του Κωνσταντίνου Παυλικιάνη

Το «Euphoria» περιλαμβάνεται στο πρώτο άλμπουμ της Loreen, «Heal», που κυκλοφόρησε το 2012.

Η Lorine Zineb Nora Talhaoui είναι Σουηδή τραγουδίστρια της pop και μουσικός παραγωγός, η οποία ηχογραφεί με το όνομα Loreen. Γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1983 στην Στοκχόλμη και είναι η μεγαλύτερη από τα έξι παιδιά μιας φιλελεύθερης μουσουλμανικής οικογένειας μαροκινής-βερβερικής καταγωγής, με τη γιαγιά της να αποτελεί την ηρωίδα της. Η γιαγιά της Loreen αρνήθηκε να παντρευτεί από συνοικέσιο και το έσκασε από το Μαρόκο για την Αλγερία με το μωρό της, ταξιδεύοντας μέσα στην έρημο, ντυμένη ως άνδρας. 

Η Loreen, μεγαλωμένη στην ύπαιθρο έξω από την Στοκχόλμη, πέρασε τα περισσότερα από τα εφηβικά της χρόνια στην πόλη Βεστερός, στην κεντρική Σουηδία, και έμαθε να παίζει πιάνο μιμούμενη την πολύ μινιμαλιστική μουσική του Michael Nyman για την ταινία «Μαθήματα Πιάνου» (The Piano, 1993). Θέλοντας να κάνει καριέρα στη μουσική, η Loreen έγινε γνωστή στο σουηδικό κοινό αφού έλαβε μέρος το 2004 στον τηλεοπτικό διαγωνισμό Swedish Idol, διαγωνιζόμενη ως Lorén Talhaoui, όπου κατέκτησε την 4^η θέση ερμηνεύοντας τραγούδια των Police, της Britney Spears και του Stevie Wonder. Την επόμενη χρονιά, κυκλοφόρησε το πρώτο της single, το «The Snake», με το συγκρότημα Rob’n’Raz, κι έγινε παρουσιάστρια στον τηλεοπτικό σταθμό TV400. Στη συνέχεια, έφυγε από τα φώτα της δημοσιότητας δουλεύοντας ως παραγωγός και σκηνοθέτης για πολλά σουηδικά τηλεοπτικά shows. Επέστρεψε το 2011 όταν διαγωνίστηκε για να εκπροσωπήσει τη χώρα της στη Eurovision με το τραγούδι «My Heart Is Refusing Me». Αποκλείστηκε στον ημιτελικό, αλλά το τραγούδι έγινε επιτυχία φτάνοντας στο No 9 της Σουηδίας.

Το 2012, η Loreen μπήκε ξανά στον εθνικό διαγωνισμό τραγουδιού της Σουηδίας με το «Euphoria». Πρόκειται για ένα εμψυχωτικό τραγούδι που έγραψαν ο Thomas Gustafsson και ο Peter Boström. Ο Thomas Gustafsson, γνωστός και ως Thomas G:son, ξεκίνησε το 1998 ως επαγγελματίας τραγουδοποιός και μέλος του σουηδικού rock συγκροτήματος Masquerade. Έχει συνθέσει πολλά τραγούδια για την Eurovision, για λογαριασμό μάλιστα διάφορων χωρών. Ο Peter Boström, γνωστός και ως Bassflow, είναι ένας καταξιωμένος δισκογραφικός παραγωγός και τραγουδοποιός, με λαμπρή καριέρα, έχοντας συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως τη Robyn και τους Cardigans, αναδεικνύοντας περαιτέρω τη μουσική του ικανότητα. Έχει γράψει πολλά τραγούδια για τη Eurovision, ενώ στο «Euphoria» έκανε και την παραγωγή μαζί με τους SeventyEight.

Η παραγωγή του «Euphoria» ξεκίνησε στις 18 Μαΐου 2011 όταν ο Thomas και ο Peter δούλευαν μαζί σ’ ένα στούντιο. Το πρώτο πρόχειρο demo του τραγουδιού το τραγούδησε ο Thomas, οπότε και προσδιορίστηκε ο τίτλος «Euphoria», αλλά με ασυναρτησίες καθώς δεν είχαν γραφτεί ακόμη οι στίχοι. 

Στη συνέχεια προστέθηκαν οι στίχοι και το ολοκληρωμένο demo του «Euphoria» υποβλήθηκε και επιλέχθηκε ως συμμετοχή στο Melodifestivalen του 2012. Το Melodifestivalen (Melfest) είναι ένας ετήσιος διαγωνισμός τραγουδιού που διοργανώνεται από τους σουηδικούς δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς SVT (Σουηδική Τηλεόραση) και SR (Σουηδικό Ραδιόφωνο) και έχει μακρά ιστορία. Ο πρώτος διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε το 1959 και χρησιμοποιείται για την επιλογή του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει τη Σουηδία στη Eurovision. Παρόλο που το «Euphoria» επιλέχθηκε για το Melfest, δεν είχε οριστεί ακόμη ο ερμηνευτής.

