DOWN UNDER - Men At Work

του Κωνσταντίνου Παυλικιάνη

Το «Down Under» περιλαμβάνεται στον πρώτο δίσκο των Men At Work, «Business As Usual», που κυκλοφόρησε το 1981.

Πρόκειται για ένα new wave/pop rock τραγούδι, με ζωηρό reggae ρυθμό, το οποίο γράφτηκε το 1978. Η μουσική γράφτηκε από τους Colin Hay και Ron Strykert, συνιδρυτές των Men At Work, και οι στίχοι από τον Colin Hay.

Οι Men At Work ήταν ένα αυστραλέζικο rock συγκρότημα που δημιουργήθηκε στη Μελβούρνη. Γνωστοί για το πρωτοποριακό τους παίξιμο και τον ευχάριστο ήχο τους, έγιναν γρήγορα ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα σ’ όλο τον κόσμο στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Η πιο σημαντική τους επιτυχία είναι το «Down Under», ένα ιδιαίτερο κομμάτι, το οποίο αναφέρεται στην Αυστραλία. Ο χαρακτηρισμός «Down Under» είναι αρκετά δημοφιλής και δίδεται στην Αυστραλία λόγω της γεωγραφικής θέσης της στο χάρτη.

Οι στίχοι γράφτηκαν από τον βασικό τραγουδιστή των Men At Work, Colin Hay, και αναφέρονται σ’ έναν Αυστραλό που ταξιδεύει σ’ όλο τον κόσμο και συναντά πολλούς ανθρώπους που τον ρωτούν για την πατρίδα του.

Στην πραγματικότητα ο Colin Hay ήταν Σκωτσέζος, αλλά από 14 χρονών ζούσε στην Αυστραλία. Η ιστορία του «Down Under» βασίζεται εν μέρει στις εμπειρίες του Colin Hay. Το τραγούδι έχει ενδιαφέροντες, φαινομενικά ακατανόητους, στίχους, που όμως βγάζουν νόημα αν αποκωδικοποιήσει κανείς ορισμένες λέξεις αργκό και όρους για τα ναρκωτικά.

Ξεκινάει με τον στίχο «travelling in a fried-out combie, on a hippie trail, head full of zombie», όπου η έκφραση «fried-out» σημαίνει «υπερθερμασμένο» ενώ στην αυστραλιανή αργκό η λέξη «combie» (συχνά γράφεται και ως «Kombi») παραπέμπει στο γνωστό παλιό φορτηγάκι της Volkswagen, το οποίο ήταν πολύ δημοφιλές τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 και αποτελούσε τυπικό χαρακτηριστικό των hippies ως τροχόσπιτο. Το φορτηγάκι, λοιπόν, του τραγουδιστή έχει έναν κινητήρα που «ψήνεται» στην έντονη ζέστη (και οι επιβάτες του, επίσης, δεδομένου ότι δεν διαθέτει κλιματισμό). Ο στίχος δείχνει και το πόσο νοσταλγικοί είναι μερικές φορές οι Αυστραλοί.

Το «hippie trail» (μονοπάτι των χίπις) παραπέμπει σε μία διαδρομή υποκουλτούρας, εν είδει προσκυνήματος, που έκαναν σχεδόν αποκλειστικά τουρίστες που κάπνιζαν χασίς. Επρόκειτο για μία εναλλακτική μορφή τουρισμού, όπου συνήθως ο στόχος ήταν να ταξιδέψει κάποιος στο μονοπάτι όσο το δυνατόν φθηνότερα και πιο μακριά από το σπίτι. Το μονοπάτι αυτό ακολούθησαν πολλοί Αυστραλοί και εκτεινόταν από τη Δυτική Ευρώπη έως τη Νοτιοανατολική Ασία και από την Κωνσταντινούπολη ως το Κατμαντού.

Στη φράση «head full of Zombie» (κεφάλι γεμάτο ζόμπι), η λέξη «ζόμπι» είναι η αυστραλιανή αργκό για το χόρτο και αναφέρεται σε μία ιδιαίτερα δυνατή παρτίδα μαριχουάνας που διακινήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε όλη την Αυστραλία και που αποκαλούνταν «zombie grass» (χόρτο ζόμπι), λόγω των επιδράσεών του στους χρήστες, που τους έκανε να νιώθουν σαν ζόμπι. Συνεπώς, ο τραγουδιστής θέλει να πει ότι ήταν «φτιαγμένος».

Πολλοί άνθρωποι που ζούσαν κατά μήκος αυτού του μονοπατιού ήταν ανοιχτοί και φιλόξενοι και συχνά πρόσφεραν στους περαστικούς τρόφιμα, νερό, προμήθειες κ.λπ. Εξ ου και ο στίχος «I met a strange lady…», όπου ο αφηγητής συναντά μία «παράξενη κυρία» που του προσφέρει πρωινό. Είναι ενδιαφέρον να επισημανθεί ότι ο στίχος αυτός είναι ο μοναδικός του τραγουδιού που δεν κάνει ομοιοκαταληξία. Η αναμενόμενη λέξη που θα έκανε ομοιοκαταληξία με το «nervous» θα ήταν «service», όμως αντ’ αυτής χρησιμοποιήθηκε η λέξη «breakfast», η οποία λειτουργεί μεν λόγω της προφοράς του τραγουδιστή και αφετέρου αποφεύγει τον πιθανό υπαινιγμό ότι η γυναίκα ήταν στην πραγματικότητα πόρνη.

Το ρεφρέν συνοψίζει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ταξιδιώτης. Ακολουθώντας τα ίχνη των χίπηδων και ανακαλύπτοντας τον κόσμο, θέλει να είναι ένας παγκόσμιος πολίτης και ίσως να μοιραστεί λίγο τον εαυτό του με τους ανθρώπους συναντά. Δυστυχώς, ο καθένας που συναντά, ανεξάρτητα πόσο μακριά είναι, τον αναγνωρίζει ως Αυστραλό και γνωρίζει ήδη τα πάντα για την Αυστραλία.

Στο στίχο «where women glow and men plunder» («όπου οι γυναίκες λάμπουν κι οι άνδρες κάνουν πλιάτσικο»), πιθανότατα ο Colin Hay να λέει απλά ότι οι γυναίκες είναι όμορφες και οι άνδρες κλέφτες. Θα μπορούσε επίσης να είναι μία αναφορά σε ένα βικτωριανό ρητό που έλεγε «horses sweat, men perspire but women glow» («τα άλογα ιδρώνουν, οι άνδρες κοπιάζουν αλλά οι γυναίκες λάμπουν»). Η ισότητα των δύο φύλων στη δεκαετία του 1980 ήταν πρόβλημα σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Στην Αυστραλία, οι άνδρες ήταν στερεότυπα ως εργαζόμενοι πολίτες ενώ οι γυναίκες έμεναν στο σπίτι χωρίς να κερδίζουν χρήματα. Όμως η λέξη «plunder» αποτελεί και αναφορά στο ότι οι λευκοί Αυστραλοί έκλεβαν τη γη από τους Αβορίγινες.

Ο στίχος «Can’t you hear, can’t you hear the thunder?» («Δεν μπορείς ν’ ακούσεις, δεν μπορείς ν’ ακούσεις τη βροντή;») σχετίζεται με το γεγονός ότι η Αυστραλία είναι μία πολύ μεγάλη χώρα με πολλές διαφορετικές κλιματικές περιοχές, από ερήμους μέχρι παραλίες και τροπικά δάση και ενίοτε με σοβαρές καταιγίδες.

«You better run, you better take cover» («Καλύτερα να τρέξεις, καλύτερα να καλυφθείς»). Οι κυβερνήσεις και οι τουριστικοί οργανισμοί κατά κανόνα πουλάνε μία συγκεκριμένη εικόνα μιας χώρας. Με την πάροδο του χρόνου, οι τουρίστες αναπτύσσουν τις δικές τους ιδέες για το πώς είναι μια χώρα κι έτσι αναπτύσσεται ένα στερεότυπο. Είναι σαν μια καταιγίδα ή ένα κύμα που σκάει σ’ όλο τον κόσμο και που στην περίπτωση της Αυστραλίας παίρνει τη μορφή του Κροκοδειλάκια, της αστείας προφοράς και των καπέλων με τους κρεμασμένους φελλούς. Αλλά η Αυστραλία είναι πολλά περισσότερα, όπως και η Μεγάλη Βρετανία είναι πολλά περισσότερα από το Big Ben και το τσάι ή η Ελλάδα από την Ακρόπολη και το σουβλάκι. Αλλά αυτά τα «περισσότερα» καταστρέφονται σ’ αυτή την καταιγίδα των στερεοτύπων, των οποίων μέρος αποτέλεσαν ειρωνικά και οι Men At Work ως μουσικοί εκπρόσωποι της δεκαετίας του 1980.

Στο δεύτερο κουπλέ, οι στίχοι κάνουν ομοιοκαταληξία τη λέξη «Brussels» (Βρυξέλλες) με τη λέξη «muscles» (μυς), όπου ο αφηγητής συναντά στις Βρυξέλλες έναν πανύψηλο και μυώδη φούρναρη, ο οποίος αποδεικνύεται ότι είναι Αυστραλός. Ένα καλό παράδειγμα ψηλού και μυώδη Αυστραλού είναι ο ηθοποιός Chris Hemsworth, ο οποίος υποδύεται τον Thor στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel. Αυτή η έμπνευση προέκυψε από μία πραγματική συνάντηση που είχε ο Colin Hay στις Βρυξέλλες μ’ έναν απειλητικό στην όψη αρτοποιό, ο οποίος αποδείχθηκε ότι ήταν Αυστραλός από τη Μελβούρνη. Το ίδιο κουπλέ κάνει μία ακόμα πιο εφευρετική ομοιοκαταληξία: τη λέξη «language» με το «vegemite sandwich». Αυτά τα ιδιότροπα τεχνάσματα είναι άλλη μία πιθανή εξήγηση για την επιτυχία του τραγουδιού. Ο εν λόγω στίχος αναφέρεται μάλιστα στο σάντουιτς vegemite, το οποίο είναι δημοφιλής λιχουδιά της Αυστραλίας. Μερικοί το λατρεύουν και δεν μπορούν να ξεκινήσουν τη μέρα τους χωρίς ένα κομμάτι ψωμί αλειμμένο με vegemite (αλοιφή από λαχανικά και πικάντικα μπαχαρικά), ενώ μερικοί το πάνε ακόμα πιο μακριά καθώς κουβαλάνε μαζί τους ένα βαζάκι όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό. Άλλοι είναι αδιάφοροι κι άλλοι δεν το αντέχουν. Οπτικά μοιάζει με μαλακή πίσσα και έχει παρόμοια γεύση με το αγγλικό «marmite», αλλά οι Αυστραλοί πάντα θα σας πουν ότι το «vegemite» είναι μακράν ανώτερο. Υπάρχει μία ειρωνεία στο στίχο, καθώς ο ήρωας ταξίδεψε από την άλλη άκρη της Γης για να ανακαλύψει νέες εμπειρίες, ανθρώπους και γεύσεις, αλλά πέφτει συνέχεια σε συμπατριώτες του. Πιθανότατα μ’ αυτόν το στίχο θέλει να πει επίσης ότι όλοι το παρατηρούν όταν κάποιος είναι από την Αυστραλία.

Στη συνέχεια ακολουθεί το δεύτερο ρεφρέν. Ενώ στο πρώτο ρεφρέν η λέξη «under» κάνει ρίμα με τη λέξη «plunder», στο δεύτερο κάνει ρίμα με τη λέξη «chunder» («where beer does flow and men chunder»), όπου η λέξη «chunder» στην αυστραλέζικη αργκό σημαίνει «ξερνάω». Λέγεται ότι αυτή τη λέξη τη χρησιμοποιούσαν οι surfers και την έκανε δημοφιλή ο Barry Humphries, ο οποίος πίστευε ότι η λέξη ξεκίνησε ως ναυτική προειδοποίηση («watch under»), που έδιναν οι ναυτικοί από τα ψηλά καταστρώματα σ’ αυτούς που ήταν στα χαμηλά. Η Αυστραλία, λοιπόν, ή αλλιώς «εκεί κάτω», είναι η χώρα όπου η μπύρα ρέει άφθονη και οι άνδρες ξερνάνε -προφανώς πίνουν μπύρες μέχρι να λιποθυμήσουν. Οι μπύρες της Αυστραλίας είναι πολύ δημοφιλείς. Αν και σ’ όλο τον κόσμο η Foster’s είναι γνωστή ως η βασική μπύρα της Αυστραλίας, στην πραγματικότητα στην ίδια τη χώρα δεν είναι τόσο δημοφιλής, καθώς οι Αυστραλοί προτιμούν άλλες μάρκες, όπως τις Victoria Bitter, Tooheys, XXXX και Carlton Draught.

Ενώ τα κουπλέ είναι σίγουρα χαρούμενα, δημιουργείται η απορία γιατί τα ρεφρέν προμηνύουν κεραυνούς και είναι «καλύτερα να τρέξεις, καλύτερα να καλυφθείς». Ο λόγος είναι ότι η πρόθεση του Hay ήταν να προειδοποιήσει τους Αυστραλούς ότι μπορεί να χάσουν την ταυτότητά τους.

Colin Hay: Το έγραψα σε μια εποχή που υπήρχε υπερανάπτυξη σ’ αυτή τη χώρα και υπήρχε ο κίνδυνος να αμερικανοποιηθούμε. Το ρεφρέν στην πραγματικότητα αναφέρεται στο να πουλάς την Αυστραλία με πολλούς τρόπους και στην υπερβολική ανάπτυξη της χώρας. Ήταν ένα τραγούδι για την απώλεια του πνεύματος στη χώρα και για τη λεηλασία της χώρας από άπληστους ανθρώπους. Τελικά είναι για να τιμήσει τη χώρα, όχι όμως με εθνικιστικό τρόπο και όχι με την έννοια του κυματισμού της σημαίας. Είναι πολύ περισσότερα από αυτό. Είναι ένα πολύ σημαντικό τραγούδι για μένα. Το ένιωθα πάντα σαν ένα δυνατό τραγούδι από την αρχή. Αρχικά, η ιδέα ξεκίνησε από ένα μικρό riff στο μπάσο, το οποίο είχε ηχογραφήσει πρόχειρα ο Ron Strykert, κιθαρίστας των Men At Work, σε μία κασέτα. Ο Ron μου έδινε αυτά τα σπιτικά demos. Ήταν αρκετά εφευρετικά. Είχε λίγο μπάσο και κρουστά. Έστησε μερικά μπουκάλια γεμάτα με νερό σε διαφορετικά επίπεδα για να πάρει διαφορετικές νότες κι έπαιζε αυτά τα μπουκάλια ως κρουστά κι έβαλε μια μικρή μπασογραμμή πάνω σ’ αυτό. Ήταν ένας πολύ ενδιαφέρων ρυθμός. Μου άρεσε πραγματικά, είχε μία εκστατική ποιότητα. Είχα εμμονή μ’ αυτό και το άκουγα στο αυτοκίνητο όλη την ώρα. Καθώς οδηγούσα μια μέρα στη Μελβούρνη, μου ήρθαν οι συγχορδίες και μερικές μέρες αργότερα έγραψα τους στίχους. Για λίγο είχα αυτούς τους στίχους στο μυαλό μου: «Do you come from a land Down Under?» και τους τραγουδούσα πάνω απ’ αυτό το κρουστικό πράγμα στο αυτοκίνητο. Και ταιριάζανε. Ενθουσιάστηκα απ’ αυτό, οπότε συνέχισα να το κάνω για μερικές ώρες και το κομμάτι ξαφνικά πήρε ζωή. Είπαμε «γαμώτο, αυτό είναι δυνατό τραγούδι». Κι αποδείχθηκε έτσι.

Το τραγούδι, εν ολίγοις, είναι ένα ταξίδι όπου ο περήφανος για την πατρίδα του αφηγητής, τη μία είναι στις Βρυξέλλες και την άλλη στη Βομβάη, νιώθει αποπροσανατολισμένος αλλά μετά τον χαιρετάνε ένθερμα ως Αυστραλό.

Η Αυστραλία με την τεράστια γη της θεωρείται ότι διαθέτει πολλούς πόρους. Ακόμα και τώρα, οι τομείς της εξόρυξης και της μεταποίησης αναπτύσσονται, φέρνοντας πολλά χρήματα στη χώρα μέσω των εξαγωγών. Έτσι, στον στίχο «Are you trying to tempt me / Because I come from the land of plenty» (Μήπως προσπαθείς να με δελεάσεις; / Γιατί έρχομαι από τη χώρα της αφθονίας), ένας ξένος προσπαθεί να πουλήσει στον τραγουδιστή κάτι που πιστεύει ότι δεν έχει ξαναδεί. Ο στίχος αυτός ακούγεται αλαζονικός αλλά και με αυτοπεποίθηση. Δείχνει επίσης ότι οι Αυστραλοί αγαπούν τη χώρα τους, η οποία είναι πλούσια.

Είναι εμφανής η ισχυρή αίσθηση κληρονομιάς που υπάρχει σε κάθε στίχο του τραγουδιού, παρουσιάζοντας ένα αίσθημα υπερηφάνειας για τη «μητρική γη».

Το «Down Under» ολοκληρώνεται με το ρεφρέν να επαναλαμβάνεται τρεις φορές, σαν να αποτελεί κάποια προειδοποίηση («You better run, you better take over»), που θα πρέπει κάποιος να λάβει υπόψη πριν είναι πολύ αργά.

Ο Colin Hay παρομοίωσε το εξερευνητικό ένστικτο των Αυστραλών με «μία παράξενη ράτσα πουλιών που ταξιδεύει βόρεια». Είπε, επίσης, ότι για την εύθυμη ιστορία των στίχων επηρεάστηκε εν μέρει από τον Barry Humphries. Ο Barry Humphries είναι Αυστραλός διασκεδαστής, ο οποίος δημιούργησε πολλούς δημοφιλείς χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένης της Dame Edna Everage. Ήταν επίσης η φωνή του καρχαρία Μπρους στην ταινία «Ψάχνοντας Τον Νέμο» (2003, Finding Nemo). Ο Colin Hay ήταν μεγάλος θαυμαστής του Humphries και εξήγησε την επιρροή του στο τραγούδι: «Είναι αυθεντία στην κωμωδία και είχε πολλές εκφράσεις, τις οποίες μεγαλώνοντας τις ακούγαμε και μιμούμασταν. Οι στίχοι ήταν εν πολλοίς εμπνευσμένοι από έναν χαρακτήρα που είχε ονομάσει Barry McKenzie, ο οποίος ήταν ένας μπυρόβιος Αυστραλός που ταξίδεψε στην Αγγλία κι ένας εντυπωσιακός χαρακτήρας».

Το «Down Under» παίχτηκε για πρώτη φορά στο ξενοδοχείο Richmond’s Cricketer Arms και η πρώτη του εκδοχή ηχογραφήθηκε από τους Men At Work στη Μελβούρνη το 1979. Εκείνη την εποχή, οι Men At Work ήταν ένα άγνωστο συγκρότημα που έπαιζε στις pubs της Μελβούρνης και πιθανότατα δεν είχαν ιδέα ότι η ανεξιχνίαστη αυστραλιανή τους αργκό θα τους μετέτρεπε παγκοσμίως σε μία εξωτική καινοτομία.

Αποτέλεσμα εικόνας για MEN AT WORK DOWN UNDER

Το «Down Under» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1980 στη β’ πλευρά του -ξεχασμένου σήμερα- single «Keypunch Operator», το οποίο βγήκε σε 300 αντίτυπα στην τοπική αγορά ανεξάρτητα, δηλαδή πριν το συγκρότημα υπογράψει με την Columbia Records. Στην πρώτη του εκδοχή, το «Down Under» ήταν ένα σημαντικά πιο αργό και αλλόκοτο τραγούδι, με blues rock κιθάρες στο ύφος του David Gilmour και μια ισχυρή ατμόσφαιρα reggae -όσο πιο κοντά στη reggae θα μπορούσαν ένα μάτσο τύποι από την Αυστραλία. Ακούγοντας αυτή την εκδοχή, μπορεί ο ακροατής να καταλάβαινε ότι το να ταξιδεύεις στον κόσμο ως Αυστραλός είναι μία τρομακτική εμπειρία. Μπορεί σε μεγάλο βαθμό να πέρασε απαρατήρητη, όμως αυτή η πρώιμη και ακατέργαστη εκδοχή του «Down Under», με ελαφρώς διαφορετικό tempo και ενορχήστρωση από τη μετέπειτα κυκλοφορία του από την Columbia, αποτελεί πολύτιμη μαρτυρία για τα θαύματα που μπορεί να κάνει ένας καλός παραγωγός.

Πράγματι, το 1981 το τραγούδι ηχογραφήθηκε εκ νέου με παραγωγό τον Αμερικανό Peter Mclan, ο οποίος το έσφιξε, το γυάλισε και το μεταμόρφωσε σ’ ένα ζωηρό και δυναμικό κομμάτι. Στην τελική του έκδοση, το «Down Under» δεν είναι απλά ένα περίεργο τραγούδι, αλλά είναι και διασκεδαστικό, με μία κολλητική αίσθηση αλαζονείας. Ο Hay παραδέχτηκε ότι είχε ανατριχιάσει όταν το ηχογράφησε.

