μία υποψία για ανάρμοστη σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθήτριας (π.χ. στο τρίτο κουπλέ υπάρχει ο στίχος «Strong words in the staffroom, the accusations fly», όπου αποκαλύπτεται ότι το θέμα έφτασε στο γραφείο των καθηγητών με τις κατηγορίες να εκτοξεύονται εναντίον του επίμαχου δασκάλου) και ο δάσκαλος δεν μπορεί να κρύψει τα αισθήματά του («It’s no use, he sees her, he starts to shake and cough…»). Το ρεφρέν «Don’t stand so close to me» μοιάζει σαν έκκληση του δασκάλου προς τη μαθήτρια να στέκεται μακριά για να μην τον βάζει σε πειρασμό να εξωτερικεύσει την ανάρμοστη επιθυμία του. Μάλιστα στο Ηνωμένο Βασίλειο οι σχέσεις καθηγητών-σπουδαστών είναι παράνομες ασχέτως της ηλικίας του σπουδαστή.

Το δεύτερο κουπλέ ξεκινά με τον στίχο «Her friends are so jealous». Οι φίλες της μαθήτριας τον βρίσκουν ελκυστικό, γεγονός που τις καθιστά εξαιρετικά ζηλόφθονες για τη στενότητα των σχέσεων του κοριτσιού με τον δάσκαλο. Θεωρώντας ότι οι φίλες της (και οι υπόλοιποι μαθητές) δεν γνωρίζουν τη σχέση μεταξύ του δασκάλου και της μαθήτριας, επειδή είναι παράνομη, οι περισσότερες θα ζηλεύουν το κορίτσι για την… εγγύτητά της με τον δάσκαλο στην τάξη.

Ο επόμενος στίχος λέει «You know how bad girls get», ο οποίος έχει διττό νόημα. Ο στίχος μπορεί να σημαίνει «ξέρεις πως κάνουν τα κακά κορίτσια» (το κορίτσι μπορεί να χαρακτηριστεί «κακό» επειδή έχει σχέση με τον δάσκαλό της και οι φίλες της επίσης ως συνένοχες -έστω επειδή απλά ζηλεύουν- βλέποντας αυτή τη σχέση) ή «ξέρεις πόσο κακά μπορούν να γίνουν τα κορίτσια» (με την έννοια του πόσο ζηλιάρες ή κακόβουλες μπορούν να γίνουν).

Παρακάτω ο στίχος λέει «to be the teacher’s pet». Το «να είσαι το κατοικίδιο του δασκάλου» είναι να είσαι η αγαπημένη μαθήτρια του δασκάλου, γεγονός το οποίο μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει τους άλλους μαθητές στη ζηλοτυπία και να βάλουν στο μάτι την αγαπημένη μαθήτρια. Στο τραγούδι, αυτό ήδη συμβαίνει πριν την έναρξη της σχέσης, όπως μπορεί να μαντέψει κανείς από τον τελευταίο στίχο του δεύτερου κουπλέ. Ήταν γνωστό ότι ήταν η αγαπημένη του μαθήτρια πριν αναπτυχθεί σχέση μεταξύ τους.

Μέχρι τη μέση του δεύτερου κουπλέ, εμείς, ως ακροατές, ακούγαμε τον αγώνα που έδινε η μαθήτρια απέναντι στους συνομήλικούς της λόγω της μυστικής σχέσης της. Μετά, όμως, ο Sting παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζεται ο δάσκαλος, ο οποίος φαίνεται να έχει τα δικά του θέματα. Συγκεκριμένα, ο πειρασμός που αισθάνεται γι’ αυτήν τη μαθήτρια, σε συνδυασμό με το μάταιο του θέματος, αυξάνεται σε σημείο που τον κάνει συναισθηματικό. Οι στίχοι μεταφέρουν τόσο τη σοβαρότητα των συναισθημάτων του όσο και τον πόνο του. Οι λέξεις «temptation» και «frustration» υπογραμμίζουν περαιτέρω την αγωνία του και τη σφοδρή επιθυμία γι’ αυτό το κορίτσι. Ο δάσκαλος ξέρει ότι αυτό που κάνει είναι λάθος και μάλιστα παράνομο, ωστόσο, παρόλα αυτά δείχνει ανήμπορος να βοηθήσει τον εαυτό του και να ελέγξει τον πειρασμό του. Οι δυο τους είναι καταραμένοι εραστές, κυνηγημένοι από τον νόμο και την κοινωνική συνοφρύωση, όμως τα συναισθήματά τους παραμένουν. Με απλά λόγια η αλήθεια είναι ότι όσο κι αν την επιθυμεί, δεν μπορεί να την έχει.

