του Κωνσταντίνου Παυλικιάνη

Το «Everybody Hurts» περιλαμβάνεται στο όγδοο άλμπουμ των R.E.M., «Automatic For The People», που κυκλοφόρησε το 1992. 

Οι R.E.M. ήταν ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα της rock μουσικής από το 1980, οπότε και σχηματίστηκαν στην Αθήνα της πολιτείας Georgia, έως το 2011, όταν χώρισαν φιλικά τους δρόμους τους. Το «Everybody Hurts» σίγουρα δεν είναι ένα τυπικό τραγούδι των R.E.M. Πρόκειται για ένα soft rock/gospel τραγούδι, μεγάλο μέρος του οποίου γράφτηκε από τον drummer Bill Berry, αν και οι R.E.M. πιστώνουν το τραγούδι σε όλα τα μέλη (Bill Berry, Peter Buck, Mike Mills, Michael Stipe) και είναι άγνωστο πόσο μέρος έγραψε ο Bill Berry. Το σίγουρο είναι ότι αρχικά ήταν μία country μελωδία που δεν ξεπερνούσε σε διάρκεια το ένα λεπτό. 

Ο τραγουδιστής Michael Stipe έγραψε τους στίχους σκεπτόμενος το «Love Hurts», όπως το διασκεύασαν οι Nazareth (1974). Ξεκίνησε ως τραγούδι για να παρηγορήσει τους νεότερους και ως προσπάθεια να προσεγγίσουν αυτούς που δεν έχουν πάει σε πανεπιστήμιο, ωστόσο έγινε εφαρμόσιμο σε κάθε είδους καταστάσεις καθώς το συγκρότημα ήθελε να προσεγγίσει ανθρώπους που έχουν τα προσωπικά τους προβλήματα και νιώθουν ότι δεν έχουν καμιά ελπίδα. Έτσι δημιουργήθηκε αυτός ο ύμνος συμπόνιας για να προσφέρει παρηγοριά και να υπενθυμίσει στους ανθρώπους που περνούν δύσκολες στιγμές ότι δεν είναι μόνοι τους. Το πιο σημαντικό είναι το προφανές μήνυμά του: μην τα παρατάς.

«When your day is long / And the night, the night is yours alone»

Πολλοί έφηβοι με κατάθλιψη έχουν στη ζωή τους άλλους ανθρώπους και χαρακτήρες που παίζουν ρόλο στο πώς αισθάνονται. Αυτοί είναι που παρατείνουν την ημέρα. Από την άλλη πλευρά, η νύχτα είναι ευχάριστη για τους έφηβους καθώς μένουν μόνοι τους και κάνουν ένα διάλειμμα από τον έξω κόσμο. Οι R.E.M. δείχνουν ότι αυτό το «διάλειμμα» είναι ανησυχητικό. 

«When you’re sure you’ve had enough of this life, well, hang on»: Εδώ εννοεί ότι αν έχεις τάσεις αυτοκτονίας, μην τα παρατάς στη ζωή.

«Don’t let yourself go ’cause everybody cries / Everybody hurts sometimes». Όταν ήταν νεαρός, ο Michael Stipe αντιμετώπιζε προβλήματα και αυτό το τραγούδι είναι ένα σοβαρό μήνυμα προς τους νέους που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Όλοι περνάνε αυτό που περνάτε εσείς -ή τουλάχιστον το πέρασε ο Stipe.

«’Cause everybody hurts». Οι R.E.M. αναγνωρίζουν το γεγονός ότι οι έφηβοι πιστεύουν ότι τα προβλήματά τους είναι μοναδικά, ότι η ζωή τούς μισεί και ότι είναι μόνοι τους σε όλο αυτό. Αυτή η σκέψη είναι τελικά η αιτία για τα καταθλιπτικά συναισθήματα που βιώνει κανείς. Σε όλους τους ανθρώπους έρχονται κάποιες στιγμές που είναι μελαγχολικοί και νιώθουν άσχημα. Νιώθουν λυπημένοι και μερικές φορές κλαίνε. Όσο δύσκολο κι αν είναι, πρέπει να θυμάται κανείς ότι όλοι πληγώνονται κάποιες φορές και δεν είσαι ποτέ μόνος με τα συναισθήματά σου. Πρέπει, λοιπόν, να στηρίξει τον εαυτό του και να μην παραιτηθεί από τη ζωή.

Οι R.E.M. φωτίζουν την ελπίδα μέσα στην απελπισία και τα καταφέρνουν με ένα μεγαλειώδες κλείσιμο όπου ο Stipe καλεί τον απελπισμένο να κρατηθεί: «hold on».

Ο κιθαρίστας των R.E.M., Peter Buck, δήλωσε στο περιοδικό Mojo ότι η προσπάθεια να προσεγγίσεις έναν 17χρονο και να τους πεις πως είναι Ο.Κ. και πως τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά βελτιώνονται, έχει αμεσότητα και ότι η καθολικότητα σημαίνει αυτόματα ότι το τραγούδι γίνεται αντιληπτό και από άλλους ανθρώπους.

Peter Buck (κιθαρίστας των R.E.M.): Το «Everybody Hurts» είναι παρόμοιο με το «Man On The Moon». Ο Bill το έφερε και ήταν ένα country και western τραγούδι διάρκειας ενός λεπτού. Δεν είχε ρεφρέν ή γέφυρα. Είχε το κουπλέ, το έφερνε γύρω-γύρω και το γρατσούνιζε. Σκεφτήκαμε περίπου τέσσερις διαφορετικές ιδέες για το πώς να το προσεγγίσουμε και τελικά καταλήξαμε στο ύφος του «Pain In My Heart» του Otis Redding. Δεν είμαι σίγουρος αν ο Michael είχε αντιγράψει αυτή την αναφορά, αλλά για πολλούς θαυμαστές μας ήταν κάτι σε ύφος Stax [σ.σ. Stax Records]. Ο λόγος που οι στίχοι είναι τόσο ασυνήθιστα απλοί είναι επειδή απευθύνονταν σε εφήβους. Αν γράφεις συνειδητά για κάποιον που δεν έχει πάει στο κολέγιο ή είναι αρκετά νέος, ίσως είναι ωραίο να είσαι πολύ άμεσος. Από αυτή την άποψη, έχει την τάση να λειτουργεί για άτομα πολλών ηλικιών. Θυμάμαι των Michael να λέει κάτι που υποδήλωνε ότι δεν ήθελε οι νεότεροι να ανησυχούν για το αν υπάρχουν μεταφορές στο τραγούδι. Η μόνη μεταφορά είναι στη γέφυρα: «throw your hand», που είναι μια μεταφορά για τη χαρτοπαιξία. Μας πήρε μια αιωνιότητα για να βγάλουμε άκρη με την ενορχήστρωση και ποιος θα έπαιζε τι και μετά ο Bill κατέληξε να μην παίζει στο αρχικό κομμάτι. Είμασταν εγώ, ο Mike κι ένα drum machine. Και μετά ηχογραφήσαμε όλοι από πάνω. 