Το «Down Under» κυκλοφόρησε σε single στις 2 Νοεμβρίου 1981 και ήταν το τρίτο single που βγήκε από τον δίσκο «Business As Usual». Το τραγούδι γνώρισε τεράστια επιτυχία. Στις 15 Ιανουαρίου του 1983, έριξε από την κορυφή των αμερικανικών charts το «Maneater» των Daryl Hall και John Oates, και έγινε το δεύτερο No 1 των Men At Work στις Η.Π.Α. (είχε προηγηθεί το «Who Can It Be Now?»). Δύο εβδομάδες αργότερα, ανέβηκε και στο No 1 της Μεγάλης Βρετανίας, ρίχνοντας από την κορυφή το «You Can’t Hurry Love» του Phil Collins, καταφέρνοντας έτσι να είναι ταυτόχρονα στο No 1 των Η.Π.Α. και της Μεγάλης Βρετανίας (και παραμένει το μοναδικό τραγούδι των Men At Work που ανέβηκε στην κορυφή των βρετανικών charts). Μάλιστα, την ίδια περίοδο, ο δίσκος τους «Business As Usual» ήταν επίσης No 1 στις Η.Π.Α. και τη Μεγάλη Βρετανία, με αποτέλεσμα να έχουν ταυτόχρονα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού το No 1 τόσο στα albums όσο και στα singles, ένα επίτευγμα που μόνο μεγάλοι αστέρες, όπως οι Beatles, ο Rod Stewart και οι Simon & Garfunkel, είχαν καταφέρει στο παρελθόν.

Σε μία παράξενη «μάχη των ηπείρων», το «Down Under» έπεσε για λίγο από το No 1 των Η.Π.Α. με το… «Africa» των Toto ν’ ανεβαίνει στην κορυφή.

Εκτός από τις Η.Π.Α. και τη Μεγάλη Βρετανία, το «Down Under» έγινε No 1 και στην Αυστραλία, Δανία, Ελβετία, Ιρλανδία, Ιταλία, Καναδά, Νέα Ζηλανδία και Πολωνία, No 2 στη Νορβηγία, Νότια Αφρική και Ολλανδία, No 4 στη Φινλανδία, No 6 στο Βέλγιο και τη Σουηδία, No 9 στη Γερμανία και No 55 στη Γαλλία.

Η επιτυχία των Men At Work συνέπεσε σε μία περίοδο αυξανόμενης ζήτησης αυστραλιανών ταινιών -άλλη μια περίπτωση «πώλησης» της Αυστραλίας.

Γενικά, οι Men At Work μέχρι τον επόμενο χρόνο είχαν πέντε επιτυχίες στο Top 40 των Η.Π.Α.: «Who Can It Be Now», «Down Under», «Overkill», «It’s A Mistake» και «Dr. Heckyll & Mr. Jive». Τα δύο πρώτα, αμφότερα από τον πρώτο τους δίσκο, έφτασαν στο No 1 των αμερικανικών charts και βοήθησαν το συγκρότημα να κερδίσει το βραβείο Grammy Καλύτερου Νέου Καλλιτέχνη.

Το ιδιόμορφο μουσικό video του «Down Under» αποτελεί ένα διασκεδαστικό δείγμα παράλογης κωμωδίας, με τα μέλη των Men At Work να παίζουν τους περισσότερους ρόλους. Φαίνεται ότι ο σκηνοθέτης μπορεί να εμπνεύστηκε από τους Monkees, κάνοντας τους Men At Work να μοιάζουν περισσότερο με αγόρια στο παιχνίδι παρά με άνδρες στη δουλειά.

Το βίντεο απεικονίζει κωμικά τα γεγονότα των στίχων, δείχνοντας τον Colin Hay και τα άλλα μέλη του συγκροτήματος μέσα σ’ ένα φορτηγάκι VW, να παίρνουν το πρωινό τους με μία παράξενη κυρία («strange lady»), να τρώνε και να πίνουν σ’ ένα café και να ξαπλώνουν σ’ ένα οπιοποτείο.

έγινε τεράστια επιτυχία στο MTV. Το κανάλι ήταν στον αέρα μόνο έναν χρόνο και δεν υπήρχαν πολλά μουσικά videos για να επιλέξουν. Οι Men At Work δεν γνώριζαν πολλά για το MTV, αλλά γενικά τα βρετανικά και τα αυστραλέζικα συγκροτήματα ήδη γύριζαν videos εδώ και αρκετό καιρό. Το συγκρότημα έκανε video clips που ταίριαζαν με την προσωπικότητά του, συχνά αυτοσχεδιάζοντας σκηνές και χρησιμοποιώντας τους φίλους τους για βοήθεια. Ο τύπος που στέκεται και προσφέρει το vegemite sandwich είναι ο drummer του συγκροτήματος, Jerry Speiser. Δεν ήταν πραγματικά «6 foot 4 and full of muscles» και έπρεπε να σταθεί κάπου για να πάρει επιπλέον ύψος. Φόρεσε επίσης ξανθιά περούκα. Το συγκρότημα μετακινείται σ’ ένα σημείο από κάποιον άνδρα με πουκάμισο και γραβάτα, ο οποίος τοποθετεί στο έδαφος μία πινακίδα «Sold» («πωλήθηκε»).

Το βίντεο του «Down Under» είναι φωτεινό και ηλιόλουστο. Οι εξωτερικές λήψεις κινηματογραφήθηκαν στους αμμόλοφους Cronulla στο Σίδνεϋ, όπου υπάρχει ένα πλάνο στο οποίο ένας χορεύει, άλλος κάνει τον ζογκλέρ και όλοι πηδούν ξαφνικά με αδέξια χορογραφικά συγχρονισμό. Μοιάζει με μία παρέα φίλων που παίζουν μαζί κι αυτό λειτουργεί.

Στο τέλος του βίντεο, δείχνει το συγκρότημα να μεταφέρει ένα φέρετρο. Αυτό, όπως εξήγησε ο Colin Hay, ήταν μία προειδοποίηση στους Αυστραλούς ότι η ταυτότητα της χώρας τους πέθαινε ως αποτέλεσμα της υπερανάπτυξης και της αμερικανοποίησης. Δήλωσε, επίσης, ότι το ίδιο δυσοίωνο συναίσθημα κρύβεται πίσω από τον στίχο του ρεφρέν «Can’t you hear that thunder? You better run, you better take cover» («Δεν ακούς τη βροντή; Καλύτερα να τρέξεις, καλύτερα να καλυφθείς»). Όμως το μήνυμα αυτό στον στίχο ήταν ασαφές και γι’ αυτό το λόγο το βίντεο προσπάθησε να το υπογραμμίσει με την εικόνα του συγκροτήματος να διασχίζει την έρημο μ’ ένα φέρετρο.

Το βίντεο υπονοεί επίσης ότι ο στίχος «Lyin’ in a den in Bombay» αναφέρεται σε κρυψώνα όπιου. Η Βομβάη είναι πόλη της Ινδίας, όπου για κάποιο λόγο ο αφηγητής έμεινε με το στόμα ανοιχτό και δεν είχε να πει πολλά. Αυτό, λοιπόν, ίσως να εξηγείται καθώς κάποιος που είναι φτιαγμένος από χυμό παπαρούνας τείνει να μην είναι ομιλητικός.

Το «Down Under» έχει ένα ρεφρέν που μπορεί να τραγουδηθεί από πολλούς μαζί και είναι και πιασάρικο. Γι’ αυτό το λόγο το τραγούδι παρερμηνεύεται συχνά ως πατριωτικός ύμνος στην Αυστραλία, όπου παραμένει δημοφιλές, και παίζεται σε αθλητικές εκδηλώσεις. Ο Colin Hay θεωρεί περίεργο που έγινε ύμνος των Αυστραλών. Ο Hay τραγουδά μεν για την αγάπη του για την Αυστραλία αλλά όχι μ’ έναν τυπικό πατριωτικό τρόπο. Οι στίχοι αφορούν περισσότερο τον αυστραλιανό τρόπο ζωής, χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά στην πολιτική ή την κυβέρνηση.

Colin Hay: Είναι ειρωνικό για μένα που τόσοι πολλοί άνθρωποι σκέφτηκαν ότι το τραγούδι ήταν για ένα συγκεκριμένο πράγμα. Πραγματικά δεν ήταν αυτή η πρόθεση πίσω από αυτό. Τα ρεφρέν ήταν περισσότερο στο να προσπαθήσουν να προειδοποιήσουν τον κόσμο για το γεγονός ότι υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που προσπαθούσαν να καταστρέψουν τη μοναδικότητα του τόπου, με την καταστροφή των δασών, τη βεβήλωση των ακτών και χωρίς να κατανοούν πραγματικά τους αυτόχθονες πληθυσμούς της Αυστραλίας, τι τους είχε συμβεί και τι συνέχισε να τους συμβαίνει. Αν ακούσετε το «Born In The U.S.A.», είναι ένα παρόμοιο τραγούδι ως προς το ότι υπάρχει αρκετές πτυχές που χάθηκαν επειδή τους αρέσει να πίνουν μπύρες, να ανεμίζουν τα χέρια τους και να νιώθουν εθνικιστές. Τελικά είναι ένα τραγούδι γιορτής, αλλά είναι θέμα τού τι επιλέγεις να γιορτάσεις σχετικά με μία χώρα ή έναν τόπο. Οι λευκοί δεν ήταν στην Αυστραλία για τόσο καιρό και είναι πραγματικά ένα θαυμάσιο μέρος, αλλά ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και συναρπαστικά πράγματα της χώρας είναι αυτό που υπήρχε πριν. Η αληθινή κληρονομιά της χώρας συχνά χάνεται στο όνομα της προόδου και της ανάπτυξης.

Ιδιαίτερα μετά τη νίκη της Αυστραλίας στο Κύπελλο Αμερικής στην ιστιοπλοΐα, το 1983, μία οργάνωση στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν χάσει ποτέ, το «Down Under» έφτασε στην κορυφή της δημοτικότητάς του λαμβάνοντας χαρακτήρα ανεπίσημου εθνικού ύμνου. Ο τότε πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Bob Hawke, ήταν τόσο χαρούμενος με τη νίκη, που έδωσε σε ολόκληρη τη χώρα μία μέρα αργία και ανακοίνωσε στις ειδήσεις ότι κάθε αφεντικό που απέλυσε υπάλληλο επειδή δεν δούλεψε αυτή την ημέρα «είναι αλήτης».

Χάρη στην εκτενή προβολή του από το MTV, το «Down Under» είναι ίσως ο βασικός παράγοντας που ο υπόλοιπος κόσμος γοητεύτηκε από την Αυστραλία, ένα φαινόμενο που οδήγησε τη χαμηλού προϋπολογισμού ταινία «Ο Κροκοδειλάκιας» (Crocodile Dundee, 1986) να σπάσει τα ταμεία (χαρακτηριστικό είναι ότι η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της χρονιάς, το «Top Gun», μόλις που ξεπέρασε τον «Κροκοδειλάκια») κάτι που δεν θα μπορούσε να συμβεί αν το «Down Under» δεν παιζόταν συνεχώς από το MTV μερικά χρόνια νωρίτερα.

Όταν ο Colin Hay μιλά για την απήχηση που έχει το τραγούδι στους Αυστραλούς, μιλάει πολύ και για τη σύγχυση που αισθάνονται οι ίδιοι οι Αυστραλοί σχετικά με την πατρίδα τους, εξαιτίας του γεγονότος ότι οι αυτόχθονες Αυστραλοί υπήρξαν στη χώρα εδώ και χιλιάδες χρόνια ενώ οι Ευρωπαίοι Αυστραλοί υπήρξαν εδώ και… «ένα λεπτό». Επιφανειακά, λοιπόν, το τραγούδι σατιρίζει τους στερεοτυπικούς Αυστραλούς που ταξιδεύουν στο εξωτερικό, αλλά, αν κάποιος αφιερώσει πραγματικά χρόνο και το ακούσει προσεκτικά για να ερμηνεύσει το νόημα πίσω από το τραγούδι, θα συνειδητοποιήσει ότι έχει πολύ βάθος στο νόημά του, για την υπερανάπτυξη της χώρας, την απώλεια πνεύματος και τη λεηλασία της από άπληστους. Το «Down Under» παρουσιάζει μία αληθινή αυστραλιανή φύση που αγγίζει πολλούς, όχι μόνο στη «χώρα εκεί κάτω» αλλά και διεθνώς.

Οι Men At Work κυκλοφόρησαν άλλους δύο δίσκους πριν τη διάλυσή τους το 1986. Ο Colin Hay ξεκίνησε μία παραγωγική σόλο καριέρα και συχνά επανεξέταζε το κομμάτι.

Colin Hay: Το αγαπώ το τραγούδι. Έχω έντονα συναισθήματα γι’ αυτό επειδή με φροντίζει για πολλά, πολλά χρόνια.

Το 1998, κυκλοφόρησε μία ζωντανή ηχογράφηση του «Down Under», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Brazil».

Το 2000, οι Men At Work έπαιξαν το «Down Under» στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Σίδνεϋ.

Το 2003, ο Colin Hay ηχογράφησε δύο νέες εκτελέσεις για το άλμπουμ «Man @ Work». Η πρώτη είναι μία πιο σκοτεινή, ακουστική, εκδοχή, ώστε το κοινό να μπορεί ν’ ακούσει πώς ακουγόταν αρχικά το τραγούδι πριν το κάνουν οι Men At Work. Η δεύτερη εκδοχή περιλαμβάνει μέρη πνευστών, τα οποία έπαιξε η σύζυγος του Colin, Cecilia Noel.

Όμως, το 2007, τα πράγματα πήραν παράξενη τροπή από μία τηλεοπτική εκπομπή. Στο μουσικό quiz show του ABC «Spicks And Specks», ο παρουσιαστής Adam Hills ζήτησε από τους πανελίστες να ονοματίσουν το παιδικό τραγούδι στο οποίο βασίστηκε η μελωδία του φλάουτου που ακούγεται στο «Down Under». Αρχικά κανείς δεν μπορούσε να το βρει. Στη συνέχεια -και με βοήθεια- δόθηκε η απάντηση: ήταν το «Kookaburra», ένα δημοφιλές αυστραλέζικο παιδικό τραγούδι που έχει τραγουδηθεί σε κατασκηνώσεις από τη Νέα Ζηλανδία έως τον Καναδά. Η απάντηση, όμως, άναψε τη σπίθα σε μία μάχη πνευματικών δικαιωμάτων καθώς τα δικαιώματα του «Kookaburra» ανήκαν στη μουσική εκδοτική εταιρεία Larrikin Music. Ο Norman Lurie, διευθύνων σύμβουλος της Larrikin Music, δεν είχε παρατηρήσει μέχρι τότε την ομοιότητα και δύο εβδομάδες αργότερα έστειλε επιστολές στην EMI επισημαίνοντας την ομοιότητα του «Down Under» με το δικής του ιδιοκτησίας «Kookaburra». Ένα μήνα μετά ζήτησε και την αναστολή του 50% των πληρωμών για το «Down Under».

Στη συνέχεια, τον Ιούνιο του 2009, αποφάσισε να αναλάβει νομική δράση και μήνυσε τους δημιουργούς του «Down Under», Colin Hay και Ron Strykert, καθώς και τις δισκογραφικές εταιρίες Sony και EMI, για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, υποστηρίζοντας ότι μέρος από το πασίγνωστο riff του φλάουτου (που έπαιξε ο Greg Ham, σαξοφωνίστας και ιδρυτικό μέλος των Men At Work) αντιγράφτηκε από τη μελωδία που συνοδεύει τον στίχο «Kookaburra sits in the old gum tree». Το «Kookaburra» γράφτηκε το 1934 από τη Marion Sinclair, δασκάλα μουσικής στο κολέγιο Toorak, η οποία και το παρουσίασε σε μία γιορτή κοριτσιών προσκόπων στη Μελβούρνη και έκτοτε έχει τραγουδηθεί από γενιές και γενιές μαθητών. Το 1987, ένα χρόνο πριν πεθάνει, η Sinclair παραχώρησε τα πνευματικά της δικαιώματα στο Συμβούλιο Βιβλιοθηκών της Νότιας Αυστραλίας. Το 2000, τα πνευματικά δικαιώματα του τραγουδιού εκχωρήθηκαν στη Larrikin Music (ωστόσο στις Η.Π.Α. τα δικαιώματα τα διαχειριζόταν η Music Sales Corporation στη Νέα Υόρκη).

Matthew Westwood (καλλιτεχνικός συντάκτης της εφημερίδας «The Australian»): Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν ότι είναι λίγο αστείο. Είναι μια ευφάνταστη επαναχρησιμοποίηση ενός γνωστού τραγουδιού που είναι σχεδόν λαϊκό στην Αυστραλία.

Ο Westwood είπε επίσης ότι το «Kookaburra» σχεδόν καταγράφει τον ήχο της καγχάζουσας Κουκαμπούρα (ενός πτηνού που ζει στην Αυστραλία και τη Νέα Γουινέα).

Matthew Westwood: Είναι ένας πολύ τυπικός ήχος της Αυστραλίας -ένας ήχος των θάμνων. Γι’ αυτό νομίζω ότι είναι πολύ κακόψυχο να πω «Έι, αυτό είναι κλοπή», αν είναι κάτι που προέρχεται από τη φύση.

Στα δικαστικά έγγραφα, η Larrikin Music ισχυριζόταν ότι το 1981 ο Hay και ο Strykert έγραψαν το «Down Under» χρησιμοποιώντας ένα ουσιαστικό μέρος από το «Kookaburra» και ότι παραπλάνησαν την Australian Performing Rights Association (APRA) σχετικά με τα πνευματικά τους δικαιώματα.

Norm Lurie: Αυτή είναι μία μάχη μεταξύ δύο εμβληματικών τραγουδιών. Εμείς υποστηρίζουμε ότι το τραγούδι «Down Under» περιέχει το ρεφρέν «Kookaburra sits in the old gum tree». Αυτό το ρεφρέν αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του «Down Under» και δεν ανταμειφθήκαμε γι’ αυτό το τραγούδι. Η πτυχή του «Kookaburra» από αυτό το τραγούδι δεν έχει αναγνωριστεί ποτέ. Την επόμενη μέρα από την εκπομπή του ABC, πήραν φωτιά το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και το τηλέφωνο από κόσμο που με ρωτούσε «Το ξέρετε αυτό;». Μου αρέσει πολύ το «Down Under», το μήνυμα είναι λίγο σκοτεινό και αστείο αλλά δεν έχω κανένα πρόβλημα μ’ αυτό. Όσον αφορά, όμως, το να κάνει κάποιος το σωστό -όχι. Με θλίβει γιατί η Marion Sinclair ήταν πολύ ευγενική στο να επιτρέπει τον κόσμο να χρησιμοποιεί το τραγούδι της. Με λυπεί πραγματικά όταν σκέφτομαι ότι τα τελευταία χρόνια της ζωής της, ενώ το «Down Under» είχε τεράστια εμπορική επιτυχία, ζούσε σε γηροκομείο, χωρίς να κερδίζει χρήματα από αυτό, τα οποία πιθανότατα δικαιούταν.

Η Larrikin Music διεκδίκησε αποζημίωση όχι μόνο από τους δημιουργούς του «Down Under» αλλά και από τις εταιρείες EMI Songs Australia και EMI Music Publishing. Οι δικηγόροι των εταιριών αυτών ισχυρίστηκαν ότι τα πνευματικά δικαιώματα του «Kookaburra» δεν ανήκαν στη Sinclair αλλά στην Οργάνωση Κοριτσιών Προσκόπων (Girl Guides Association) για διαγωνισμό της οποίας έγραψε το παιδικό τραγούδι, καθώς ανάμεσα στους όρους του διαγωνισμού υπήρχε και ο όρος ότι όλο το κατατεθέν υλικό θα αποτελούσε ιδιοκτησία της Οργάνωσης, και συνεπώς η Sinclair δεν μπορούσε να πουλήσει τα δικαιώματα στο Συμβούλιο Βιβλιοθηκών, μέσω του οποίου εκχωρήθηκαν αργότερα στη Larrikin Music.

Ο πόλεμος των πνευματικών δικαιωμάτων μεταξύ του «Kookaburra» και του «Down Under» κρίθηκε σε τρεις μάχες:

α) στο αν η Larrikin Music είχε όντως τα πνευματικά δικαιώματα του «Kookaburra».

β) στο αν το «Down Under» παραβίασε τα πνευματικά δικαιώματα της Larrikin Music.

γ) και, εφόσον ισχύουν οι δύο προηγούμενες περιπτώσεις, ποιο είναι το ποσοστό των δικαιωμάτων που δικαιούται η Larrikin.