Το 2012, υπήρξε μία σημαντική αλλαγή στο Melfest. Ο Christer Björkman, ο οποίος είχε εκπροσωπήσει τη Σουηδία στη Eurovision του 1992, προήχθη από παραγωγός της εκδήλωσης σε εκτελεστικός παραγωγός του διαγωνισμού. Ήθελε, λοιπόν, ν’ αφήσει το στίγμα του με τον νέο του ρόλο και ήταν αυτός που πρότεινε τη Loreen. Μόλις συνδυάστηκε η Loreen με το «Euphoria», οι τραγουδοποιοί πείστηκαν ότι το τραγούδι προοριζόταν για εκείνη. Μάλιστα ήταν ανοιχτοί σε νέες ιδέες αλλά και δημιουργικοί με μια ενδιαφέρουσα κατεύθυνση που είχε η Loreen για το τραγούδι.

Loreen: Θυμάμαι ότι, όταν μπήκα στο στούντιο, τους είπα «Θέλω παιδιά να σκεφτείτε τον Εξολοθρευτή». «Τον Εξολοθρευτή;». «Ναι, την ταινία Ο Εξολοθρευτής. Αυτή είναι η αίσθηση που θέλω στην παραγωγή». Και ήταν ανοιχτοί. Ήμουν χίπισσα. Δεν ήξερα για τη Eurovision, δεν είχα καν τηλεόραση τότε. Η ζωή μου βασικά ήταν να βρίσκομαι σ’ ένα πνευματικό μέρος όπου μπορούσα να διαλογιστώ και να δουλέψω πάνω σ’ αυτό εκείνη την εποχή. ΜΜΕ, τηλεόραση κι όλα αυτά, δεν ήταν καν στη σφαίρα μου και κυρίως οι διαγωνισμοί. Πολλά πράγματα που έκανα πριν τη Eurovision ήταν ουσιαστικά ένας συμβιβασμός. Άνθρωποι να έχουν ιδέες και σκέψεις για το πώς πρέπει να είμαι, κι εγώ να προσπαθώ να το ικανοποιήσω. «Σε βλέπουμε έτσι», «σε βλέπουμε αλλιώς» κι εγώ έλεγα «OK, OK, OK». Και ήταν οδυνηρό να το κάνω αυτό.

Γι’ αυτό, είπε, ήταν επιτακτική ανάγκη να αναλάβει τον δημιουργικό έλεγχο και να δημιουργήσει η ίδια την εμφάνισή της -χωρίς να χρειάζεται να την παρουσιάσει σε κανέναν.

Το «Euphoria» αντιπροσωπεύει μια αρμονική συγχώνευση χορευτικής pop και επιρροών από τη Μέση Ανατολή, με μερικά αργά μέρη και ένα ρεφρέν υψηλής ενέργειας. Όταν η Loreen ανέλαβε την ερμηνεία του, δεν άλλαξε τους στίχους του τραγουδιού. Στο πρώτο κουπλέ η τραγουδίστρια δείχνει πολύ ερωτευμένη. Θέλει αυτές οι τέλειες στιγμές με τον αγαπημένο της να διαρκέσουν μια αιωνιότητα και συγκρίνει τον αγαπημένο της με τον αέρα, πράγμα που μπορεί να σημαίνει ότι ουσιαστικά είναι η πηγή της ζωής της.

Στο ρεφρέν η Loreen τραγουδά ότι αυτή και το άτομο που αγαπά θα είναι για πάντα μαζί ως ένα. Η φράση «we’re going up» θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η περιγραφή της ότι θέλει να μεγαλώσει με αυτό το άτομο και αυτή τη σχέση. Στο δεύτερο μέρος του ρεφρέν, η Loreen λέει ότι η ευφορία που νιώθει όταν είναι μαζί του είναι ένα «κομμάτι τέχνης». Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι το συναίσθημα είναι μοναδικό και δεν μπορεί να αναπαραχθεί. 

Στο δεύτερο κουπλέ, η Loreen τραγουδά ότι με τον αγαπημένο της ζούνε στο δικό τους σύμπαν, ότι είναι ελεύθεροι, όλα επιτρέπονται και η αγάπη τούς καθοδηγεί. Επαναλαμβάνει ότι όλο αυτό θα κρατήσει ως την αιωνιότητα και ότι πλησιάζουν τον Θεό. 

Σε μία συνέντευξή της η Loreen είπε ότι δεν είχε νιώσει ποτέ «ευφορία» και γι’ αυτό δεν μπορούσε να ξαναγράψει στίχους, οπότε άφησε το τραγούδι όπως ήταν.  

