Σε ηλικία 78 ετών (είχε γεννηθεί στις 26 Φεβρουαρίου του 1945) έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Ιωαννίδης που σύνδεσε το όνομά του με μεγάλες στιγμές του ελληνικού μπάσκετ.
Ήταν ο προπονητής του θρυλικού Άρη, που με τους Γκάλη, Γιαννάκη και τα άλλα «παιδιά» δημιούργησε μια σπουδαία ομάδα κατά τη δεκαετία του 1980. Διετέλεσε επίσης τεχνικός της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού, της Λάρισας και της Εθνικής ομάδας.
Ως χαρακτήρας ήταν ιδιόρρυθμος και απόλυτος στις απόψεις του. Παράλληλα, ήταν προληπτικός και βαθιά θρησκευόμενος. Η έντονη προσωπικότητά του εκφράστηκε συχνά με εκρήξεις και ξεσπάσματα, που περιλάμβαναν μεταξύ άλλων τις φωνές στους παίκτες του, διαμαρτυρίες και αποδοκιμασίες σε αποφάσεις διαιτητών κ.ά.
Πρωταθλήματα και διακρίσεις
Ειδικότερα, ο «Ξανθός», όπως ήταν το προσωνύμιο του στους πάγκους, συνέδεσε το όνομά του με τον Άρη Θεσσαλονίκης, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής της μεγάλης ομάδας των Νίκου Γκάλη και Παναγιώτη Γιαννάκη (1978-79 και 1982-1990) που έβαλε το άθλημα στα σπίτια των Ελλήνων τη δεκαετία του 80. Από το 1991 έως το 1996 διετέλεσε προπονητής του Ολυμπιακού, ακολούθησε η θητεία στην ΑΕΚ (1996-98) για να επιστρέψει στον Ολυμπιακό (1999-2000). Ο Γιάννης Ιωαννίδης ασχολήθηκε και με την πολιτική και διετέλεσε υφυπουργός Αθλητισμού.
Σε συλλογικό επίπεδο ως προπονητής κατέκτησε 12 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 8 με τον Άρη (1979, 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990) και 4 με τον Ολυμπιακό (1993, 1994, 1995, 1996), 6 Κύπελλα Ελλάδας: 5 με τον Άρη (1985, 1987, 1988, 1989, 1990) και 1 με τον Ολυμπιακό (1994). Επίσης κατέκτησε 3 φορές τη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα Ελλάδας (Άρης το 1984, Ολυμπιακός το 1992 και ΑΕΚ το 1997), ενώ υπήρξε 2 φορές φιναλίστ του Κυπέλλου Ελλάδας (Άρης το 1984 και ΑΕΚ το 1998). Υπήρξε επίσης προπονητής στον Γ.Σ. Λάρισας (1979-81). Στη διαδρομή του στο Πρωτάθλημα μέτρησε 489 αγώνες.
Δεν κατάφερε, ωστόσο, να κατακτήσει κανέναν ευρωπαϊκό τίτλο, παρ’ ότι βρέθηκε 6 φορές στο Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Τις πρώτες 3 φορές με τον Άρη επί 3 συνεχόμενα χρόνια (1988, 1989, 1990) δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, ενώ το κατάφερε τις επόμενες 3 φορές (το 1994 και το 1995 με τον Ολυμπιακό και το 1998 με την ΑΕΚ), γνωρίζοντας όμως και τις 3 φορές την ήττα στον τελικό. Μπορεί να μην κατάφερε να πάρει τον τίτλο, ωστόσο γεγονός παραμένει ότι οδήγησε τρεις διαφορετικές ελληνικές ομάδες στο Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης διετέλεσε Ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής ανδρών, σε δύο διαστήματα 1980-81 και 2002-2003.