Ως προς το πρώτο μέρος, στις 30 Ιουλίου του 2009, ο δικαστής Peter Jacobson του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Αυστραλίας έβγαλε απόφαση, σύμφωνα με την οποία τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας του «Kookaburra» ανήκαν στη Sinclair και πλέον στη Larrikin Music, αλλά το ζήτημα του κατά πόσον ο Hay και ο Strykert είχαν αντιγράψει ή όχι τη μελωδία του «Kookaburra» θα αποφασιζόταν μία άλλη μέρα.

Η Sony BMG από τη δική της πλευρά διευθέτησε το ζήτημα με τη Larrikin Music εξωδικαστικά, ωστόσο ο Colin Hay και η EMI αποφάσισαν να αγωνιστούν μέχρι τέλους.

Για μία μεγάλη μερίδα του κοινού, η μήνυση της Larrikin Music θεωρήθηκε υπερβολική και ως μία ευκαιριακή απόπειρα να βγάλει χρήματα από ένα παραδοσιακό ποιηματάκι διεκδικώντας το 50% σε μία από τις μεγαλύτερες pop-rock επιτυχίες που έχουν γραφτεί ποτέ στην Αυστραλία.

Jill McKeough (πρύτανης νομικής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Sydney και ειδική στην πνευματική ιδιοκτησία): Υπάρχει ένα παλιό ρητό που λέει ότι όπου υπάρχει επιτυχία, υπάρχει και δικαστικό ένταλμα (Where there’s a hit, there’s a writ). Το γεγονός αυτό δημιουργεί αβεβαιότητα σχετικά με το πώς οι άνθρωποι μπορούν να αναφέρουν άλλα τραγούδια. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να σκεφτείς ή να γράψεις ένα τραγούδι χωρίς ν’ ανησυχήσεις. Οι μουσικοί θα πρέπει ν’ αρχίσουν με κάποιο τρόπο ν’ αναλύουν τα τραγούδια τους μήπως και ταιριάζουν με κάτι ρετρό.

Η McKeough είπε ότι η προστασία των έργων που δημιουργούνται πρέπει να εξισορροπηθεί από τη γνώση ότι τίποτα δεν είναι πραγματικά πρωτότυπο, καθώς υπάρχουν τόσα πολλά τραγούδια στον κόσμο.

Ο μουσικός και παραγωγός Martin Armiger ανησυχούσε ιδιαίτερα για τις συνέπειες μίας ενδεχόμενης νίκης της Larrikin Music αναρωτώμενος ποιος σκοπός εξυπηρετείται στη διεκδίκηση δικαιωμάτων μίας συνθέτριας που όταν ζούσε έδινε τα πνευματικά της περιουσιακά στοιχεία δωρεάν και δεν έδειξε καμία τάση να αποκομίσει κέρδη.

Πριν την πολύκροτη αυτή υπόθεση, η θέση του «Kookaburra» ως παραδοσιακού τραγουδιού σε συνδυασμό με την εμφανή έλλειψη προστασίας των δικαιωμάτων του από την ίδια τη συνθέτριά του, οδήγησε στην αντίληψη του κοινού ότι το τραγούδι αποτελούσε δημόσιο κτήμα.

Η αποκάλυψη της κατάστασης της πνευματικής ιδιοκτησίας του «Kookaburra», και ακόμα περισσότερο η επιδίωξη δικαιωμάτων από αυτήν, προκάλεσε αρνητικό αντίκτυπο σε μέρος του αυστραλέζικου κοινού. Ωστόσο, ο Adam Simpson, ο οποίος ανέλαβε να εκπροσωπήσει τη Larrikin Music στην αγωγή, δεν άφησε περιθώρια για ρομαντισμούς. Ο νόμος είναι νόμος και δεν επιτρέπει να αναπαράγεις χωρίς άδεια σημαντικό μέρος του έργου κάποιου άλλου και να το εκμεταλλευτείς κερδίζοντας χρήματα.

Adam Simpson: Το «Kookaburra» είναι ένα έργο με πνευματική ιδιοκτησία και, όπως κάθε τέτοιο έργο, υπάρχουν νόμοι σχετικά με το πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

Ο Simpson είπε επίσης ότι οι νόμοι, που διέπουν αυτό που στις Η.Π.Α. θα αποκαλούνταν «θεμιτή χρήση» μουσικού δείγματος, είναι πιο αυστηροί στην Αυστραλία και υποστήριξε ότι το «Kookaburra» εμφανίζεται σημαντικά στο «Down Under» και για το λόγο αυτό η Larrikin Music θα πρέπει να εισπράττει δικαιώματα κάθε φορά που παίζεται το «Down Under».

Στη δίκη που ακολούθησε, η Larrikin Music είπε ότι ήταν ξεκάθαρη εκμετάλλευση και ότι οι Men At Work και οι εταιρείες τους έβγαλαν μία περιουσία από το «Kookaburra». Οι δικηγόροι της υποστήριξαν ότι οι μελωδίες είναι πανομοιότυπες και ότι οι Men At Work χρησιμοποίησαν το μισό τραγούδι, χρησιμοποιώντας μάλιστα τη χαρακτηριστική εισαγωγή.

Ο Colin Hay και η EMI είπαν ότι το «Kookaburra» είναι τόσο μικρό τραγούδι που οτιδήποτε δανειστεί κανείς απ’ αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ουσιαστικό μέρος. Οι δικηγόροι τους υποστήριξαν επίσης ότι το κλειδί, η αρμονία, η δομή και ο ρυθμός του διάσημου riff του «Down Under» ήταν τόσο διαφορετικά που κανείς δεν παρατήρησε -ούτε ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλος της Larrikin Music ή ακόμα και οι πέντε από τους έξι πανελίστες της τηλεοπτικής εκπομπής- ότι υπήρξε κάποια ομοιότητα.

Ο Martin Armiger είπε ότι η επαναχρησιμοποίηση των riffs είναι τόσο παλιά όσο και το rock’n’roll και ότι είναι θεμιτή. Επισήμανε μάλιστα ότι η επιτυχία «Louie Louie» (1955) του Richard Berry έγινε το πρότυπο για εκατοντάδες τραγούδια, συμπεριλαμβανομένου του «Wild Thing» των Troggs αλλά και του «Twist And Shout» των Beatles. Επιπλέον, πρόσθεσε, η εύκολη διαθεσιμότητα λογισμικού επεξεργασίας ήχου έχει δημιουργήσει ένα είδος «mush-ups», όπου από δύο πολύ διαφορετικά τραγούδια δημιουργείται ένα νέο ενδιαφέρον (αλλά νομικά αμφισβητήσιμο) αποτέλεσμα.

Ωστόσο, τα περισσότερα δείγματα ή αναφορές που ακούμε στα σημερινά τραγούδια είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης και συμφωνιών. Οι συμφωνίες κυμαίνονται από δωρεάν χρήση έως 100% και η ίδια η άδεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο διαπραγμάτευσης. Για παράδειγμα, η διαβόητη προστατευτική Madonna φέρεται να επέτρεψε στους Avalanches να χρησιμοποιήσουν δείγμα από το «Holiday» με την ελπίδα ότι θα υπογράψουν στη δισκογραφική της εταιρεία.

Στις 4 Φεβρουαρίου 2010, το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο του Σίδνεϋ αποφάνθηκε υπέρ της Larrikin Music, καθώς έκρινε πως οι Men At Work παραβίασαν τα πνευματικά δικαιώματα της Larrikin Music, επειδή το «Down Under» αναπαρήγαγε σημαντικό μέρος του «Kookaburra».

Ο διευθυντής της Αυστραλιανής Ένωσης Τραγουδοποιών, Denny Burgess, σκέφτηκε ότι η απόφαση θα ενθαρρύνει και άλλους να κάνουν μηνύσεις.

Denny Burgess: Κάθε τραγουδοποιός, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, επηρεάζεται από κομμάτια μουσικής που έχει ακούσει στο παρελθόν και τα περνάει στα τραγούδια του. Οι άνθρωποι θα ανακαλύπτουν πάντα ομοιότητες αλλά αυτό είναι ένα πολύ υποκειμενικό πράγμα.

Ο νομικός Stephen Digby, ειδικός σε θέματα μουσικών πνευματικών δικαιωμάτων, είπε ότι εξεπλάγη με την απόφαση του δικαστηρίου.

Stephen Digby: Νομίζω ότι θα μπορούσε να είχε πάρει άλλη τροπή αλλά η αρχική μου αντίδραση ήταν πάντα ότι ήταν πολύ δύσκολο να κερδίσει η Larrikin. Είναι σίγουρα ένα αναγνωρίσιμο και διακριτό κομμάτι μέσα στο τραγούδι, αλλά η αίσθησή μου ήταν ότι πιθανότατα δεν ήταν αρκετά ουσιαστικό στο τραγούδι ως σύνολο. Είναι σαφές ότι ο δικαστής διαφώνησε μαζί μου. Νομίζω ότι θα μπορούσε ν’ ανοίξει τον δρόμο για την υποβολή περισσότερων υποθέσεων. Κι αυτό είναι κάτι που με απασχολεί. Ανυπομονώ να δω το πλήρες σκεπτικό. Κι ελπίζω ότι ο δικαστής θα μπορέσει να μας καθοδηγήσει για το τι θεωρεί ότι είναι σημαντικό μέρος και τι όχι.

Το σκεπτικό της απόφασης του δικαστή Jacobson περιλαμβάνει 345 παραγράφους, όπου δίδονται σημαντικές πληροφορίες για το πως γράφτηκε το «Down Under» και όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρονται τα εξής:

Το «Kookaburra Sits In The Old Gumtree» είναι ένα εμβληματικό αυστραλέζικο τραγούδι, το οποίο γράφτηκε το 1934 από τη Marion Sinclair. Πρόκειται για ένα σύντομο μουσικό έργο, το οποίο για τους σκοπούς της διαδικασίας αναλύεται σε 4 μόνο μέτρα. Δύο από αυτά τα μέτρα αναπαράχθηκαν το 1981 στην ηχογράφηση μίας άλλης εμβληματικής αυστραλέζικης σύνθεσης, του τραγουδιού «Down Under», που ηχογράφησε το συγκρότημα Men At Work. Τα δύο μέτρα αποτελούν μέρος της μελωδίας του φλάουτου, τα οποία προστέθηκαν στο «Down Under» μετά την πρώτη του σύνθεση.
Η ομοιότητα μεταξύ της μελωδίας του φλάουτου του «Down Under» και των δύο μέτρων του «Kookaburra» δεν περιήλθε της προσοχής του ιδιοκτήτη των πνευματικών δικαιωμάτων, Larrikin Music Publishing Pty Ltd, μέχρι το 2007. Η Larrikin ισχυρίστηκε ότι το «Down Under» παραβιάζει τα πνευματικά δικαιώματα του «Kookaburra».
Η μελωδία του φλάουτου στο «Down Under» δεν αποτελείται αποκλειστικά από τα δύο μέτρα του «Kookaburra». Πράγματι, στην πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού, αμέσως μετά την εισαγωγή των κρουστών, η μελωδία του φλάουτου περιέχει μόνο το δεύτερο μέτρο του «Kookaburra». Στη συνέχεια, η μελωδία αυτή ακούγεται σε δύο μεταγενέστερα σημεία του «Down Under». Σε αυτά τα σημεία, η μελωδία περιλαμβάνει το πρώτο και το δεύτερο μέτρο του «Kookaburra». Ωστόσο, περιλαμβάνει και άλλες νότες που δεν αποτελούσαν μέρος της σύνθεσης της Sinclair.
Σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων, τα πνευματικά δικαιώματα παραβιάζονται όταν ένα άτομο, χωρίς την άδεια του κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων, αναπαράγει ένα σημαντικό μέρος του έργου. Έτσι, υφίστανται δύο βασικά ζητήματα. Το πρώτο είναι αν υπάρχει επαρκής βαθμός αντικειμενικής ομοιότητας μεταξύ του φλάουτου του «Down Under» και των δύο μέτρων του «Kookaburra». Το δεύτερο ζήτημα είναι, εφόσον υπάρχει η απαιτούμενη ομοιότητα, αν τα μέτρα του «Kookaburra» που αναπαράχθηκαν αποτελούν σημαντικό μέρος αυτού του έργου.
Ο εμπειρογνώμων μουσικός που κλήθηκε από τη Larrikin, Dr Andrew Ford, συμφώνησε ότι η αρμονία του «Down Under» είναι διαφορετική από αυτή του «Kookaburra». Συμφώνησε επίσης ότι υπάρχουν και ορισμένες άλλες διαφορές, αλλά, κατά την άποψή του, η μελωδία του φλάουτου όταν παίζει τα μέτρα από το «Kookaburra» είναι ίδια με τη μελωδία των πρώτων δύο μέτρων του τραγουδιού της Sinclair, αν και «έχει διαφορετική αίσθηση».
Ο Dr Ford θεώρησε ότι τα δύο πρώτα μέτρα του «Kookaburra» είναι η «υπογραφή» του έργου. Ο εμπειρογνώμονας μάρτυρας των κατηγορούμενων, John Armiger, συμφώνησε με αυτήν την τοποθέτηση αλλά είναι θέμα συζήτησης μεταξύ των δύο μερών ως προς το κατά πόσο αυτό το χαρακτηριστικό είναι αρκετό για να καταστήσει αυτά τα μέτρα ουσιώδες μέρος του έργου.
Η συζήτηση μεταξύ των δύο εμπειρογνωμόνων περιλάμβανε και μία συζήτηση για την έννοια του μουσικού άγκιστρου («hook»). Ο Dr Ford παρατήρησε ότι στην pop μουσική το άγκιστρο (ή γάντζος) είναι ένα σύντομο ορχηστρικό χαρακτηριστικό το οποίο αποδεικνύεται ότι καθιστά το τραγούδι άμεσα αναγνωρίσιμο κάθε φορά που παίζεται.
Η μαρτυρία του Dr Ford προχώρησε στη βάση ότι η μελωδία του φλάουτου είναι το άγκιστρο του «Down Under», αν και αναγνώρισε ότι περιέχει και ορισμένα άλλα μουσικά στοιχεία πέραν από τα μέτρα που σχετίζονται με το «Kookaburra». Το αποτέλεσμα της μαρτυρίας του Dr Ford είναι ότι το άγκιστρο του «Down Under» είναι μία ολοκληρωμένη μουσική δήλωση, στην οποία βασικό στοιχείο είναι η ενσωμάτωση των δύο μέτρων του «Kookaburra». Αντιθέτως, ο κ. Armiger ήταν της άποψης ότι ο συνδυασμός των άλλων μουσικών στοιχείων με τα μέτρα του «Kookaburra» δημιουργεί μία νέα μουσική φράση που τη διακρίνει από το «Kookaburra». Το ζήτημα είναι αν υπάρχει επαρκής βαθμός αντικειμενικής ομοιότητας μεταξύ των δύο έργων. Αναπόσπαστο μέρος αυτής της ερώτησης είναι η εξέταση της ομοιότητας και της διαφοράς μεταξύ των μουσικών στοιχείων των δύο έργων, όπως η μελωδία, το κλειδί και το τέμπο.
Η μαρτυρία του κ. Colin Hay που έγραψε τους στίχους και τις συγχορδίες του «Down Under» ήταν επίσης χρήσιμη. Δέχθηκε ότι το μέρος του φλάουτου κάνει αναφορά σε μέρος της μελωδίας του «Kookaburra», αν και δεν το γνώριζε όταν έγινε η ηχογράφηση του 1981. Ο κ. Greg Ham, ο οποίος πρόσθεσε τη μελωδία του φλάουτου, δεν κλήθηκε από την υπεράσπιση.
Η Larrikin Music ισχυρίστηκε ότι η ηχογράφηση του «Down Under» του 1981 και μία προηγούμενη εκδοχή που περιγράφεται ως ηχογράφηση του 1979, καθώς και δύο διαφημίσεις της Qantas που ενσωμάτωσαν τη μελωδία του φλάουτου του «Down Under», εμπεριείχαν την αναπαραγωγή σημαντικού μέρους του «Kookaburra».
Υπήρξαν και άλλες ηχογραφήσεις του «Down Under» και η μελωδία του φλάουτου έχει χρησιμοποιηθεί με άλλους τρόπους, όπως ως θεματικό τραγούδι για την ταινία «Ψάχνοντας τον Νέμο». Τα μέρη συμφώνησαν ότι εάν η ηχογράφηση του 1981 αναπαρήγαγε σημαντικό μέρος του «Kookaburra», θα θεωρηθεί ότι κι ένας μεγάλος αριθμός άλλων συγκεκριμένων ηχογραφήσεων και χρήσεων έχει αναπαράγει σημαντικό μέρος του «Kookaburra».
Η Larrikin ισχυρίστηκε επίσης ότι οι κατηγορούμενοι ευθύνονται για παραπλανητική και απατηλή συμπεριφορά κατά παράβαση του νόμου περί εμπορικών πρακτικών ή, εναλλακτικά, ότι έχουν πλουτίσει αδικαιολόγητα εις βάρος της Larrikin.
Η έννοια της αναπαραγωγής περιλαμβάνει δύο στοιχεία: το πρώτο είναι η ομοιότητα και η πραγματική χρήση του έργου που έχει τα πνευματικά δικαιώματα και το δεύτερο είναι η αιτιώδης σύνδεση μεταξύ αυτού και του έργου που παραβιάζει τα δικαιώματα. Εάν αυτά τα δύο στοιχεία απαντηθούν στη συγκεκριμένη περίπτωση, τότε τίθεται το ερώτημα εάν ο «παραβάτης» έχει αντιγράψει σημαντικό μέρος του έργου που έχει τα πνευματικά δικαιώματα. Αυτό το ερώτημα εξαρτάται πολύ περισσότερο από την ποιότητα παρά από την ποσότητα του μέρους που χρησιμοποιήθηκε.
Το ζήτημα της αντικειμενικής ομοιότητας μεταξύ δύο έργων δεν πρέπει να απαντάται από μία σύγκριση νότα με νότα, αλλά πρέπει να απαντάται τόσο από το μάτι όσο και από το αυτί. Σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από την ακουστική αντίληψη του δικαστή και από τα στοιχεία των εμπειρογνωμόνων. Η αναπαραγωγή του έργου δεν χρειάζεται να είναι ταυτόσημη με το πρωτότυπο. Το κριτήριο είναι αν έχει αντιγραφεί η ουσία του έργου. Αυτό συμβαίνει επειδή η καταγγελία του κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων δεν αφορά τόσο την ομοιότητα μεταξύ των έργων όσο ότι ο παραβάτης έχει αντιγράψει σημαντικό μέρος του αρχικού έργου.
Το έργο δημοσιεύθηκε το 1934 με την ακόλουθη μορφή:

Στη δημοσίευση αυτή, το «Kookaburra» είναι γραμμένο σε Φα μείζονα (F major). Όπως φαίνεται στο χειρόγραφο, περιλαμβάνει τέσσερα μέρη, δηλαδή προοριζόταν να τραγουδηθεί από 4 φωνές ή ομάδες με τρόπο που όλα τα μέρη να επαναλαμβάνονται συνεχώς.
Το «Down Under» γράφτηκε το 1978 από τους Colin Hay και Ron Strykert. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά περίπου το 1979, στη β’ πλευρά του single «Keypunch Operator». Σ’ αυτή την ηχογράφηση ακούγεται ένα αυτοσχέδιο σόλο στο φλάουτο από τον Greg Ham, το οποίο ενσωματώνει τα τέσσερα πρώτα μέτρα του «Kookaburra» στο 1:18 της μελωδίας.
Η ηχογράφηση του 1981 περιλαμβάνεται στο δίσκο «Business As Usual». Το φλάουτο του Greg Ham ακούγεται ξανά και η αναφορά στο «Kookaburra» εμφανίζεται τρεις φορές σε διάφορες μορφές, οι οποίες συζητούνται λεπτομερώς παρακάτω.
Ο Dr. Ford, συνθέτης, συγγραφέας και παρουσιαστής, μέλος της Αυστραλιανής Μουσικής Εθνικής Ακαδημίας στη Μελβούρνη, συνέταξε τρεις εκθέσεις εμπειρογνωμοσύνης. Η πρώτη έκθεση περιείχε τέσσερα σχετικά μουσικά παραδείγματα. Το παράδειγμα Α είναι μια εκτέλεση του «Kookaburra» που μεταφέρθηκε σε Ρε μείζονα (D major) ως εξής:

Το παράδειγμα Β του Dr. Ford ήταν μία «διάστικτη» εκδοχή του παραδείγματος Α που εμφανίζεται σε ορισμένες έντυπες εκδόσεις του «Kookaburra». Σ’ αυτή την εκδοχή, η μελωδία είναι η ίδια, ωστόσο ο ρυθμός διαφέρει ελαφρώς.
Το παράδειγμα C αποτελείται από αυτό που ο Dr. Ford περιέγραψε ως «βασικό άγκιστρο» του «Down Under», μία κατιούσα απεικόνιση από πέντε νότες που εκτείνονται στο πρώτο μισό ενός μέτρου 4/4 ως εξής:

Ο Dr. Ford επισήμανε στην πρώτη του έκθεση ότι το «βασικό άγκιστρο» επαναλαμβάνεται σε όλο το «Down Under», χρησιμεύοντας τόσο ως καλλωπιστικό στοιχείο στην υπόκρουση όσο και ως στοιχείο ενός μεγαλύτερου, τεσσάρων μέτρων, άγκιστρου. Το άγκιστρο ακούγεται για πρώτη φορά στην αρχή του «Down Under» αλλά σε ελλιπή μορφή. Ο Dr. Ford σημειώνει ότι στο πρώτο μέτρο, το φλάουτο παίζει μία εκδοχή του βασικού άγκιστρου (με δύο επιπλέον νότες). Η δεύτερη φράση (2^ο μέτρο) λείπει εντελώς και αντικαταστάθηκε από ένα απλό ρυθμικό γέμισμα. Το 3^ο μέτρο περιέχει το βασικό άγκιστρο και η τέταρτη φράση (4^ο μέτρο) είναι η πρώτη αναφορά από το «Kookaburra», περιλαμβάνοντας τη δεύτερη φράση του «Kookaburra».
Το παράδειγμα Ε είναι το εκτεταμένο άγκιστρο, όπως αυτό ακούγεται στο υπόλοιπο τραγούδι:

Σ’ αυτή την πλήρη εκδοχή, το πρώτο και το τρίτο μέτρο είναι το βασικό άγκιστρο, ενώ το 2^ο και το 4^ο μέτρο λέγεται ότι είναι απευθείας αποσπάσματα από το «Kookaburra». Σε ό,τι αφορά το «Down Under», τα παραδείγματα αυτά παίζονται στο φλάουτο.
Ο Dr. Ford ανέλυσε επίσης τη δομή της ηχογράφησης του 1981 στα εξής συστατικά μέρη:

1 μέτρο: Εισαγωγή κρουστών

4 μέτρα: Άγκιστρο (το 4^ο μέτρο περιέχει τη δεύτερη φράση του «Kookaburra»)

8 μέτρα: Κουπλέ

8 μέτρα: Ρεφρέν

4 μέτρα: Άγκιστρο (παράδειγμα Ε -το 2^ο μέτρο περιέχει την 1^η φράση του «Kookaburra» και το 4^ο μέτρο περιέχει τη 2^η φράση)

8 μέτρα: Κουπλέ

8 μέτρα: Ρεφρέν

8 μέτρα: Ορχηστρικό γέμισμα

8 μέτρα: Κουπλέ

8 μέτρα: Ρεφρέν

8 μέτρα: Ρεφρέν (ξεκινάει το τέλος)

Το «Down Under», με τη μορφή με την οποία ηχογραφήθηκε το 1981, εξελίχθηκε κατά την περίοδο από την αρχική του σύνθεση το 1978. Αρχικά, ο Hay έγραψε τους στίχους, τα κουπλέ, τα ρεφρέν και τις συγχορδίες στην ακουστική του κιθάρα. Η κρουστική μπασογραμμή γράφτηκε από τον Strykert, ο οποίος πρόσθεσε μερικά στοιχεία στην κιθάρα όταν ο Hay και ο Strykert άρχισαν να παίζουν το τραγούδι στις ακουστικές τους κιθάρες σε ζωντανές τους εμφανίσεις σε clubs και pubs της Μελβούρνης το 1978.
Ο Hay σημείωσε την αρχική εκδοχή στο σημειωματάριό του περίπου τον Μάιο του 1978.
Οι Men At Work σχηματίστηκαν το 1979. Το συγκρότημα ξεκίνησε ως τρίο που αποτελούσαν ο Hay, ο Strykert κι ένα τρίτο πρόσωπο που έπαιζε drums. Ο Greg Ham εντάχθηκε στο συγκρότημα περίπου στα μέσα του 1979. Είχε κλασική εκπαίδευση και μπορούσε να παίξει και να διαβάσει μουσική. Έπαιζε διάφορα όργανα, συμπεριλαμβανομένου και του φλάουτου.
Κατά το 1979 και 1980, οι Men At Work έπαιζαν τακτικά σε pubs της Μελβούρνης, συμπεριλαμβανομένου του The Cricketers Arms . Μέχρι τότε, το συγκρότημα είχε φτάσει στους πέντε μουσικούς. Τα τραγούδια που έπαιζαν περιλάμβαναν και το «Down Under», στο οποίο ο Greg Ham προσέθεσε και μία γραμμή φλάουτου.
Η εκδοχή του «Down Under» που έπαιζαν οι Men At Work κατά την περίοδο αυτή, ήταν διαφορετική από τη μορφή με την οποία το ηχογράφησαν το 1981. Έμοιαζε αλλά δεν ήταν πανομοιότυπη με την ηχογράφηση του 1979.
Το 1979, οι Men At Work χρηματοδότησαν μία ηχογράφηση του «Down Under» στο στούντιο για ένα single 7 ιντσών. Ήταν η εκτέλεση που κυκλοφόρησε ως β’ πλευρά του single «Keypunch Operator».
Όπως ειπώθηκε παραπάνω, οι φράσεις που ο Dr. Ford ονόμασε ως Παράδειγμα Ε εμφανίζονται στο 1:18 της ηχογράφησης. Η πρώτη και η τρίτη φράση περιέχει το βασικό άγκιστρο και η δεύτερη και τέταρτη φράση είναι αποσπάσματα από το πρώτο και δεύτερο μέτρο του «Kookaburra». Αυτή είναι η μοναδική εμφάνιση του παραδείγματος Ε στην ηχογράφηση του 1979, καθώς τα δύο μέτρα από το «Kookaburra» ακούγονται στο φλάουτο μία φορά.
Η ηχογράφηση του 1981 έγινε αφού οι Men At Work είχαν γνωρίσει εμπορική επιτυχία με ένα άλλο τραγούδι με τίτλο «Who Can It Be Now», του οποίου την παραγωγή έκανε ο Αμερικανός δισκογραφικός παραγωγός Peter McIan. Ο McIan έκανε επίσης την παραγωγή του «Down Under», το οποίο κυκλοφόρησε στον δίσκο 33 στροφών «Business As Usual». Το «Down Under» ήταν μία από τις 10 ηχογραφήσεις που συμπεριλήφθηκαν σ’ αυτόν τον δίσκο.
Στην παραγωγή της ηχογράφησης του 1981, ο McIan αναδιάταξε και συντόμευσε το «Down Under» από την αρχική του εκδοχή. Το μείωσε σε 3 λεπτά για να το καταστήσει πιο κατάλληλο για pop τραγούδι. Κατέστησε επίσης το φλάουτο του Ham ως το βασικό σόλο όργανο, όπως έκανε με την εισαγωγή του σαξόφωνου στο «Who Can It Be Now». Στην ηχογράφηση του 1981, η αναφορά στο «Kookaburra» ακούγεται τρεις φορές σε διάφορες μορφές.
Ο Ham δεν κλήθηκε αλλά έγιναν παραδεκτά τμήματα της ένορκης κατάθεσής του. Η κατάθεσή του περιλαμβάνει τη δήλωσή του ότι γνώριζε το «Kookaburra», αφού το άκουσε στο σχολείο όταν πήγαινε στο δημοτικό στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Ήταν «αρκετά σίγουρος» ότι το «Kookaburra» ήταν μέρος του σχολικού του βιβλίου με τραγούδια. Είπε, επίσης, ότι δεν συνειδητοποίησε ότι επηρεάστηκε από το «Kookaburra» κι ότι αυτό το συνειδητοποίησε περίπου δέκα χρόνια μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού. Το δικαστήριο αποδέχθηκε την εξήγησή του. Ο Ham παραδέχτηκε επίσης ότι ο στόχος του προσθέτοντας το φλάουτο στο Down Under ήταν να δώσει ένα αυστραλέζικο άρωμα στο τραγούδι. Είπε ότι το μέρος του φλάουτου που πρόσθεσε, ταίριαξε ρυθμικά στο «Down Under» και στο μέρος των κρουστών/drums στην αρχή του τραγουδιού, το οποίο στην πραγματικότητα παίχτηκε σε μπουκάλια μπύρας με διαφορετικές ποσότητες νερού σ’ αυτά.
Ο Ham επισήμανε ότι οι στίχοι, η φωνητική μελωδία, οι συγχορδίες και η μπασογραμμή είχαν ήδη δημιουργηθεί όταν άκουσε για πρώτη φορά το «Down Under». Έψαξε για ένα συμπληρωματικό μέρος για το όργανό του και ειδικά κάποιο που να ταιριάζει με τη χιουμοριστική φύση του τραγουδιού. Περιέγραψε τη γραμμή φλάουτου ως «μία κλισέ αυστραλέζικη μελωδία» ή αυτό που νόμιζε ότι ήταν «μελωδία ιρλανδικού-αυστραλέζικου ύφους».
Ο δίσκος «Business As Usual» γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία στην Αυστραλία και διεθνώς. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, έφτασε στο No 1 των δίσκων στην Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής με εκατομμύρια πωλήσεις.
Ο Colin Hay γεννήθηκε στη Σκωτία και μετανάστευσε στην Αυστραλία τον Ιούνιο του 1967 μαζί με την οικογένειά του. Όταν ήταν περίπου 12 ετών, άρχισε να παίζει κιθάρα. Άρχισε να παίζει σόλο σε folk clubs περίπου το 1970 όταν πήγαινε στο Λύκειο και αργότερα σε πανεπιστημιουπόλεις, σε pubs και μουσικά φεστιβάλ.
Ο Hay δέχθηκε ότι πλέον γνωρίζει πως η γραμμή φλάουτου στην ηχογράφηση του 1981 (και του 1979) κάνει αναφορά σε μέρος της μελωδίας του «Kookaburra». Ωστόσο, ο Hay επέμενε ότι δεν γνώριζε την αναφορά αυτή όταν έγιναν οι ηχογραφήσεις. Είπε ότι γνώρισε την αναφορά «μερικά χρόνια» πριν από τη δίκη, αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί πώς το έμαθε. Είπε ότι μπορεί να του το είπε ο Ham ή, πιθανώς, να το έμαθε από κάποιον άλλο.
Οι Men At Work γύρισαν ένα βίντεο του «Down Under» το 1981 χρησιμοποιώντας την ηχογράφηση εκείνης της χρονιάς που είχε συμπεριληφθεί και στον δίσκο «Business As Usual». Προφανώς το βίντεο προοριζόταν για την προώθηση του τραγουδιού και του δίσκου. Το βίντεο περιλάμβανε και μία σκηνή με τον Ham να παίζει το φλάουτο στη μέση του τραγουδιού, ενώ καθόταν σ’ ένα δέντρο μ’ ένα κοάλα πιασμένο από μια θηλιά.
Ο Hay αρνήθηκε πως κατάλαβε όταν γυριζόταν το βίντεο ότι αυτή η σκηνή ήταν μια άμεση αναφορά στο «Kookaburra». Παρ’ όλα αυτά, αποδέχθηκε ότι η μελωδία στο φλάουτο που έπαιξε ο Ham ενώ καθόταν στο δέντρο ήταν άμεση μουσική αναφορά στο «Kookaburra» (άλλωστε ο πλήρης τίτλος του παιδικού τραγουδιού είναι «Kookaburra Sits In The Old Gumtree»), αν και δεν παραδέχθηκε ότι η αναφορά ήταν προφανής.
Οι Men At Work διαλύθηκαν περίπου το 1985 και από τότε ο Hay έπαιζε ως σόλο μουσικός. Παίζει και αποδίδει τακτικά το «Down Under» στην ακουστική του κιθάρα σε συναυλίες και άλλες ζωντανές εμφανίσεις. Ο Hay είναι επίσης τραγουδιστής και τραγουδά τα λόγια του τραγουδιού.
Κατά τη μαρτυρία του, ο Hay έδωσε μία ερμηνεία των στίχων και της μουσικής του «Down Under» παίζοντας στην ακουστική του κιθάρα. Έπαιξε επίσης στην κιθάρα τα παραδείγματα του Dr. Ford. Αυτό επέδειξε την ακουστική διαφορά μεταξύ της μελωδίας του φλάουτου όταν παίζεται αποκλειστικά στην κιθάρα και στο φλάουτο όπως παίχτηκε στην ηχογράφηση του 1981. Ωστόσο, ο Hay παραδέχθηκε στην ανάκριση από τον δικηγόρο του αντίδικου ότι όταν εκτελεί το «Down Under» ζωντανά σε συναυλίες, η μελωδία του φλάουτου παίζεται συχνά από άλλα όργανα, όπως πνευστά από εφεδρικούς μουσικούς. Αυτό συνέβη επίσης στην ηχογράφηση του «Down Under» στο σόλο άλμπουμ του Hay, «Man @ Work» (2003), όπου το φλάουτο αντικαταστάθηκε από φλογέρα.
Μερικές φορές ο Hay συνοδεύεται σε συναυλία από τη σύζυγό του Cecilia και το συγκρότημά της, Cecilia Noel & The Wild Clams. Όταν συμβαίνει αυτό, αυτή χρησιμοποιεί τα χέρια και το στόμα ότι δήθεν παίζει φλάουτο, με τον ήχο να παίζεται από άλλο όργανο ή με τον τραγουδιστή να αυτοσχεδιάζει φωνητικούς ήχους. Ο Hay παραδέχτηκε επίσης ότι για μία περίοδο 2-3 ετών από το 2002 περίπου, όταν έπαιζε το «Down Under» σε συναυλίες μερικές φορές τραγουδούσε τα λόγια του «Kookaburra» στη μέση του τραγουδιού, στο σημείο όπου έμπαινε το φλάουτο.
Ο Hay αποδέχθηκε, χωρίς δισταγμό, τη σημασία του «Down Under» στην pop μουσική της Αυστραλίας. Είπε ότι τα ρεφρέν έδωσαν στο τραγούδι τη διάσταση του ύμνου. Συμμετείχε επίσης στην απόδοση του τραγουδιού στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϋ.
Ο συνήγορος της Larrikin, Richard Lancaster, εξέτασε διεξοδικά τον Hay σχετικά με τα αυστραλέζικα θέματα που αποτελούν τη βάση του «Down Under», τόσο στην ηχογράφηση του 1981 όσο και στο βίντεο. Ο Hay εξήγησε ότι οι στίχοι ήταν εμπνευσμένοι από τον χαρακτήρα του Barry Humphries, τον στερεότυπο Αυστραλό Barry McKenzie, αλλά ότι το τραγούδι είναι τελικά ένας εορτασμός της μοναδικότητας της Αυστραλίας. Αυτό αντικατοπτρίζεται στις αναφορές των στίχων σε πράγματα τυπικά αυστραλέζικα, όπως το vegemite, το υπερθερμασμένο Kombi και τη μπύρα.
Αυτές οι εικόνες απεικονίζονται ασυνήθιστα στο βίντεο δείχνοντας έναν «άνδρα από τις Βρυξέλλες» που πασάρει αυστραλέζικα ένα πολύ μεγάλο vegemite σάντουιτς. Έπειτα ο άνδρας σερβίρει μπύρα από μπλε κουτάκια, που ήταν αναμφισβήτητα αναφορά σε γνωστή αυστραλέζικη μπύρα. Το βίντεο περιλαμβάνει την εικόνα ενός καγκουρό να πηδά και, όπως ήδη ειπώθηκε, τον Ham καθισμένο σ’ ένα δέντρο να παίζει φλάουτο σ’ ένα κοάλα.

Richard Lancaster: Ένα δέντρο δεν είναι και το πιο φυσικό μέρος για να παίξει κάποιος φλάουτο, συμφωνείτε;

Colin Hay: Και ποιο είναι το φυσικό μέρος για να παίξεις φλάουτο;

Ο Hay δέχτηκε ότι το βίντεο δημιουργήθηκε έτσι ώστε να περιλαμβάνει μουσικές αναφορές σε αυστραλέζικα θέματα που συμπληρώνουν τις στιχουργικές αναφορές που περιέχονται στο «Down Under». Τόνισε ότι η ηχογράφηση του δίσκου «Business As Usual» έγινε πολύ γρήγορα, όπως και η δημιουργία του βίντεο. Είπε ότι στην πραγματικότητα δεν σκέφτηκε τι έπαιζε ο Ham και ιδίως ότι ήταν η μελωδία του «Kookaburra». Ωστόσο, όπως ειπώθηκε παραπάνω, ο Hay δέχθηκε ότι στο «Down Under» υπάρχει αναφορά του «Kookaburra». Αποδέχτηκε ότι η μελωδία του παραδείγματος Ε του Dr. Ford είναι ίδια με του «Kookaburra» εκτός από το ότι είναι σε διαφορετικό κλειδί. Ο Hay είπε ότι δεν θυμάται να έχει ακούσει το «Kookaburra» κατά τη διάρκεια που πήγαινε σχολείο στη Σκωτία ή όταν μεγάλωνε στην Αυστραλία.

Κατά τη γνώμη του Dr. Ford, τα πρώτα δύο μέτρα του «Kookaburra» είναι η «υπογραφή» του. Αν και συμφώνησε ότι είναι μια υπογραφή λόγω των στίχων, είπε ότι είναι επίσης το πρώτο πράγμα που ακούς κι έτσι είναι μέρος της μελωδίας που «σου κολλάει στο κεφάλι».
Όταν η Marion Sinclair συνέθεσε το «Kookaburra» για τις προσκοπίνες το 1934, το σημείωσε στο κλειδί του Φα μείζονα (F major). Ωστόσο, το απόσπασμα του «Kookaburra» στο «Down Under» είναι σε Ρε μείζονα (D major), αν και βρίσκεται σε φόντο Σι ελάσσονα (B minor). Αυτός είναι ο λόγος που η σημείωση του Dr. Ford για το «Kookaburra» στο παράδειγμα Α εκφράστηκε στο κλειδί του Ρε μείζονα.
Κατά τη γνώμη του Dr. Ford, το γεγονός ότι το «Kookaburra» ήταν γραμμένο το 1934 σε Φα μείζονα δεν είναι σημαντικό όταν ένας ακροατής καλείται να συγκρίνει τις διαφορές και τις ομοιότητες μεταξύ του «Kookaburra» και του «Down Under». Ο Dr. Ford έκανε επίδειξη της θέσης του τραγουδώντας τα μέτρα του «Kookaburra». Είπε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν τέλειο τόνο και δεν μπορούν ν’ αναγνωρίσουν το συγκεκριμένο κλειδί στο οποίο τραγούδησε το τραγούδι. Το κλειδί, είπε, δεν είχε καμία σημασία, καθώς θα μπορούσε εξίσου εύκολα να διαλέξει μία διαφορετική αφετηρία και επομένως ένα διαφορετικό κλειδί.
Η Sinclair πιθανόν να δημιούργησε το «Kookaburra» στο μυαλό της και να το έγραψε μόνο επειδή έπρεπε να το υποβάλει σε διαγωνισμό. Ο Dr. Ford συνέχισε λέγοντας ότι όταν η Sinclair έκατσε να γράψει τη μελωδία, έπρεπε να ξεκινήσει από κάπου, αλλά η νότα από την οποία ξεκίνησε ήταν κάπως αυθαίρετη. Ο Dr. Ford κατέθεσε ότι το κλειδί μπορεί να είναι ένα στοιχείο της μουσικής σύνθεσης, αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Η κλασική μουσική, όπως οι συμφωνίες του Μότσαρτ, είναι μία γραμμένη σε νότες τέχνη, αλλά αυτό δεν είθισται στην pop μουσική που τείνει να μην καταγράφεται παρά μετά τη σύνθεσή της.
Ο Dr. Ford επισήμανε επίσης ότι όταν το «Kookaburra» είναι γραμμένο σε Ρε μείζονα, το δεύτερο μέτρο έχει από κάτω μία συγχορδία Σι ελάσσονα, η οποία είναι το κλειδί στο οποίο παίζεται το «Down Under». Κάθε μείζονα συγχορδία έχει μία σχετική ελάσσονα. Όπως επισήμανε ο Dr. Ford, αν πάρεις τις δύο κάτω νότες της συγχορδίας Ρε μείζονα, σχηματίζουν τις δύο πάνω νότες της σχετικής ελάσσονας, που στην περίπτωση του Ρε μείζονα είναι η Σι ελάσσονα. Παίζοντας το «Kookaburra» σε Ρε αντί για Φα μείζονα καθιστά ευκολότερη τη σύγκριση του «Kookaburra» με τα περάσματα του «Down Under», καθώς βρίσκονται στον ίδιο τόνο.
Ο Dr. Ford συνέχισε να εξηγεί τη διαφορά μεταξύ του ήχου του «Kookaburra», ο οποίος είναι σε κλειδί μείζονα, και των σχετικών περασμάτων του «Down Under», που είναι σε κλειδί ελάσσονα, ως εξής: «Η μελωδία είναι πανομοιότυπη, αλλά η συγχορδία που την υποστηρίζει είναι διαφορετική και δίνει μία ελαφρώς διαφορετική αίσθηση… Είναι σαν να λάμπει διαφορετικό φως πάνω της».
Ο Dr. Ford συμφώνησε ότι αλλάζοντας την υποκείμενη αρμονία από ματζόρε σε μινόρε στο «Down Under», η εντύπωση που σχηματίζει κανείς από τις ίδιες νότες στα δύο τραγούδια είναι διαφορετική.
Ο κ. Lancaster ζήτησε από τον Dr. Ford να σχολιάσει αν, παρά την ομοιότητα της μελωδίας με τα δύο πρώτα μέτρα του «Kookaburra», η διαφορετική θέση των δύο αυτών φράσεων στο «Down Under» αλλάζει τη φύση τους, αν δηλαδή οι μουσικές προτάσεις είναι διαφορετικές. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ο ακόλουθος διάλογος:

Ε: Συμφωνείτε μ’ αυτό;

Α: Δεν αλλάζει η φύση τους. Εξακολουθούν να είναι ακριβώς οι ίδιες, αλλά τις ακούμε λίγο διαφορετικές επειδή υπάρχει κάτι που μπαίνει ανάμεσα. Η πρώτη και η δεύτερη φράση του «Kookaburra» γίνονται η δεύτερη και η τέταρτη φράση στο άγκιστρο του «Down Under», κι έτσι η τρίτη φράση, η οποία είναι το βασικό άγκιστρο, μπαίνει ανάμεσά τους και τις χωρίζει. Δεν είναι πλέον η μία δίπλα στην άλλη. Τις ακούμε, λοιπόν, διαφορετικά.

