της Θεώνη Κωνσταντοπούλου
Η άποψή μου
Κάθε φορά που τελειώνω την ανάγνωση ενός βιβλίου της αγαπημένης μου Ειρήνης Βαρδάκη κουβαλάω για μέρες μέσα μου σκέψεις και συναισθήματα.
Και κάθε φορά αναρωτιέμαι ποια άλλη ιστορία μπορεί να σκαρφιστεί και αν θα είναι τόσο δυνατή όσο η τελευταία δική της που διάβασα.
Η Ειρήνη όμως, καταφέρνει κάθε φορά να με κάνει να αγαπάω κάθε καινούριο βιβλίο της λίγο περισσότερο από το προηγούμενο και φυσικά να θαυμάζω κάθε φορά το ξεχωριστό ταλέντο της.
” ΝΑ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ “
Ένα βιβλίο γεμάτο έρωτα, μουσική, αλλά και μίσος κι ασβεστη επιθυμία για εκδίκηση.
Δύο παθιασμένοι εραστές…
Μια μοιραία κατάληξη…
Και μια προμελετημένη συνάντηση…
Σαμ και Λίλυ…
Μια σπαραχτική ιστορία ενός ολόμαυρου έρωτα που δεν μπορεί να ξεχαστεί…
Ένα καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ το οποίο θα σας καθηλώσει!
Μια ιστορία γεμάτη ένταση και ανατροπές η οποία θα σας παρασύρει στη δίνη της!
Μπορείς να συνεχίσεις τη ζωή σου αν προηγουμένως δεν έχεις κλείσει τους λογαριασμούς σου με το παρελθόν;
Γίνεται να ξεχάσεις;
Μπορείς να αντικρίσεις τη γυμνή αλήθεια σου ή μήπως δεν αντέχεις;
Πώς αντιμετωπίζεις το παρελθόν όταν εκείνο ζωντανεύει απειλητικά;
Ολέθριες σχέσεις…
Αποτρόπαιες ιστορίες…
Αναμνήσεις που πληγώνουν…
Αναμνήσεις που ορίζουν το μέλλον…
Πόσο εύκολο είναι άραγε να μετατραπεί η αγάπη σε μίσος;
Και τότε;
Ποια μπορεί να είναι η κατάληξη;
Θα σας αφήσω με το παρακάτω απόσπασμα…
” Οι αγάπες γεννιούνται και πεθαίνουν. Και κάποιες φορές γίνονται και…κομμάτια. “
Ειρήνη μου συγχαρητήρια! Απόλαυσα κάθε σελίδα!
Εύχομαι ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο!