Εκρηκτικό ταμπεραμέντο
Πολλά ήταν τα στιγμιότυπα που φανέρωσαν τον εκρηκτικό του χαρακτήρα. Θυμίζουμε μεταξύ άλλων:
- Σε ένα ματς Ολυμπιακού – ΠΑΟΚ, ο Γ. Ιωαννίδης έκανε κίνηση να δώσει το… σακάκι του στον διαιτητή Σταύρο Τσανίδη, όταν ο τελευταίος καταλόγισε εσκεμμένο φάουλ εις βάρος του Ολυμπιακού. Για την ενέργειά του αυτή, ο προπονητής τιμωρήθηκε με τεχνική ποινή από τον Τσανίδη, ο οποίος δεν πήρε τελικά το σακάκι.
- Εκνευρισμένος στη διάρκεια ενός ματς, δεν δίστασε να εκτοξεύσει ένα πλαστικό μπουκάλι με νερό στο πρόσωπο του Γιώργου Σιγάλα, ο οποίος ήταν ένας παίκτης που συχνά «τα άκουγε» από τον προπονητή του.
- Προσπαθώντας να ηρεμήσει τους φιλάθλους και να τους παροτρύνει να μη φωνάζουν αντεθνικά συνθήματα (όπως «Βούλγαροι») πήρε το μικρόφωνο της γραμματείας, όμως μεταξύ άλλων είπε: «σταματήστε γ@μ@τ@ το στανιό μου»!
Σταθμοί της πορείας του
Από μικρός έδειξε την αγάπη του για το μπάσκετ και μόλις σε ηλικία 15 ετών βρήκε θέση στην ομάδα του Άρη. Ως παίκτης, φόρεσε μόνο την «κίτρινη» φανέλα μέχρι τα 33 του χρόνια, το 1978. Αγωνίστηκε και στην Εθνική ομάδα με την οποία μέτρησε 17 συμμετοχές με οχτώ πόντους, κατακτώντας την 3η θέση στους Βαλκανικούς Αγώνες του 1967.
Ως προπονητής έχτισε μια αξιοζήλευτη καριέρα. Όπως αναφέρει ο ΕΣΑΚΕ, το 1978 του έδωσε το χρίσμα του προπονητή του Άρη, ο “Πατριάρχης” του συλλόγου, «δεύτερος πατέρας» του και προπονητής του στα περισσότερα χρόνια που έπαιξε μπάσκετ, Ανέστης Πεταλίδης και λίγους μήνες μετά ο “ξανθός” -που είναι το προσωνύμιο που τον ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια- έγινε ο νεότερος σε ηλικία προπονητής που κατέκτησε τον τίτλο της Α’ Εθνικής. Ήταν μόλις 34 ετών όταν οδήγησε από τον πάγκο τον Άρη στο Πρωτάθλημα μέσα από κάποιες ακόμη, ευτυχείς για τους “κιτρινόμαυρους” συγκυρίες. Η απόφαση του Χάρη Παπαγεωργίου να μείνει στην ομάδα παρότι σκεπτόταν τη μετακόμιση του στις ΗΠΑ και οι μεταγραφές των Παραμανίδη, Ανανιάδη και Βαμβακούδη ήταν οι σημαντικότερες.
Με τον Παπαγεωργίου να τελειώνει το Πρωτάθλημα με μέσο όρο 35,5 πόντων και έχοντας στις τάξεις του ακόμη τους Αλεξανδρή, Χωλόπουλο, Σκόνδρα, Παραμανίδη, Ανανιάδη, Βαμβακούδη, Καλαντίδη, Σπάρταλη, Νάστο, Σπηλιώτη, Βορκάδη, Στυλιανού και Δελεμερτζή, ο Άρης έφτασε στον τίτλο μετά από 49 χρόνια. Ήταν ο πρώτος από τους 12 που κατέκτησε ο Ιωαννίδης. Είχε όμως και μία επιπλέον σημασία, που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Ο Νίκος Γκάλης, επέλεξε να παίξει μπάσκετ στον Άρη ένα χρόνο μετά, μεταξύ άλλων γιατί ήταν ο πρωταθλητής.
