Σ’ αυτά τα μαγαζιά ξέρουν ότι τα ζαρζαβατικά της εποχής, ένα καλό ελαιόλαδο και λίγο μεράκι μπορούν να κάνουν θαύματα.

Νένα Δημητρίου, Γεωργία Παπαστάμου, Νικολέτα Μακρυωνίτου, Άντζελα Σταματιάδου, Μαρίνα Πετρίδου

Φωτογραφία: Δημήτρης Βλάικος

Εποχιακά λαχανικά κι ωραίο ελαιόλαδο κάνουν θαύματα όλο τον χρόνο. Λιτά και γενναιόδωρα μαζί, τα λαδερά είναι μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής κουζίνας – με τη γεύση και το άρωμα του μποστανιού. Πολλά ζαρζαβατικά παντρεύονται ωραιότατα με κρέας ή ψάρι, αλλά και άνευ αυτών είναι θαυμάσια, με λίγο γιαούρτι στο πλάι κάποιες φορές ή ένα κομμάτι φέτα. Έτσι τα προτιμήσαμε σ’ αυτή τη μικρή «συλλογή». Στα παρακάτω μαγειρεία, ταβέρνες και εστιατόρια της Αθήνας τα φτιάχνουν με φροντίδα, σαν σπιτικά. Εκεί τα αναζητούμε όταν δεν βάζουμε κατσαρόλα στη φωτιά.

Κίτσουλας: Λαδερά σε πρώτο ρόλο

Φωτογραφίες: Χριστίνα Γεωργιάδου

Καλό το φρικασέ, ωραίο και το γιουβέτσακι του Κίτσουλα αλλά πραγματικοί σταρ στο ιστορικό μαγειρείο του Χαλανδρίου είναι τα λαδερά. Μπριάμ, φασολάκια, μπάμιες – όσο πλησιάζουμε στο καλοκαίρι τόσο πιο ωραίο γίνεται το ρεπερτόριο. Τα λαχανικά έρχονται μελωμένα, απλωμένα μέσα σε γυαλιστερές λιμνούλες από λάδι και ντομάτα, μαζί με καλό, στιβαρό ψωμί για βούτες διαρκείας. Και έπειτα είναι και τα γεμιστά. Κάθε μέρα η κουζίνα ετοιμάζει δύο ταψιά και σχεδόν κάθε φορά το ένα έχει εξαφανιστεί πριν ακόμα βγει από τον φούρνο. Ναι, αυτά τα γεμιστά θέλουν κράτηση. Γ.Π.

Φιλίππου: Κλασικό ραντεβού στο Κολωνάκι

Φωτογραφία: Άγγελος ΓιωτόπουλοςΦωτογραφία: Άγγελος Γιωτόπουλος

«Το μαγαζί γεννήθηκε από τη φακή και τη φασολάδα και η φακή και η φασολάδα παραμένουν τα πιο δυνατά του πιάτα» έλεγε πρόσφατα στον Γαστρονόμο η ιδιοκτήτρια του μαγαζιού, Πατρίσια Φιλίππου. Το κολωνακιώτικο μαγειρείο που κλείνει φέτος έναν αιώνα λειτουργίας συνεχίζει με τα ίδια, απλά, καλομαγειρεμένα φαγητά που έχουν κάνουν τόσους και τόσους θαμώνες να το νιώθουν σαν το σπίτι τους. Λαδερά της κατσαρόλας, όσπρια, σούπες, μαγειρευτά – αυτά είναι που μας κερδίζουν πάντα. Ιδιαίτερη αγάπη έχουμε στα φρέσκα φασολάκια που μαγειρεύονται τόσο όσο χρειάζεται για να διατηρούν το πράσινο χρώμα τους και να «κρατάνε» ελαφρώς στο δόντι. Γ.Π.

Ξενοκράτους 19, Κολωνάκι, Τ/210-72.16.390

Mεσημέρι στο Χατίρι

Φωτογραφία: Σοφία Παπαστράτη

Στο γουστόζικο ημιυπόγειο μπιστρό του Γιώργου Κωστόπουλου και του Μάριου Παπαδήμα, δύσκολα βρίσκουμε τραπέζι το βράδυ. Η καλή τους μαγειρική – νόστιμες πίτσες και μακαρονάδες και ζουμερά εντρεκότ- η ωραία αισθητική και η φιλική ατμόσφαιρα κάνουν το Χατίρι περιζήτητο. Τα μεσημέρια όμως υπάρχει και χώρος και άλλο μενού, το οποίο δίνουν κυρίως σε πακέτο για το σπίτι. Ο Μάριος φτιάχνει καθημερινά έξι φαγάκια, όχι μόνο τις αναμενόμενες συνταγές της ελληνικής κουζίνας, αλλά και πιο εμπνευσμένες. Από ψαράκι της εποχής πλακί και γεμιστά, μέχρι σπανακόρυζο, ρεβίθια με φοινόκιο και κουρκουρμά, κουσκούς με λαχανικά, ωραίες χυλωμένες φακές, αγκινάρες αλα πολίτα, γιουβετσάκι. Όλα είναι πολύ περιποιημένα και κυρίως νόστιμα και οικονομικά, και συνιστούν μια πρώτης τάξεως πρόταση για τους περίοικους του Παγκρατίου. Ν.Δ.