Το «Euphoria» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ως υποψήφιο στις 4 Φεβρουαρίου 2012 στον σουηδικό διαγωνισμό τραγουδιού Melodifestivalen, που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Βακχό (Växjö), και προκρίθηκε στον τελικό αφού ήταν μεταξύ των δύο κορυφαίων τραγουδιών που έλαβαν τις περισσότερες ψήφους. 

Το «Euphoria» κυκλοφόρησε σε single στις 26 Φεβρουαρίου 2012 και ήταν το τρίτο single -το πρώτο διεθνώς- που βγήκε από το άλμπουμ «Heal».

Ο ακαταμάχητος ρυθμός του, η πιασάρικη μελωδία του και τα μαγευτικά φωνητικά μάγεψαν αμέσως τους ακροατές, ταξιδεύοντάς τους σε ένα συναισθηματικό ταξίδι. Οι δε στίχοι μεταφέρουν ένα μήνυμα ευτυχίας και ελευθερίας, με απήχηση στο ευρύ κοινό. Μπορεί να είναι ένα απλό χορευτικό κομμάτι, εξακολουθούσε όμως να είναι «δολοφονικό» και μεταδοτικό. Είναι μεν εννοιολογικό αλλά και κατανοητό, παρέχοντας το τέλειο πρότυπο για χιλιάδες remix. Η δε εισαγωγή με τα έγχορδα στην έκδοση του άλμπουμ είναι το καλύτερο ίσως μέρος του λαμπρού αυτού τραγουδιού, το οποίο κυκλοφόρησε επιπλέον σε διάφορες εκδοχές (Alex Moreno Remix Radio Edit, Alex Moreno Remix Version, Carl Remix Radio Edit, Carl Remix Version, Carli Dub Version, Instrumental Version, Karaoke Version, Single Version).

Στις 10 Μαρτίου 2012, κατά τη διάρκεια του τελικού στη Globen Arena της Στοκχόλμης, η Loreen ερμήνευσε το τραγούδι για άλλη μια φορά ενώ κρίθηκε, ανάμεσα σε άλλα τραγούδια, από 11 διεθνείς κριτικές επιτροπές και την τηλεψηφοφορία του σουηδικού κοινού. Τελικά, τερμάτισε στην πρώτη θέση αφού έλαβε τις περισσότερες ψήφους τόσο από τις διεθνείς επιτροπές όσο και από την ψηφοφορία του κοινού κι έτσι προκρίθηκε για να εκπροσωπήσει τη Σουηδία στον 57ο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision που πραγματοποιήθηκε στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν. 

Loreen: Ήταν φανταστικό συναίσθημα, σχεδόν άρχισα να κλαίω. Δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Ήταν εντελώς τρελό. Ξέρεις… κάποια στιγμή, όταν έπεσα κάτω στο πάτωμα, καθόμουν εκεί και κοιτούσα τον κόσμο και ένιωθα σαν μαγεία. Τότε συνειδητοποίησα ότι είμαι ευγνώμων. Ήταν μαγικό. Κανείς δεν ήξερε τίποτα. Δεν ήξεραν τι είχα δημιουργήσει. Και ήταν απίστευτα φοβισμένοι. Βασικά αυτή ήταν η πρώτη μου εμφάνιση που ήταν στην πραγματικότητα αντανάκλαση αυτού που ήμουν πραγματικά εγώ. Ήθελα να αποδείξω ότι αν δημιουργήσεις κάτι αυθεντικό, ό,τι κι αν είναι, αν προέρχεται από πραγματικό μέρος, ο κόσμος θα το νιώσει. Αυτός ήταν ο βασικός μου στόχος. Ήταν τρομακτικό. Νιώθεις τόσο μόνος εκείνη την στιγμή όταν πιστεύεις σε κάτι που κανείς άλλος δεν πιστεύει.   

Ερωτηθείσα για την εκπροσώπηση της Σουηδίας, είπε:

– Ξέρω τον εαυτό μου, έχω το κίνητρο. Δουλεύω πολύ σκληρά. Κι είναι δική μου ευθύνη νομίζω. Πρέπει πάντα να κάνεις το καλύτερο δυνατό. Τώρα θέλω να δω τι μπορώ να κάνω καλύτερα. Και θα το κάνω! Δύο μήνες προετοιμασίας μπορούν να κάνουν θαύματα!

Η Loreen έχει μια πολύ εστιασμένη στάση στη μουσική. Απογοητεύεται όταν επισημαίνεται ως καλλιτέχνης της R&B.