Στους στίχους του τρίτου κουπλέ, ο Sting αντιπαραθέτει τον τρόπο που αυτή η σχέση δασκάλου-μαθήτριας έχει επηρεάσει κάθε εμπλεκόμενο πρόσωπο. Στους στίχους «Loose talk in the classroom / to hurt they try and try», ο Sting ασχολείται με τις επιπτώσεις στο κορίτσι, το οποίο ακούει τα κουτσομπολιά και τις προσβολές από τους άλλους μαθητές που έχουν μάθει για το ειδύλλιό της. Ο δάσκαλος, από την άλλη μεριά, αντιμετωπίζει τους συναδέλφους του στο γραφείο των καθηγητών, πιθανώς και τον ανώτερό του, που τον κατηγορούν για την ανάρμοστη συμπεριφορά του. Αυτός αρνείται κάθε αδίκημα, αλλά στη συνέχεια, όταν βλέπει τη Λολίτα του, καταρρέει καθώς τον πιάνει τρέμουλο και νευρικός βήχας, αποκαλύπτοντας έτσι την ενοχή του.

Η σκηνοθετική ματιά του Sting παίρνει τη δυναμική από το γραφείο των καθηγητών, τις εφηβικές κοινωνικές ιεραρχίες και τη συνειδητότητα του δασκάλου και φτάνει με τρόμο στην αναπόφευκτη λογοτεχνική αναφορά.

Ο τελευταίος στίχος «Just like the old man in the book by Nabokov» («ακριβώς όπως ο γέρος στο βιβλίο του Ναμπόκοφ») αναφέρεται στο κλασικό μυθιστόρημα «Λολίτα» του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, το οποίο μιλά για έναν ηλικιωμένο άνδρα, τον Χάμπερτ, που παθαίνει εμμονή και περιοδικά παρενοχλεί και βιάζει τη 12χρονη θετή του κόρη.

Το τέλος του τραγουδιού είναι διφορούμενο, αλλά φαίνεται πως ο δάσκαλος και η μαθήτρια συνευρίσκονται. Και πράγματι είναι ακριβώς όπως «το βιβλίο του Ναμπόκοφ». Στην πραγματική ζωή, αυτού του είδους οι περιπέτειες συνήθως τελειώνουν όπως και η «Λολίτα». Αν υπήρξε μία πραγματική μαθήτρια που αποτέλεσε την έμπνευση του τραγουδιού, έπρεπε να κοιτάξει μπροστά.

Σε αντίθεση με πολλούς από τους σαραβαλιασμένους χαρακτήρες του Sting, ο στίχος του «Ναμπόκοφ» είναι εύστοχος και αρκετά έξυπνος. Η αποφυγή από τον δάσκαλο ν’ αναφέρει τον τίτλο του βιβλίου είναι μια προσπάθεια να σταματήσει την αυτοκαταστροφή στην οποία ξέρει ότι οδηγείται.

