Η Φίνος Φιλμ, η ΣΙΝΕΜΑΤΖΙΚ και το μεγάλο θράσος ορισμένων…

του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Εως το 1954, περίπου, η Φίνος Φιλμ στεγαζόταν στην οδό Στουρνάρη. Από εκεί και πέρα και μέχρι τον θάνατο του Φιλοποίμενος Φίνου, το 1977, τα γραφεία και τα εργαστήρια της Φίνος Φιλμ στεγάζονταν στο, σχεδόν, νεοκλασικό, στην οδό Χίου 53, στον Αγιο Παύλο. Ο Φίνος δεν αγόρασε ποτέ αυτό το κτίριο όλα αυτά τα χρόνια γιατί, όπως έλεγε, δεν ξοδεύει λεφτά για ακίνητα, αλλά μόνο για τις ταινίες και τα μηχανήματά του. Τα στούντιο έτσι κι αλλιώς ήταν στους Αγίους Αναργύρους.

Οταν τον Ιανουάριο του 1977 ο Φίνος έφυγε από τη ζωή, στα 69 του χρόνια, η Φίνος Φιλμ σταμάτησε να γυρίζει ταινίες, τα στούντιο που είχε φτιάξει το 1970 στα Σπάτα νοικιάστηκαν σε διάφορους και σιγά σιγά και τα εργαστήρια ατόνησαν. Σύντομα, τα εργαστήρια στο ισόγειο της Χίου νοικιάστηκαν στη ΣΙΝΕΜΑΤΖΙΚ του Στάμου. Ο Στάμος, Θεός σχωρέσ’ την ψυχούλα του, χρόνια μέσα στον Φίνο, ήξερε καλά τη δουλειά – γι’ αυτό η ΣΙΝΕΜΑΤΖΙΚ ταυτίστηκε με το νέο ελληνικό σινεμά. Σχεδόν δεν υπήρξε ταινία του νέου ελληνικού σινεμά που να μην περάσει την τεχνική της επεξεργασία από το ισόγειο της Χίου.

Η ΣΙΝΕΜΑΤΖΙΚ ήταν εγγύηση επαγγελματισμού, όπως εγγύηση πιο πριν ήταν ο Φίνος στον ίδιο χώρο. Αλλωστε, τον άψογο επαγγελματισμό ο Στάμου από τον Φίνο τον έμαθε.

Αυτό κράτησε καμιά 30ριά χρόνια περίπου. Επειτα ο Στάμου, κουρασμένος και άρρωστος, μαζί με την υπέροχη γυναίκα του, την Καίτη, σταμάτησαν τη δουλειά. Η ΣΙΝΕΜΑΤΖΙΚ είναι παρελθόν.

Το ίδιο το κτίριο ήταν πια πολύ κουρασμένο. Κάποιοι άλλοι –που δεν τους ξέρω καλά– πήραν, απ’ ό,τι έμαθα, τον χώρο της ΣΙΝΕΜΑΤΖΙΚ και ξεκίνησαν την ίδια δουλειά, αλλά από την αρχή… Το ίδιο το κτίριο, όμως, όπως είπα, ήταν ήδη πολύ κουρασμένο και η Φίνος Φιλμ επίσης, απ’ ό,τι ξέρω, είχε προβλήματα με την ιδιοκτησία όσον αφορά τις επισκευές που χρειάζονταν για να συνεχίσει τη λειτουργία της. Ετσι, μετά τον θάνατο της Τζέλας Φίνου, της συζύγου του Φιλοποίμενος, η οποία διοικούσε την εταιρεία έως το 2010 που έφυγε από τη ζωή, η Φίνος Φιλμ μάζεψε τα πράγματα της και μετακόμισε σε καινούργια γραφεία στην οδό Θουκυδίδου, στον Χολαργό.

Μάζεψε όλα τα πράγματα η Φίνος Φιλμ και τα μεν πράγματα γραφείου πήγαν στη Θουκυδίδου, τα δε πράγματα της αποθήκης –αρχείο, ταινίες, αρνητικά, διαφημιστικό υλικό κ.λπ.– πήγαν σε στούντιο των Σπάτων που είχε έτσι κι αλλιώς πάντα πάρα πολλούς χώρους.

Για όσους δεν το ξέρουν: τα τελευταία χρόνια που η Φίνος Φιλμ ήταν ακόμα στη Χίου, η αποθήκη της δεν ήταν στο ίδιο κτίριο, αλλά σε μια πολυκατοικία δίπλα, στο υπόγειο που νοικιαζόταν ειδικά γι’ αυτό τον λόγο. Δεν ξέρω από πότε νοικιαζόταν, αλλά το 2000 όταν επισκέφτηκα αυτή την αποθήκη και είδα ακριβώς τι υπάρχει και τι όχι μέσα εκεί, διαπίστωσα ότι μόνο καθεστώς εγκατάλειψης δεν υπήρχε – πολύ περισσότερο που οι ταινίες της Φίνος Φιλμ πάντα παίζονταν από τα κανάλια.

Χωρίς να έχω μπει ποτέ σε καμία αποθήκη της ΣΙΝΕΜΑΤΖΙΚ του Στάμου, ξέροντας όμως καλά τον ίδιο, ξέρω ότι ο επαγγελματισμός του και το μεράκι του, πάνω απ’ όλα, δεν θα επέτρεπαν ποτέ να βάλει έστω και μισό μέτρο φιλμ πιο κει από τη σωστή του θέση.