— — —

Το «Everybody Hurts» ηχογραφήθηκε το 1992, με παραγωγούς τον Scott Litt και τους R.E.M. και διευθυντή ορχήστρας τον George Hanson. Έπαιξαν οι: Peter Buck (ηλεκτρική κιθάρα, ακουστική κιθάρα), Mike Mills (μπάσο, φωνητικά, πλήκτρα), Bill Berry (προγραμματισμός), Michael Stipe (βασική φωνή), Daniel Laufer (τσέλο), Elizabeth Proctor Murphy (τσέλο), Kathleen Kee (τσέλο), Knox Chandler (τσέλο), Deborah Workman (όμποε), Denise Berginson-Smith (βιολί), Jody Taylor (βιολί), Lonnie Ottzen (βιολί), Patti Gouvas (βιολί), Sandy Salzinger (βιολί), Sou-Chun Su (βιολί), Heidi Nitchie (βιόλα), Paul Murphy (βιόλα) και Reid Harris (βιόλα). Η ενορχήστρωση των εγχόρδων έγινε από τον πρώην μπασίστα των Led Zeppelin, John Paul Jones.

Ενώ ο Bill Berry έγραψε μεγάλο μέρος του τραγουδιού, τα τύμπανά του εν πολλοίς απουσιάζουν. Τη θέση τους πήρε ένα drum machine Univox. Ωστόσο ο Berry ήταν υπεύθυνος για το sample του τυμπάνου στο κομμάτι. Ο Mike Mills, μπασίστας των R.E.M., ισχυρίστηκε ότι αγόρασε το drum machine για 20 δολάρια, αλλά ήταν τέλειο για την αίσθηση μετρονόμου που έδινε στο τραγούδι.

Mike Mills (στο περιοδικό Pulse, 1992): Ο Mike [Stipe] κι εγώ το παίξαμε ζωντανά με αυτό το χαζό drum machine που είναι όσο πιο άχαρο γίνεται. Θέλαμε να πετύχουμε αυτή τη ροή γύρω από αυτό: ανθρώπινο και μη ανθρώπινο ταυτόχρονα. 

— — —

Η απλότητα της μουσικής βοήθησε το τραγούδι, το οποίο περιστρέφεται γύρω από μερικές γνωστές συγχορδίες με αρπέζ. Η εναρκτήρια γραμμή της κιθάρας είναι εμπνευσμένη από την μπαλάντα των Chicago «Colour My World» (1970). Ακόμα και μετά την είσοδο των εγχόρδων, υπάρχει μια στενή σχέση που ταιριάζει με τους στίχους και τη φωνή του Michael Stipe που, σύμφωνα με τα λόγια του κριτικού της rock, Garry Mulholland, εκφράζει «όλες τις προσωπικές τραγωδίες και τις χειρότερες στιγμές από τις οποίες έχει περάσει». Μια πρώιμη εκδοχή περιλάμβανε τον στίχο «Everybody hurts, even the singer of the song».  

Το τραγούδι είναι δομημένο γύρω από μια αργή κιθάρα, είναι απλό, άμεσο και πολύ συγκινητικό. Μουσικά, είναι μάλλον αντισυμβατικό, ειδικά στη γέφυρα, ωστόσο η μελωδία είναι λογική και σχεδόν υμνητική στην άνοδο και στην πτώση του. Ωστόσο, αυτό που κάνει το τραγούδι ξεχωριστό είναι η φωνή και οι στίχοι του Michael Stipe. Ασυνήθιστα για τον Stipe, το συναίσθημα του τραγουδιού δεν κρύβεται πίσω από ψευτο-ποιητικές φλυαρίες, αντιθέτως τραγουδάει με λεπτότητα και τρυφερότητα «When you think you’ve had too much of this life, well hang on / Don’t let yourself go, everybody cries, everybody hurts sometimes». Οι στίχοι είναι σίγουρα οι καλύτεροι που έγραψε στην καριέρα του ο Stipe. Αρχικά, ο Michael Stipe είχε την πρόθεση να κάνει η Patti Smith τη δεύτερη φωνή, αλλά δεν τα κατάφερε. Σε πολλά τραγούδια των R.E.M., ο Michael Stipe τραγουδάει σκόπιμα με τρόπο που γίνεται ακατανόητος. Σε αυτό το τραγούδι, όμως, τραγούδησε πολύ καθαρά επειδή δεν ήθελε να χαθεί το μήνυμά του. 

Michael Stipe: Δεν θυμάμαι να το τραγουδάω, αλλά ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι είναι η φωνή μου σε αυτή την ηχογράφηση. Είναι πολύ καθαρή. Αυτό το τραγούδι ανήκε αμέσως σε όλους εκτός από μας και αυτό ειλικρινά σημαίνει τα πάντα για μένα. 

Το «Everybody Hurts» κυκλοφόρησε σε single στις 5 Απριλίου 1993 και ήταν το τέταρτο single που βγήκε από το άλμπουμ «Automatic For The People».

