του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Η δέσμευση της τεράστιας περιουσίας του Γιώργου Τράγκα, φέρνει στο φως τη ζοφερή κατάσταση και τη διαφθορά που επικρατεί σε όλους τους θεσμούς στη χώρα μας.
Δημοσιογράφοι που ξεκίνησαν με ένα ξερό μισθό, ξαφνικά σε μερικές δεκαετίες βρέθηκαν με μυθικές περιουσίες. Άλλοι με μυθικά απλήρωτα χρέη και όλοι μαζί να κάνουν χλιδάτη ζωή μεγιστάνων. Να κυκλοφορούν με υπερπολυτελή αυτοκίνητα. Να έχουν οδηγούς για να τους πηγαινοφέρνουν και κουστωδία μπράβων για να τους συνοδεύει σε κάθε τους βήμα, όπως γίνεται με τους μαφιόζους που τους προστατεύουν, επειδή κινδυνεύουν από άλλες μαφιόζικες ομάδες.
Ξαφνικά η υπόθεση Τράγκα απασχόλησε τη δικαιοσύνη. Τόσα χρόνια που ήταν εν ζωή, δεν κουνήθηκε φύλλο. Τώρα που έχει αποδημήσει εις Κύριον και δεν μπορεί να πει λέξη για το πόθεν έσχες των χρημάτων του, εμφανίστηκαν οι “αδέκαστοι”. Για σκεφτείτε να είχε συλληφθεί για όλο αυτό τον παράνομο πλούτο όταν ήταν εν ζωή και να τον πίεζαν να μιλήσει; Θα έπαιρνε μαζί του κόσμο και ντουνιά. Το μισό πολιτικό σύστημα θα έπρεπε να βρεθεί πίσω από τα κάγκελα.
Όσο για το άλλο μισό; Βρίσκεται έξω γιατί η δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι κυριολεκτικά τυφλή. Δεν βλέπει κανένα πολιτικό σκάνδαλο. Μέχρι σημείου παρεξηγήσεως. Λες και είναι κι αυτή βουτηγμένη στη λάσπη και τη διαπλοκή.
Τώρα όσο για τις λίστες με τα πολιτικά ονόματα που ήταν εμπλεκόμενα στο σκάνδαλο NOVARTIS και είχαν αφαιρεθεί, δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι έγινε σκόπιμα, γιατί τότε θα μιλούσαμε για χώρα της λατινικής Αμερικής κι όχι για χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27 με δημοκρατικό πολίτευμα. Τι, πιστεύετε ότι δεν είμαστε κανονική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως οι άλλες; Εδώ θεωρείται η Βουλγαρία κανονική χώρα και σε λίγο θα θεωρείται και η Αλβανία.
Μάλλον τους Έλληνες δικαστές θα τους παραπλάνησαν οι επιτήδειοι και θα το αποδείξουν με τις πράξεις τους οι άνθρωποι, ότι είναι καθαροί σαν το γάργαρο νερό.
Τώρα το γεγονός ότι ξήλωσαν κάθε έντιμο δικαστή που τα έβαλε με τους διεφθαρμένους και τους κλέφτες κι αυτό πρέπει να είναι σύμπτωση. Κανείς δεν θέλει να πιστέψει σε τούτο τον τόπο, ότι δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας και κάθαρσης γιατί η δικαιοσύνη δεν είναι ικανή να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Δεν μπορεί οι δικαστές να έχουν βρεθεί στα ίδια χάλια με τους δημοσιογράφους και με τους πολιτικούς, γιατί τότε δεν ζούμε σε δημοκρατική χώρα.
Τι, και γι’ αυτό αμφιβάλλετε; Ντροπή!
About Post Author