Ο Sting βάσισε το τραγούδι στο βιβλίο «Λολίτα». Όπως και ο Χάμπερτ, ο δάσκαλος νιώθει ράκος από τα συναισθήματά του για το ανήλικο κορίτσι, συνειδητοποιώντας πόσο διεστραμμένες είναι οι επιθυμίες του αλλά μένοντας ακόμα έρμαιό τους. Ωστόσο, ο στίχος «Just like the old man in the book by Nabokov» έχει προκαλέσει την αποστροφή των θαυμαστών του Ναμπόκοφ για ένα απλό και σχετικά συνηθισμένο λάθος: στο βιβλίο ο Χάμπερτ δεν είναι κανένας γέρος διεστραμμένος αλλά νέος, καθώς είναι περίπου 36 ή 37 ετών. Όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι, ο Sting ήταν 29 ετών, αλλά μπορεί να το εμπνεύστηκε από τον καιρό που ήταν δάσκαλος, περίπου το 1975-1976. Αυτό δύσκολα τον καθιστά «γέρο». Στην πραγματικότητα, τον κάνει μία δεκαετία νεότερο από τον Χάμπερτ.

Επιπλέον, ο Sting δεν προφέρει σωστά το όνομα του συγγραφέα, αφού κανονικά το επώνυμο είναι Ναμπόκοφ ενώ ο Sting τον αναφέρει Ναμπάκοφ, λάθος που κάποιοι το έκριναν απαράδεκτο για έναν -έστω και πρώην- δάσκαλο. Δεν είναι κανένα σοβαρό λάθος. Τεχνικά ίσως και να μην είναι καν λάθος. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Sting πιθανότατα άλλαξε την προφορά του ονόματος του Ναμπόκοφ για να ταιριάξει τον ρυθμό με το σχήμα της ομοιοκαταληξίας. Ένα σχήμα που παρεμπιπτόντως κάνει ρίμα το «koff» (από το Ναμπόκοφ) με τη λέξη «cough» (βήχας).

Προς το τέλος του τραγουδιού, ακούγεται ένα synthesizer να παράγει έναν ήχο σαν «χα, χα, χα» που αντιπροσωπεύει τους μαθητές που γελούν με το κορίτσι.

Ο Sting, πριν γίνει τραγουδιστής των Police και αστέρι της rock, ήταν απλά ο Gordon Sumner, καθηγητής αγγλικών σε σχολεία. Γι’ αυτό το λόγο, πολλοί ακροατές υπέθεσαν ότι το «Don’t Stand So Close To Me» είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Μετά από πολλές εικασίες, ο Sting αρνήθηκε ότι το τραγούδι προέκυψε από κάποια προσωπική εμπειρία.

Το «Don’t Stand So Close To Me» είναι ένα παράδειγμα της μεθόδου του Sting να δουλεύει προς τα πίσω.

Sting: Παίρνω έναν τίτλο από τον αέρα, που να μη συνδέεται με κάτι, και στη συνέχεια προσπαθώ να σκεφτώ μία ιστορία με την οποία θα μπορούσε να ταιριάζει.

Σε συνέντευξή του για το βιβλίο «The Police: L’ Historia Bandido» των Phil Sutcliffe και Hugh Fielder, ο Sting είπε:

– Ήθελα να γράψω ένα τραγούδι για τη σεξουαλικότητα στην τάξη. Είχα κάνει διδακτική πρακτική σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και έκανα αυτή τη δουλειά έχοντας 15χρονα κορίτσια να με φαντάζονται -κι εγώ πραγματικά τα φανταζόμουν! Πώς κράτησα τα χέρια μου μακριά απ’ αυτά δεν ξέρω… Τότε υπήρξε η αγάπη μου για τη «Λολίτα», η οποία πιστεύω ότι είναι λαμπρό μυθιστόρημα. Αλλά έψαχνα το κλειδί για 18 μήνες και ξαφνικά ήταν εκεί. Αυτό άνοιξε τις πύλες και βγήκε: ο δάσκαλος, η ανοιχτή σελίδα, η παρθένα, ο βιασμός στο αυτοκίνητο, η απόλυση, ο Ναμπόκοφ, όλα αυτά…

Γοητευμένος από την επικίνδυνη εμμονή στο κέντρο του μυθιστορήματος του Ναμπόκοφ, ο Sting μετέφερε αυτή την ιδέα σε μία σχέση ανάμεσα σε έναν δάσκαλο και τη μαθήτριά του.