Loreen: Είναι σχεδόν παράξενο. Δεν ακούω ποτέ R&B ή soul μουσική. Η μουσική από την οποία εμπνέομαι είναι μουσική που σε βάζει σε ένα είδος έκστασης. Τόσο μουσικά όσο και φωνητικά. Καλλιτέχνες όπως η Björk, κάποια από τη μουσική της Enya και ειδικά η Lisa Gerrard. Θέλω να κάνω μουσική που να συνδέεται πραγματικά με την ψυχή μου. Νομίζω ότι τότε η μουσική μου επηρεάζει περισσότερο. 

Όταν συγκρίνει κανείς το «Euphoria» με το συνηθισμένο ύφος που στέλνει η Σουηδία στη Eurovision, είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτά που παραδοσιακά ψηφίζονται στο Melfest. Δεν είναι η παραδοσιακή πιασάρικη pop. Ναι, η μουσική έχει μια σουηδική αίσθηση αλλά η εισαγωγή με τη σειρήνα που ουρλιάζει, ο σκοτεινός τόνος με τις φωνητικές κορυφώσεις και τις χαμηλές και ο γενικός ήχος του τραγουδιού καθιστά το «Euphoria» εντελώς διαφορετικό.

Αυτό το τραγούδι ζει και αναπνέει με τον τρόπο που αντιπαραβάλλει τον στίχο με το ρεφρέν, ωστόσο, παρόλα αυτά, κάθε στίχος του τραγουδιού φέρνει κάτι νέο στη μίξη. Ως αποτέλεσμα, ο ήχος μεγαλώνει, γίνεται πιο περίπλοκος και υπάρχει μια συνεχής οικοδόμηση πίεσης προς το τελικό ρεφρέν. Στα ρεφρέν του, είναι ένα τραγούδι που ενσαρκώνει το concept του. Ο ήχος προκαλεί ευφορία και αυτό εκφράζεται μέσα από δυναμικές σημαντικές συγχορδίες και μια απλά εκπληκτική φωνή.

Το «Euphoria» απέσπασε θετικές κριτικές από τους περισσότερους μουσικοκριτικούς. Η ιστοσελίδα The Reflective Inklings χαρακτήρισε το «Euphoria» ως τραγούδι της εβδομάδας κάνοντας μία εκτεταμένη κριτική: «Το Euphoria είναι αναμφίβολα το καλύτερο τραγούδι του πακέτου που έχω ακούσει μέχρι τώρα. Έχει σουηδικά στοιχεία πασπαλισμένα παντού. Φτιάχτηκε με τακτ. Τα synths προσφέρουν αυτόν τον αισθητικό λούστρο που κάνει το κομμάτι να πηγαίνει πιο ψηλά σε όρους βαθμού αποδοχής. «Ανεβαστικό» θα ήταν ένας καλός τρόπος να περιγράψεις το Euphoria. Ακριβώς όπως ο προκάτοχός του, το «Popular» (η συμμετοχή της Σουηδίας την προηγούμενη χρονιά), μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα μεγάλης θετικότητας στον ακροατή του. Η Loreen δείχνει τρομερή ψυχραιμία στο να παραδίδει αυτές τις ψηλές νότες. Ακούγοντας τη Loreen να ξεκινά αργά χτίζοντας αυτή την έξαψη, υπό την έννοια ότι σύντομα θα έπιανε τις ψηλές της νότες, πραγματικά με ξεσήκωσε».    

Σε πολλές συνεντεύξεις, η Loreen εξήγησε ότι ήθελε να κάνει το τραγούδι και την ερμηνεία με τον δικό της τρόπο, χωρίς συμβιβασμούς.

Loreen (στην SVT, 2012): Το «Euphoria» είναι ένα πολύ δραματικό τραγούδι. Μου αρέσει το δράμα. Είναι σαν μια εσωτερική ενέργεια ή είναι περισσότερο σαν ένα πάθος. Ό,τι κάνω πρέπει να είναι με πάθος, διαφορετικά δεν θα γίνει αρκετά καλό. Το τραγούδι αφορά… «μια ιδιαίτερη ψυχική κατάσταση». Έχει να κάνει με το συναίσθημα του να είσαι πολύ βαθιά ερωτευμένος. 

Στους δύο μήνες που ακολούθησαν από το Melfest μέχρι τη Eurovision, η εργασιομανής -όπως ομολογεί η ίδια- Loreen απομονώθηκε όσο το δυνατόν περισσότερο για να επικεντρωθεί στην αποστολή της.

Πριν από τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, το «Euphoria» είχε υψηλή βαθμολογία σε πολλές δημοσκοπήσεις, κυρίως μεταξύ των μελών του OGAE (Γενική Οργάνωση Φανατικών της Eurovision), και έγινε το κύριο φαβορί για να κερδίσει τον διαγωνισμό. Οι βαριές αφέλειες, το ατσάλινο βλέμμα και αυτή η παγωμένη, αλλά παρακλητική, φωνητική απόδοση της Loreen έδωσαν τον τόνο γι’ αυτό που θα ακολουθούσε. 