Οταν λοιπόν πέρυσι, προ κορονοϊού, διάβασα με τι «χαρά», με τι κέφι και με τι διάθεση πρόκειται να παίξει τον προστάτη της ιστορίας του ελληνικού σινεμά ο κ. Πιερρακάκης και πως ανήγγειλε, με αρκετή δόση υπεροψίας και σιγουριάς, ότι στη Χίου σαπίζει η ιστορία της Φίνος Φιλμ, γέλασα γιατί ήξερα. Μάλιστα τότε είχα γράψει κι ένα σημείωμα στην «Εφ.Συν.» γι’ αυτό το θέμα –γιατί κατάλαβα πως τον κ. Πιερρακάκη, όπως πολλούς άλλους πριν, δεν τον ενδιέφερε η ιστορία του ελληνικού σινεμά και πώς αυτή θα διασωθεί, αλλά πώς θα περιπλέξει στα λόγια και στο όνομά του την –έτσι κι αλλιώς πολύ δημοφιλή στον κόσμο– φίρμα «Φίνος Φιλμ». Και απ’ ό,τι ξέρω και η ίδια η Φίνος Φιλμ είχε στείλει απάντηση και ο ίδιος ο κ. Πιερρακάκης πήρε τηλέφωνο στη Φίνος Φιλμ και κάλεσε τους ανθρώπους της στο υπουργείο και τους είπε ότι έκανε λάθος.

Δεν ξέρω τι βρέθηκε τώρα σε κάποια υπόγεια του κτιρίου της Χιου, πάντως το σίγουρο είναι ότι δεν θα είναι κάτι που αξίζει τον κόπο να μεταφερθεί από εκεί όπου ήταν, γιατί αυτοί που νοίκιαζαν το κτίριο τόσες δεκαετίες ήξεραν τη δουλειά τους πολύ καλά. Κι όμως, τώρα ξαφνικά λοιπόν μαθαίνουμε με χαρά πως ό,τι μάζεψαν από εκεί που το μάζεψαν είναι στο Κέντρο Κινηματογράφου και θα πάει στο ΕΚΟΜΕ. Αν λοιπόν τους έκαιγε τόσο πολύ –κορονοϊός ξεκορονοϊός– μήπως θα έπρεπε να έχουν δει εδώ κι έναν χρόνο τι έχουν μέσα αυτά τα κουτιά; Αλλά ξαφνικά εμφανίστηκε και ο «Υφυπουργός Σύγχρονου Πολιτισμού» κύριος Γιατρομανωλάκης, ο οποίος επίσης με ύφος πάρα πολλών καρδιναλίων και με τη σιγουριά του ημιμαθούς αλλά και του κατέχοντος θέση, υποτίθεται υπεύθυνη, αποδεικνύει πως το όνομα «Φίνος Φιλμ» μετράει πάντα στην πιάτσα. Δεν ξέρω αν κατέχει τους άλλους τομείς του σύγχρονου πολιτισμού, για τον χώρο, όμως, του ελληνικού σινεμά των τελευταίων 80 χρόνων δεν έχει ιδέα.

Το ότι φυσικά ο Γιώργος Αρβανίτης και ο Νίκος Καβουκίδης, που μεγάλωσαν μέσα στη Φίνος Φιλμ, και ο Αργύρης Θέος, σεβαστό πρόσωπο του νέου ελληνικού σινεμά, βγήκαν να μιλήσουν χωρίς στην ουσία να έχουν να κερδίσουν τίποτα από αυτή την ιστορία, δεν τους έκανε καν να σκεφτούν να κλείσουν το στόμα τους και να μαζευτούν στη γωνιά μήπως και ξεχαστεί το θέμα.

Μεγάλο πράγμα το θράσος…

ΥΓ.: Αν, όμως, αυτό το ΕΚΟΜΕ ή αυτό το Κέντρο Κινηματογράφου και όλοι αυτοί που κυκλοφορούν μέσα εκεί ή ο κύριος «Σύγχρονου Πολιτισμού» ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τη διάσωση της ιστορίας του ελληνικού σινεμά, ας με πάρουν ένα τηλέφωνο να τους πω από ποιους και πώς διακυβεύεται καθημερινά η ιστορία του, καταστρέφονται οι ταινίες του, διαλύεται η ύπαρξή του ή κι ανασυντίθεται κατά το δοκούν – και πάντως υπεύθυνη για οποιοδήποτε κακό δεν είναι η Φίνος Φιλμ. Κι επίσης, αν θέλουν να εμπιστευτούν σ’ έναν χώρο τη φύλαξη του υλικού, δόξα τω Θεώ εδώ και σχεδόν 70 χρόνια η Ταινιοθήκη της Ελλάδος έχει αποδείξει πως ξέρει πολύ καλά αυτή τη δουλειά, γιατί αν υπάρχει σήμερα διασωσμένη ιστορία του ελληνικού σινεμά από το 1920 και μετά, αυτό οφείλεται στην Αγλαΐα Μητροπούλου και στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας και όχι σε κανένα υπουργό ή υφυπουργό του Σύγχρονου ή άλλου Πολιτισμού.

Πηγή:efsyn.gr

About Post Author

+ There are no comments

Add yours