Το τραγούδι έλαβε θετικές κριτικές από τους περισσότερους μουσικοκριτικούς. Το περιοδικό Entertainment Weekly έγραψε: Η μεγαλύτερη έκπληξη του δίσκου, ωστόσο, είναι η μοναδική σίγουρη pop επιτυχία του, το «Everybody Hurts», ένα σχεδόν αφόρητα παθιασμένο επιχείρημα κατά της αυτοκτονίας. Ακούγεται σαν μια γιγαντιαία μεταμόρφωση σε αρένα μιας rock μπαλάντας της δεκαετίας του 1950, με τη φωνή του Stipe να παρακαλεί πάνω από τρίηχα και έγχορδα, και σίγουρα θα παίζεται στο ραδιόφωνο για τις επόμενες γενιές, δίπλα σε αξέχαστους ύμνους όπως το «Bridge Over Troubled Water». Το AllMusic έγραψε ότι το τραγούδι έχει μια «παρήγορη μελαγχολία». Το Associated Press ανέφερε ότι κρατά «τον ρυθμό αργό και την ατμόσφαιρα μελαγχολική». Το Billboard το χαρακτήρισε «λιτό, ειλικρινές και συναισθηματικό κομμάτι», προσθέτοντας ότι «όταν μπαίνουν τα έγχορδα, δεν υπάρχει αμφιβολία για τη δύναμη αυτού του τραγουδιού». Η εφημερίδα Canberra Times επισήμανε την «απαλή χαϊδευτική κιθάρα» και περιέγραψε το τραγούδι ως «στοιχειωτικό». Το Cash Box το χαρακτήρισε ως το «δυνατότερο» κομμάτι του άλμπουμ ενώ έγραψε και ότι «μπορεί να είναι δύσκολο για το ραδιόφωνο, δεδομένης της ζοφερής ατμόσφαιρας και του θέματος που σχετίζεται με την αυτοκτονία». Επίσης, επαίνεσε τα «απαλά φωνητικά» του τραγουδιστή και το πλούσιο μέρος εγχόρδων του τραγουδιού που προσδίδουν την κύρια γοητεία αυτού του κομματιού. Η εφημερίδα The Cavalier Daily το χαρακτήρισε ως βαθιά συγκινητικό και ως «το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ, ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έβγαλαν ποτέ οι R.E.M.». Η Chicago Tribune έγραψε ότι είναι «μια μπαλάντα που θα έφτανε στα όρια της μελαγχολίας αν ο Stipe δεν την τραγουδούσε με τόση πεποίθηση». Η Gavin Report ένιωσε ότι γίνεται απολύτως κατανοητό το δυνατό και συναισθηματικό μήνυμα ζωής του Stipe και χαρακτήρισε το «Everybody Hurts» ως ένα από τα αγαπημένα κομμάτια του άλμπουμ. Το Melody Maker το αποκάλεσε «single της εβδομάδας», προσθέτοντας ότι είναι σαφώς το «Let It Be»/»Candle In The Wind» της (λευκής rock) γενιάς του και ότι αποφεύγει να γίνει καταστροφικά πομπώδες χάρη στη σχολαστικά διακριτική φωνή του Stipe. Το Music & Media το περιέγραψε ως μια «εξαιρετικά μελαγχολική μπαλάντα», επισημαίνοντας ότι με την ενορχήστρωση των εγχόρδων από τον πρώην μπασίστα των Led Zeppelin, John Paul Jones, είναι το «Bridge Over Troubled Water» για τη δεκαετία του 1990 με τον Michael Stipe να έχει τον ρόλο και του Paul Simon και του Art Garfunkel. Το Music Week ονόμασε το «Everybody Hurts» ως την επιλογή της εβδομάδας, χαρακτηρίζοντάς το ως «μια δυνατή μπαλάντα, με την εύθραυστη και μελαγχολική φωνή του Stipe να αντισταθμίζεται από διακριτικά έγχορδα». Το επαίνεσε επίσης ως «φιλικό στο ραδιόφωνο». Το New Musical Express το αποκάλεσε «άλλο ένα εντυπωσιακό, ατμοσφαιρικό pop τραγούδι» στα πρότυπα του «Drive» (επίσης των R.E.M.). Η εφημερίδα Orlando Sentinel το θεώρησε βαρετό και επαναλαμβανόμενο. Το περιοδικό People διαπίστωσε ότι εδώ ο τραγουδιστής «καταφέρνει να πείσει έναν φίλο του να μην αυτοκτονήσει». Η Scripps Howard News Service έγραψε ότι ο τραγουδιστής «δεν έχει τραγουδήσει ποτέ καλύτερα» και επισήμανε ότι «το απροκάλυπτα συναισθηματικό» κομμάτι τού δίνει άφθονο εύρος για να δείξει τις φωνητικές του ικανότητες. Το βρετανικό μουσικό περιοδικό Select είπε ότι αυτό το τραγούδι είναι «πρακτικά πέρα από τα λόγια» και ότι θα έχει σε κατάσταση υστερίας μη μανιακούς με τους REM χάρη στη ντελικάτη δομή στο ύφος του Spector και στο παιδικό μήνυμα «Everybody hurts, everybody cries… when you think you’ve had too much of this life, hang on…», το οποίο «θα κάνει όλους τους άλλους να κλάψουν. Είναι πραγματικά τόσο ευθύ». Το Smash Hits έδωσε στο τραγούδι πέντε στα πέντε, θεωρώντας το μια απίστευτα όμορφη, συγκινητική και καθηλωτική μπαλάντα. 

Έτσι, το «Everybody Hurts» είχε μία πολύ πιο διαφορετική αντιμετώπιση και εκτέθηκε σε μεγαλύτερο βαθμό από τα περισσότερα τραγούδια που παρήγαγαν οι R.E.M. Γρήγορα έγινε ύμνος για τους πληγωμένους και τους χωρισμένους, αλλά το τραγούδι συνδέεται συχνότερα με την αυτοκτονία -ειδικά των νέων.

Το τραγούδι έφτασε στο No 7 του Ηνωμένου Βασιλείου και στο No 29 των Η.Π.Α. Επίσης έφτασε στο No 3 της Γαλλίας, No 4 στην Ισλανδία και Ολλανδία, No 6 στην Αυστραλία και Ιρλανδία, No 8 στον Καναδά, No 12 στη Νέα Ζηλανδία, No 31 στο Βέλγιο και No 83 στη Γερμανία.