Ε: Και ο διαχωρισμός τις κάνει διαφορετικές;

Α: Όχι, όχι, είναι ακριβώς οι ίδιες φράσεις, αλλά τις ακούμε διαφορετικές.

Ο κ. Catterns, ο οποίος εμφανίστηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης, έθεσε επίσης στον Dr. Ford ότι, όσον αφορά τη μελωδική δομή, ο διαχωρισμός των δύο μέτρων του «Kookaburra» από ένα παρεμβατικό μέτρο που περιέχει το βασικό άγκιστρο στο «Down Under» μεταφέρει κάτι διαφορετικό. Ο Dr. Ford δεν το θεώρησε μεγάλη διαφορά.
Ο Dr. Ford παραδέχθηκε ότι το τέμπο του «Down Under» είναι πιθανώς λίγο πιο γρήγορο από τον ρυθμό που θα τραγουδούσε κάποιος το «Kookaburra», αλλά δεν το θεώρησε αυτό σημαντικό για σύγκριση. Τόνισε ότι το τέμπο στο οποίο παίζεται το «Kookaburra» είναι πιθανόν συνάρτηση της ηλικίας και της ικανότητας των μαθητών που το τραγουδούν και πιθανότατα δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του τέμπο στο οποίο τραγουδά κανονικά κάποιος το «Kookaburra» και τα αντίστοιχα μέτρα του «Down Under».
Ο Dr. Ford επέστησε επίσης την προσοχή στις δύο τελευταίες νότες κάθε εμφάνισης των φράσεων από το «Kookaburra» στο «Down Under». Είπε ότι ο τρόπος που τραγουδάς τη λέξη «tree» στη φράση «Kookaburra sits in the old gum tree» και τη λέξη «he» στη φράση «merry merry king of the bush is he» είναι να συνδέεις αυτές τις λέξεις («tree-ee» και «he-ee»). Στη συνέχεια είπε: «Όταν ακούτε την ηχογράφηση του «Down Under» στο «Business As Usual» το φλάουτο κάνει το ίδιο πράγμα. Συνδέει αυτές τις δύο τελευταίες νότες, σαν να είναι μία μνήμη του τραγουδιού ή μία αναφορά στο τραγούδι.
Το επίκεντρο της ένορκης κατάθεσης του Martin Armiger ήταν ότι οι «κοινές φράσεις» του «Kookaburra» και του «Down Under» καταλαμβάνουν διαφορετικό χώρο στη μελωδία του «Down Under» και εκτελούν μία διαφορετική μουσική λειτουργία από αυτή στο «Kookaburra». Ο Armiger περιέγραψε τις κοινές φράσεις ως μία απάντηση στο βασικό άγκιστρο του παραδείγματος C, το οποίο είναι πρωτότυπο και διακριτικό στο «Down Under». Είπε:

Δεν ακούμε αυτές τις κοινές νότες ως δική τους μελωδία αλλά ως μέρος μίας μεγαλύτερης μελωδίας. Εξαιτίας αυτού, οι περισσότεροι ακροατές πιθανώς να αγνοούν την αντιστοιχία μεταξύ αυτών των δύο τεμαχίων της μελωδίας.

Ο Armiger τόνισε επίσης την εκ νέου εναρμόνιση του «Kookaburra» από ένα κλειδί μείζονα σ’ ένα κλειδί ελάσσονα στο «Down Under». Το περιέγραψε ως ένα νέο αρμονικό πλαίσιο σε μινόρε. Στην κατάθεσή του αναφέρθηκε και στην περιγραφή της μελωδίας του φλάουτου ως το άγκιστρο του «Down Under». Κατά τη γνώμη του, το άγκιστρο αυτού του τραγουδιού είναι στους στίχους «I come from a land down under…». Ωστόσο, όταν ο Armiger ερωτήθηκε για τη σημασία των δύο πρώτων μέτρων του «Kookaburra», συμφώνησε ότι το πρώτο μέτρο θα μπορούσε να θεωρηθεί η υπογραφή του τραγουδιού. Φάνηκε επίσης να αποδέχεται ότι το δεύτερο μέτρο είναι εξίσου σημαντικό. Τελικά ο Armiger συμφώνησε ότι αν άκουγε τις πρώτες 22 νότες, δηλαδή τα πρώτα δύο μέτρα του «Kookaburra», θα καταλάβαινε αμέσως τη μελωδία. Στην εξέτασή του, ο Armiger υποχώρησε κάπως από τη βασική του θέση όταν έγινε ο εξής διάλογος:

Και πολλές νότες απ’ αυτό το απόσπασμα [του «Down Under»] προέρχονται απευθείας από το «Kookaburra»;
Ναι.
Άρα το «Kookaburra» παίζει σημαντικό και ουσιαστικό ρόλο στη μελωδία του φλάουτου, έτσι δεν είναι;
Ναι.

Στη συνέχεια υπήρξε συζήτηση μεταξύ του Armiger και του Lancaster σχετικά με το τι εννοούσε ο Lancaster με τη λέξη «ουσιαστικό».

Ο Lancaster ρώτησε τον Armiger για την έγχυση «αυστραλέζικου αρώματος» στο «Down Under» με την εισαγωγή δύο μέτρων από το «Kookaburra» στη μελωδία του φλάουτου.

Ε: Αν κάνετε την υπόθεση ότι η μελωδία του φλάουτου προοριζόταν για να δώσει ένα αυστραλέζικο άρωμα στο τραγούδι, θα δεχόσασταν ότι το δεύτερο μέτρο του παραδείγματος Ε παίζεται για να μεταφέρει ένα αυστραλέζικο άρωμα;

Α: Ναι.

Ε: Και η αυστραλιανότητά του προέρχεται από το γεγονός ότι είναι η μελωδία του «Kookaburra», έτσι δεν είναι;

Α: Ναι, θ’ ακολουθήσω τις υποθέσεις σας με σεβασμό αλλά πιστεύω ότι ολόκληρο το τραγούδι είναι πολύ αυστραλέζικο. Δεν νομίζω ότι είναι το φλάουτο.

Ε: Αναφορές στο αυστραλέζικο στοιχείο υπάρχουν σε όλους τους στίχους του τραγουδιού;

Α: Ναι.

Ε: Και στο βίντεο;

Α: Ναι.

Ε: Και δεν θα ήταν έκπληξη αν η ίδια αναφορά στην Αυστραλία εμφανίζεται και μουσικά, έτσι;

Α: Όχι.

Ε: Θα αποδεχόσασταν ότι το δεύτερο και το τέταρτο μέτρο του παραδείγματος Ε εγχέει ένα αυστραλέζικο άρωμα στο τραγούδι;

Α: Μμμ… ναι, μαζί με το πρώτο και το τρίτο μέτρο.

Ε: Και συγκεκριμένα το δεύτερο και το τέταρτο μέτρο το επιτυγχάνει γιατί είναι η μελωδία του «Kookaburra»;

Α: Μπορώ να συμφωνήσω σ’ αυτό. Θα πω ναι.

Η μαρτυρία του Armiger στην εξέταση σχετικά με το θέμα του κλειδιού του «Kookaburra» ήταν παρόμοια με αυτή του Dr. Ford. Ο Armiger συμφώνησε ότι δεν κάνει κάποια διαφορά σε ποιο κλειδί τραγουδιέται το τραγούδι επειδή ο σχετικός τόνος είναι ο ίδιος.
Οι κατηγορούμενοι έθεσαν μία ρητορική ερώτηση που συνοψίζει την απάντησή τους στον ισχυρισμό που διατυπώθηκε εναντίον τους. Το ερώτημα που έθεσε ο Catterns ήταν: εάν αμφότερα το «Kookaburra» και το «Down Under» είναι τόσο εμβληματικά τραγούδια και οι ομοιότητές τους τόσο ισχυρές, γιατί χρειάστηκε τόσος πολύς χρόνος για να αναγνωρίσει κανείς αυτή τη σύνδεση;
Η σύνδεση αποκαλύφθηκε το 2007 στην τηλεοπτική εκπομπή «Spicks And Specks», ένα μουσικό quiz show του ABC. Ακόμα και τότε, οι εμπειρογνώμονες μουσικής που απάρτιζαν το πάνελ δυσκολεύτηκαν να απαντήσουν στην ερώτηση. Ο Catterns βασίζεται σε αυτό για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του ότι δεν υπάρχει σχετική αντικειμενική ομοιότητα. Το ερώτημα που τέθηκε ήταν «ονομάστε το αυστραλέζικο παιδικό τραγούδι στο οποίο βασίστηκε αυτή η μελωδία». Και τότε παίχτηκε το μέρος από το «Down Under», συμπεριλαμβανομένου του παραδείγματος Ε του Dr. Ford. Το πάνελ δεν απάντησε αμέσως και το απόσπασμα από το «Down Under» αναπαράχθηκε ξανά. Ο παρουσιαστής είπε «αυτό το κομμάτι ειδικά» και τότε ένα από τα μέλη του πάνελ έκανε τη σύνδεση. Μόλις το πρώτο μέλος του πάνελ έδωσε τη σωστή απάντηση, οι υπόλοιποι αναγνώρισαν τη σύνδεση. Αυτό που δείχνει η εκπομπή «Spicks And Specks» είναι ότι υπάρχουν δυσκολίες στην αναγνώριση ενός έργου, αλλά ένας ευαισθητοποιημένος ακροατής μπορεί να ανιχνεύσει την ακουστική ομοιότητα των μέτρων του «Kookaburra» και της μελωδίας του φλάουτου στο «Down Under».
Οι διαφημίσεις της Qantas αποτελούνται από δύο video των 30 δευτερολέπτων, καθένα από τα οποία περιέχει μία ορχηστρική εκδοχή ενός μέρους του «Down Under». Οι διαφημίσεις είναι γνωστές ως «A380» και «Most Experienced». Οι διαφημίσεις περιέχουν μόνο το δεύτερο μέτρο του «Kookaburra». Το βασικό ερώτημα που προέκυψε ήταν αν αναπαράγουν σημαντικό μέρος του «Kookaburra». Επισημαίνεται δε ότι ο Dr. Ford δεν είπε ότι η δεύτερη φράση του «Kookaburra», από μόνη της, ήταν η υπογραφή του κομματιού. Και η μαρτυρία του κ. Armiger έδειξε ότι ένας λογικά έμπειρος ακροατής δεν θα αναγνώριζε το δεύτερο μέτρο.
Το τελικό επιχείρημα της υπεράσπισης κατά των ισχυρισμών της Larrikin για παραπλάνηση είναι ότι οποιαδήποτε ζημιά της Larrikin προκλήθηκε από τη δική της συμπεριφορά ή/και τρίτων και όχι από τυχόν παραπλανητική συμπεριφορά των κατηγορουμένων. Η υπεράσπιση ισχυρίζεται ότι η Larrikin γνώριζε το «Down Under» αλλά δεν υπέβαλε καμία αξίωση για τα δικαιώματα μέχρι τα τέλη του 2007 και ότι η απώλεια εσόδων που υπέστη η Larrikin οφείλεται στο ότι η ίδια δεν αξίωσε έσοδα από το «Down Under». Ο ισχυρισμός αυτός ισοδυναμεί με το επιχείρημα ότι η Larrikin δεν έχει κατοχυρώσει τα πνευματικά της δικαιώματα. Μη διατυπώνοντας κάποια αξίωση τουλάχιστον έως το 2007, η Larrikin επέτρεπε στους κατηγορούμενους να εισπράττουν το 100% των εσόδων.
Ο ισχυρισμός της Larrikin βασίζεται αποκλειστικά σε μια υποκειμενική αξιολόγηση του τι είναι άδικο ή παράλογο. Αυτή δεν είναι η βάση επί της οποίας μπορεί να διαταχθεί η επιστροφή χρημάτων.

Με βάση τα παραπάνω, ο δικαστής Peter Jacobson ανέπτυξε την απόφασή του:

Οι ηχογραφήσεις του «Down Under» του 1979 και του 1981 παραβιάζουν τα πνευματικά δικαιώματα της Larrikin στο «Kookaburra», επειδή οι δύο αυτές ηχογραφήσεις αναπαράγουν σημαντικό μέρος του «Kookaburra».
Η Larrikin έχει το δικαίωμα να ζητήσει αποζημίωση από τους κατηγορούμενους.
Παρόλα αυτά, τα συμπεράσματα δεν ισοδυναμούν με το συμπέρασμα ότι η μελωδία του φλάουτου είναι σημαντικό μέρος του «Down Under» ή ότι είναι το «άγκιστρο» του τραγουδιού.
Το ζήτημα του ποσοστού των εσόδων του «Down Under» που έπρεπε να καταβληθεί στη Larrikin δεν έχει καθοριστεί σ’ αυτό το μέρος της διαδικασίας.
Οι κατηγορούμενοι υποστήριξαν ότι ο ισχυρισμός της Larrikin ότι δικαιούται το 40-60% των εσόδων υπερβαίνει κατά πολύ την κατάλληλη κατανομή οποιουδήποτε τέτοιου δικαιώματος. Αυτό είναι θέμα που καθορίστηκε στο τελευταίο μέρος της διαδικασίας.

Μετά την απόφαση, ο δικηγόρος της Larrikin, Adam Simpson, είπε:

Είναι μια μεγάλη νίκη για το αουτσάιντερ.

Όταν ρωτήθηκε πόσα θα ζητούσε η Larrikin ως αποζημίωση, απάντησε:

Οτιδήποτε από αυτό που έχουμε διεκδικήσει, που είναι μεταξύ 40 και 60%, και αυτό που προτείνουν αυτοί, το οποίο είναι πολύ μικρότερο.

Colin Hay: Θα πάω στον τάφο μου γνωρίζοντας ότι το «Down Under» είναι μία πρωτότυπη δουλειά. Το τραγούδι αυτό ήταν πάντα φίλος μου, από τότε που γεννήθηκε. Παιζόταν και συνεχίζει να παίζεται κυριολεκτικά εκατομμύρια φορές σε όλο τον κόσμο και δεν αποτελεί έκπληξη ότι σε πάνω από 20 χρόνια κανείς δεν παρατήρησε την αναφορά στο «Kookaburra». Υπάρχουν λόγοι γι’ αυτό. Η Marion Sinclair δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι είχαμε πάρει κάποιο κομμάτι από το τραγούδι της και ήταν εν ζωή όταν το «Down Under» έγινε επιτυχία. Προφανώς ούτε αυτή το παρατήρησε. Ήταν ακούσιο, αφελές, ασυνείδητο και όταν οι Men At Work ηχογράφησαν το τραγούδι έγινε μη αναγνωρίσιμο. Όταν το συνέγραψα με τον Ron Skrytert, το χειμώνα του 1978, δεν πήρα τίποτα από τραγούδι κάποιου άλλου. Δεν υπήρχαν Men At Work, δεν υπήρχε φλάουτο, αλλά το τραγούδι υπήρχε. Αυτή είναι η αλήθεια. Πιστεύω ότι αυτό που κέρδισε σήμερα είναι η ευκαιριακή απληστία κι αυτό που έχασε είναι η δημιουργική μουσική προσπάθεια. Όλα είναι για τα λεφτά.

Ο Colin Hay είπε επίσης ότι το τραγούδι, το οποίο γεννήθηκε από δημιουργική μουσική έκφραση, έγινε μία τεχνική και μαθηματική λογομαχία. Από την άλλη, ο Norman Lurie υπερασπίστηκε τη δικαστική προσφυγή και είπε ότι η Sinclair ήταν μία γεροντοκόρη που ζούσε σ’ έναν οίκο ευγηρίας στην Αδελαΐδα όταν έγινε επιτυχία του «Down Under».

Norman Lurie: Υπέροχη κυρία, αλλά επειδή κάτι βρισκόταν στα pop charts δεν σημαίνει ότι είχε και ιδέα. Θα ήταν ανειλικρινές να πω ότι δεν υπήρχε χρηματοοικονομική πτυχή, αλλά θα μπορούσατε εξίσου εύκολα να πείτε ότι αυτό που κέρδισε σήμερα είναι η σημασία του ελέγχου πριν τη χρησιμοποίηση των πνευματικών δικαιωμάτων άλλων ανθρώπων. Με την ίδια λογική, ελπίζω ότι ο Colin και οι άλλοι δημιουργοί των Men At Work δεν θα έχουν πρόβλημα με άτομα που χρησιμοποιούν μέρος του υλικού τους για οικονομικό όφελος.

Ο Greg Ham, ο οποίος συνέβαλε στο τραγούδι με το αμφιλεγόμενο μέρος του φλάουτου, είπε στην εφημερίδα της Μελβούρνης The Age:

Θα είναι ο τρόπος που θα θυμούνται το τραγούδι και το μισώ αυτό. Είμαι τρομερά απογοητευμένος που θα με θυμούνται ως κάποιον που αντέγραψε κάτι.