Sting: Θέλοντας τότε να εξακριβώσω την ταυτότητα των πηγών μου, σκέφτηκα να βάλω το όνομα του συγγραφέα στο τραγούδι σε μία από τις πιο χαλαρές ομοιοκαταληξίες στην ιστορία της pop. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι ήταν ξεκαρδιστικό, αλλά δέχθηκα κάποιες επικρίσεις.

Οι Police ηχογράφησαν το τραγούδι το 1980 στα στούντιο Wisseloord, στο Hilversum της Ολλανδίας, με παραγωγούς τους Nigel Gray, Stewart Copeland, Sting και Andy Summers. Στην ηχογράφηση έπαιξαν οι: Sting (φωνητικά, μπάσο, synthesizer), Andy Summers (κιθάρα) και Stewart Copeland (drums). Μηχανικός ήχου ήταν ο Nigel Gray.

Αρχικά το τραγούδι ξεκινούσε σαν ένα soul κομμάτι βασισμένο σε αρμόνιο και εξελίχθηκε μετά από διάφορες πολύπλοκες ενορχηστρώσεις, μέχρι που τελικά περιορίστηκε στα πιο απλά στοιχεία και με ρυθμό στα 71 bpm.

Το «Don’t Stand So Close To Me» είναι δομημένο σαν μια μπαλάντα θανάτου -η μοίρα σπρώχνει τους χαρακτήρες της προς την αναπόφευκτη τραγωδία. Το χτίσιμο του τραγουδιού είναι αργό με σκληρό τρόπο -μ’ αυτή τη μακρά εισαγωγή στο έργο του συγκροτήματος που γνωρίζει πολύ καλά πως ό,τι και να παράγει θα ακουστεί.

Ένα μέρος της έφεσης των Police στη reggae προέρχεται από τη ζωηρή ημιχρονική αίσθηση που προέρχεται από το μπάσο τύμπανο στο τρίτο χτύπημα, χαρακτηριστικό της reggae. Τα μερικώς ανοιχτά hi-hat κατά τη διάρκεια των κουπλέ προσφέρουν μία έξυπνη ορμή. Επίσης, σημειώστε το ανορθόδοξο εννιάμετρο ρεφρέν και τα δυνατά χτυπήματα πριν από κάθε ρεφρέν. Ο Stewart Copeland εφαρμόζει επιδέξια την αίσθηση της reggae στον ήχο των Police και το αποτέλεσμα στα drums είναι πολύ ενδιαφέρον. Ο τόνος και η μελωδία είναι αρκετά παιχνιδιάρικα αλλά το τραγούδι στη συνέχεια σβήνει, ενώ ο ακροατής περιμένει ένα τέλος χωρίς να το παίρνει. Αντ’ αυτού έχουμε μία πολύ νωθρή κατάρρευση, με το ίδιο τραύλισμα στο ρεφρέν και να απομακρύνεται η οδυνηρή ενέργεια του τραγουδιού. Δεν είναι ότι το «Don’t Stand So Close To Me» πρέπει να επιλύσει την ιστορία του -στην πραγματικότητα λειτουργεί καλύτερα που δεν το κάνει- αλλά δεν χρειάζεται να χασομερά.

Το «Don’t Stand So Close To Me» κυκλοφόρησε σε single στις 19 Σεπτεμβρίου 1980 και ήταν το πρώτο τραγούδι που βγήκε από τον δίσκο «Zenyatta Mondatta».