Το μουσικό βίντεο σκηνοθετήθηκε από τον Βρετανό σκηνοθέτη Jake Scott, γιο του σκηνοθέτη Ridley Scott, και γυρίστηκε τον Φεβρουάριο του 1993 κατά μήκος του διώροφου τμήματος του διαπολιτειακού αυτοκινητόδρομου Ι-10, κοντά στον κόμβο Ι-35 στο κέντρο του San Antonio του Texas. Διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια κυκλοφοριακής συμφόρησης, με το συγκρότημα να έχει κολλήσει στην κίνηση, και δείχνει ανθρώπους σε άλλα αυτοκίνητα, που ο καθένας από αυτούς έχει τα προβλήματά του και μοιράζεται -υπό τη μορφή υποτίτλων στην οθόνη- τις σκέψεις τους, οι οποίες είναι παράξενες, χαρούμενες και απελπιστικά λυπηρές. Ανάμεσα στον κόσμο είναι και ένας έφηβος που κοιτάζει έξω από ένα παράθυρο σκεπτόμενος: «θα τους λείψω». Το βίντεο είναι χαρακτηριστικό από τις χριστιανικές αναφορές του και τις σκισμένες σελίδες της Βίβλου. Ένας άνδρας που στέκεται σε έναν ανισόπεδο κόμβο διαβάζει ένα βιβλίο και ρίχνει σελίδες πάνω στα αυτοκίνητα που βρίσκονται από κάτω, ενώ οι υπότιτλοι γράφουν «Lead me to the rock that is higher than I» και «They that sow in tears shall reap in joy», που αποτελούν αποσπάσματα από τη Βίβλο και συγκεκριμένα από τους Ψαλμούς 61 και 126 αντίστοιχα («στο βράχο, που πιο πάνω από μένα υψώνεται, ανέβασέ με» και «Όσοι με δάκρυα σπέρνουνε, θα χαίρονται στο θερισμό»). Μόλις ο Michael Stipe φεύγει από το αυτοκίνητό του, όλοι οι άλλοι νιώθουν την ανάγκη να εγκαταλείψουν τα οχήματά τους και να τον ακολουθήσουν, σε μια τρυφερή στιγμή ενότητας. Στη συνέχεια εξαφανίζονται και ακολουθούν σκηνές ενός δελτίου ειδήσεων που αναφέρει το ασυνήθιστο γεγονός. Αν και ο Michael Stipe εμφανίζεται σε περίοπτη θέση στο βίντεο, ανάμεσα σε οδηγούς που έχουν κολλήσει στο μποτιλιάρισμα, παραμένει σιωπηλός μέχρι το τελευταίο μέρος του τραγουδιού («Hold on, hold on»). Το βίντεο είναι σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένο από την εναρκτήρια ονειρική σκηνή της ταινίας του Fellini «8½» (1963).  

Jake Scott: Ο Michael είναι ίσως ο καλύτερος καλλιτέχνης με τον οποίο έχω συνεργαστεί όσον αφορά την κατανόηση της ερμηνείας του, παρόλο που είναι τόσο ανασφαλής όλη την ώρα. Στο «Everybody Hurts» ένιωθε εκτεθειμένος και αγοραφοβικός και νομίζω ότι αυτό λειτούργησε για το βίντεο. Είναι σπάνιο κάποιος να έχει την αυτοπεποίθηση και την επίγνωση ότι φαίνεται αμήχανος και αρκετά φοβισμένος μπροστά στην κάμερα.

— — —

Το βίντεο του τραγουδιού έκανε πρεμιέρα τον Απρίλιο του 1993. Παρά το γεγονός ότι το «Everybody Hurts» δεν έχει κάποιο αξιοσημείωτο ρεφρέν, η αστραφτερή γραμμή της κιθάρας, τα ενθαρρυντικά μηνύματα «δεν είσαι μόνος» και «κράτα», καθώς και το εμβληματικό μουσικό βίντεο έκαναν το τραγούδι ένα από τα πιο αγαπημένα της δεκαετίας του 1990. Εν προκειμένω, το βίντεο είναι συνώνυμο με το τραγούδι και αναμφίβολα βοήθησε τους ακροατές στην ενσωμάτωση του μηνύματος των στίχων.

Το βίντεο κέρδισε το βραβείο του καλύτερου clip της χρονιάς στην κατηγορία Pop/AC στα Billboard Music Video Awards του 1994 καθώς και τέσσερα MTV Video Music Awards στις κατηγορίες: Πρωτοποριακό Βίντεο, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Μοντάζ και Καλύτερης Φωτογραφίας. Όταν κέρδισε το βραβείο για την καλύτερη σκηνοθεσία, ο Adam Yauch των Beastie Boys, οι οποίοι ήταν υποψήφιοι για το «Sabotage», ανέβηκε στο βάθρο πριν από τον Michael Stipe και ντυμένος ως ο Ελβετός alter ego Nathaniel Hornblower ξεσπάθωσε, αποκαλώντας τη διαδικασία «φάρσα», πριν τον απομακρύνουν. Η διακοπή μιας απονομής βραβείων για ένα τόσο μελαγχολικό τραγούδι είναι κακόγουστη, αλλά έτσι κι αλλιώς ήταν δύσκολο να πάρει κανείς στα σοβαρά αυτή την απονομή βραβείων, η τελετή της οποίας με παρουσιάστρια τη Roseanne Barr έχει μείνει περισσότερο στη μνήμη για ένα αμήχανο φιλί μεταξύ των νεόνυμφων Michael Jackson και Lisa Marie Presley. Πάντως το MTV δεν έτρεφε καμία δυσαρέσκεια αφού το 1998 έδωσαν στους Beastie Boys το βραβείο Video Vanguard.

Το 1997, ο Bill Berry εγκατέλειψε τους R.E.M., λίγο πριν την ηχογράφηση του άλμπουμ «Up». Μετά από αυτό το άλμπουμ, το συγκρότημα παραλίγο να διαλυθεί αλλά αποφάσισε να συνεχίσει ως τρίο. Ο Bill Berry έγινε αγρότης.

Το 2005, οι R.E.M. έπαιξαν το «Everybody Hurts» στη συναυλία Live 8, που έλαβε χώρα στο Λονδίνο.  

Ζωντανή ηχογράφηση του τραγουδιού περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «R.E.M. Live» (2007).

