της Λίτσας Κοντογιάννη

Τα χορευτικά της βήματα, ένα γράμμα δίχως όνομα αποστολέα και παραλήπτη, ένα ασημένιο δαχτυλίδι κι ένα σκουριασμένο κλειδί, καθώς και η μυστηριώδης άρνηση της μητέρας της να της μιλήσει για την ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτά τα ευρήματα, οδηγούν την Ισιδώρα από την Αστόρια σ’ ένα χωριό του Ολύμπου, τη Λευκομηλιά, με σκοπό να ανακαλύψει μόνη της όσα έχουν μείνει κρυφά για χρόνια.

Εκεί θα γνωρίσει τον Στέλιο, τον δήμαρχο της περιοχής, που προσπαθεί να επαναφέρει το πανηγύρι των Μουσών, μια γιορτή ξεχασμένη για τριάντα χρόνια.  Μαζί του ξετυλίγει το κουβάρι που καταλήγει στο παρελθόν, εκεί όπου η μοίρα έστησε εξέδρα για τον χορό της ζωής και του θανάτου.

Με φόντο την ιστορία της οικογένειας του Ηλία Τελεσίδη, τους τοπικούς μύθους, τα πανηγύρια των κατοίκων της Λευκομηλιάς, και τις ανθρώπινες σχέσεις που λήγουν άδοξα, οι ήρωες πασχίζουν να βρουν τα βήματά τους, έως ότου η μητέρα Μνημοσύνη, η θεότητα της μνήμης, τους οδηγήσει στη λύτρωση.

Μια οριακή στιγμή, μια γυναίκα που δεν κρατά μυστικό, μια μαύρη αρκούδα που λίγοι μπορούν να δουν, κι ένα θύμα που γίνεται ταυτοχρόνως θύτης, συνθέτουν μια πολυπρόσωπη ιστορία με μικρή πνοή μαγικού ρεαλισμού, όπου τα όρια μεταξύ ενοχής και αθωότητας είναι δυσδιάκριτα, και οι ζωές των ανθρώπων είναι μοιραία δεμένες μεταξύ τους.

Η κριτική μας

Τη κυρία Ακαρέπη τη πρωτογνώρισα με τη κυκλοφορία του προηγούμενου βιβλίου της «Το αίνιγμα της Κερασόπιτας» και για πω την αλήθεια, μου έλειψε πολύ η γραφή της.

Η ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ όμως με αποζημίωσε, και με το παραπάνω μάλιστα, για την αναμονή.

Ένα υπέροχο μυθιστόρημα που αριθμεί 520 απόλυτα χορταστικές σελίδες.

Μια υπόθεση που μας ταξιδεύει από την Αστόρια, το «ελληνικό χωριό» της Νέας Υόρκης, σε ένα ονειρικό χωριό στους πρόποδες του Ολύμπου.

Η συγγραφέας κάνει μια δεξιοτεχνική, και πολύ πετυχημένη από μέρους της χρονική εναλλαγή, από το σήμερα στο χθες, με μια διαφορά 30 ετών.

Κεντρική ηρωίδα είναι μια ταλαντούχα, διάσημη χορεύτρια tribal fusion και μετά από μια τυχαία ανακάλυψη, η οποία της κινεί την περιέργεια, αποφασίζει να μάθει τι συμβαίνει. Έτσι ξεκινά να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας μας.

Μια πολυπρόσωπη αφήγηση, πολύ καλά δεμένη, χωρίς να κάνει κοιλιά πουθενά.

Το μυθιστόρημα κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο μέχρι την τελευταία σελίδα. Διαβάζεται κυριολεκτικά απνευστί.

Δεν υπάρχουν δευτεραγωνιστές . Όλοι παίζουν ένα πολύ καίριο ρόλο στην ιστορία.

Πανέμορφες περιγραφές της Θεσσαλικής υπαίθρου και της περιοχής γύρω από τους πρόποδες του Ολύμπου.

Υπάρχει πλούσια πλοκή, συνεχόμενες ανατροπές, εφτασφράγιστα μυστικά, έρωτες.

Με τον τρόπο της η κυρία Ακαρέπη στιγματίζει τις κλειστές κοινωνίες της ελληνικής επαρχίας, ειδικά του παρελθόντος, που είχαν και σε αρκετές περιπτώσεις έχουν ακόμα έναν δικό τους ηθικό και πολύ αυστηρό αξιακό κώδικα, όπου η γνώμη της κοινωνίας έπαιζε τον πρωταρχικό ρόλο.

Διαβάστε το!  Πρόκειται για ένα υπέροχο, λυτρωτικό ταξίδι, που αφήνει στο τέλος μια πολύ γλυκιά επίγευση.

About Post Author

You May Also Like

More From Author