Σίγουρα ένα τραγούδι βασισμένο στον Ναμπόκοφ θα μπορούσε να θεωρηθεί εγκεφαλικό, αλλά το συγκρότημα είχε ήδη μάθει να είναι εγκεφαλικό και πνευματώδες χωρίς να αποξενώνει το αγοραστικό κοινό. Το «Don’t Stand So Close To Me», με τη φανταστική παραγωγή και την εκπληκτική ικανότητα των μουσικών του, πήρε τους Police από τις υποσχέσεις που άφησαν με το «Message In A Bottle» και τους ανέδειξε ως ένα από τα σημαντικότερα σχήματα των αρχών της δεκαετίας του 1980.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1980, το τραγούδι έριξε από την κορυφή των βρετανικών charts το «Feels Like I’m In Love» της Kelly Marie και έγινε Νο 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ήταν το τρίτο βρετανικό Νο 1 του συγκροτήματος και το πιο επιτυχημένο single της χρονιάς (1980), ενώ αποδείχθηκε και το πιο επιτυχημένο γενικά single των Police στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επίσης, έφτασε στο Νο 10 των Η.Π.Α. ενώ έγινε Νο 1 στην Ιρλανδία, Νο 2 στον Καναδά και Νέα Ζηλανδία, Νο 3 στην Αυστραλία, Ιταλία, Νότια Αφρική και Ολλανδία, Νο 5 στην Ισπανία, Νο 7 στη Γαλλία και Νο 23 στη Γερμανία.

Επιπλέον, το 1982, οι Police κέρδισαν βραβείο Grammy στην κατηγορία Best Rock Performance By A Duo Or Group With Vocals.

Λίγα χρόνια αργότερα, ζητήθηκε από τον Sting να συμμετάσχει στο «Money For Nothing» (1985) των Dire Straits, καθώς την εποχή που γινόταν η ηχογράφηση του τραγουδιού στο Montserrat, στην Καραϊβική, βρισκόταν εκεί και ο Sting. Ο Sting δέχθηκε αλλά ασυνείδητα χρησιμοποίησε τη μελωδία από το ρεφρέν του «Don’t Stand So Close To Me» στον στίχο «I want my MTV». Ο Sting δεν ήθελε πνευματικά δικαιώματα, αλλά η δισκογραφική του εταιρεία σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να επωφεληθεί κι έτσι, ενώ οι αρχικές κόπιες του «Money For Nothing» ανέφεραν ως δημιουργό μόνο τον Mark Knopfler, οι επόμενες κόπιες πρόσθεσαν και το όνομα του Sting.

Αποτέλεσμα εικόνας για don't stand so close to me 86 the police

Το 1986, οι Police επανενώθηκαν για να ηχογραφήσουν επικαιροποιημένες εκτελέσεις παλιών τους τραγουδιών. Η επανένωση, όμως, έφερε και τις παλιές… εχθροπραξίες, με αποτέλεσμα το «Don’t Stand So Close To Me» να είναι το μοναδικό τραγούδι που ολοκλήρωσαν.

Η εκτέλεση αυτή είχε νέα ενορχήστρωση, διαφορετικό ρεφρέν και πλούσια παραγωγή, απογυμνώνοντας την ελαφριά ατμόσφαιρα και την αίσθηση του χιούμορ που υπήρχε στην εκτέλεση του 1980. Ενώ το τραγούδι αυτό αποκαλύπτει πολλές από τις σήμερα ξεπερασμένες πτυχές των παραγωγών της δεκαετίας του 1980, η μελωδική αναδιάρθρωση ενός τόσο γνωστού τραγουδιού έγινε με μεγάλη φαντασία που ανταμείβει τον ακροατή. Λόγω της μείωσης του ρυθμού, υπήρξε και μία μικρή αλλαγή στον στίχο «he starts to shake and cough», που έγινε «he starts to shake, he starts to cough», και στον στίχο «that book by Nabakov» που έγινε «that famous book by Nobokov».

Επειδή ο drummer Stewart Copeland είχε σπάσει την κλείδα του ώμου του και δεν μπορούσε να παίξει, επέλεξε να χρησιμοποιήσει το Fairlight CMI για να προγραμματίσει τα drums του τραγουδιού. Ενώ ο τραγουδιστής/μπασίστας Sting πίεζε αντ’ αυτού να χρησιμοποιηθούν τα τύμπανα του synclavier, ο ηχολήπτης του συγκροτήματος έβρισκε δύσκολο τον προγραμματισμό του synclavier και τελικά χρειάστηκαν δύο μέρες για να ολοκληρωθεί η αποστολή. Ο Copeland ολοκλήρωσε τον προγραμματισμό των drums και υποστήριξε ότι η τότε θρυλική σελίδα R του Fairlight τού έσωσε τη ζωή και τον έβαλε στον χάρτη ως συνθέτη. Ο Copeland είπε ότι η λογομαχία σχετικά με το synclavier εναντίον του Fairlight ήταν το άχυρο που έσπασε την πλάτη της καμήλας και οδήγησε στη διάλυση του συγκροτήματος.