Το «Everybody Hurts» έχει γίνει ένα μοντέρνο κλασικό rock κομμάτι και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Είναι ένα εξαιρετικά δημοφιλές και επιτυχημένο τραγούδι, που καταφέρνει να είναι συγκινητικό και αιθέριο και αναμφίβολα μία από τις μεγαλύτερες στιγμές των R.E.M.      

Το τραγούδι ακούγεται στις ταινίες «Μπάφι, Η Βαμπιροφόνισσα» (Buffy The Vampire Slayer, 1992), «Η Μάγισσα» (Bewitched, 2005), «Όταν Με Παράτησε Η Σάρα» (Forgetting Sarah Marshall, 2008, στην εκτέλεση των Coconutz), «Ανυπόφοροι Γείτονες» (Neighbors, 2014) και «Η Οικογένεια Άνταμς» (The Addams Family, 2019). 

Peter Buck: Δεν έχω δει ποτέ την «Μπάφι τη Βαμπιροφόνισσα», αλλά η ιδέα ότι το λύκειο είναι μια πύλη προς την κόλαση μού φάνηκε αρκετά ρεαλιστική.  

Το «Everybody Hurts» ακούστηκε, επίσης, στις τηλεοπτικές σειρές «My So-Called Life» (1994), «Μόνοι Στο Σπίτι» (Party Of Five, 1994), «Daria» (1997), «Mission Hill» (2002, όπου το τραγούδι χρησιμοποιείται ειρωνικά όταν ο Andy ταπεινώνεται μπροστά στους φίλους και τους γείτονές του μετά από μια εμφάνιση σε reality show), «The Office» (2002, σε μία κωμική χρήση όπου ο Dwight ακούει το τραγούδι στο αυτοκίνητό του), «The Simpsons» (2005, σε μία σκηνή όπου η Marge περπατάει σε καταιγίδα και σκέφτεται ότι δεν έχει φίλους), «Ν.Π.Δ.Υ.: Ναυτικές Ποινικές Διερευνητικές Υπηρεσίες» (NCIS, 2007), «The Big Bang Theory» (2011, σε άλλη μία κωμική χρήση του τραγουδιού, όπου ο χαρακτήρας της Mayim Bialik παίζει το τραγούδι στην άρπα, αναστατωμένη που την άφησαν πίσω οι δύο φίλες της για να αγοράσουν φορέματα για παρανύμφους, και ο «φίλος» της, τον οποίο υποδύεται ο Jim Parsons, έρχεται για να της φτιάξει τη διάθεση, με αποτέλεσμα μία… αμήχανη σκηνή αγκαλιάς) και «Glee» (2013). Το βιβλίο του Joel Whitburn «Cash Box Pop Hits, 1952-1996» (2014) περιλαμβάνει αναφορά στο «Everybody Hurts».

Σε έρευνα που διεξήγαγε ο θεατρικός παραγωγός David King στα πλαίσια της εργασίας του με θέμα τη δύναμη της μουσικής, το «Everybody Hurts» αναδείχθηκε ως το πιο στενάχωρο τραγούδι όλων των εποχών.

Το 1995, η βρετανική υπηρεσία συναισθηματικής υποστήριξης The Samaritans τίμησε την πρώτη επέτειο της αυτοκτονίας του Kurt Cobain και, ως απάντηση στο υψηλό ποσοστό αυτοκτονιών, ξεκίνησε μία διαφημιστική καμπάνια για να ενθαρρύνει τους νέους που σκέφτονται την αυτοκτονία να ζητήσουν βοήθεια. Αυτή η καμπάνια στον βρετανικό Τύπο αποτελούνταν αποκλειστικά από στίχους του «Everybody Hurts» και τον αριθμό της τηλεφωνικής γραμμής του φιλανθρωπικού οργανισμού.

Το 1996, το «Everybody Hurts» ήταν το πρώτο τραγούδι που έπαιξε το BBC Radio 1 μετά τη δύο λεπτών σιγή προς τιμήν των θυμάτων των πυροβολισμών στο Dunblane της Σκωτίας.

Το 1997, το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στη συλλογή «Diana, Princess Of Wales: Tribute» προς τιμήν της πριγκίπισσας Diana, η οποία είχε σκοτωθεί τρεις μήνες νωρίτερα.

Στο αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα το «Everybody Hurts» χρησιμοποιείται πλέον και σαν μέσο για την προώθηση της σημασίας της ψυχικής υγείας. Το 2001, το νομοθετικό σώμα της Nevada ενέκρινε ψήφισμα που επαινούσε τους R.E.M. «για την ενθάρρυνση της πρόληψης των αυτοκτονιών των εφήβων», αναφέροντας ως παράδειγμα το «Everybody Hurts» (η Νεβάδα έχει τραγικά υψηλό ποσοστό στις αυτοκτονίες εφήβων). Η εκφραστική μπαλάντα των R.E.M. έχει προσφέρει φως σε όποιον έχει χαθεί στο σκοτάδι και που μπορεί να χρειαζόταν ένα χέρι βοήθειας για να σηκωθεί. Ο Michael Stipe είναι περήφανος που οι R.E.M. δημιούργησαν ένα τραγούδι που έσωσε πραγματικά ζωές. 

Michael Stipe (στο περιοδικό Mojo): Έσωσε μερικές. Μου το έχει πει ο κόσμος. Και μου αρέσει να το ακούω αυτό. Αυτό είναι για μένα, αυτό είναι το δικό μου Oscar, αυτό είναι ο χρυσός μου σε ένα ράφι εκεί… ότι κάτι που κάναμε επηρέασε τη ζωή κάποιου με τόσο βαθύ τρόπο. Αυτό είναι κάτι όμορφο.  

— — —

Την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε ευρέως στο διαδίκτυο μία επεξεργασμένη εκδοχή του τραγουδιού, που συμπεριελάμβανε ήχους από τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους.

Peter Buck (στο BBC, 2005): Έχουμε την τάση να διαθέτουμε το τραγούδι δωρεάν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Το τραγούδι ανήκει περισσότερο στους ανθρώπους στους οποίους απευθύνεται παρά στο συγκρότημα πια.  

