“Πάντα μόνοι, μα πάντα μαζί” της Γεωργία Εφαπλωματά, Εκδόσεις Έξη

της Θεώνης Κωσταντοπούλου

Έχω κλείσει το βιβλίο της Γεωργίας Εφαπλωματά εδώ και αρκετή ώρα. Ακόμα όμως ταξιδεύω νοερά στις σελίδες του και ποικίλα συναισθήματα κατακλύζουν την ψυχή μου.

Η ιστορία της Χριστίνας, της πρωταγωνίστριας, με άγγιξε βαθιά.

Οι αγωνίες της…

Οι απογοητεύσεις της…

Η ανάγκη της για ανοίξει τα φτερά της…

Η ευλογία μιας αληθινής φιλίας…

Κι ένας έρωτας που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του…

Τα έζησα όλα στο έπακρο!

Ίσως… ίσως γιατί κάποια από αυτά τα έχω ζήσει κι εγώ η ίδια κι εφεραν θύμησες στο μυαλό και την καρδιά μου…

Ας περάσουμε όμως στην γλυκιά ιστορία αυτού του βιβλίου.

Απο τις πρώτες σελίδες, μεταφερόμαστε δέκα χρόνια πριν. Η Χριστίνα ειναι ενα κοριτσι λιγο πριν τα 17. Περνά το καλοκαίρι της, πριν την εναρξη των μαθημάτων της Τρίτης Λυκείου, σε ένα παραθαλάσσιο χωριό της Χαλκιδικής, μελετώντας για τις Πανελλήνιες εξετάσεις.

Όνειρό της είναι να εισαχθεί στην Σχολή Καλών Τεχνών, ένα όνειρο που είχε από τότε που μπορούσε να θυμηθεί τον εαυτό της.

Ένα όνειρο όμως, το οποίο δεν στήριζε καθόλου ο επιτυχημένος δικηγόρος πατέρας της, γεγονός που δημιούργησε βαθιές ρωγμές στη σχέση τους από πολύ νωρίς…

Πώς γίνεται να μην αποδέχεσαι τα όνειρα του ίδιου σου του παιδιού;

Πώς γίνεται να του γυρνάς την πλάτη;

Να βάζεις εμπόδια στην πραγματοποίηση των ονείρων του;

Γίνεται;

Κι όμως… γίνεται…

Η Χριστίνα, ισως στην πιο σημαντική περίοδο της ζωής της, αισθάνεται μόνη.

Μια τυχαία γνωριμία με την Κάτια και τον έφηβο γιο της, Αλέξη, θα καθορίσει τη ζωή της.

” Πόσο όμορφο να νιώθεις την ευτυχία γύρω σου. Και ας μην είναι δική σου. “

Η Κάτια έχει να της προσφέρει το στήριγμα που η Χριστίνα χρειάζεται.

Μα και μια μόνιμα ανοιχτή αγκαλιά γεμάτη αγάπη. Παρηγοριά στις δυσκολίες. Ώθηση για να κάνει το επόμενο βήμα καθε φορά και πάνω απ’ όλα μια άδολη, αγνή κι αληθινή φιλία.

Τα χρόνια περνούν και η Χριστίνα θα προσπαθήσει να φτιάξει το μέλλον που εκείνη ονειρεύεται, έχοντας πάντα στο πλευρό της την Κάτια.

Κι έναν απρόσμενο έρωτα. Εναν έρωτα που φαντάζει λάθος μέσα της…Έναν έρωτα που θα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να καταπνιξει…

” Δεν γίνεται πάντα να βάζουμε όρια και 《 πρέπει 》 στην καρδιά μας. “

Η αλήθεια είναι πως η ζωή κρύβει πολλά απρόοπτα, τα περισσότερα από τα οποία είναι τις περισσότερες φορές δυσάρεστα…

Και η Χριστίνα θα βρεθεί αντιμέτωπη με γεγονότα που θα ταράξουν το σύμπαν της…

Όμως εκείνη δεν θα το βάλει κάτω!

Θα προσπαθήσει να συνεχίσει παρά τις όποιες απογοητεύσεις, έχοντας μόνιμα όμως στην καρδιά της την αίσθηση του ανεκπλήρωτου… Ποσο άσχημη αίσθηση, αλήθεια…

” Μάθε κι εσύ να αφήνεις πίσω σου πράγματα, ανθρώπους…μόνο έτσι θα πας με κέφι μπροστά! “

” Γιατί η ζωή ευτυχώς, προχωράει, ακόμη και όταν εμείς νιώθουμε την καρδιά μας σταματημένη…”

Γιατί φοβόμαστε να ζήσουμε τη ζωή που ονειρευομαστε;

Γιατι αποστεφουμε το βλέμμα σ’ εναν σαρωτικό έρωτα;

Η Χριστίνα και ο Αλέξης θα πορευθούν μόνοι για χρόνια μα με εναν μαγικό τρόπο θα είναι πάντα μαζί…

” Όσο κι αν προσπαθείς να εμποδίσεις την αγάπη, εκείνη με πείσμα πάντα επιστρέφει, γιατί κανείς, όσο κι αν μοχθησε, δεν μπόρεσε ποτέ να βάλει όρια και πρέπει στην καρδιά του. “

Μπορεί άραγε να αντέξει μια αληθινή φιλία μετά από μία προδοσία;

Κλείνουν οι πληγές που άνοιξαν οι αγαπημένοι μας ανθρωποι;

” ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΟΙ, ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ “

Πρόκειται για πολύ τρυφερό μυθιστόρημα το οποίο θα αγγίξει την ψυχή σας.

Η συγγραφέας έχει εντρυφήσει στην ψυχολογία των ηρώων της, ειδικά της Χριστίνας. Πραγματικά υπήρξαν στιγμές που ξεχνούσα πως διάβαζα ένα μυθιστόρημα και νόμιζα πως αυτό το κορίτσι, αυτήν την γυναίκα την γνώριζα και ήθελα να της κάνω μια μεγάλη αγκαλιά ❤️

Το βιβλίο αυτό περνά επίσης πολύ δυνατά μηνύματα για τις οικογενειακές, φιλικές μα κι αισθηματικές σχέσεις.

Διαβάζοντας αυτην την ιστορία, θα δειτε πως η ζωή μας μπορεί να αλλάξει. ΕΜΕΙΣ μπορούμε να την αλλάξουμε και κανεις άλλος. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχουμε το θάρρος να πολεμήσουμε για όσα πραγματικά επιθυμεί η ψυχή μας.

Και πως οι μεγάλοι έρωτες δεν σβήνουν ποτέ. Είναι πάντα εκεί, βαθιά μεσα στην ψυχή μας και περιμένουν υπομονετικά μια μικρη σπίθα για να ξεκινήσουν πάλι.

Θα σας αφήσω κάπου εδώ με τα παρακάτω υπέροχα λόγια και φυσικά την προτροπή να διαβάσετε αυτό το γλυκό βιβλίο.

” Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, τότε δεν είναι ακόμα το τέλος. “

Γεωργία μου πολλά συγχαρητήρια!

Εύχομαι ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο!

More From Author