Για παρανόηση όσων έγραψε, αναφορικά με τις καταγγελίες στον χώρο του θεάτρου, κάνει λόγο η Σμαράγδα Καρύδη

Με μια νέα ανάρτηση η Σμαράγδα Καρύδη απευθύνεται στη Ζέτα Δούκα λέγοντας ότι υπήρξαν ορισμένες παρανοήσεις αναφορικά με το πρώτο κείμενο στο οποίο είπε ότι στηρίζει όσους έχουν υποστεί κακοποίηση, αλλά δεν μπορεί να χαρεί για την καταστροφή των άλλων. «Είμαι 100% μαζί σας. Θαυμάζω και σέβομαι απεριόριστα κι εσένα κι όλους όσοι βγήκαν μπροστά και το είπα αρκετές φόρες όποτε μου ζητήθηκε χωρίς αλλά και αστερίσκους. Και πρέπει να βγουν κι άλλοι να μιλήσουν. Έτσι γενναία όπως το κάνατε εσείς. Η υποστήριξη μου είναι γι αυτούς που αδικούνται και γι αυτό μίλησα για τους νόμους που θα μας προστατεύουν», σημειώνει εκ νέου, μεταξύ άλλων, η Σμαράγδα Καρύδη.

Η ανάρτηση της Σμαράγδας Καρύδη

«Αγαπητή Ζέτα, νομίζω ότι στο κείμενο που έγραψα έγιναν κάποιες παρανοήσεις και οφείλω κυρίως σε σένα που μου απευθύνεσαι μιαν απάντηση. Δε μ’ αρέσει που γίνεται δημοσίως αλλά εδώ που φτάσαμε έτσι πρέπει να γίνει. Ούτως ή άλλως για τη διαφάνεια παλεύουμε τώρα. Έχεις δίκιο για τη βροχή και τα βρεγμένα ρούχα. Σίγουρα τώρα δεν είναι η ώρα για να νιώθει κάποιος λύπη. Πόσο μάλλον να την εκφράζει δημόσια γιατί μπορεί αυτό να θολώνει το τοπίο που οφείλει να είναι ξεκάθαρο για να λάμψει επιτέλους η αλήθεια. Όμως δεν ήταν αυτό το κυρίως θέμα της τοποθέτησης μου. (Και αυτό μπορεί κάποιος να το διαπιστώσει διαβάζοντας το πλήρες κείμενο μου και όχι τίτλους , αποσπάσματα ή τυχόν ερμηνείες του ). Δεν έβαλα ποτέ στην ίδια ζυγαριά θύτες και θύματα. Ούτε κρατάω ίσες αποστάσεις. Δε ξέρω από που προκύπτει αυτό.

Είμαι 100% μαζί σας. Θαυμάζω και σέβομαι απεριόριστα κι εσένα κι όλους όσοι βγήκαν μπροστά και το είπα αρκετές φόρες όποτε μου ζητήθηκε χωρίς αλλά και αστερίσκους. Και πρέπει να βγουν κι άλλοι να μιλήσουν. Έτσι γενναία όπως το κάνατε εσείς. Η υποστήριξη μου είναι γι αυτούς που αδικούνται και γι αυτό μίλησα για τους νόμους που θα μας προστατεύουν.
Χωρίς δίκαιο και νόμους επικρατεί το χάος. Αυτό είπα. Γι αυτό πρέπει να παρέμβει η Πολιτεία και ο νόμος τώρα γιατί αλλιώς θα φαγωθούμε μεταξύ μας για την κάθε λέξη που θα λέμε. Θέλω αυτοί που έκαναν κακουργήματα να τιμωρηθούν με τρόπο παραδειγματικό.

Θέλω το τοπίο στο θέατρο να καθαρίσει από κάθε είδους κακοποίηση γιατί είναι ο χώρος που όλοι αγαπάμε και αξίζουμε να είναι καθαρός.

Και όχι μόνο στο θέατρο. Και ειδικά αν η κακοποίηση έχει σχέση με ανήλικους ή παιδιά. Δε ξέρω πόσο καλά με γνωρίζεις αλλά κανένας απ’ τους εμπλεκόμενους δεν είναι φίλος μου ούτε έχω με κανέναν επαγγελματικές σχέσεις όπως λες. Κι αν μάθαινα ότι κάποιος φίλος μου είχε κάνει όλα αυτά τα απαράδεκτα κι εγκληματικά που ακούμε, θα με πλήγωνε και θα ήμουν η πρώτη που θα καταδίκαζε την συμπεριφορά του.