Το 2009, η Transport Accident Commission της Victoria (Αυστραλία), με αφορμή τη συμπλήρωση 20 ετών λειτουργίας της, χρησιμοποίησε το τραγούδι για να «ντύσει» μουσικά ένα βίντεο αναδρομικής παρουσίασης με καμπάνιες που έκανε τα προηγούμενα χρόνια για την οδική ασφάλεια.

Το 2025, η Compare The Market Australia έκανε ανάλυση βασισμένη σε δεδομένα του Spotify σχετικά με τα τραγούδια που αποσπούν την προσοχή των οδηγών και εκείνα που ενισχύουν τη συγκέντρωση κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Από το δείγμα της ανάλυσης, το «Everybody Hurts» κατατάχθηκε στα κορυφαία 10 τραγούδια που βοηθούν περισσότερο στη συγκέντρωση.

Το περιοδικό Q κατέταξε το «Everybody Hurts» στο No 31 των 1001 καλύτερων τραγουδιών όλων των εποχών, ενώ το περιοδικό Blender το κατέταξε στο No 238 των «καλύτερων τραγουδιών από τότε που γεννηθήκατε».

Επίσης, το τραγούδι αυτό βρέθηκε στην κορυφή μιας δημοσκόπησης που διεξήγαγε η PRS For Music, η οποία συλλέγει και καταβάλλει δικαιώματα σε μουσικούς στο Ηνωμένο Βασίλειο, σχετικά με τα τραγούδια που είναι πιθανότερο να κάνουν έναν ενήλικα να κλάψει.

Ellis Rich (πρόεδρος της PRS For Music): Από αυτόν τον πίνακα, είναι σαφές ότι ένα καλογραμμένο τραγούδι που σε κάνει να δακρύζεις είναι ένα με το οποίο οι άνθρωποι μπορούν να ταυτιστούν και να νιώσουν συμπόνια. Είναι αυτή η λυρική σύνδεση που μπορεί να φτάσει βαθιά συναισθηματικά και να συγκινήσει ακόμα και τον πιο δυνατό άντρα.

Το 2017, η Pink και η Kelly Clarkson ερμήνευσαν το τραγούδι στην έναρξη των American Music Awards. Τις παρουσίασε ο Jamie Foxx, ο οποίος είπε ότι ο σκοπός ήταν να τιμήσουν όλους όσοι επλήγησαν από τα γεγονότα του προηγούμενου έτους, εννοώντας τα θύματα από τυφώνες, πυροβολισμούς και εκδηλώσεις μίσους.  

Στις 15 Φεβρουαρίου 2019, ο τότε πρόεδρος των Η.Π.Α. Donald Trump ανάρτησε στο τότε Twitter ένα σατιρικό βίντεο (άλλου χρήστη), που έδειχνε τους Δημοκρατικούς αντιπάλους του να φαίνονται αποθαρρημένοι κατά τη διάρκεια ομιλίας του, έχοντας ως μουσική υπόκρουση το «Everybody Hurts». Οι R.E.M., ένθερμοι αντίπαλοι του Trump, ανέβασαν ένα tweet ζητώντας από το Κογκρέσο και τα μέσα ενημέρωσης να «εξαφανίσουν αυτόν τον απατεώνα!». Τελικά, την επόμενη ημέρα, το Twitter αφαίρεσε την ανάρτηση του Trump μετά από καταγγελία για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, με τον δημιουργό του βίντεο -που δήλωσε υποστηρικτής του Trump- να κατηγορεί το Twitter για λογοκρισία. Στη συνέχεια ο Trump ανέβασε ένα παρόμοιο βίντεο αλλά με διαφορετικό τραγούδι. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που οι R.E.M. ήρθαν αντιμέτωποι με τον Trump. Το φθινόπωρο του 2015, ο Michael Stipe επέπληξε τον Trump και άλλους πολιτικούς επειδή χρησιμοποίησαν σε συγκεντρώσεις το «It’s The End Of The World As We Know It (And I Feel Fine)»: «Άντε γαμ…είτε όλοι εσείς, θλιβερά, πεινασμένα για την εξουσία ανθρωπάκια που θέλετε να τραβήξετε την προσοχή. Μην χρησιμοποιείτε τη μουσική μας ή τη φωνή μου για την ηλίθια κωμωδία της προεκλογικής σας εκστρατείας!». 

Το «Everybody Hurts» γνώρισε μεγάλη δημοτικότητα κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Σήμερα παραμένει εξίσου ζωτικής σημασίας όσο ήταν και κατά την κυκλοφορία του, αναδεικνύοντας το ολοένα και περισσότερο ανησυχητικό θέμα της αυτοκτονίας και λειτουργώντας ως σανίδα σωτηρίας για πολλούς ανθρώπους που δίνουν τον δικό τους αγώνα.  

Άλλες εκτελέσεις:

• Beelzebubs (1997, a cappella εκτέλεση στο άλμπουμ «Id»).
• Alan Pinches (1997, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «A Tribute To R.E.M.»).
• Vitamin String Quartet (Οκτώβριος 1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «The String Quartet Tribute To R.E.M.»).
• The Corrs (Νοέμβριος 1999, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Unplugged»).
• Con & Dec (1999, στο άλμπουμ «In Love… Love Songs… With Con & Dec»).
• Joe Dolan (1999, στο άλμπουμ «21^st Century Joe»).
• The Royal Philharmonic Orchestra (1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «The Royal Philharmonic Orchestra Plays The Music Of R.E.M.»).
• Montezuma’s Revenge (Μάρτιος 2000, a cappella εκτέλεση στο άλμπουμ «Live Pleasure»).
• The Shiny Happy People (Οκτώβριος 2001, στο άλμπουμ «A Tribute To R.E.M.»).
• Bonnie Tyler & The City Of Prague Philharmonic Orchestra (2002, στο άλμπουμ «Heart Strings»).
• The Klone Orchestra (2002, στο άλμπουμ «REM – The End Of The World As We Know It»).
• Studio 99 (2002, στο άλμπουμ «R.E.M. – It’s The End Of The World As We Know It… – A Tribute Performed By Studio 99»).
• Alex Parks (Νοέμβριος 2003, στο άλμπουμ «Introduction»).
• Ryan & Rachel O’ Donnell (2003, στο άλμπουμ «The Celtic Chillout Album 2»).
• Dashboard Confessional (Απρίλιος 2004, στο άλμπουμ «MTV2 Covers»).
• Joe Cocker (Σεπτέμβριος 2004, στο άλμπουμ «Heart & Soul»).
• Mimi Maura (2004, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Música Para Soñar – Volumen 1»).
• G4 (Φεβρουάριος 2005, στο άλμπουμ «G4»).
• Paul Anka (Μάιος 2005, στο άλμπουμ «Rock Swings»).
• Franz Ferdinand (Σεπτέμβριος 2005, στο τραγούδι «You’re The Reason I’m Leaving» έχουν τον στίχο «The radio sings that “Everybody” song by REM»).
• Feeder (2005, στο single «Shatter»).
• Tommy Keenum (2005, στο άλμπουμ «Sentimental Jamboree»).
• Patrice (2005, ως sample στο τραγούδι «It Hurts To Be Alone»).
• Serafin (2005, στο άλμπουμ «2am At The Torch Café»).
• Ty Taylor (2005, ζωντανά στο DVD «Rock Star INXS»).
• Michael Ball (2006, στο άλμπουμ «One Voice»).
• Rachel Morrison (Ιανουάριος 2007, στο άλμπουμ «Simply Celtic Moods»).
• Marillion (Φεβρουάριος 2007, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Friends»).
• Patti Smith (Απρίλιος 2007, ως bonus track στο άλμπουμ «Twelve»).
• Marcia Hines (Νοέμβριος 2007, στο άλμπουμ «Life»).
• David Hobson (Νοέμβριος 2007, στο άλμπουμ «The Promise»).
• Tina Arena (Δεκέμβριος 2007, στο άλμπουμ «Songs Of Love & Loss»).
• Bodies Of Water (2007, στο άλμπουμ «Drive XV – A Tribute To Automatic For The People»).
• Elk City (2007, στο άλμπουμ «Drive XV – A Tribute To Automatic For The People»).
• Nana Mouskouri (2007, στο άλμπουμ «The Ultimate Collection»).
• Amanda Palmer & Cormac Bride (2007, στο άλμπουμ «Drive XV – A Tribute To Automatic For The People»).
• Paul Potts (2007, στο άλμπουμ «One Chance»).
• The Coconutz (Απρίλιος 2008, στα χαβανέζικα, στο soundtrack της ταινίας «Forgetting Sarah Marshall»).
• Annie Lennox & Alicia Keys (Μάρτιος 2009, ζωντανή ηχογράφηση στην περιορισμένη έκδοση του άλμπουμ «The Annie Lennox Collection»).
• Peter Jöback & Declan O’Rourke (2009, στο άλμπουμ «East Side Stories»).

• Helping Haiti (Φεβρουάριος 2010, φιλανθρωπική pop/gospel εκτέλεση σε single). Σε μια προσπάθεια να συγκεντρωθούν χρήματα για τα θύματα του σεισμού μεγέθους 7 Ρίχτερ που κατέστρεψε την Αϊτή, σκοτώνοντας περισσότερους από 200.000 ανθρώπους, ο Βρετανός πρωθυπουργός Gordon Brown ζήτησε από τον Simon Cowell να οργανώσει ένα φιλανθρωπικό single. Ο Cowell επέλεξε το «Everybody Hurts». Ο Brown συμφώνησε να παραιτηθεί το κράτος από την είσπραξη του Φ.Π.Α. για το single και οι R.E.M. συμφώνησαν να παραιτηθούν από όλα τα δικαιώματα. 

Michael Stipe: Πώς θα μπορούσαμε να μην πούμε ναι σε αυτή την έκκληση; Είναι τιμή μας που παίζουμε έστω και έναν μικρό ρόλο στην προσπάθεια να βοηθήσουμε.

— — —

Τα έσοδα από το single επρόκειτο να μοιραστούν μεταξύ του ταμείου Helping Haiti της εφημερίδας The Sun και της Επιτροπής Εκτάκτων Αναγκών για Καταστροφές. Το τραγούδι ηχογραφήθηκε τον Ιανουάριο του 2010, με παραγωγούς τον Steve Robson και τον John Shanks, και συμμετείχαν (με σειρά εμφάνισης) οι παρακάτω καλλιτέχνες: Leona Lewis, Rod Stewart, Mariah Carey, Cheryl Cole (των Girls Aloud), Mika, Michael Bublé, Joe McElderry, Miley Cyrus, James Blunt, Gary Barlow, Mark Owen, Jon Bon Jovi, James Morrison, Alexandra Burke, Jason Orange, Susan Boyle, JLS, Shane Filan, Mark Feehily, Kylie Minogue, Robbie Williams, Kian Egan και Nicky Byrne. Αυτή η εκτέλεση είναι, επίσης, αξιοσημείωτη επειδή περιλαμβάνει την πρώτη συνεργασία του Robbie Williams με τους Take That από τότε που ο Williams τράβηξε τον δικό του δρόμο το 1995, αν και δεν ήταν παρόντες μαζί κατά την ηχογράφηση. Μέρη του τραγουδιού ηχογραφήθηκαν στο Λονδίνο, ενώ κάποιοι καλλιτέχνες -συμπεριλαμβανομένου του Robbie Williams- ηχογράφησαν τα φωνητικά τους στο Los Angeles. 

Robbie Williams: Είναι μεγάλη μου τιμή που μου ζητήθηκε να συνεισφέρω στο single. Όλοι μπορούμε να κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε τον λαό της Αϊτής και παροτρύνω όλους να κάνουν ό,τι μπορούν.

— — —

Άλλοι καλλιτέχνες, όπως ο James Morrison και η Alexandra Burke, τραγούδησαν τα μέρη τους στα Sarm Studios του Trevor Horn στο Notting Hill, όπου ηχογραφήθηκε το πρώτο single της Band Aid το 1984. Ο Cowell είπε ότι η δημιουργία του δίσκου ήταν «απόλυτη προτεραιότητα για όλους μας». Ο Mika είπε ότι ήταν πραγματική τιμή που συμμετείχε και ήταν ευχαριστημένος με το μέρος που του είχαν ζητήσει να τραγουδήσει.