Ο “ξανθός” ωστόσο αποχώρησε και τη σεζόν 1979-80 οδήγησε τον Γυμναστικό Λάρισας στην «παρθενική» άνοδο του συλλόγου στην Α’ Εθνική. Το καλοκαίρι του 1982 ήρθε η στιγμή της επιστροφής στο “Αλεξάνδρειο” και ο Άρης ανέκτησε τα σκήπτρα από τον Παναθηναϊκό που είχε πάρει τον τίτλο στη διετία που προηγήθηκε. Μαζί με τον “ξανθό” επέστρεψε ο Χάρης Παπαγεωργίου ενώ η ομάδα ενισχύθηκε με τους ελληνοαμερικανούς Χριστοφάκη και Καραγιώργη καθώς ακόμη και με τον Μηνά Τουκμενίδη από τον ΒΑΟ ενώ αποχώρησαν Γιαννουζάκος και Ανανιάδης. Με ρεκόρ 22-4 ο Άρης πήρε το Πρωτάθλημα.
Το 1984 οι “κιτρινόμαυροι” έχασαν τον τίτλο στο μπαράζ της Κέρκυρας από τον Παναθηναϊκό αλλά το 1985 και μετά την απόκτηση του Παναγιώτη Γιαννάκη από τον Ιωνικό Νικαίας, επέστρεψαν στην κορυφή στην οποία έμειναν μέχρι το 1991 μετρώντας επτά διαδοχικούς τίτλους με τον Ιωαννίδη στον πάγκο τους στους έξι από αυτούς, καθώς αποχώρησε το 1990. Παράλληλα είχε οδηγήσει την ομάδα και σε πέντε τίτλους Κυπέλλου Ελλάδας (1985, 1987, 1988, 1989, 1990) και βέβαια στα τρία final four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1988, 1989, 1990) μέσα από αξέχαστες πορείες στη διοργάνωση.
Το καλοκαίρι του 1991 ο Ιωαννίδης ανέλαβε τον Ολυμπιακό που προσπαθούσε να φτιάξει ομάδα για πρωταθλητισμό. Όπως αναφέρει ο ΕΣΑΚΕ, ο Ιωαννίδης, με έναν μόνο πραγματικό σούπερ-σταρ τον Ζάρκο Πάσπαλι, με τον Σιγάλα πιο ώριμο, κάποιους εμπειρότερους (Καμπούρης, Ελληνιάδης, Αγγέλου) και επιλέγοντας αρκετούς πιτσιρικάδες (είχε αποκτήσει τον Μπάμπη Παπαδάκη από τον Φίλιππο Θεσσαλονίκης, τον Αντώνη Σταμάτη από τον Πανελλήνιο) κατάφερε να οδηγήσει τους ερυθρόλευκους από την 8η θέση της προηγούμενης σεζόν, στη 2η για να χάσει τον τίτλο από τον ΠΑΟΚ. Η 2η θέση όμως ήταν σαν Πρωτάθλημα και η απαρχή μιας πορείας που κράτησε τον Ολυμπιακό στην κορυφή του ελληνικού μπάσκετ για πέντε συνεχόμενες σεζόν. Ο “ξανθός” είχε συμμετοχή στους τέσσερις από αυτούς τους τίτλους ενώ παράλληλα είχε οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση του Κυπέλλου του 1994 αλλά και δύο φορές στο final four, φτάνοντας και στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1994, 1995).