Το τραγούδι με τίτλο «Don’t Stand So Close To Me ‘86» κυκλοφόρησε σε single στις 3 Οκτωβρίου 1986 και συμπεριλήφθηκε στον δίσκο «Every Breath You Take – The Singles». Παραγωγοί ήταν οι Stewart Copeland, Sting, Andy Summers και Laurie Latham. Στη β’ πλευρά του single συμπεριλήφθηκε μία ζωντανή ηχογράφηση του τραγουδιού. Κυκλοφόρησε επίσης σε maxi single και μία μεγαλύτερη σε διάρκεια εκδοχή.

Καθώς οι Police είχαν ήδη διαλυθεί όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι το 1986, αυτή ήταν η τελευταία στούντιο ηχογράφησή τους, ήτοι το κύκνειο άσμα του συγκροτήματος παρά το γεγονός ότι η κυκλοφορία του πυροδότησε ελπίδες στους θαυμαστές των Police ότι θα επερχόταν ένας νέος δίσκος.

Σε εμπορικούς όρους, το «Don’t Stand So Close To Me ‘86» δεν αποδείχθηκε λαμπρός αποχαιρετισμός. Το single έφτασε στο Νο 24 των βρετανικών charts και στο Νο 46 των Η.Π.Α. Επίσης, έγινε Νο 1 στην Ισπανία, Νο 11 στην Ιρλανδία, Νο 14 στη Νέα Ζηλανδία, Νο 19 στην Ολλανδία και Φινλανδία, Νο 27 στον Καναδά και Νο 32 στην Αυστραλία.

Για το… ανανεωμένο τραγούδι δημιουργήθηκε από τους Godley and Crème ένα νέο μουσικό βίντεο, αξιοσημείωτο για την πρώιμη χρήση κινούμενων γραφικών από υπολογιστή.

Τίποτα δεν αποδεικνύει τη βασική διαφορά μεταξύ των δύο εκτελέσεων του τραγουδιού καλύτερα από τα αντίστοιχα μουσικά τους βίντεο. Το βίντεο της πρώτης εκτέλεσης δεν είναι τίποτα το ξεχωριστό -ουσιαστικά απλώς μία δικαιολογία για τα τρία μέλη των Police να μεταμφιεστούν, ο μεν Sting σε καθηγητή και οι υπόλοιποι, Copeland και Summers, σε σπουδαστές που αναπηδούν για μερικά λεπτά. Περιττό να πούμε ότι δεν υπάρχει κανένα αναπήδημα στο βίντεο του 1986, το οποίο δείχνει τα παλικάρια να στροβιλίζονται σε κύκλους ενάντια σε ακαταμέτρητα γραφικά από υπολογιστή.

Ακούγοντας το «Don’t Stand So Close To Me ‘86», υπήρξαν κάποιοι που υποστήριξαν ότι δεν τους προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι η πρώτη επανένωση του συγκροτήματος ήταν τόσο βραχύβια και ότι αυτό που ήταν εκπληκτικό ήταν που έφτασε το συγκρότημα εκεί που έφτασε, καθώς κανένα συγκρότημα δεν θα μπορούσε να κάνει έτσι ένα τραγούδι κι ένα βίντεο αν τα μέλη του δεν μισούσαν απόλυτα ο ένας τον άλλον.

Το «Don’t Stand So Close To Me» ήταν ένα από τα τραγούδια που ερμήνευσε ο Sting στη συναυλία της Διεθνούς Αμνηστίας στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας στις 3 Οκτωβρίου 1988.