Ριζάρη 28, Παγκράτι, Τ/ 210-72.32.333

Λινού, Σουμπάσης και ΣΙΑ: Πιάτα για βούτες

Το πιο λαδερό μαγαζί της πόλης με διαφορά, και πάντα με την καλή την έννοια. Η μαγειρική ομάδα του Λουκά Μάιλερ δεν το λυπάται το ελαιόλαδο. Το χρησιμοποιεί σπάταλα όχι μόνο στη μαγειρική, αλλά κυρίως ωμό, κάπως σαν καρύκευμα στο σερβίρισμα του φαγητού, κι αυτό είναι η τελειότερη ιδέα, ελπιδοφόρα και ηλιόλουστη. Μια και το θέμα μας είναι τα λαδερά, σε αυτό το μαγαζί θα χρειαστείτε διπλή δόση κουβέρ, για να απολαύσετε με το υπέροχο ψωμί τους τα λάδια που μπλέκονται μαζί με τα ζουμιά του φαγητού και μένουν στο πιάτο όταν όλα τα άλλα έχουν τελειώσει. Το μενού αλλάζει πολύ συχνά, οπότε ενδεικτικά μνημονεύω τη φασολάδα με τα άγρια μανιτάρια, και τα τέλεια ρεβίθια με το χούμους, το άγριο σκόρδο και τα πικροράδικα. Ν.Μ.

Τα Γιουβετσάκια: Για αγκινάρες αλά πολίτα και άλλα νόστιμα

Ο Χάρης Τζίτζης / φωτογραφία: Σοφία Παπαστράτη

Στα Γιουβετσάκια πάνε με τις εποχές. Και με τις λαϊκές. Δυο και τρεις τη μέρα γυρίζει ο Χάρης Τζίτζης για να βρει τα ζαρζαβατικά που θέλει. Αυτές τις μέρες έχουν πολύ ωραίες αγκινάρες αλά πολίτα, στις οποίες βάζουν και τα κοτσάνια (και για να μην πετάνε και γιατί είναι νοστιμότα), ενώ κι οι γίγαντες πλακί της Εύας Πασανικολάκη, που διαφεντεύει εδώ και χρόνια τις κατσαρόλες και τα ταψιά, έχουν σουξέ. Ό,τι και να πάρουν, όλοι τρώνε και σαλάτα. Και μια και δύο και τρεις: παντζάρια ανοιξιάτικα, σαρκώδη, όλο γλύκα, άγρια χόρτα του βουνού, τα πρώτα υπαίθρια κολοκυθάκια που μόλις βγήκαν, με τα ανθάκια τους – όπου να ‘ναι θα βρίσκουν και μαύρες βρούβες. Το κρέας δεν λείπει, αλλά τα της γης έχουν ειδικό βάρος στο μενού. Α.Σ.

Ιθώμης 20 & Μορέως, Άνω Γλυφάδα, Τ/210-72.56.335

Βλάσσης: Μεσημεριανά αγαπημένα

Φωτογραφία: Αλέξανδρος ΑντωνιάδηςΦωτογραφία: Αλέξανδρος Αντωνιάδης

Στα λευκοστρωμένα τραπέζια του, και μέσα, δίπλα σε αφίσες τέχνης και έξω, δίπλα στις φουντωτές πρασινάδες της οδού Μαιάνδρου, βλέπεις ζευγάρια, οικογένειες κι εργένηδες, αλλά και εργαζόμενους στην γύρω περιοχή, που τα μεσημέρια ή το απογευματάκι κάνουν ένα διάλειμμα για ένα πιάτο μαγειρευτό φαγητό – είναι η καλύτερη ανασυγκρότηση. Κι άμα πεθυμήσεις ένα λαδερό, το εστιατόριο των Ιλισίων έχει πάντα. Είναι μόνιμη κατηγορία στο μενού. Αυτή την εποχή από την κουζίνα του βγαίνουν σελινόριζα ή αγκινάρες αλά πολίτα, κουνουπίδι γιαχνί, λαχανόρυζο, σπανακόρυζο, αρακάς και όχι μόνο. Α.Σ.

Μαιάνδρου 15, Ιλίσια, T/210-72.56.335

Οικονόμου: Συμφωνία φούρνου και κατσαρόλας

Φωτογραφία: Δημήτρης ΒλάικοςΦωτογραφία: Δημήτρης Βλάικος

Διάσημος για τα λαδερά του, ο Οικονόμου σερβίρει εξαιρετικά φασολάκια, μελωμένα κολοκυθάκια, μπάμιες και μελιτζάνες-λουκούμι που κρατάνε τη ντοματένια φρεσκάδα τους. Μπορείς να τα παραγγείλεις το καθένα ξεχωριστά ή ανάμεικτα, ως αυτόνομα πιάτα ή ως συνοδευτικά για το κρέας. Αν και η αλήθεια είναι πως είναι τόσο νόστιμα που το κρέας περιττεύει. Γ.Π.