Στις 24 Μαΐου 2012, πραγματοποιήθηκε στο Baku Crystal Hall ο δεύτερος ημιτελικός του διαγωνισμού της Eurovision, οπότε η Loreen ερμήνευσε ζωντανά το τραγούδι και μετά την ψηφοφορία πήρε την πρόκριση στον μεγάλο τελικό, αφού κέρδισε τόσο την κριτική επιτροπή όσο και το κοινό. Δύο μέρες αργότερα, στις 26 Μαΐου 2012, ερμήνευσε ξανά το τραγούδι στον μεγάλο τελικό. Λίγο πριν την έναρξη του τελικού, το «Euphoria» έλαβε δύο βραβεία Marcel Bezençon: το βραβείο Καλλιτέχνη, που απονέμεται στον καλύτερο καλλιτέχνη όπως ψηφίστηκε από τους σχολιαστές, και το βραβείο Συνθέτη για την καλύτερη και πιο πρωτότυπη σύνθεση όπως ψηφίστηκε από τους συμμετέχοντες συνθέτες. 

Όσον αφορά τη χορογραφία, η Loreen, η οποία εμφανίστηκε ξυπόλητη και με χοντρά κρόσσια μέχρι τα μάτια της, έκανε αέρινες κινήσεις, όπου μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε. Τις εμφανίσεις της τόσο στο Melodifestivalen όσο και στη Eurovision σκηνοθέτησε η Φινλανδή χορογράφος Ambra Succi. Η ιδέα για τη χορογραφία ήταν απλή, με επιρροές από τις ταινίες «Ήρωας» (Hero, 2002) και «Αναμνήσεις Μιας Γκέισας» (Memoirs Of A Geisha, 2005) και από πολεμικές τέχνες. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης, η Loreen αποκάλυψε ότι η παράσταση συμβολίζει την ισορροπία, το ying και το yang. Ο χορευτής που τη συνόδευσε στην σκηνή, ο Αμερικανός χορευτής Ausben Jordan, είναι το yang και η Loreen είναι το ying, που ενώνονται στο τέλος. Η Ambra Succi, εκτός από τη συμβολή της στη χορογραφία, ανέλαβε τον ρόλο της καλλιτεχνικής διευθύντριας, σχεδίασε το σενάριο της παράστασης και τη ρύθμιση των φωτισμών. 

Τρία άτομα συνόδευσαν φωνητικά τη Loreen αλλά δεν ήταν οπτικά παρόντες κατά τη διάρκεια της  εμφάνισης στη Eurovision. Το κοστούμι της Loreen ήταν όλο χειροποίητο από μετάξι ζωγραφισμένο στο χέρι και σχεδιασμένο από τον Martin Bergström. Βασικός παραγωγός της εμφάνισης ήταν ο Rennie Mirro.

Η Loreen τα έδωσε όλα πάνω σε μία ειδικά φτιαγμένη πλατφόρμα, που κατασκευάστηκε από μια γερμανική εταιρεία παραγωγής και περιλάμβανε εφέ πτώσης χιονιού και προβολής σε οθόνη φόντου. Είναι ενδιαφέρον ότι η Loreen παραδέχτηκε ότι κατάπιε λίγο «χιόνι», που κόλλησε στον λαιμό της κι έπρεπε να το βήξει. 

Η σκηνοθεσία αποδεικνύει ότι πολλές φορές με τα λίγα καταφέρνεις περισσότερα -ένα μάθημα που οι περισσότεροι καλλιτέχνες που εμφανίζονται στη Eurovision δυσκολεύονται να κατανοήσουν. Η μινιμαλιστική προσέγγιση στην σκηνή προσέθεσε ακόμα περισσότερο δράμα στη συναρπαστική ερμηνεία της τραγουδίστριας. Οι απλές χορευτικές κινήσεις αντικατοπτρίζουν την καθαρότητα του μηνύματος του τραγουδιού: ότι η αγάπη μάς οδηγεί σ’ ένα υψηλότερο σημείο. Και οι σποραδικές κινήσεις της Loreen σαν χέλι μεταφέρουν μια αίσθηση τρέλας που μπορεί να συνοδεύσει αυτό το ταξίδι. Όταν πέφτει το χιόνι, βλέπουμε να περνούν οι εποχές. Ο χρόνος έχει προχωρήσει και η αγάπη που μοιράζεται η Loreen με τον  χορευτή της παραμένει ισχυρή.

