Είμαστε στην Red Lights Distrect, στο Amsterdam

του Τεό Βασσιλλόπουλου

Η σεξουαλική εργασία υπήρχε πάντοτε στο De Wallen, αλλά η ύπαρξή της αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης, κυμαινόμενη μεταξύ της απρόθυμης αποδοχής και της έντονης δίωξης. Αρχικά έγινε αποδεκτή η σεξουαλική δουλειά, αν και επιφευχθεί, αλλά μετά την Ολλανδική Επανάσταση το 1578, η νέα ηγεσία των Προτεσταντών στην Ολλανδία απαγόρευσε την πρακτική.

Οι σεξουαλικοί εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να πάρουν το εμπόριο τους υπόγεια, συχνά εκπροσωπούμενοι από κυρίες που εκμεταλλεύονταν πορνεία, οι οποίοι ήταν μεταμφιεσμένοι ως νόμιμες επιχειρήσεις όπως τα πανσιόν. Όταν ο στρατός του Ναπολέοντα ήρθε στο Άμστερνταμ τον 19ο αιώνα, αυτοί οι υπόγειοι οίκοι συχνάζουν συχνά από τους στρατιώτες του.

Θέλοντας να κρατήσει τα στρατεύματά του ευχαριστημένα, ο διάσημος δικτάτορας άφησε την απαγόρευση των πορνείων και θέσπισε υγειονομικούς ελέγχους στους σεξουαλικούς εργαζόμενους για να διασφαλίσει ότι οι αφροδισιακές ασθένειες δεν θα επηρέαζαν τους άντρες του. Οι οίκοι ανοχής λειτουργούσαν ανοιχτά έως ότου θεσπίστηκε νέα απαγόρευση κατά της λειτουργίας τους το 1911.

Η ίδια η σεξουαλική εργασία παρέμεινε νόμιμη και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι εργαζόμενοι άρχισαν να χρησιμοποιούν κουρτίνες βιτρίνες για να προσελκύσουν διακριτικά τους πιθανούς πελάτες. Σήμερα, μια επίσκεψη στο Trompettersteeg – ο στενότερος δρόμος στον κόσμο, μήκους ενός μέτρου (τρία πόδια) – είναι ένας από τους πρωτότυπους διαδρόμους της πόλης, όπου οι σεξουαλικοί εργαζόμενοι ζητούσαν μέσω κουρτίνας.