Πλέον έμενε σε εκκρεμότητα η τρίτη μάχη, που αφορούσε τα ποσοστά των πνευματικών δικαιωμάτων. Στο δικαστήριο, ο Norman Lurie εξέφρασε την άποψη ότι αν οι δύο πλευρές διαπραγματεύονταν την άδεια στην αρχή, τα δικαιώματα θα ήταν μεταξύ 25 και 50%. Στις 6 Ιουλίου του 2010, ο δικαστής Jacobson αποφάσισε τελικά πως η Larrikin Music πρέπει να λάβει το 5% των δικαιωμάτων του «Down Under» από το 2002 και μετά. Το σκεπτικό αναπτύσσεται σε 225 παραγράφους, όπου μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής:

Η Larrikin Music δεν πληρώθηκε από την εκμετάλλευση των διαφόρων εκτελέσεων του «Down Under».
Τα μέρη συμφώνησαν ότι το ποσοστό έπρεπε να καθοριστεί με βάση μία υποθετική συμφωνία που θα είχε επιτευχθεί μεταξύ ενός πρόθυμου αιτούντος της αδείας και ενός πρόθυμου κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων του «Kookaburra». Ωστόσο, υπήρχαν ορισμένα ζητήματα όπου τα μέρη διαφωνούσαν σε σχέση με τον προσδιορισμό του κατάλληλου ποσοστού. Το πρώτο ήταν ποιοι είναι οι παράγοντες που επιφέρουν την υποθετική συμφωνία και το αποτέλεσμά τους.
Ο κύριος παράγοντας ήταν η μουσική σημασία των δύο μέτρων του «Kookaburra» που αναπαράγονται στη μελωδία του φλάουτου στο «Down Under». Η Larrikin έδωσε έμφαση στη μουσική και θεματική σημασία των μέτρων του «Kookaburra». Αντιθέτως, η υπεράσπιση υποστήριξε ότι η αναφορά στο «Kookaburra», όταν εξετάζεται αντικειμενικά, είναι ποιοτικά και ποσοτικά ένα ασήμαντο μέρος των σχετικών εκτελέσεων του «Down Under». Οι σχετικές εκτελέσεις του τραγουδιού είναι η ηχογράφηση του 1979 και αυτή του 1981, αν και στην υπόθεση δόθηκε έμφαση στην ηχογράφηση του 1981.
Ένας άλλος παράγοντας της υποθετικής συμφωνίας είναι όταν ένα μέρος ενός πνευματικού έργου χρησιμοποιείται ως «δείγμα» (sample) σε ένα μεταγενέστερο έργο. Στη μουσική βιομηχανία είναι συνήθης πρακτική να ζητείται η άδεια από τον κάτοχο των πνευματικών δικαιωμάτων για να γίνει αναπαραγωγή ενός δείγματος. Στη συνέχεια διαπραγματεύεται μία αμοιβή, υπολογιζόμενη ως ποσοστό επί των εσόδων του μεταγενέστερου έργου.
Ένας άλλος παράγοντας είναι ο χρόνος κατά τον οποίο θεωρείται ότι επιτεύχθηκε η συμφωνία. Η Larrikin ισχυρίστηκε ότι ο σχετικός χρόνος είναι το 1982 καθώς από τότε οι κατηγορούμενοι λαμβάνουν το 100% των εσόδων από το «Down Under». Ωστόσο αποδέχθηκε ότι λόγω λήξης της προθεσμίας, η αποζημίωση μπορούσε να διεκδικηθεί μόνο για την περίοδο μετά το 2002. Αντίθετα, η υπεράσπιση υποστήριξε ότι η σχετική ημερομηνία υποθετικής συμφωνίας είναι ο Μάιος του 2002.
Η διαπραγματευτική θέση των μερών σε μια υποθετική συμφωνία του 1982 θα ήταν διαφορετική από εκείνη που θα γινόταν το 2002. Το 1982, το «Kookaburra» ήταν ένα πολύ γνωστό έργο και η Miss Sinclair ήταν γνωστή ως συνθέτης του. Οι Men At Work και το «Down Under» δεν ήταν τότε γνωστοί. Ωστόσο, το 2002, η ηχογράφηση του «Down Under» είχε ήδη τεράστια εμπορική επιτυχία. Ένας παράγοντας στις διαπραγματεύσεις θα ήταν επομένως η επιθυμία των κατηγορουμένων να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τους καρπούς αυτής της επιτυχίας διατηρώντας τη μελωδία του φλάουτου που εμφανίστηκε στην ηχογράφηση του 1981.
Οι κατηγορούμενοι ήταν παραβάτες αλλά το ζήτημα ήταν να αποζημιωθεί ο αιτών και όχι να τιμωρηθούν οι κατηγορούμενοι. Όταν ένας παραβάτης χρησιμοποιεί το έργο πνευματικών δικαιωμάτων χωρίς άδεια, η αποζημίωση που πρέπει να πληρώσει θα είναι το ποσό που θα είχε πληρώσει ως δικαιώματα εάν είχε ενεργήσει νόμιμα.
Η βάση για την αξιολόγηση είναι μία συναλλαγή μεταξύ δύο πρόθυμων μερών. Η διαδικασία αυτή είναι μία δικαστική εκτίμηση. Η μαθηματική ακρίβεια δεν είναι εφικτή.
Ο Lurie εξέφρασε την άποψη ότι, λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία του στη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων για την παροχή αδείας και τα ποσοστά που συμφωνήθηκαν σε άλλες περιπτώσεις δειγματοληψίας, μία δίκαιη αμοιβή για την άδεια χρήσης των πνευματικών δικαιωμάτων του «Kookaburra» θα ήταν μεταξύ 25 και 50% των συνολικών εσόδων του «Down Under».
Οι παράγοντες που, σύμφωνα με τον Lurie, έχουν αντίκτυπο στις διαπραγματεύσεις για την άδεια περιλαμβάνουν:

α) τη σχετική δημοτικότητα του πρωτότυπου τραγουδιού σε σύγκριση με τον καλλιτέχνη που θα εκτελέσει το νέο έργο

β) το ποσό ή η ποιότητα του πρωτότυπου τραγουδιού που περιλαμβάνεται στο νέο έργο, δηλαδή αν το δείγμα είναι σημαντικό και αναγνωρίσιμο μέρος του νέου έργου και αν χρησιμοποιούνται τόσο οι στίχοι όσο και η μουσική

γ) τη σημασία του δείγματος στο νέο έργο ή το βάρος που του αποδίδεται, π.χ. γιατί επιλέχθηκε το δείγμα, για να μεταφέρει συναισθήματα ή ιδέες.

Ο Lurie θεώρησε ότι το 1981 το «Kookaburra» ήταν πολύ γνωστό τραγούδι, άμεσα αναγνωρίσιμο, όχι μόνο στην Αυστραλία αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις Η.Π.Α. Αντιθέτως, οι Men At Work ήταν ασήμαντοι. Αποδέχθηκε ότι το δείγμα περιλαμβάνει μόνο τη μουσική αλλά είναι εύκολα αναγνωρίσιμο μόλις επισημανθεί και ότι συμβάλει σημαντικά στην αίσθηση του τραγουδιού επειδή φέρνει «άρωμα Αυστραλίας». Επίσης, δήλωσε ότι στο ποσοστό που θα διαπραγματευόταν με την EMI θα λάμβανε υπόψη τη σημασία του παραβιασμένου έργου στο «Down Under» στο σύνολό του και την πρακτική της επανηχογράφησής του χωρίς τα μέρη του «Kookaburra».
Ο Lurie υπέβαλε τρία παραδείγματα διακανονισμών που σχετίζονται με τη Larrikin για την άδεια χρήσης δείγματος από τραγούδια που έχει τα πνευματικά δικαιώματα. Η υπόθεση στην οποία βασίστηκε αυτή η μαρτυρία ήταν ότι αυτά τα παραδείγματα είναι συγκρίσιμα περιστατικά δειγματοληψίας. Τα παραδείγματα είναι:

α) Ένα μέρος του τραγουδιού «Tainted Love» χρησιμοποιήθηκε κατόπιν αδείας στο τραγούδι της Rihanna «SOS».

β) Ένα μέρος του τραγουδιού «Kingston Town» χρησιμοποιήθηκε κατόπιν αδείας στο τραγούδι της Paris Hilton «Stars Are Blind».

γ) Μετά από μία διαμάχη σχετικά με την άνευ αδείας χρήση του τραγουδιού «My Sharona» στο «Watching You» των Rogue Traders, συμφωνήθηκε η απόδοση του 21,875% των εσόδων του δεύτερου τραγουδιού.

Ο Lurie έδωσε ένα ακόμα παράδειγμα. Ήταν η χρήση δύο στίχων από το «Waltzing Matilda» στο τραγούδι του Eric Bogle «And The Band Played Waltzing Matilda». Κατόπιν διεκδίκησης των πνευματικών δικαιωμάτων, επιτεύχθηκε μία συμφωνία με την οποία ο Eric Bogle αποδίδει το 15% των εσόδων από το τραγούδι του ως αντάλλαγμα για τη χρήση των στίχων.
Ο Lurie επέμεινε στη μαρτυρία του ότι μία δίκαιη αποζημίωση για την αναπαραγωγή των δύο μέτρων του «Kookaburra» είναι το 25-50% των συνολικών εσόδων του «Down Under», παρά τον μεγάλο αριθμό ζητημάτων που δείχνουν ότι το κομμάτι του «Kookaburra» που αναπαράχθηκε δεν αποτελεί ουσιαστικό μέρος του «Down Under».
Τα ζητήματα αυτά είναι τα εξής:

α. Δεν αναπαράχθηκαν στίχοι.

β. Ο αριθμός των μέτρων που ελήφθησαν από το «Kookaburra» είναι τα δύο από τα τέσσερα.

γ. Αυτά τα μέτρα είναι διασκορπισμένα μέσα στη μελωδία του φλάουτου, το οποίο περιλαμβάνει και άλλες νότες που δεν αποτελούσαν μέρος της σύνθεσης της Sinclair.

δ. Η ίδια η μελωδία του φλάουτου αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου τραγουδιού.

ε. Στην πλήρη έκδοση του «Down Under» ο συνολικός αριθμός των μέτρων του «Kookaburra» αντιπροσωπεύει το 5,8% του συνολικού αριθμού των μέτρων του «Down Under».

στ. Στα 17 ή 18 χρόνια στα οποία ο Lurie ήταν εξοικειωμένος και με τα δύο έργα, δεν αναγνώρισε την ομοιότητα μεταξύ «Kookaburra» και «Down Under».

Ο Lurie ρωτήθηκε ως προς τις δηλώσεις που έκανε δημόσια σε ραδιοφωνική συνέντευξη ότι διεκδικούσε μόνο ένα μικρό ποσοστό από τα έσοδα του «Down Under» και ότι η διεκδίκησή του δεν περιλάμβανε καμία αξίωση σχετικά με τους στίχους. Στη μαρτυρία του όμως επέμενε ότι ένα ποσοστό 25-50% θα ήταν δίκαιη αμοιβή, παρά το γεγονός ότι αναγνώρισε ότι αυτό ήταν ασυμβίβαστο με τις δηλώσεις του στο ραδιόφωνο. Ο Lurie εξετάστηκε επίσης σε βάθος σχετικά με τη μαρτυρία του για τα ποσοστά που συμφωνήθηκαν για τη χρήση δειγμάτων από τα «Tainted Love», «Kingston Town» και «My Sharona». Η διασταυρούμενη εξέταση των αποδεικτικών στοιχείων του Lurie αποκάλυψε ορισμένα λάθη στην ένορκη κατάθεσή του. Επιπλέον, έδωσε ασυνεπείς απαντήσεις προκειμένου να υποστηρίξει τις δηλώσεις του για τα ποσοστά επί των εσόδων. Τελικά, η Larrikin έλαβε το 40% των εσόδων από το «SOS», το 16,7% από το «Stars Are Blind» και το 21,9% από το «Watching You».
Ο Lurie παραδέχτηκε ότι τα τρία παραδείγματα που πρότεινε ως συγκρίσιμα ήταν διαφορετικά από την εν λόγω υπόθεση. Το συμπέρασμα αυτό φαίνεται καλύτερα από το ακόλουθο απόσπασμα στην εξέταση του Lurie από τον Gleeson:

E: Η μελωδία του «Tainted Love» χρησιμοποιείται σε ολόκληρο το «SOS»;

Α: Ναι.

Ε: Και χρησιμοποιείται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι το «Kookaburra» στο «Down Under».

Α: Ναι.

Ε: Και αυτό είναι προφανές και άμεσα αναγνωρίσιμο από τον ακροατή, σωστά;

Α: Σωστά.

Ε: Κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει το «SOS» ως διασκευή του «Tainted Love», δεν θα μπορούσε;

Α: Ναι, θα μπορούσε.

Ε: Και ορισμένοι στίχοι του «Tainted Love» αναπαράγονται άμεσα και στο «SOS», έτσι δεν είναι;

Α: Όχι πολλοί στίχοι.

Ε: Δεν είπατε λίγο νωρίτερα δύο φορές ότι το «SOS» δεν πήρε στίχους από το «Tainted Love»;

Α: Δεν ήξερα ότι χρησιμοποιήθηκαν στίχοι.

Ε: Θέλω να σας επισημάνω ότι οι στίχοι που πάρθηκαν είναι αυτοί: «I toss and turn, I can’t sleep at night». Και είναι πολύ διάσημο μέρος των στίχων του «Tainted Love», έτσι δεν είναι;

Α: Είναι μέρος των στίχων.

Ε: Και τους πήρε το «SOS», σωστά;

Α: Για να το λέτε, το πιστεύω.

Ε: Τώρα, απ’ αυτές τις τρεις πτυχές που έχω εντοπίσει, πρώτον, η μελωδία είναι άμεσα και εξαιρετικά αναγνωρίσιμη, δεύτερον, χρησιμοποιείται σ’ ολόκληρο το τραγούδι και, τρίτον, υπήρξε και χρήση στίχων. Δεν θα μπορούσατε σοβαρά να υποδηλώσετε ότι αυτή η υπόθεση μπορεί να συγκριθεί με την παρούσα.

Α: Είναι συγκρίσιμη. Το θέμα είναι σε ποιο ποσοστό.

Ε: Καθένας από τους τρεις παράγοντες που σας έβαλα υποδηλώνει ότι το ποσοστό στην υπόθεση «Kookaburra» και «Down Under» θα ήταν σημαντικά μικρότερο, απ’ ό,τι ήταν για το «SOS»;

Α: Συμφωνώ. Θα ήταν μικρότερο.

Ο Jones, εμπειρογνώμονας που κλήθηκε από την υπεράσπιση, έπαιξε στον Lurie δύο άλλα παραδείγματα δειγματοληψίας. Ήταν το τραγούδι του David Bowie «All The Young Dudes», δείγμα του οποίου χρησιμοποίησαν οι Green Day στο «21 Guns», και ένα χαρακτηριστικό μέρος του «We Will Rock You» των Queen, το οποίο χρησιμοποίησε ως δείγμα ο Eminem στο τραγούδι «Puke». Ο Lurie συμφώνησε ότι το απόσπασμα του έργου του David Bowie ήταν ένα «απόλυτα κεντρικό μοτίβο» του «All The Young Dudes» και ότι η ενσωμάτωσή του στο «21 Guns» είναι αναγνωρίσιμη. Τα πνευματικά δικαιώματα που αποτέλεσαν αντικείμενο διαπραγμάτευσης ήταν 7,5%. Η εξέταση συνεχίστηκε ως εξής:

Ε: Αυτό είναι ξεκάθαρα αναγνωρίσιμο ως δείγμα, χωρίς να χρειάζεται να ειπωθεί μετά από 17 χρόνια;

Α: Το έπαιξα σε κάποιους συναδέλφους μου από τις Η.Π.Α. και δεν μπορούσαν να το αναγνωρίσουν.

Ε: Ναι, αλλά εσείς κύριε Lurie;

Α: Το αναγνωρίζω, ναι.

Ε: Και σίγουρα θα λέγατε ότι είναι περισσότερο αναγνωρίσιμο από το «Kookaburra» στο «Down Under».

Α: Ναι.

Ε: Και είναι στο κεντρικό ρεφρέν του έργου των Green Day, έτσι δεν είναι;

Α: Είναι ένας από τους παράγοντες του τραγουδιού.

Στη συνέχεια παίχτηκαν στον Lurie αποσπάσματα από το «We Will Rock You» των Queen και το «Puke» του Eminem. Ο Gleeson έθεσε στον Lurie ότι η πιο χαρακτηριστική γραμμή του τραγουδιού των Queen χρησιμοποιήθηκε για να παρέχει το ρυθμικό θεμέλιο του «Puke». Ο Lurie αναγνώρισε ότι μπορούσε ν’ ακούσει στο «Puke» τις αναφορές στο τραγούδι των Queen. Στη συνέχεια ακολούθησε η παρακάτω στιχομυθία:

Ε: Θα μπορούσα να σας ρωτήσω ολοκληρώνοντας, από τις διάφορες συγκρίσεις που συζητήσαμε, ότι κάποιος θα έβαζε τις περιπτώσεις Bowie/Green Day και Queen/Eminem αρκετά κοντά στην περίπτωση Kookaburra/Down Under;

Α: Θα συμφωνούσα. Με πιο κοντά την περίπτωση Bowie/Green Day όσον αφορά την αναγνώριση ως έναν από τους παράγοντες.

Ε: Ναι, και απ’ όσο γνωρίζουμε η συμφωνία Queen/Eminem ήταν στο 5%;

Α: Ναι, απ’ όσο γνωρίζουμε.

Ο Lurie παραδέχτηκε επίσης ότι η μαρτυρία του σχετικά με την αξία της ενσωμάτωσης του «Kookaburra» στο «Down Under» βασίστηκε στην υπόθεση ότι θα ήταν άμεσα αναγνωρίσιμη από τους ακροατές. Αναγνώρισε ότι το 1982 θα διαπραγματευόταν υψηλό ποσοστό επειδή το «Kookaburra» ήταν γνωστό και το «Down Under» θα εκμεταλλευόταν τη φήμη του «Kookaburra», αλλά παραδέχτηκε ότι η άλλη πλευρά θα είχε βάσιμο επιχείρημα αν έλεγε «κύριε Lurie, κανείς δεν πρόκειται να αναγνωρίσει το Kookaburra στο τραγούδι μας, οπότε ας μιλήσουμε για ένα 5%». Ο Lurie δέχθηκε επίσης ότι εάν αυτή η διαπραγμάτευση γινόταν το 2002 τότε τα μερίδια δημοτικότητας και φήμης θα είχαν αντιστραφεί υπέρ του «Down Under» και ότι η παραχώρηση θα γινόταν σ’ ένα ποσοστό στο κάτω άκρο της κλίμακας.
Ο Jones, manager πνευματικών δικαιωμάτων στην EMI Αυστραλίας, επιβεβαίωσε την ένορκη κατάθεσή του όπου εξήγησε τη διαδικασία της δειγματοληψίας στη μουσική βιομηχανία και τις πρακτικές που ακολουθούσε η EMI όταν κάποιος ζητούσε άδεια για τη χρήση δείγματος από έργο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Στην εξέτασή του, συμφώνησε ότι η πρακτική του κλάδου είναι να διαπραγματεύεται ένα ποσοστό επί των εσόδων, άπαξ για όλες τις χρήσεις. Αποδέχθηκε επίσης την αρκετά προφανή πρόταση ότι καμία διαπραγμάτευση άδειας ή δειγματοληψίας δεν είναι ίδια, ότι διαφορετικοί παράγοντες ισχύουν για κάθε εμπορική συμφωνία και ότι κανένα δείγμα δεν είναι ποτέ το ίδιο. Ωστόσο, ο Jones εξήγησε ότι επικεντρώθηκε στις περιπτώσεις όπου το δεύτερο έργο γνώρισε επιτυχία και όχι σε περίπτωση όπου η δειγματοληψία συνέβη για σχεδόν 20 χρόνια χωρίς ο αρχικός ιδιοκτήτης να υποβάλει καταγγελία. Ο Jones συνέκρινε επίσης δύο άλλες περιπτώσεις. Ήταν η χρήση της μελωδίας των εγχόρδων από το James Bond τραγούδι «You Only Live Twice» της Nancy Sinatra που χρησιμοποίησε ο Robbie Williams στο τραγούδι «Millennium» και το δείγμα από το «Summer Madness» των Kool & The Gang στο τραγούδι «Jimmi Diggin’ Cats» των Digable Planets. Ο Jones φάνηκε να συμφωνεί ότι υπάρχει κάποια παράλληλη σχέση με το «Kookaburra» και το «Down Under» στο ότι το δείγμα στο «Millennium» ακούγεται στην αρχή, τη μέση και το τέλος. Το συμφωνηθέν ποσοστό στην περίπτωση του «You Only Live Twice»/«Millennium» ήταν 33⅓ και στο «Summer Madness»/«Jimmi Diggin’ Cats» ήταν 25%.
Ο Colin Hay δεν παρέκκλινε από τη μαρτυρία που είχε δώσει σχετικά με τα κύρια στοιχεία του «Down Under». Θεωρεί ότι τα κύρια στοιχεία του τραγουδιού είναι η εναρκτήρια γραμμή του φλάουτου, η οποία δεν περιλαμβάνει μέτρα του «Kookaburra», οι στίχοι και το ρεφρέν που δίνουν στο τραγούδι το χαρακτήρα του «ύμνου».
Ο παραγωγός Peter McIan είπε ότι τα βασικά στοιχεία που παρατήρησε το κοινό ήταν η άμεσα αναγνωρίσιμη φωνή του Colin Hay και ο ήχος των πλήκτρων και του φλάουτου που έφερε στο συγκρότημα ο Greg Ham. Επίσης είπε ότι κατά τη διαδικασία της παραγωγής προστέθηκαν ή τονίστηκαν ορισμένα μοτίβα. Αυτά ήταν:

ένα επαναλαμβανόμενο ρυθμικό μοτίβο στα πλήκτρα που έδωσε στο τραγούδι μία ξεχωριστή ρυθμική ταυτότητα και συνέβαλε στην εμπορική επιτυχία του
διάφορα μουσικά στολίσματα, όπως ένα τυχαίο μοτίβο φλάουτου και drums, ένα δομημένο οργανικό σόλο με κιθάρα, φλάουτο και τύμπανα, καθώς και δυνατές φωνητικές αρμονίες, και
η ξεχωριστή εισαγωγή του τραγουδιού που περιλαμβάνει γεμίσματα στα drums που ντουμπλάρονται με μπουκάλια και που διαχέονται σ’ ολόκληρο το τραγούδι.

Ο McIan είπε ότι η ηχογράφηση στεκόταν και χωρίς τα μοτίβα αλλά προστέθηκαν για να κάνουν το τραγούδι πιο ελκυστικό εμπορικά. Επίσης, είπε ότι το φλάουτο είχε ήχο Καραϊβικής ή reggae και ταίριαξε καλά με το επαναλαμβανόμενο ρυθμικό keyboard. Ο ήχος της reggae ήταν πολύ δημοφιλής εκείνη την εποχή κι αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο άρεσε ιδιαίτερα στον McIan η προσθήκη του φλάουτου.

