του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Αμείλικτα και βασανιστικά είναι τα ερωτήματα όλων μας, για το τι συνέβη τελικά με τις καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ημερών. Ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν άμεσα, για να μπορέσει η κοινωνία να κατευνάσει την οργή που νιώθει για το κακό που τη βρήκε και να μπορέσει με ηρεμία να μαζέψει τα κομμάτια της.
Φταίει η κλιματική αλλαγή για ό,τι συνέβη, όπως είπε ο πρωθυπουργός; Η Ελληνική Greenpeace με ανάρτησή της στο Twitter αναφέρει:
“Ώρα να σιωπήσετε! Παρακολουθήσαμε το διάγγελμα του πρωθυπουργού, από το οποίο μείναμε εμβρόντητοι, με ένα “καληνύχτα και καλή τύχη” να αιωρείται και με μια αναφορά στην κλιματική κρίση, από την οποία πρέπει να σώσουμε την πατρίδα μας, έτσι γενικώς και αορίστως.
Λίγη ώρα αργότερα διαβάσαμε τιτίβισμα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος μας ενημέρωνε πως η κλιματική κρίση άρχισε πριν τρια χρόνια και τους βρήκε απροετοίμαστους.
Κύριοι πάψτε! Η κλιματική κρίση δεν ξεκίνησε ούτε χθες, ούτε πριν τρια χρόνια. Επί κυβερνήσεώς σας, μέσα σε λίγα χρόνια μόνο και ενώ ήταν ήδη ευρέως γνωστός ο κίνδυνος, έχουμε δει αίσχη σε σχέση με την κλιματική κρίση, αλλά και με την καταστροφή της βιοποικιλότητας.
Κύριοι πάψτε! Αν θέλετε να ξαναμιλήσετε για κλιματική κρίση, κάντε το μόνο αν έχετε να πείτε κάτι χρήσιμο. Όχι δεν έχετε κάνει τίποτα από αυτά τα άκρως απαραίτητα. Πάψτε. Όχι, αν σβήσουν οι φωτιές δεν θα το ξεχάσουμε”.
Ένα άλλο ερώτημα που αναμένει απάντηση, είναι το εξής. Ενώ γνώριζαν από μέρες για τον παρατεταμένο καύσωνα, ο οποίος δημιουργούσε ιδανικές συνθήκες για εμπρησμούς, αλλά και για πυρκαγιές από αμέλεια και ατυχήματα, αν υπήρξαν μέτρα πρόληψης, περιπολίες σε δασικές εκτάσεις, απαγόρευση πρόσβασης σε εθνικούς δρυμούς, και άλλες ευαίσθητες δασικές περιοχές;
Επίσης πρέπει να ξεδιαλύνουν τα πράγματα στις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχουν υποψίες για εμπλοκή επιχειρηματικών συμφερόντων και να δούμε αν πρόκειται για διαβολικές συμπτώσεις, όπως για παράδειγμα όλα εκείνα τα δημοσιεύματα που είχαν υπάρξει πριν την πυρκαγιά στο Τατόϊ, όπου το υπερβολικό πράσινο της περιοχής ήταν ένα φυσικό εμπόδιο για τους επίδοξους επενδυτές.
Η αδειοδότηση πριν 40 ημέρες για εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο Μαντούδι το οποίο κάηκε ολοσχερώς, κινεί υποψίες σε πολλούς δύσπιστους.
Η σύμπτωση της πυρκαγιάς στον άξονα που είχε σχεδιαστεί να καταλήγει η Ιόνια οδός, η οποία θα περνούσε από τον Πύργο και την Ολυμπία και θα κατέληγε στην Τσακώνα, αλλά δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι σήμερα γιατί υπάρχουν εμπόδια με τις ακριβές απαλλοτριώσεις των καλλιεργήσιμων γαιών, όπως επίσης τροχοπέδη είναι και η αδειοδότηση της διέλευσής της από δασικές περιοχές Natura.
Εκτός όμως από τα επιχειρηματικά συμφέροντα, πολύς κόσμος βλέπει και μια ασύμμετρη απειλή από ξένους παράγοντες που επιδιώκουν αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό της χώρας, όπως η γειτονική Τουρκία. Το γεγονός ενισχύουν οι συλλήψεις εμπρηστών αλλοδαπών και συγκεκριμένα της Αφγανής που προσπάθησε να κάψει ακόμα και το πεδίον του Άρεως. Όπως επίσης και εμπρηστικών μηχανισμών που βρέθηκαν σε Ποικίλο όρος και Υμηττό.
Όλα αυτά τα ερωτήματα που απασχολούν την κοινωνία δεν απασχόλησαν ούτε στιγμή την κυβέρνηση; Αν την απασχόλησαν τι μέτρα πήρε για να μη βρεθεί προ εκπλήξεων;
Όσο δε, για τον τρόπο αντιμετώπισης, ειδικοί που γνωρίζουν από σχεδιασμό πολιτικής προστασίας, περισσότερο από πολλούς “εκλεκτούς” που έχουν αναλάβει αυτό το ρόλο, λένε ότι εξαντλήθηκε το έμψυχο δυναμικό των πυροσβεστικών δυνάμεων, το οποίο έδωσε κυριολεκτικά το είναι του, στην τακτική “γιουρούσι”, λόγω έλλειψης συγκεκριμένου πλάνου.
Ακολουθούν, όπως λένε ένα απαρχαιωμένο σχεδιασμό, ο οποίος δοκιμάζεται εδώ και 23 χρόνια και είναι αναποτελεσματικός, με καταστροφικές συνέπειες.
Όσο για το 112, ήταν το μόνο που λειτούργησε και φάνηκε πως η κατάχρηση που έγινε, όταν τους έπιανε πανικός, με το που πλησίαζε η φωτιά σε κατοικημένες περιοχές και δεν είχαν τρόπο και σχέδιο αντιμετώπισής της, πράγματι έσωσε ζωές.
Εφαρμόστηκε σαν να λέγαμε το “112 και… γαία πυρί μιχθήτω”.
Τέλος όσον αφορά στην περίφημη δήλωση του πρωθυπουργού, ότι “προέχει η ανθρώπινη ζωή και τα σπίτια ξαναφτιάχνονται” ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Εκεί ήταν που ξεχείλισε από οργή και ο τελευταίος ψύχραιμος πολίτης. Γιατί να το λέει αυτό ένας άνθρωπος που δεν του φτάνει η μέρα για να μετρήσει τα ακίνητά του, σε κάποιον που έζησε μια ζωή με στερήσεις για να βάλει το κεφάλι του κάτω από το δικό του κεραμίδι, είναι ύβρις. Όχι δεν ξαναφτιάχνονται τα σπίτια των βιοπαλαιστών, όπως δεν ξαναφτιάχτηκαν εδώ και τρία χρόνια τα σπίτια των πληγέντων από την πυρκαγιά στο Μάτι.
About Post Author
+ There are no comments
Add yours