Το βλέμμα που συνόδευε την φράση της σε αυστηρό τόνο “Δεν πιστεύω να ξεχάσεις την αυριανή μέρα…πάλι!”, ήταν γεμάτο νοήματα και υπαινιγμούς !
Ομολογώ ότι ο ύπνος μου χθες το βράδυ ήταν ανήσυχος και στα όνειρα μου (που σπανίως θυμάμαι την επομένη) παρήλασαν εικόνες γεμάτες από λογής λουλούδια, σοκολατάκια και καρδουλίτσες.
Σηκώθηκα το πρωί παροτρύνοντας τον εαυτό μου να οπλιστεί με κουράγιο αφού… μια μέρα είναι μόνο … θα περάσει! Συμπονώντας τους ομοιοπαθείς παντρεμένους φίλους (αφού οι μέρες των “wine and roses” έχουν παρέλθει) αλλά και τους κάθε λογής “δεσμευμένους”, θα αφιερώσω ένεκα της ημέρας το αγαπημένο τραγούδι του Billy Joel “Just the way you are” (1977). Γιατί πιστεύω ότι το μεγαλύτερο κοπλιμέντο προς το κορίτσι της ζωής σου είναι να της λες αυτό:
+ There are no comments
Add yours