Το καλοκαίρι του 1996 ανέλαβε την προσπάθεια αναγέννησης μιας άλλης μεγάλης ομάδας του ελληνικού μπάσκετ. Της ΑΕΚ. Στην πρώτη σεζόν του στον Δικέφαλο, ο Ιωαννίδης επέλεξε να πλαισιώσει το ταλαντούχο ελληνικό υλικό (Χατζής, Κακιούζης, Μπαρλάς, Λίγγος, Τσακαλίδη, Νικολαίδης) και τους εμπειρότερους Παπαδόπουλο, Ποδαρά με μια σειρά καλών Ευρωπαίων παικτών (Κολντεμπέλα, Κιάτζιτς, Λάρσεν, Ατρούια) και ένα εξαιρετικό δίδυμο Αμερικανών (Βίκτορ Αλεξάντερ, Μπιλ Έντουαρντς). Η “Ένωση” που την προηγούμενη σεζόν ήταν 10η, έχασε στην ισοβαθμία την πρωτιά της κανονικής περιόδου από τον Ολυμπιακό (21-5) και έφτασε μέχρι τους τελικούς τους οποίους έχασε με 1-3 από τους Πειραιώτες.
Η σεζόν 1997-98 μπορεί να μην εξελίχθηκε με ανάλογο τρόπο στο Πρωτάθλημα καθώς τερμάτισε 4η, ωστόσο η ΑΕΚ έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών όπου ηττήθηκε από τη Βίρτους Μπολόνια του Ριγκοντό και του Ντανίλοβιτς στη Βαρκελώνη με 58-44. Μετά από μια σεζόν ξεκούρασης, ο Ιωαννίδης επέστρεψε για την τελευταία χρονιά της προπονητικής του καριέρας σε συλλογικό επίπεδο, στον Ολυμπιακό της περιόδου 1999-2000. Οι ερυθρόλευκοι πήραν την πρωτιά της κανονικής περιόδου στην ισοβαθμία με τον Παναθηναϊκό, όμως στα ημιτελικά αποκλείστηκαν με 0-2 από τον ΠΑΟΚ και περιορίστηκαν στην κατάκτηση της 3ης θέσης.
Η ανάμειξή του με την πολιτική
Από τις εκλογές του 2004 μέχρι τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ο Γιάννης Ιωαννίδης κατείχε θέση βουλευτή στην Εκλογική περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και μετά τις εκλογές του 2007 διορίστηκε στη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού, αρμόδιου για θέματα Αθλητισμού, θέση που κράτησε μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2009. Μετά την επανεκλογή του το 2009, άσκησε τα καθήκοντα του υπεύθυνου Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Αθλητισμού της Νέας Δημοκρατίας. Στη νέα κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ που συγκροτήθηκε μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 τοποθετήθηκε ξανά στη θέση του υφυπουργού Αθλητισμού, ως τον Ιούνιο του 2013.
Διετέλεσε μεταξύ άλλων μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας, της Υποεπιτροπής για την Παρακολούθηση θεμάτων Αθλητισμού, της Διαρκούς Επιτροπής Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης & Δικαιοσύνης, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της Διακομματικής Επιτροπής για τη Διαμόρφωση Θεσμικού Πλαισίου Εγγυήσεων Διαφάνειας στον Αθλητισμό, καθώς και της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος.
Του είχαν απονεμηθεί πολλές διακρίσεις, από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, από ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, από νομικά και φυσικά πρόσωπα και πλήθος άλλους φορείς. Ανάμεσα στις διακρίσεις του προεξέχουσα θέση κατέχει η βράβευση του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών που φέρει τον τίτλο HOMO HELLENICUS.
→ Ο Γ. Ιωαννίδης θα κηδευτεί την Παρασκευή στη Θέρμη της Θεσσαλονίκης. Παραμονή της ταφής (5/10, 12:00) θα πραγματοποιηθεί η επιμνημόσυνη δέηση στον Άγιο Ιωάννη Βούλας, προκειμένου να πουν το τελευταίο «αντίο» στον «Ξανθό» συγγενείς, φίλοι και γενικά άνθρωποι του αθλητισμού, που δεν θα μπορέσουν να ταξιδέψουν στη Θεσσαλονίκη για την εξόδιο ακολουθία.
Πηγή:efsyn.gr
About Post Author