Ολύμπιον: Μαγειρείο από τα λίγα

Φωτογραφίες: Σοφία Παπαστράτη

Μελιτζάνες με ρεβίθια. Για αυτό το πιάτο γίνεται ντόρος γύρω από το υπέροχο μαγειρείο της Αναπαύσεως, αφού σε αυτή τη συνταγή πετυχαίνουν το τέλειο μέλωμα της μελιτζάνας, το φοβερά χυλωμένο όσπριο, τη γλύκα του κρεμμυδιού- τέλος πάντων όλα δένουν για να κάνουν την τέλεια μπουκιά. Αυτό βέβαια είναι ένα μόνο από τα πιάτα που κάνουν καλά: από λαχανοντολμάδες μέχρι σαλτσερό ιμάμ, γεμιστά και παπουτσάκια, έχουν χέρι στα λαδερά. Εποχικά βρίσκουμε περισσότερα ελληνικά πιάτα, όπως την Σαρακοστή που εμπλουτίζουν το μενού τους. Μαζί με το λαδερό, πάρτε και μια κεφτέδες. Ν.Δ.

Αναπαύσεως 9, Μετς, Τ/ 210-92.44.388

Παλιά Φάβα: Μπάμιες ή γίγαντες;

Η Παλιά Φάβα βρίσκεται σε ένα μικρό δρόμο στη συνοικία μεταξύ των λεωφόρων Αμφιθέας και Ελευθερίου Βενιζέλου. ‘Ενα πολύ απλό αλλά περιποιημένο ταβερνάκι, ανάμεσα στις πολυκατοικίες του Π. Φαλήρου όπου μαγειρεύει η κυρία Ντίνα γεύσεις οικείες, μαμαδίστικες, με καλές πρώτες ύλες και μεράκι. Τη Σαρακοστή και τη Μ. Εβδομάδα δίνει έμφαση στις νηστίσιμες συνταγές και στα λαδερά. Στο μενού αυτές τις μέρες βρίσκουμε υπέροχες μελωμένες μπάμιες φούρνου με κόκκινη σάλτσα, γίγαντες μαγειρεμένους στον φούρνο με παρθένο ελαιόλαδο, γεμιστές ντομάτες, αγκινάρες αλά πολίτα και μελιτζάνες φούρνου. M.Π.

Αχαιών 38, Π. Φάληρο, Τ/ 210-93.11.994

Ella Greel Cooking: Τα λαδερά της Νένας

Το οικουμενικό φαγητό της Νένας Ισμυρνόγλου μού θυμίζει κάπως τα κυριακάτικα, φασαριόζικα τραπέζια στο σπίτι μου. Χαίρομαι πολύ που σε ένα τόσο κεντρικό σημείο της πόλης υπάρχει ένα εντελώς value for money εστιατόριο που μπορώ να προτείνω και στους ξένους επισκέπτες που θέλουν να πάρουν μια γερή δόση Ελλάδας. Τα ντολμαδάκια γιαλαντζί με αμύγδαλα είναι μελωμένα υπέροχα, οι γίγαντες φούρνου με πουρέ κόκκινης φακής έχουν γίνει κλασικοί κι είναι μια ιδέα που ήρθε για να μείνει, ενώ και η φάβα Φενεού επίσης συνδυάζει δύο όσπρια καθώς περιέχει και ροβίτσα τραγανή και φρέσκα μυρωδικά. Φαγάκια της καρδιάς βγαίνουν και από τον ξυλόφουρνο: ρεβίθια αργοψημένα λουκούμι, κι επίσης ψητά ανάμεικτα λαχανικά εποχής επάνω σε χούμους με μπόλικο λαδολέμονο με σταφίδες και μπούκοβο. N.M.

Μητροπόλεως 26, Αθήνα, Τ/210-33.15.547

Τα Ρωμανάκια: Με γεύση κρητική

Εντάξει, από τα αντικριστά που έχουν από Πέμπτη ως Κυριακή, το πιλάφι με το ζυγούρι, και τα λουκάνικα με το σταμναγκάθι, το θέμα είναι το κρέας. Και τα λαδερά κρεατένια είναι ως επί το πλείστον: κοκκινιστός κόκορας ας πούμε, ή κατσικάκι με τσιγαριαστά χόρτα. Αλλά άμα θες να τα αφήσεις λίγο στην άκρη, στην κρητική ταβέρνα του Κώστα Ρωμανάκη έχεις επιλογές. Εγώ παίρνω πάντα τους κοκκινιστούς χοχλιούς, που τους φέρνουν από την Κρήτη (δεν είναι εκτροφείου) με τον ξινόχοντρο –εναλλακτικά μπορείτε να πάρετε και μπουμπουριστούς, με μπόλικο δεντρολίβανο– και είναι και τα ντολμαδάκια, αλλά και το γιουβέτσι με μανιτάρια, γραβιέρα και διάφορα μυρωδικά: μαϊντανό, άνηθο και μάραθο…. Α.Σ.  

Λεωφόρος Μεσογείων 366, Αγία Παρασκευή, Τ/210-65.32.278 

Πηγή:http://gastronomos.gr

About Post Author

You May Also Like

More From Author