Γι αυτό μη μου χρεώνεις σκοπιμότητα γιατί δεν έχω. Είμαι απόλυτα υποστηρικτική σ’ αυτό που ξεκινάει τώρα. Είμαι μαζί σας εφ’ όλης της ύλης και τώρα που βρέχει κι όταν θα βγει ο ήλιος».

Η προηγούμενη ανάρτηση της Σμαράγδας Καρύδη

Σε προηγούμενη ανάρτησή της είχε γράψει μεταξύ άλλων: « Στηρίζω τους ανθρώπους που παίρνουν την ευθύνη και βγαίνουν επωνύμως να καταγγείλουν κάτι άδικο που τους βαραίνει και που έτσι ανοίγουν το δρόμο και σ άλλους που δεν είχαν φωνή γιά ν ακουστεί. Και πρέπει να πάψουν να φοβούνται. Κάνουμε μια δουλειά που τη διαλέξαμε από αγάπη. Ο φόβος δεν έχει θέση εδώ. Απ’ τη άλλη δε μπορώ ούτε να χαρώ για την καταστροφή και των αφανισμό των άλλων. Καταλαβαίνω ότι δε γινόταν αλλιώς και θλίβομαι πολύ για αυτούς. Λυπάμαι. Αυτό μόνο νιώθω. Λύπη. Και αμηχανία. Με καποιους συναντηθήκαμε, με κάποιους πορευτήκαμε παράλληλα κι άλλους τους θαύμασα για τη δουλειά τους. […]

Απλώς δε μπορώ ούτε θέλω να βγω στον λιθοβολισμό της πλατείας να ρίξω κι εγώ μιά πέτρα. Είναι κάτι που έτσι κι αλλιώς μου είναι ξένο. Μπορώ μόνο να στέκομαι με δέος στην ώρα τη σκληρή του καθενός.

Ξερω ότι εγώ μπορώ να έχω αυτή τη ψυχραιμία γιατί ποτέ κανείς δε μου φέρθηκε κακοποιητικά και δεν έχω μαζεμένο πόνο ούτε οργή. Όμως το ότι εγώ από θέση, από χαρακτήρα ή απλώς επειδή ήμουν τυχερή, δεν άφησα περιθώρια σε κάποιον να μου φερθεί έτσι δεν σημαίνει ότι δε ξέρω τι γίνεται δίπλα μου. Και πόσο έχουν υποφέρει συνάδελφοι μου από απαράδεκτες συμπεριφορές.

Αλλά το θέμα δεν πρέπει να είναι προσωπικό γιατί πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα κάνουν κατάχρηση εξουσίας. Είναι στη φύση του ανθρώπου. Και για αυτό νομίζω ότι όλο αυτό που ξεκίνησε δε πρέπει να εκπέσει σ ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών αλλά να το δούμε ως ευκαιρία να μπούν για πολλά πράγματα νόμοι και κανόνες. Και πρέπει να απαιτήσουμε γι αυτούς τους κανόνες και τους νόμους. Από την Πολιτεία.

[…] Επίσης, δεν είναι τώρα η ώρα ν’ αρπάξουμε την ευκαιρία να κατηγορήσουμε δημοσίως όποιον συνάδελφο μας ενόχλησε γενικώς η συμπεριφορά του μέσα στη δουλειά. Δεν είναι αυτό το νόημα του MeToo και ας μην φεύγουμε απ το στόχο.

Και παρακαλώ όσους αναφέρονται ανωνύμως σε περιστατικά που μας παρουσιάζουν όλους λες ζούμε στο «120 μέρες στα Σόδομα» με όργια, ναρκωτικά και παρανοϊκές συμπεριφορές να σταματήσουν να το κάνουν. Είναι τεράστιο ψέμα και κάνει μεγάλο κακό. Οταν φωνάζουμε όλοι μαζί δε θα ακουστούν αυτοί που πραγματικά πρέπει ν ακουστούν».

About Post Author

You May Also Like

More From Author

+ There are no comments

Add yours