Mika: Ανακάλυψα ποιο κομμάτι θα έκανα καθώς έμπαινα στο στούντιο. Είμαι πραγματικά χαρούμενος που έχω έναν καλό στίχο που δεν πάει πολύ ψηλά, επειδή μισώ να τραγουδάω πολύ ψηλά. 

— — —

Ο Mika πρόσθεσε επίσης ότι ένιωσε την ανάγκη να συμμετάσχει επειδή έχει στενούς φίλους που είναι Αϊτινοί. 

Mika: Έχουν επηρεαστεί και οι ίδιοι, μαζί με πολλούς άλλους ανθρώπους, οπότε αυτό έχει και μια προσωπική σημασία. Είναι για έναν πολύ καλό σκοπό και είναι υπέροχο που μπορούμε να συγκεντρώσουμε κάποια χρήματα και να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό.

— — —

Το single κυκλοφόρησε ψηφιακά στις 7 Φεβρουαρίου 2010 και σε φυσική μορφή στις 8 Φεβρουαρίου, περιλαμβάνοντας και μία εναλλακτική μίξη. Στις 7 Φεβρουαρίου προβλήθηκε στο ITV ένα πεντάλεπτο προωθητικό ντοκιμαντέρ με πλάνα από τα παρασκήνια των καλλιτεχνών που συμμετείχαν (εκτός της Mariah Carey, της Miley Cyrus, του Bon Jovi και της Kylie Minogue), καθώς ηχογραφούσαν τα φωνητικά τους, σε συνδυασμό με εικόνες από τις συνέπειες του σεισμού, ξεκινώντας με μία δήλωση για το τι συνέβη στις 12 Ιανουαρίου 2010 και συνεχίζοντας με πλάνα που δείχνουν την καταστροφή στη χώρα και τα βάσανα των Αϊτινών. Το επίσημο μουσικό βίντεο, σε σκηνοθεσία του Joseph Kahn, έκανε πρεμιέρα στις 6 Μαρτίου 2010. Ο Kahn έχει σκηνοθετήσει επίσης video clips για καλλιτέχνες όπως τον Eminem, την Britney Spears, τη Lady Gaga και την Taylor Swift. Στο «Everybody Hurts», οι μόνοι καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην ηχογράφηση και δεν εμφανίζονται στο βίντεο είναι ο Jon Bon Jovi και ο Michael Bublé. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι πωλήσεις του single στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν περίπου 205.000 αντίτυπα τις δύο πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του και 453.000 την πρώτη εβδομάδα. Το τραγούδι έγινε No 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Βέλγιο και στην Ιρλανδία, No 5 στην Ολλανδία, No 14 στην Ιταλία, No 16 στη Γερμανία και στην Ελβετία, No 17 στη Νέα Ζηλανδία, No 21 στη Σουηδία, No 23 στην Αυστρία, No 28 στην Αυστραλία, No 37 στην Ισπανία και No 59 στον Καναδά. Αυτή η κυκλοφορία σηματοδοτεί επίσης την πρώτη φορά που ο Jon Bon Jovi ανέβηκε στο No 1 του Ηνωμένου Βασιλείου.

• Tangerine Dream (Δεκέμβριος 2010, στο άλμπουμ «Under Cover – Chapter One»).
• Peter Williams (2010, στο άλμπουμ «Walking Back To Happiness»).
• Alice Ripley (Φεβρουάριος 2011, στο άλμπουμ «Daily Practice – Volume 1»).
• Piano Tribute Players (Απρίλιος 2011, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Piano Tribute To R.E.M.»).
• David Archuleta (Αύγουστος 2012, στο άλμπουμ «Begin»).
• Jonathan and Charlotte (Σεπτέμβριος 2012, στο άλμπουμ «Together»).
• Jenny Oaks Baker (Μάρτιος 2014, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Classic – The Rock Album»).
• Karen Souza (Νοέμβριος 2014, στο άλμπουμ «Essentials II»).
• Father Ray Kelly (Δεκέμβριος 2014, στο άλμπουμ «Where I Belong»).
• Music Box Mania (2014, στο άλμπουμ «Music Box Tribute To R.E.M.»).
• The Gibson Brothers (Οκτώβριος 2018, στο άλμπουμ «Everybody Hurts»).
• Party Tyme Karaoke (2018, karaoke εκτέλεση στο άλμπουμ «Rock Male Hits 2»).
• Koryn Hawthorne (Μάιος 2015, στο άλμπουμ «The Voice – The Complete Season 8 Collection»).
• The Desford Colliery Band (2018, στο άλμπουμ «Where Have All The Flowers Gone»).
• The Cat And Owl (Μάρτιος 2019, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Sounds Of The 90s Vol. 1»).
• Natasha Stuart (Ιούνιος 2019, ζωντανή ηχογράφηση σε single).
• Hendrik Gardener & Piano Fruits Music (2020).
• Bella Taylor Smith (Σεπτέμβριος 2021, σε single και στο EP «The Complete Collection»).
• Luke Evans (Νοέμβριος 2022, στο άλμπουμ «A Song For You»).
• Henry Smith (2022, στο άλμπουμ «Piano Sad Songs»).
• Tettix Hexer (2023, ως sample στο τραγούδι «Somnibirth»).
• Orange Jazz Quartet (2024, στο άλμπουμ «Jazz Over Java»).
• Christel Alsos (Φεβρουάριος 2025, στο EP «Loved Songs»).

Οι στίχοι:

When your day is long
And the night
The night is yours alone
When you’re sure you’ve had enough
Of this life
Well, hang on

Don’t let yourself go
‘Cause everybody cries
And everybody hurts sometimes

Sometimes everything is wrong
Now it’s time to sing along
When your day is night alone (hold on)
(Hold on) if you feel like letting go (hold on)
If you think you’ve had too much
Of this life
Well, hang on

‘Cause everybody hurts
Take comfort in your friends
Everybody hurts

Don’t throw your hand
Oh, no
Don’t throw your hand
If you feel like you’re alone
No, no, no, you’re not alone

If you’re on your own
In this life
The days and nights are long
When you think you’ve had too much
Of this life
To hang on

Well, everybody hurts sometimes
Everybody cries
And everybody hurts sometimes (x2)
So hold on, hold on
Hold on (x6)

Everybody hurts

No, no, no, no, no
You are not alone