Ζωντανή ηχογράφηση του τραγουδιού περιλαμβάνεται στο άλμπουμ του Sting «All This Time» (2001) και στο άλμπουμ των Police «Certifiable» (2008).

Σε αρκετά σημεία της ταινίας «Zoolander 2», ο Sting χρησιμοποιεί τίτλους από τραγούδια μεταξύ των οποίων και το «Don’t Stand So Close To Me».

Το «Don’t Stand So Close To Me» ακούστηκε στην τηλεοπτική σειρά «Τα Φιλαράκια» (Friends, 1994), «The Simpsons» (2005), «Veronica Mars» (2005), «The Office» (2006) και «Glee» (2009). Συμπεριλήφθηκε επίσης στα video games SingStar Vol. 2 και Rock Band 3 ενώ ο τίτλος του τραγουδιού κυκλοφόρησε τυπωμένος και σε γυναικείες μπλούζες. Επιπλέον, το βιβλίο του Christopher Gable «The Words And Music Of Sting» περιέχει αναφορά στο τραγούδι.

Οι αναγνώστες του περιοδικού Rolling Stones κατέταξαν το «Don’t Stand So Close To Me» στο Νο 10 των καλύτερων τραγουδιών των Police.

Άλλες εκτελέσεις:

Jana Kratochvílová (1981, με τίτλο «Tvou Spásou Já Chci Být» στον δίσκο «Tvou Spásou Já Chci Být/ Copánky»).
Weird Al Yankovic (1988, ως sample στο τραγούδι «Velvet Elvis»).
Club House (1996, σε single).
Louchie Lou & Michie One (2000, στο άλμπουμ «Reggatta Mondatta 2: Reggae Tribute To Police»).
Lil Wyte (2003, ως sample στο τραγούδι «Homicidal, Suicidal»).
Chris Thompson (2006, στο άλμπουμ «If You Remember Me»).
Yelawolf (2007, ως sample στο τραγούδι «Box Chevy: Part 2»).
Matthew Morrison (Δεκέμβριος 2009, σε συνδυασμό με το «Young Girl» των Gary Puckett & The Union Gap. Κυκλοφόρησε σε single και στο άλμπουμ «Glee: The Music, Volume 2», με παραγωγούς τον Ryan Murphy και τον Adam Anders. Η εκτέλεση αυτή έφτασε στο No 62 των βρετανικών charts και στο Νο 64 των Η.Π.Α. Επίσης έφτασε στο Νο 50 της Ιρλανδίας και στο Νο 67 του Καναδά).
Consequence & Styles P (2010, ως sample στο τραγούδι «Don’t Stand So Close To Me»).
Niji (2010, στο άλμπουμ «Why We Like 80’s?»).
Police Gang (2011, karaoke instrumental εκτέλεση στο άλμπουμ «Tribute To Police»).
Rockabye Baby! (2011, στο άλμπουμ «Lullaby Renditions Of The Police»).
18 Carat Affair (2012, ως sample στο τραγούδι «Fashion»).
Angela (2012, στο άλμπουμ «Angela Sings Sting»).
Nothing More (2014, ως sample στο τραγούδι «Mr. MTV»).
Denmark + Winter (2015, στο άλμπουμ «Re:Imagine Volume I»).
Alana Marie (2015, στο άλμπουμ «Bossa Brazil»).

Οι στίχοι:

Young teacher, the subject
Of schoolgirl fantasy
She wants him so badly
Knows what she wants to be
Inside her there’s longing
This girl’s an open page
Book marking, she’s so close now
This girl is half his age

Don’t stand, don’t stand so
Don’t stand so close to me
(x2)

Her friends are so jealous
You know how bad girls get
Sometimes it’s not so easy
To be the teacher’s pet
Temptation, frustration
So bad it makes him cry
Wet bus stop, she’s waiting
His car is warm and dry

(Chorus)

Loose talk in the classroom
To hurt they try and try
Strong words in the staffroom
The accusations fly

It’s no use, he sees her
He starts to shake and cough
Just like the old man in
That book by Nabakov

(Chorus)