Η Loreen, ένα κορίτσι αφρικανικής καταγωγής, εμφανίστηκε σαν σύγχρονη γκέισα. Εκτέλεσε τις κινήσεις της και συγχρόνισε τέλεια τη φωνή της σ’ ένα μέρος που θα μπορούσε να ήταν μία άγονη γη στο Κιότο. Ο μόνος φόβος για τους φίλους του τραγουδιού ήταν ότι το «Euphoria» ήταν υπερβολικά σικάτο για μερικούς «σκουπιδοφάγους» θεατές της Eurovision και με ένα πολυσυζητημένο φινάλε, που προκάλεσε αντιδράσεις. 

Ωστόσο, η εξαιρετική σκηνική παρουσία της Loreen και η απίστευτη ερμηνεία της σε συνδυασμό με τον «εθιστικό» δυναμισμό του τραγουδιού ξεπέρασε τα σύνορα και έκανε περήφανη όλη τη Σουηδία. Στο τέλος της ψηφοφορίας, το «Euphoria» κατέλαβε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό της Eurovision με μεγάλη διαφορά, συγκεντρώνοντας 372 πόντους, που ήταν τότε το δεύτερο υψηλότερο σύνολο πόντων στην ιστορία του διαγωνισμού, απέχοντας 15 βαθμούς από το (τότε) ρεκόρ των 387 πόντων που συγκέντρωσε ο Alexander Rybak με το «Fairytale» το 2009. 

Για τη Σουηδία ήταν η πέμπτη φορά που κέρδιζε στον διαγωνισμό της Eurovision (αφού προηγουμένως είχε κερδίσει το 1974, το 1984, το 1991 και το 1999), επιβεβαιώνοντας και τις προβλέψεις των θαυμαστών του διαγωνισμού, του Τύπου και των πρακτόρων στοιχημάτων, που είχαν χρήσει το «Euphoria» φαβορί από τότε που κέρδισε το Melodifestivalen. Μάλιστα η νίκη ήρθε με εμφατικό τρόπο καθώς έλαβε τα περισσότερα 12άρια που δόθηκαν μέχρι τότε, με 18 χώρες να δίνουν τον μέγιστο αριθμό των πόντων τους. Επίσης, εκτός από τη Σουηδία που δεν μπορούσε να ψηφίσει τον εαυτό της, η μόνη χώρα που δεν της έδωσε πόντους ήταν η Ιταλία. Το «Euphoria» ήταν ξεκάθαρος νικητής τόσο από την ψηφοφορία του κοινού όσο και από τους κριτές. 

Μετά τη σαρωτική νίκη, ακόμη και ο Christer Björkman μπήκε στους πανηγυρισμούς της νίκης όταν η ομάδα του τον έριξε σε μια πισίνα. 

Christer Björkman: Το «Euphoria» είναι ένα μοναδικό τραγούδι, που ερμηνεύτηκε από μια ξεχωριστή τραγουδίστρια. Η Loreen έδωσε ένα μοντέρνο και τολμηρό σόου και γι’ αυτό είμαι υπερήφανος.

Όσο για τον παραγωγό Peter Boström ήταν μια βραδιά με ανάμικτα συναισθήματα καθώς όχι μόνο συνέβαλε στη νικητήρια συμμετοχή, αλλά συνέγραψε και το τραγούδι της Νορβηγίας που τερμάτισε… τελευταίο με μόλις 7 βαθμούς. Ο έτερος των δημιουργών, Thomas G:son, συνέγραψε και την ισπανική συμμετοχή που πήρε την 10^η θέση. Για την ιστορία, να πούμε εδώ ότι η ελληνική συμμετοχή τερμάτισε στην 17^η θέση με το τραγούδι «Aphrodisiac», που ερμήνευσε η Ελευθερία Ελευθερίου.

Όσο για την 28χρονη τότε Loreen, έγινε αμέσως εθνική ηρωίδα στη Σουηδία. Την επόμενη μέρα του διαγωνισμού, στις 27 Μαΐου, το «Euphoria» παίχτηκε από τη Σουηδική Βασιλική Φρουρά του Κάστρου της Στοκχόλμης, ενώ η Loreen κέρδισε την αναγνώριση των κριτικών και εξελίχθηκε σε διεθνές αστέρι καθώς το τραγούδι άρχισε να παίζεται σε ραδιοφωνικούς σταθμούς σε όλο τον κόσμο και να ανεβαίνει στα μουσικά charts. 

Εμπορικά γνώρισε άμεση και πρωτοφανή επιτυχία τόσο στη Σουηδία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη ανεβαίνοντας στο No 1 σε 17 χώρες, τις περισσότερες από κάθε άλλο νικητή της Eurovision, ξεπερνώντας ακόμη και τις επιδόσεις του «Waterloo» των ABBA, που κέρδισε για λογαριασμό της Σουηδίας το 1974. Στον απόηχο της Eurovision είναι σαφές ότι το τραγούδι γνώρισε μεγάλη επιτυχία, αν και δεν είχε το ίδιο επίπεδο αντίκτυπου εκτός Ευρώπης.

