του Γιώργου Λιβανού Μπαίνοντας ένα νέο παιδί στον υπέροχα μαγικό κόσμο του θεάτρου ένα από τα πρώτα μαθήματα που παίρνει, είναι ν’ ακούσει, πως οι φιλίες στο θέατρο κρατούν εξαιρετικά λίγο. Όσο κρατάει μια παράσταση! Και φαίνεται λογικό, μια που τα περισσότερα επαγγέλματα έχουν μια σταθερότητα στον εργασιακό τόπο και μια διάρκεια, γεγονός που διευκολύνει τη δημιουργία φιλίας μεταξύ συναδέλφων. Οι περισσότεροι άνθρωποι δένονται με
του Γιώργου Λιβανού Είχα την τύχη σαν παιδί να έχω οικογένειά , που αγαπούσε το θέατρο και με έμαθε να παρακολουθώ από μικρός. Οι δικοί μου βλέπεις, πίστευαν στην ευρεία καλλιέργεια, πέραν της μόρφωσης. Εκτός από τον Ποταμίτη & την Καλογεροπούλου στο Παιδικό θέατρο, είδα από νωρίς, όλους τους σύγχρονους μύθους επί σκηνής, εφόσον επέλλεγαν και παραστάσεις ενηλίκων. Πριν φτάσω στην εφηβεία, είχα ήδη δει,
Πρόσφατα διάβασα στο διαδίκτυο δήλωση ηθοποιού της γεννιάς μου, με ιδανική γι’ αυτόν συνθήκη, για το Σύγχρονο Πολιτισμό, να κλείσουν τα θέατρα κάτω από 300 θέσεις! του Γιώργου Λιβανού Μάλιστα δευτερολόγησε μετά την γενική κατακραυγή, λέγοντας ότι με το δικό του κριτήριο πρέπει να μείνουν οι μεγάλοι θεατρικοί χώροι, γιατί εκεί μόνο παρατηρειται συσπείρωση σημαντικών δυνάμεων… Ανήκω στην τυχερή γεννιά, που ευτύχησε να παίξει αλλά
του Γιώργου Λιβανού Υπάρχουν φιλίες που αντέχουν στο χρόνο. Υπάρχουν σχέσεις που φερνουν τους ανθρώπους κοντά, σχέσεις στοργής , αποδοχής κι αγάπης. Ο Τέλης Ζώτος τα τελευταία 57 χρονια μιλάει καθημερινά με τη Ροζίτα Σώκου στο τηλέφωνο, 2 και τρεις φορές τη μέρα, όπως η ίδια τονίζει, ενώ μετά τη χαλάρωση των μέτρων της Πανδημίας, ξεκίνησε και πάλι τις εβδομαδιαίες επισκέψεις στη Ροζίτα , μια