Στη γραπτή του κατάθεση, ο Greg Ham δεν περιορίστηκε στις παρατηρήσεις του για το φλάουτο. Είπε ότι o στόχος, προσθέτοντας το φλάουτο και τα keyboards, ήταν να εγχύσει ένα αυστραλέζικο άρωμα και ότι η ιδέα ήταν του McIan.
Ο Dr. Ford συμφώνησε με τον McIan ότι τα βασικά στοιχεία της ηχογράφησης περιλαμβάνουν την άμεσα αναγνωρίσιμη φωνή του Colin Hay και τον ήχο των keyboards και του φλάουτου. Τόνισε επίσης τον ήχο ska ή reggae, ο οποίος ήταν πολύ δημοφιλής στις ηχογραφήσεις της εποχής και που χρησιμοποιούσαν συγκροτήματα όπως οι Police. Ο Dr. Ford συμφώνησε με τον McIan ότι η ηχογράφηση του 1981 στέκεται και μόνη της χωρίς κανένα από τα μοτίβα, αλλά προσθέτουν στην εμπορική έλξη του τραγουδιού.
Ο Armiger επεσήμανε ότι διαχωρίζοντας τις νότες από το «Kookaburra» στη μελωδία του φλάουτου του «Down Under» το αποτέλεσμα ήταν να μην ακούμε αυτές τις νότες ως δική τους μελωδία αλλά ως μέρος μίας μεγαλύτερης. Εξαιτίας αυτού, οι περισσότεροι ακροατές πιθανώς να αγνοούν την αντιστοιχία μεταξύ των δύο αποσπασμάτων της μελωδίας. Ο Armiger παρατήρησε επίσης ότι το «Down Under» είναι εύκολα και άμεσα αναγνωρίσιμο και χωρίς ν’ ακούσει τη μελωδία του φλάουτου. Ο Dr. Ford συμφώνησε μ’ αυτό αλλά είπε ότι αν ένας ακροατής άκουγε μόνο το ορχηστρικό άγκιστρο και όχι τα κουπλέ και τα ρεφρέν, τότε το «Down Under» θα ήταν εξίσου αναγνωρίσιμο.
Η θέση του Lancaster ήταν ότι το «Kookaburra» είναι ένα ουσιαστικό και αναπόσπαστο μέρος της μελωδίας του φλάουτου και ότι η μελωδία του φλάουτου είναι ένα σημαντικό μέρος του «Down Under». Αυτό σημαίνει ότι τα μουσικά και θεματικά στοιχεία στα οποία βασίστηκε ο Lancaster θα έδειχναν ένα ποσοστό 25%.
Με μία ισορροπημένη άποψη, η μουσική σημασία των μέτρων από το «Kookaburra» είναι σχετικά μικρή. Οι κύριοι λόγοι είναι οι εξής:

α. Στο «Down Under» ακούμε αποσπάσματα από τη μελωδία του «Kookaburra».

β. Τα δύο μέτρα του «Kookaburra» αποτελούν ουσιαστικό μέρος μίας μουσικής φράσης αλλά είναι σχετικά μικρό μέρος των μουσικών στοιχείων του «Down Under». Τα άλλα πιο σημαντικά στοιχεία είναι η εισαγωγική γραμμή του φλάουτου -η οποία δεν περιλαμβάνει μέτρα από το «Kookaburra»- τα κουπλέ, το ρεφρέν, η διακριτική φωνή του Colin Hay, το επαναλαμβανόμενο ρυθμικό keyboard και το φλάουτο που δίνουν συνολικά στο τραγούδι έναν ήχο reggae.

γ. Τα δύο μέτρα του «Kookaburra» δεν είναι το μόνο θεμέλιο της γραμμής του φλάουτου στο «Down Under».

δ. Είναι σαφές ότι οι στίχοι, η σφιχτή δομή των κουπλέ και των ρεφρέν και ο χαρακτήρας του «ύμνου» είναι κρίσιμα μέρη της ηχογράφησης.

ε. Τα διάφορα μοτίβα, συμπεριλαμβανομένης και της μελωδίας του φλάουτου, βοήθησαν στην προώθηση του τραγουδιού αλλά το τραγούδι στέκεται και μόνο του, χωρίς τα μοτίβα.

Αναγνωρίζοντας ότι η μελωδία του φλάουτου δεν οφείλει ολόκληρη την ύπαρξή της στο «Kookaburra» και ότι η ομοιότητα πέρασε απαρατήρητη για 20 χρόνια, μια ισορροπημένη προσέγγιση στη συμβολή του «Kookaburra» υποδηλώνει ότι η σημασία του για την ηχογράφηση ως σύνολο ήταν μικρή.

Η Larrikin βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στη θεματική σημασία του «Kookaburra». Ο συνήγορός της, κ. Lancaster, υποστήριξε ότι το «Kookaburra» φέρει μουσικά στοιχεία που είναι τυπικά αυστραλέζικα και ενισχύει τις μουσικές και στιχουργικές αναφορές στην Αυστραλία. Στηρίχθηκε επίσης στη διαπίστωση της προηγούμενης δίκης ότι ο Greg Ham αναπαρήγαγε σκόπιμα μέρος του «Kookaburra» με σκοπό να δώσει ένα αυστραλέζικο άρωμα στη μελωδία του φλάουτου. Ωστόσο αυτός ο λόγος για την αξίωση ενός μεγάλου ποσοστού βρίσκει εμπόδιο στο γεγονός ότι το «Down Under» χρησιμοποιεί πολλές αυστραλέζικες εικόνες εκτός από το «Kookaburra».
Ο John Armiger δέχθηκε ότι στο «Down Under» υπάρχουν συνεχείς αναφορές στην Αυστραλία, αλλά δεν δέχθηκε ότι ο αυστραλέζικος χαρακτήρας του τραγουδιού προέρχεται αποκλειστικά από το γεγονός ότι περιέχει μέρος της μελωδίας του «Kookaburra».
Η Larrikin υποστήριξε ότι η σημασία του «Kookaburra» στο «Down Under» αποδεικνύεται από το ρόλο του στις εμφανίσεις του Colin Hay, ο οποίος για μία περίοδο 2-3 ετών μετά το 2002, τραγουδούσε τους στίχους του «Kookaburra» περίπου στη μέση του «Down Under». Ωστόσο αυτό το γεγονός έχει μικρή ή καθόλου σημασία ως παράγοντας που θα επηρέαζε την επίτευξη μίας υποτιθέμενης συμφωνίας.
Η σκηνή του βίντεο με τον Greg Ham να παίζει φλάουτο σ’ ένα κοάλα καθισμένος σ’ ένα δέντρο είναι μια οπτική αναφορά στο «Kookaburra». Ωστόσο, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός ότι η αναφορά αυτή είναι σημαντικό στοιχείο του «Down Under» και ότι συνέβαλε ουσιαστικά στην εμπορική επιτυχία του. Η αναφορά του video clip στο «Kookaburra» είναι μία από τις πολλές αναφορές στην Αυστραλία.
Η Larrikin έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο ότι ο Greg Ham συμπεριέλαβε σκόπιμα τα μέτρα του «Kookaburra» στη μελωδία του φλάουτου με σκοπό να δώσει ένα αυστραλέζικο άρωμα. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ham προσπάθησε να κεφαλαιοποιήσει τη φήμη του έργου, ούτε ότι το χρησιμοποίησε ως όχημα για να οδηγήσει το τραγούδι στην επιτυχία.
Σε ό,τι αφορά τις συγκρίσιμες περιπτώσεις που επικαλέστηκε ο κ. Lurie, τα τρία δείγματα, και συγκεκριμένα τα «Tainted Love»/«SOS», «Kingston Town»/«Stars Are Blind» και «My Sharona»/«Watching You», κρίθηκαν μη συγκρίσιμα επειδή είναι άμεσα αναγνωρίσιμα και χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς. Ο Lurie παραδέχθηκε ότι οι περιπτώσεις «All The Young Dudes»/«21 Guns» και «We Will Rock You»/«Puke» είναι αρκετά πιο κοντά με την παρούσα υπόθεση. Αυτοί οι παράγοντες υποδηλώνουν ένα ποσοστό μικρότερο από το 7,5% που έχει διαπραγματευθεί για το έργο του David Bowie.
Μπορεί να γίνει αποδεκτό ότι τα δύο πρώτα μέτρα του «Kookaburra» είναι το κεντρικό μοτίβο του, αλλά χρειάστηκαν πάνω από 20 χρόνια για να τα αναγνωρίσουν στο «Down Under».
Επιπλέον, με μία εξαίρεση, όλα τα «συγκρίσιμα» αντλήθηκαν από τραγούδια του ίδιου είδους. Η χρήση δείγματος σ’ αυτό το πλαίσιο μπορεί να θεωρηθεί ως προσθήκη στην εμπορική ελκυστικότητα του παραγόμενου έργου. Η εξαίρεση είναι το τραγούδι του Eric Bogle «And The Band Played Waltzing Matilda». Στο βαθμό που μπορεί να δοθεί οποιοδήποτε βάρος σ’ αυτό το παράδειγμα, δεικνύει ένα χαμηλό ποσοστό. Το 15% του συγκεκριμένου παραδείγματος αντικατοπτρίζει τη χρήση του ονόματος στον τίτλο του τραγουδιού και την άμεση αναγνώριση των στίχων.
Τα άλλα παραδείγματα στα οποία αναφέρθηκε η Larrikin Music, όπως το «You Only Live Twice» στο «Millennium», δεν βοήθησαν γιατί η ομοιότητα ήταν σαφής.
Ο μόνος παράγοντας που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι θα ευνοούσε ένα μεγαλύτερο ποσοστό το 1982 απ’ ό,τι το 2002 ήταν η σχετική δημοτικότητα του «Kookaburra» και το γεγονός ότι εκείνη την εποχή οι Men At Work ήταν ένα σχετικά άγνωστο συγκρότημα. Ωστόσο, αυτό αντισταθμίζεται από πλήθος άλλων παραγόντων που δεικνύουν χαμηλό ποσοστό. Οι κύριοι παράγοντες είναι οι εξής:

α) Το δείγμα του «Kookaburra» δεν είναι άμεσα αναγνωρίσιμο μέρος του «Down Under». Όπως παραδέχθηκε ο κ. Lurie, στους περισσότερους ακροατές η ομοιότητα μπορεί να ακουστεί μόνο αφού τους επισημανθεί.

β) Για τους προαναφερθέντες λόγους, μία ισορροπημένη άποψη για τη μουσική και θεματική σημασία του «Kookaburra» στο «Down Under» ως σύνολο βρίσκεται στο χαμηλό άκρο του φάσματος.

γ) Ο Colin Hay, ως ένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη, θα ήταν απρόθυμος να παραχωρήσει οποιοδήποτε μερίδιο από τα έσοδα, αν και πρέπει να υποτεθεί ότι μπορεί να πλήρωνε ένα μικρό ποσοστό για να χαρεί τα οφέλη που είδε ο McIan στη μελωδία του φλάουτου.

δ) Τα στοιχεία δείχνουν ότι η κα Sinclair είχε μικρό ενδιαφέρον να εκμεταλλευτεί τα πνευματικά δικαιώματα του «Kookaburra» για εμπορικό κέρδος.

Το 2002, η φήμη των Men At Work και του «Down Under» ήταν ήδη καθιερωμένη. Οι κάτοχοι των πνευματικών δικαιωμάτων θα δίσταζαν να απομακρυνθούν από την εμπορική επιτυχία που είχαν απολαύσει μέχρι σήμερα.
Με την ορθή εξέταση όλων των σχετικών παραγόντων, δεν υπάρχει τίποτα που να υποδηλώνει ότι ο ιδιοκτήτης των πνευματικών δικαιωμάτων του «Kookaburra» θα είχε σημαντική διαπραγματευτική δύναμη.
Μολονότι η αναφορά του «Down Under» στο «Kookaburra» συνιστά παραβίαση των πνευματικών του δικαιωμάτων, πρέπει να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες για την εκτίμηση του ποσοστού που πρέπει να καταβληθεί σε μια υποθετική συμφωνία. Ο πιο προφανής παράγοντας είναι η δυσκολία στον εντοπισμό της ομοιότητας μεταξύ της μελωδίας του φλάουτου και των μέτρων του «Kookaburra». Ένας περαιτέρω ισχυρός δείκτης χαμηλού ποσοστού βρίσκεται στην ποιοτική και ποσοτική εξέταση της συμβολής του «Kookaburra» στο «Down Under» ως σύνολο.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω στοιχεία, το ποσοστό που πρέπει να αποδοθεί στη Larrikin Music προσδιορίστηκε στο 5% ενώ τα ποσοστά που διεκδίκησε κρίθηκαν υπερβολικά και μη ρεαλιστικά.

Η δικαστική απόφαση για το ποσοστό του 5% θα μπορούσε να θεωρηθεί ως νίκη για την EMI και τους Men At Work, δεδομένου ότι η Larrikin είχε ζητήσει έως και το 50%. Ωστόσο, δεν το έβλεπαν έτσι καθώς θεωρούσαν ότι δεν υπήρξε καμία παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων.

Colin Hay: Αρχικά διεκδικούσαν το 60%, το οποίο για μένα ήταν γελοίο. Νιώθω χαζός που μπλέχτηκα σ’ όλο αυτόν το δικαστικό αγώνα. Σκέφτηκα «Πώς φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο;». Σίγουρα θα μπορούσαμε να βγάλουμε την άκρη χωρίς να πάμε στο δικαστήριο. Αλλά όταν το ξανασκέφτομαι καλά, αν κάποιος θέλει το 60% του τραγουδιού σου και υπάρχουν δύο μέτρα του τραγουδιού του, απλά δεν έχει νόημα. Πρέπει, λοιπόν, να το υπερασπιστείς.

Το Μάρτιο του 2011, το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο απέρριψε την έφεση της EMI, με τους δικαστές να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι υπήρξε παραβίαση σχετικά με την ηχογράφηση του «Down Under».

Τον Οκτώβριο του 2011, το συγκρότημα έχασε την τελευταία του ευκαιρία όταν το Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστραλίας αρνήθηκε την άσκηση έφεσης.

Σύμφωνα με τον Colin Hay, ο θάνατος του πατέρα του, Jim, το 2010, συνδεόταν άμεσα με το άγχος της δυσάρεστης δικαστικής διαδικασίας. Στο ντοκιμαντέρ «Waiting For My Real Life» (2015), ο Colin Hay λέει ότι ο πατέρας του είχε ακούσει την πρώτη εκδοχή του «Down Under» και γνώριζε όλη την αλήθεια.

Colin Hay: Προσπαθούσα να τον ηρεμήσω. Ήξερε ότι όταν έγραψα το τραγούδι δεν υπήρχε τίποτα που να είχα σφετεριστεί από οποιονδήποτε. Ήταν θυμωμένος. Θαρρείς πως θα έβγαινε καπνός από τ’ αυτιά του. Γερνούσε και αγχωνόταν. Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι (η δικαστική απόφαση) ήταν ο λόγος που πέθανε, αλλά αισθάνομαι ενστικτωδώς ότι συνέβαλε στο να τον ταρακουνήσει.

Κατά κάποιον τρόπο, ο Ron Strykert κατάφερε ν’ αποφύγει όλες τις ταλαιπωρίες γύρω από την ατελείωτη αγωγή για το «Down Under», παρόλο που είναι συνδημιουργός του τραγουδιού. Το 2009, έγινε πρωτοσέλιδο όταν συνελήφθη στις Η.Π.Α. για φερόμενη απειλή βίας εις βάρος του Colin Hay. Ο Strykert αρνήθηκε την κατηγορία και ο Colin Hay είπε στους ανακριτές ότι δεν αισθάνεται κάποιον κίνδυνο.

Όσο για τον Greg Ham, ο οποίος δεν έγραψε το «Down Under» αλλά έπαιξε το φλάουτο, ήταν συντετριμμένος από την υψηλή δημοσιότητα που πήρε η υπόθεση και ότι η δημιουργία του χαρακτηρίστηκε ως προϊόν μουσικής κλοπής. Λέγεται ότι το γεγονός αυτό τον έριξε στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Στις 19 Απριλίου του 2012, βρέθηκε νεκρός σε ηλικία 58 ετών από καρδιακή προσβολή στο σπίτι του στη Μελβούρνη. Η αστυνομία κλήθηκε να τον ψάξει μετά από την απουσία του σε ένα ραντεβού. Ο Greg εργαζόταν τα τελευταία χρόνια σαν δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο της Μελβούρνης και είχε δύο παιδιά. Οι φίλοι του λένε ότι η αγωγή τον στοίχειωνε.

Colin Hay: Νομίζω ότι συνέβαλε στο θάνατό του. Δεν είναι κάτι που μπορώ να αποδείξω, αλλά ξέρω ότι είχε μεγάλη επίδραση στην αυτοεκτίμησή του. Αλλά δεν μηνύθηκε. Εγώ ήμουν αυτός που τον μήνυσαν ως ένας από τους τραγουδοποιούς. Ήθελαν να μηνύσουν και τον Ron, αλλά δεν μπορούσαν να τον βρουν. Με κυνηγήσανε γιατί ήμουν ο πιο εύκολος στόχος. Αλλά ο Greg αισθάνθηκε τρομερά ένοχος που έπαιξε αυτή τη γραμμή, ασυνείδητα ή όχι, και δεν τον μηνύσανε. Ένιωσε έτσι την αίσθηση της ανικανότητας, ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα γι’ αυτό, κι ότι έτσι θα τον θυμόντουσαν. Πήρε την κατηφόρα και δεν φαινόταν να ξεπερνά τους δαίμονές του. Και έφυγε. Πέθανε. Είναι αίμα, είναι άνθρωποι που αγαπάς και τους χάνεις λόγω αυτής της αντιδικίας.

Τελικά, η Larrikin Music κέρδισε περίπου 100.000 δολάρια αν και η νομική διαδικασία κόστισε και στις δύο πλευρές περίπου 4.500.000 δολάρια και με τα δικαιώματα του «Down Under» να μένουν παγωμένα κατά τη διάρκεια της υπόθεσης.

Colin Hay: Μετά από πέντε χρόνια δικαστικών διαφορών, ξοδεύτηκαν 4.500.000 δολάρια κυνηγώντας 100 χιλιάρικα. Στην πραγματικότητα δεν κέρδισαν, απλά έχασαν λιγότερα από εμάς. Η υπόθεση ήταν φρικτή με κάθε δυνατό τρόπο. Ποτέ δεν αμφισβητήσαμε ότι υπήρχαν δύο μέτρα του «Kookaburra» στο τραγούδι «Down Under». Αλλά το ενδιαφέρον είναι το πώς συνέβη αυτό, γιατί ο Greg δεν ήξερε ποια ήταν αυτή η μελωδία. Ο κόσμος το βρίσκει περίεργο, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ήμασταν συγκρότημα δύο χρόνια όταν μπήκαμε στο στούντιο και όταν αυτή η μελωδία εμφανίστηκε στο «Down Under» ήταν κάτι που εντάχθηκε στο πλαίσιο του τραγουδιού. Φτάνει στο σημείο που γίνεται κάτι άλλο. Αυτό ακριβώς συνέβη με το «Down Under», συγχωνεύθηκε με το νέο τραγούδι κι έγινε κάτι άλλο. Αυτό ήταν το επιχείρημά μας -και κανείς δεν το παρατήρησε πραγματικά για 27-28 χρόνια. Δεν είπαμε «αυτό ακούγεται πολύ καλό, γιατί να μην πάρουμε δύο μέτρα από το άλλο τραγούδι, να το βάλουμε στο δικό μας και να μην το πούμε σε κανέναν». Είναι απλά γελοίο. Μας έκαναν μήνυση οπότε έπρεπε να επιχειρηματολογήσουμε. Το δικό τους επιχείρημα, γυρνώντας πίσω σ’ αυτό, ήταν απλό. «Πήρατε το 50% του τραγουδιού μας» -ήταν μόνο 4 μέτρα- και κόλλησαν σ’ αυτό. Ο δικαστής αναγκάστηκε να τους δώσει κάτι. Αυτό που έμαθα απ’ αυτή την κατάσταση και για το οποίο σας προειδοποιώ είναι ότι, εάν μπορείτε ν’ αποφύγετε τις δικαστικές διαφορές, να το κάνετε με κάθε κόστος, επειδή η υπόθεση κόστισε περίπου 4,5 εκατομμύρια δολάρια και τελικά τους επιδικάστηκαν 100.000. Ήταν γελοίο διότι όλη αυτή η διαφορά βασίστηκε στην απληστία. Παρεμπιπτόντως, η Marion Sinclair ήταν ζωντανή και καλά όταν βγήκε το «Down Under» και δεν είπε τίποτα. Όλα έγιναν όταν αυτοί οι τύποι αγόρασαν τα πνευματικά δικαιώματα. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι βρήκαμε ένα ουαλικό παραδοσιακό τραγούδι που είναι ακριβώς το «Kookaburra» νότα προς νότα, συν τους στίχους που είναι για έναν κοκκινολαίμη που κάθεται σε μια βελανιδιά. Προσπαθήσαμε να το παίξουμε στο δικαστήριο αλλά δεν έγινε δεκτό γιατί δεν μπορούσαμε να βρούμε τα πνευματικά δικαιώματα, όμως είναι περίεργο.

