του Γιώργου Λιβανού Το ’89 , χρονιά που τέλειωσα τη Δραματική Σχολή, συμμετείχα στην πρώτη μου επαγγελματική ακρόαση, που κράτησε μία ολόκληρη εβδομάδα. Η Μίρκα Γεμετζάκη αναζητούσε έναν ηθοποιό για να συμπληρώσει τη διανομή της στους Περσες του Αισχύλου, που θα παρουσιαζονταν σε Ελλάδα & Σουηδία. Εν τέλει επέλλεξε δύο ηθοποιούς , εμένα και τον […]

του Γιώργου Λιβανού Μπαίνοντας ένα νέο παιδί στον υπέροχα μαγικό κόσμο του θεάτρου ένα από τα πρώτα μαθήματα που παίρνει, είναι ν’ ακούσει, πως οι φιλίες στο θέατρο κρατούν εξαιρετικά λίγο. Όσο κρατάει μια παράσταση! Και φαίνεται λογικό, μια που τα περισσότερα επαγγέλματα έχουν μια σταθερότητα στον εργασιακό τόπο και μια διάρκεια, γεγονός που διευκολύνει […]

του Γιώργου Λιβανού Είχα την τύχη σαν παιδί να έχω οικογένειά , που αγαπούσε το θέατρο και με έμαθε να παρακολουθώ από μικρός. Οι δικοί μου βλέπεις, πίστευαν στην ευρεία καλλιέργεια, πέραν της μόρφωσης. Εκτός από τον Ποταμίτη & την Καλογεροπούλου στο Παιδικό θέατρο, είδα από νωρίς, όλους τους σύγχρονους μύθους επί σκηνής, εφόσον επέλλεγαν […]

Πρόσφατα διάβασα στο διαδίκτυο δήλωση ηθοποιού της γεννιάς μου, με ιδανική γι’ αυτόν συνθήκη, για το Σύγχρονο Πολιτισμό, να κλείσουν τα θέατρα κάτω από 300 θέσεις! του Γιώργου Λιβανού Μάλιστα δευτερολόγησε μετά την γενική κατακραυγή, λέγοντας ότι με το δικό του κριτήριο πρέπει να μείνουν οι μεγάλοι θεατρικοί χώροι, γιατί εκεί μόνο παρατηρειται συσπείρωση σημαντικών […]