Το «Euphoria» έφτασε στο No 3 του Ηνωμένου Βασιλείου, που αποτελεί την υψηλότερη θέση που έφτασε μη βρετανικό τραγούδι της Eurovision στα βρετανικά charts από το 1987, όταν ο Johnny Logan είχε φτάσει στο No 2 με το «Hold Me Now» (συμμετοχή της Ιρλανδίας). Επίσης, έγινε No 1 στην Αυστρία, Βέλγιο, Γερμανία, Δανία, Ελβετία, Ελλάδα, Εσθονία, Ιρλανδία, Ισλανδία, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Πολωνία, Ρωσία, Σλοβακία, Σουηδία, Τουρκία και Φινλανδία, No 2 στην Ισπανία, Ισραήλ, Ολλανδία και Τσεχία, No 3 στη Βουλγαρία και στη Μολδαβία, No 6 στη Ρουμανία, No 7 στην Ουκρανία, No 8 στην Ουγγαρία, No 26 στη Γαλλία, No 27 στην Ιταλία, No 34 στη Σλοβενία, No 36 στην Αυστραλία και No 98 στην Ιαπωνία. 

Björn Lindborg (Γενικός Διευθυντής της Warner Music στη Σουηδία): Το «Euphoria» της Loreen είναι μία από αυτές τις σπάνιες επιτυχίες που ξεπερνά τα γλωσσικά εμπόδια και στέκεται από μόνο του ως ένα δυνατό pop τραγούδι. Ενώ η νίκη στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision ήταν το ιδανικό σημείο εκκίνησης για μια τόσο μεταδοτική μελωδία, η Loreen ήταν πάντα προορισμένη να βρίσκεται στην κορυφή των charts παγκοσμίως. Ανυπομονούμε να βοηθήσουμε να πάει η μουσική της πέρα από την Ευρώπη, έτσι ώστε εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο να γνωρίσουν αυτό το νέο, μαγευτικό ταλέντο.

Τα τηλεοπτικά μουσικά κανάλια χρησιμοποίησαν αρχικά ως μουσικό βίντεο του «Euphoria» την εμφάνιση στο Melodifestivalen του 2012. Αργότερα η Loreen επιβεβαίωσε την κυκλοφορία ενός επίσημου μουσικού video και στις 13 Ιουνίου 2012 ανέβασε στο Twitter φωτογραφίες από τα γυρίσματα του video. Το video έκανε πρεμιέρα στις 5 Ιουλίου στο κανάλι της Warner Music της Σουηδίας στο YouTube. Γυρίστηκε σ’ ένα χωράφι στα περίχωρα της Στοκχόλμης και παρουσιάζει τη Loreen να χορεύει σ’ ένα χωράφι με ψηλό γρασίδι και ο καιρός να αλλάζει από ήλιο σε σύννεφα και τελικά στο χιόνι. Από πολλές απόψεις το βίντεο είναι παρόμοιο με την εμφάνιση στη Eurovision. Τόσο το στυλ του χορού της Loreen όσο και το χιόνι που πέφτει προς το τέλος του τραγουδιού φαίνονται τόσο στο βίντεο όσο και στην παράσταση στη Eurovision. Το βίντεο είναι απλό αλλά χαριτωμένο για να στρέψει την προσοχή στη φυσική ομορφιά του σκηνικού.  

Στις 9 Μαρτίου 2013, κατά τη διάρκεια του τελικού του Melodifestivalen εκείνης της χρονιάς, το «Euphoria» εκτελέστηκε από το Μουσικό Σχολείο του Adolf Fredrik με ερμηνεία στη νοηματική γλώσσα από τη Σχολή Μανίλα και τη Loreen. Στις 14 Μαΐου 2013, επανέλαβαν αυτή την παράσταση ως το εναρκτήριο νούμερο του πρώτου ημιτελικού του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision, που πραγματοποιήθηκε στο Μάλμε (Malmö). 

Στις 31 Μαρτίου 2015, η Loreen ερμήνευσε το τραγούδι στο 60ό επετειακό show Eurovision Song Contest’s Greatest Hits που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο. 

Σε μια συνέντευξή του το 2017, ο Thomas G:son (εκ των δημιουργών του τραγουδιού) αποκάλυψε ότι η νίκη του «Euphoria» ήταν μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του. Την ίδια χρονιά, η Loreen προσπάθησε να πάει ξανά στη Eurovision αλλά δεν κατάφερε να προκριθεί στο Melodifestivalen. Το 2020, υπέγραψε στη Universal και κυκλοφόρησε το πρώτο της τραγούδι στα σουηδικά που έγραψε η ίδια, το «Sötvattentårar» (που μεταφράζεται ως «Δάκρυα του γλυκού νερού»).  