Τον Ιούλιο του 2012, ο Colin Hay κυκλοφόρησε σε E.P. τρεις εκδοχές του «Down Under», στις οποίες απαλείφθηκε το μέρος του φλάουτου που προκάλεσε τη νομική διαμάχη. Η πρώτη εκδοχή είναι μία νέα ηχογράφηση στο στούντιο, η δεύτερη είναι μία ακουστική εκτέλεση και η τρίτη είναι μία ζωντανά ηχογραφημένη εκδοχή όπου ο Colin Hay περιγράφει με χιούμορ το πώς έγραψε το τραγούδι. Η κυκλοφορία αυτή συνέπεσε με την 30ή επέτειο της κυκλοφορίας της πρώτης εκτέλεσης και πραγματοποιήθηκε αφού η εταιρεία τηλεπικοινωνιών Telstra προσέγγισε τον Hay για να χρησιμοποιήσει το τραγούδι στη διαφημιστική της εκστρατεία στην Αυστραλία κατά τη διάρκεια των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2012.

Colin Hay: Ήμουν ευτυχής που βοήθησα και μαζί με τον φίλο μου Dorian West δημιούργησα μία κατάλληλη εκδοχή του τραγουδιού, με ποδοσφαιριστές, ναυτικούς στον Τάμεση, μαθητές στο Σίδνεϋ και άλλους. Είμαι περήφανος που έχω συν-γράψει αυτό το τραγούδι, χαρούμενος που εξακολουθεί ν’ αρέσει στον κόσμο να το τραγουδάει και θα συνεχίσει να το κάνει πολύ καιρό αφότου φύγω. Είμαι επίσης περήφανος για τον Greg Ham, ήταν φίλος μου, και στο τέλος αυτό έχει σημασία. Ο κόσμος συνεχώς μου ανέφερε ότι είναι η 30ή επέτειος από την κυκλοφορία του «Business As Usual» και του «Down Under» ως single σε όλο τον κόσμο. Εγώ όμως δεν ένιωθα πολύ να το γιορτάζω, γιατί όταν το ζυγίζω με το νου σκέφτομαι ότι 30 χρόνια πριν ο Greg ήταν ζωντανός και καλά, περισσότερο από καλά. Σχετικά, λοιπόν, με την 30ή επέτειο του πρώτου και εξαιρετικά επιτυχημένου δίσκου μας, αν ήθελα να το γιορτάσω με κάποιον θα ήταν μαζί του… και έχει φύγει. Μακάρι να ήταν ακόμα εδώ.

Το 2014, λόγω της αρνητικής δημοσιότητας που δημιούργησε η δικαστική διαμάχη, η Larrikin Music άλλαξε την επωνυμία της σε Happy As Larry (!).

Το «Down Under» ακούγεται στις ταινίες «Crocodile Dundee In Los Angeles» (2001), «Κλέφτης… Καγκουρώ» (Kangaroo Jack, 2003) και «Ψάχνοντας Τον Νέμο» (2003, Finding Nemo) καθώς και στο ντοκιμαντέρ «Waiting For My Real Life» (2015), το οποίο αφορά την ιστορία του Colin Hay. Στο ντοκιμαντέρ η Sia Furler, ανιψιά του Colin Hay, είπε για το τραγούδι:

Πιστεύω ότι το τραγούδι αυτό ήταν μία μαζική αντιπροσώπευση της vegemite κουλτούρας -της αυστραλέζικης κουλτούρας.

Το ντοκιμαντέρ για τον Hay έχει (ξεχωριστές) συνεντεύξεις απ’ όλα τα εναπομείναντα μέλη των Men At Work -τον drummer Jerry Speiser, τον μπασίστα John Rees και τον κιθαρίστα Ron Strykert, ο οποίος συνέγραψε το «Down Under» με τον Hay αλλά δεν ήταν υποχρεωμένος να πάει στο δικαστήριο.

Το «Down Under» ακούστηκε επιπλέον στις τηλεοπτικές σειρές «Scrubs» (2007, σ’ ένα επεισόδιο όπου εμφανίστηκε και ο Colin Hay), «Doctor Who» και «House Of Bond» (2017). Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε και σε διαφήμιση της Qantas και της Telstra ενώ οι διαφημίσεις για το Plenti της Yoplait περιλαμβάνουν ένα εξώφυλλο του «Down Under».

Το βιβλίο «Encyclopedia Of Australian Rock & Pop» (1999) του Ian McFarlane και «Ο Τελευταίος Κύκνος» (2009) του Στέφανου Δανδόλου περιέχουν αναφορά στο τραγούδι, ενώ ο Αυστραλός μουσικός και συγγραφέας Trevor Conomy εξέδωσε βιβλίο με τίτλο «Down Under: The Tune, The Times, The Tragedy» (2015) βασισμένο στην ιστορία του τραγουδιού και στη δικαστική διαμάχη που προκλήθηκε.

Trevor Conomy: Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η απόφαση ήταν το λιγότερο άδικη. Ακόμα κι αν έχεις ακούσει το «Kookaburra» και μετά το «Down Under», αναρωτιέσαι για τη σύνδεση και αν ήταν υποσυνείδητη ή είχε καμουφλαριστεί τόσο ώστε να μην είσαι και πάλι σίγουρος ότι την ακούς. Κατατέθηκε ως παρτιτούρα στο δικαστήριο, δεν μπορείς να αρνηθείς ότι η ροή αυτής της μελωδίας είναι μέσα στο τραγούδι, αλλά όλο αυτό το πράγμα ήταν λάθος.

Το βιβλίο αναφέρεται επίσης στον τραγικό θάνατο του Greg Ham.

Trevor Conomy: Αυτό το τραγούδι τον έχει σχεδόν οδηγήσει στο θάνατό του, σαν μία κλασική τραγωδία του Σαίξπηρ. Κάτι που έκανε όταν ήταν νεότερος, επέστρεψε και τον δάγκωσε. Το χειρότερο είναι πως ήταν αθώος. Δεν έκανε τίποτα κακόβουλα. Δεν έγραψε το τραγούδι, δεν κέρδισε από την ηχογράφηση. Όλο αυτό ήταν φρικτό.

Το 2001, η APRA γιόρτασε την 75^η επέτειό της κατονομάζοντας τα καλύτερα αυστραλέζικα τραγούδια από το 1926 έως το 2001. Το «Down Under» κατατάχθηκε στο No 4 της λίστας.

Το 2006, το VH1 κατέταξε το «Down Under» στο No 96 των 100 καλύτερων τραγουδιών της δεκαετίας του 1980.

Το 2007, το «Down Under» εντάχθηκε στο Εθνικό Μητρώο Ταινιών και Ήχου της Αυστραλίας.

Το 2018, το αυστραλέζικο ραδιοφωνικό δίκτυο Triple M το κατέταξε στο No 2 των πιο αυστραλέζικων τραγουδιών όλων των εποχών.

Το 2019, κατά τη διάρκεια της επιμνημόσυνης τελετής για τον πρώην πρωθυπουργό της Αυστραλίας, Bob Hawke -που συνέδεσε το όνομά του με τη νίκη της Αυστραλίας στο America’s Cup το 1983- η διάσημη Συμφωνική Ορχήστρα του Σίδνεϋ έπαιξε μία εκτέλεση του «Down Under», καθώς ήταν ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του Hawke καθότι εξέφραζε την περηφάνεια που ένιωθε για τη χώρα του και τους ανθρώπους της.

Τον Απρίλιο του 2020, εν μέσω καραντίνας λόγω κορωνοϊού, η Delta Goodrem έπαιξε στο πιάνο το «Down Under» συνοδευόμενη διαδικτυακά από τον Colin Hay στην ακουστική κιθάρα.

Σε αντίθεση με πολλούς καλλιτέχνες της δεκαετίας του 1980, που αντιμετώπισαν προβλήματα με την έκρηξη του εναλλακτικού rock τη δεκαετία του 1990, ο Colin Hay συνέχισε αθόρυβα να κυκλοφορεί δίσκους αποκλείοντας βασικά τις δημοφιλείς τότε τάσεις της μουσικής. Για το κοινό γενικά, μπορεί να είναι πάντα ο τύπος που έκανε το «Down Under» αλλά ο Hay δείχνει ευγνώμων που συνεχίζει να παίζει μουσική για τον κόσμο, είτε πρόκειται για ένα ακροατήριο 30 ατόμων είτε 800. Οι άνθρωποι τού μιλούν συνέχεια γι’ αυτό το τραγούδι. Κάποιος του είπε ότι ήταν σ’ ένα ελληνικό νησί και, όταν παίχτηκε το κομμάτι, συγκινήθηκε. Ειδικά για τους Αυστραλούς, όταν το ακούνε, δημιουργεί έναν στιγμιαίο «ομφάλιο λώρο» με την πατρίδα τους.

Colin Hay: Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το «Down Under» γιατί ξέρω τι συνέβη. Εγώ το έγραψα. Ξέρω ότι δεν σφετερίστηκα τίποτα. Είναι εντελώς καθαρό για μένα. Το παίζω κάθε βράδυ από το 1978. Παίζεις αυτό το τραγούδι και οι άνθρωποι το απολαμβάνουν. Τους έδωσε μία μουσική ταυτότητα, αν θέλετε, και τους έκανε να αισθανθούν από που είναι, κάτι το οποίο πιστεύω ότι είναι πολύ δυνατό. Οπότε σε ό,τι αφορά τη σχέση μου με το τραγούδι, δεν υπάρχει καμία κηλίδα.

Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, το «Down Under» εξακολουθεί να είναι μοναδικό στο είδος του, με τον ιδιαίτερο ήχο, την αρμονία, τη μελωδία, το ρυθμό και τους στίχους του. Το τραγούδι αυτό παραμένει το απόγειο των Men At Work, με το ρεφρέν να έχει χαραχθεί για πάντα στη συνείδηση όλων όσοι το έχουν ακούσει κάποτε -και δεν μπορεί να υπάρχουν πολλοί που δεν το έχουν ακούσει. Όμως, όπως αντιπροσωπεύει το ζενίθ του συγκροτήματος, έτσι, ειρωνικά, αντιπροσωπεύει ταυτόχρονα και το ναδίρ. Όλα τα αρνητικά γεγονότα που συνέβησαν γύρω από το -κατά τ’ άλλα διασκεδαστικό- αυτό τραγούδι, προσέθεσαν δράμα, αναταραχή και πόνο σ’ ένα συγκρότημα που κυκλοφόρησε μόνο τρεις δίσκους. Δημιουργικά θα μπορούσαν να προχωρήσουν πιο μακριά και να δημιουργήσουν και άλλα άλμπουμ, αλλά φαίνεται πως δεν ήταν γραφτό να φτάσουν μακριά.

Άλλες εκτελέσεις:

The Barron Knights (1982, στον δίσκο «It Happened Down Under»).
James Last (1983, στον δίσκο «Party Power Non Stop Dancing ‘83»).
Mad (1983, στον δίσκο «For Dancin’ – 28 Superhits Nonstop»).
Alan Tam (1983, στον δίσκο «Late-coming Spring»).
Sound Unlimited (1992, ως sample στο τραγούδι «Kickin’ To The Undersound»).
Vilperin Perikunta (1992, σε φινλανδική εκτέλεση με τίτλο «Tervetuloa Lanteen Andrej» στο άλμπουμ «Gloria Vilperum»).
Δάκης (1992, ως sample στο τραγούδι «Τσάι Με Λεμόνι»).
Terrorvision (Ιανουάριος 1994, στο single «My House»).
Antis (Δεκέμβριος 1994, λιθουανική εκτέλεση με τίτλο «Zombiai» στο άλμπουμ «Retas Paukstis»).
Hit Man & The Hustlers (1994, ως sample στο τραγούδι «Freak You Like A Loop»).
M.A.N. (1995).
Bradleys (1996, στο άλμπουμ «Freaky Listening»).
Bondi Holiday (1997, σε single με τέσσερις εκδοχές: Mrs Braxtons R&B Radio Mix, Los Del Workers Mix, Down Under Mardi Gras Mix και Vegemite Mix).
Palolo (1997, στο άλμπουμ «Palolo»).
Stanford Harmonics (1997, a cappella εκτέλεση στο άλμπουμ «Escalator Music»).
Chris Wayne (1997, με τίτλο «Land Down Under» σε maxi single με έξι εκδοχές: Radio Edit, Crossover Radio Mix, Commercial Club Mix, Dance Hall Mix, Foster’s House Mix και Down Underground Mix).
Nothing Cool (1998, στο EP «What A Wonderful World»).
Pennywise (Μάιος 1999, στο άλμπουμ «Straight Ahead»).
Louis Botella (1999, ως sample στο τραγούδι «M.U.S.I.C.»).
Gemelli Diversi feat. Marco (2000, ως sample στο τραγούδι «Non Dirlo Ai Tuoi»).
Seeking Homer (2000, στο άλμπουμ «Live-Wetlands-NYC»).
Beat Squad (2001, ως sample στο τραγούδι «Zabawa»).
Funeral Dress (2001, στο άλμπουμ «A Way Of Life»).
DJ Mind-X (2002, σε single με 6 εκδοχές: Radio Edit, Komakino vs. Mind-X Sunrise Remix, Mellow Trax Remix, Club Mix, Dub Island Mix, Sweet & Sexy Remix).
Osymyso (2002, ως sample στο τραγούδι «Intro-Inspection»).
Roxanne (2002, στο άλμπουμ «Live n’ Wired»).
Skin Of Tears (2002, στο άλμπουμ «After Eighties»).
Piamenta (2003, με τίτλο «Asher Bara» στο άλμπουμ «Sason V’Simcha». Οι Piamenta χρησιμοποίησαν τη μελωδία του «Down Under» και παραδοσιακούς εβραϊκούς γαμήλιους στίχους. Παίζεται συχνά σε ορθόδοξους εβραϊκούς γάμους και γιορτές).
Those Opposed (2003, με τίτλο «Land Down Under» στο άλμπουμ «Pennsylvania Hatecore»).
[spunge] (Φεβρουάριος 2004, με τίτλο «Land Down Under» στο άλμπουμ «That Should Cover It!»).
Ringo Starr And His All Starr Band (Μάρτιος 2004, στο άλμπουμ «Ringo Starr And His All Starr Band Tour 2003» με τη συμμετοχή του Colin Hay ως μέλος του συγκροτήματος).
Joseph Patrick Moore’s Drum & Bass Society (2004, στο άλμπουμ «Joseph Patrick Moore’s Drum & Bass Society, Volume 1»).
Lee Kernaghan (2004, στο άλμπουμ «Crossing The Tracks»).
Selena Cross (Μάρτιος 2005, στο άλμπουμ «WoMen At Work – Sing The Hit Songs Of Men At Work Inspiring Women Everywhere»).
Lazza (2005, στο άλμπουμ «Sucessos Acusticos Internacional 80’s»).
InPulse (2006, ζωντανή a cappella εκτέλεση με τίτλο «Land Down Under» στο άλμπουμ «Live»).
De Kreuners feat. Lien Van De Kelder (Οκτώβριος 2007, ολλανδική εκτέλεση σε single).
Cranial Screwtop (2007, στο άλμπουμ «Too Fast For Technology – 80s Trash In A Punk Rock Style»).
Rebecca Frazier, John Frazier, Travis Book, Chris Pandolfi (Απρίλιος 2008, στο άλμπουμ «Pickin’ And Singin’ – The Biggest Hits Of The 1980s Vol. 1»).
The Frank & Todd Show (Ιούλιος 2008, με τίτλο «Land Down Under» στο άλμπουμ «…Take It Twice»).
The Axis Of Awesome (2008, ως sample στο τραγούδι «Four Chords»).
Louis Logic feat. Mac Lethal (2008, ως sample στο τραγούδι «Street Smarts»).
Pickin’ On Series (2008, στο άλμπουμ «Pickin’ And Singin’: The Biggest Hits Of The 1980s Vol. 1»).
Bandx (2009, με τίτλο «Land Down Under» στο άλμπουμ «Wild Ride»).
Radio Star (2009, στο άλμπουμ «A Hard Rock Spin On 80’s New Wave!»).
Low Mass Tone (2010).
TUKUO (2011, ως μέρος του «Pop Medley»).
Gondwana (Αύγουστος 2012, στο άλμπουμ «La 100 Vivo! -2da Edition»).
Land Down Under (2012).
Rawhide (2012, στο άλμπουμ «The Dark Is Barking»).
DJ Otzi (Φεβρουάριος 2013, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Tirol» στο άλμπουμ «Es Ist Zeit»).
MysteryGuitarMan ft. The Fu (Αύγουστος 2013, με τίτλο «Land Down Under» σε single).
The Aussie Boys (2013, στο άλμπουμ «Down Under»).
Nation X (2013, ως sample στο τραγούδι «Dance All Summer»).
PelleK (Μάιος 2014, στο άλμπουμ «PelleK’s YouTube Covers – Volume 6»).
The Latin Boys (Αύγουστος 2014, στο άλμπουμ «Disco 80’s»).
Byrne & Kelly (2014, με τίτλο «Land Down Under» στο άλμπουμ «Live In Australia»).
S.R.B. (2014, ως sample στο τραγούδι «Down Under Booster»).
Carl Wave (2014, με τίτλο «I Come From A Lan D Down Under» στο άλμπουμ «Eighties Music School»).
Piano Dreamers (Απρίλιος 2015, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «80’s Piano Pop Hits»).
Chachi and Paige (2015, ως «Land Down Under»).
Glams (2015).
Mitch Gardner (Ιούνιος 2016, στο single «The Voice – Down Under»).
Ezetaerre feat. Samu Acaracan (2016, ως sample στο τραγούδι «Mexan Por Nos»).
ApologetiX (Φεβρουάριος 2017, με τίτλο «Outnumbered» στο άλμπουμ «Very Vicarious»).
Midnite String Quartet (Μάρτιος 2017, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «New Wave Heartstrings V1»).
The Holophonics (Ιούλιος 2017, με τίτλο «Land Down Under» στο άλμπουμ «Maskarades Vol. 11: Awesome 80s»).
Kawehi (Οκτώβριος 2017, στο single «Into Temptation / Stayin Alive / Down Under»).
Dumphop (2017, ως sample στο τραγούδι «Stoned Age»).
Messy Pandas (2017, ως sample στο τραγούδι «Make It Whoop»).
Leftover Clark (Νοέμβριος 2018, με τίτλο «Land Down Under» στο άλμπουμ «Leftover Leftover Clark – The E Sides And F-Sides»).
3amperson (2018, ως sample στο τραγούδι «Gamma»).
Grande1899 (2018).
Punk Rock Factory (Νοέμβριος 2019, στο άλμπουμ «The Wurst Is Yet To Come»).
Ninja Sex Party (Νοέμβριος 2019, στο άλμπουμ «Under The Covers Volume III»).
8 Bit Arcade (2019, στο άλμπουμ «By Request, Vol. 42»).
Aussie Pride (2019, στο άλμπουμ «Anzac Day Live At Redland Bay 2018»).
Eric Rap Battles Of History (2019, ως sample στο «Jacques Cousteau vs Steve Irwin»).
CoffeeDude (2019, ως sample στο «Despacito II»).
Duzuu (2019, ως sample στο τραγούδι «Since I’m Australian»).
The Hood Internet (2019, ως μέρος του «1981»).
Leo (2019, στο άλμπουμ «Leo Metal, Vol. 27»).
Lvndscape & Rat City (2019).
Partyface (Μάρτιος 2020, στο άλμπουμ «Songs For Australia»).

Οι στίχοι:
Traveling in a fried-out combie
On a hippie trail, head full of zombie
I met a strange lady, she made me nervous
She took me in and gave me breakfast
And she said

Do you come from a land down under?
Where women glow and men plunder?
Can’t you hear, can’t you hear the thunder?
You better run, you better take cover

Buying bread from a man in Brussels
He was six-foot-four and full of muscles
I said, “do you speak my language?”
He just smiled and gave me a vegemite sandwich
And he said

I come from a land down under
Where beer does flow and men chunder
Can’t you hear, can’t you hear the thunder?
You better run, you better take cover, yeah

Lying in a den in Bombay
With a slack jaw, and not much to say
I said to the man, “are you trying to tempt me
Because I come from the land of plenty?”
And he said

Do you come from a land down under? (oh yeah yeah)
Where women glow and men plunder?
Can’t you hear, can’t you hear the thunder?
You better run, you better take cover

About Post Author

Κωνσταντίνος Παυλικιάνης

Συγγραφέας και μουσικός ερευνητής

See author's posts

LIFE & STYLE

Ένας αστροναύτης της NASA στην Αθήνα και άλλα πολλά Highlights του Athens Science Festival – Μην το χάσετε!

«… και βγαίνω!» 3ος χρόνος επιτυχίας στο Studio Μαυρομιχάλη – 2 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 20 & 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Μάρτιν Σκορσέζε: Ετοιμάζει ταινία για τον Φρανκ Σινάτρα με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο

Ο Αόρατος Τονίνο του Τζάνι Ροντάρι |Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξαργασια Δημήτης Μυλωνάς

Tales of Biosciences στο Athens Science Festival 2024 | 16-21 Απριλίου 2024 – Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

DOWN UNDER – Men At Work

του Κωνσταντίνου Παυλικιάνη

About Post Author

Κωνσταντίνος Παυλικιάνης