Τον Μάρτιο του 2021, η Loreen σε μία συνέντευξή της στην SVT είπε για το «Euphoria»:

– Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Είμαι ευγνώμων για όλη αυτή την περίοδο της ζωής μου. Ήταν σημαντικό για μένα.

Το «Euphoria» ακούστηκε στη νορβηγική τηλεοπτική σειρά «Pørni» (2022), ενώ συμπεριλήφθηκε και στο video game Just Dance 2023 Edition. 

Το 2019, το αυστριακό περιοδικό The Gap έγραψε ότι το «Euphoria» ήταν το καλύτερο τραγούδι της δεκαετίας.

Σήμερα, αναφέρεται τακτικά από πολλούς ως το αγαπημένο τους τραγούδι της Eurovision όλων των εποχών αλλά και ως σίγουρο σημάδι ότι η Eurovision εισήλθε στη σύγχρονη εποχή. Μερικές φορές ο διαγωνισμός δείχνει κουρασμένος, όμως στην ιστορία του ορισμένες εμφανίσεις ξεχωρίζουν από κάποιες άλλες και έρχεται ένα τραγούδι που ανεβάζει το επίπεδο για άλλη μια φορά. Ως αποτέλεσμα, κάποια κομμάτια απομνημονεύονται ενώ άλλα περιορίζονται στις υποσημειώσεις της ιστορίας. Το «Euphoria» ήταν σίγουρα ένα σημείο καμπής για τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision και έχει μία κληρονομιά πιθανώς μεγαλύτερη από οποιοδήποτε άλλο τραγούδι στην πρόσφατη ιστορία του διαγωνισμού. Αν υπήρξε ποτέ ένα τραγούδι της Eurovision με τον κατάλληλο τίτλο, τότε είναι αυτό. Έχει μια ενέργεια, από το πιασάρικο beat μέχρι τα εκπληκτικά υψηλής ισχύος φωνητικά, που μπορεί να κάνει τον ακροατή να χορεύει ξανά και ξανά χωρίς να τον κουράσει. Αυτή η ενέργεια δημιουργεί μια αίσθηση ότι κάτι χτίζεται ακατάπαυστα σ’ αυτό το τραγούδι, ακόμα και στις ήσυχες στιγμές του. Έπειτα, υπάρχει το ίδιο το ρεφρέν, μια εμβληματική στιγμή όπου η ένταση απελευθερώνεται και ακούμε την πλήρη δύναμη των αξιοσημείωτων φωνητικών της Loreen προσφέροντας τρία λεπτά τελειότητας.

Όλοι ήξεραν ότι αυτό το τραγούδι θα κέρδιζε στο Μπακού και δικαίως. Μόλις κέρδισε το Melodifestivalen 2012, δεν υπήρχε αμφιβολία για το πού θα λάμβανε χώρα η Eurovision του 2013 καθώς όλοι πίστευαν ότι η Loreen και το εκπληκτικό «Euphoria» θα έφερναν την πέμπτη νίκη της Σουηδίας. 

Με τη θριαμβευτική και ολοκληρωτική του νίκη, το «Euphoria» έδειξε ότι η Eurovision θα μπορούσε να είναι μία πλατφόρμα για σύγχρονα κομψά τραγούδια που παίρνουν ρίσκα αλλά είναι φιλικά προς τα ραδιόφωνα. Οι Σουηδοί παραγωγοί -αναμφίβολα από τους καλύτερους στον κόσμο- δημιούργησαν ένα αριστούργημα της pop μουσικής στο υψηλότερο επίπεδο και το «Euphoria» παραμένει ένα διαχρονικό έργο τέχνης που αποτελεί παράδειγμα της ποιότητας της σουηδικής pop και που σχεδόν μόνο του άλλαξε το διαμέτρημα των τραγουδιών και των καλλιτεχνών που έλαβαν μέρος στη Eurovision. 

Η Loreen παραμένει περήφανη για όσα πέτυχε εκείνη τη βραδιά με το υπέροχο αυτό κομψό ηλεκτρονικό τραγούδι. Και μέχρι σήμερα αναγνωρίζει τον μεγάλο ρόλο που είχε ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision στη διαμόρφωση του πεπρωμένου της ως καλλιτέχνη. Κοιτώντας πίσω το βλέπει με θετικό τρόπο καθώς είναι σε θέση να αναλογιστεί τις ευκαιρίες που της έχουν δοθεί από κείνη τη μαγιάτικη νύχτα του 2012 στο Μπακού.  

Η Loreen θυμάται πολλές αντιδράσεις απ’ όλους τους ανθρώπους που είχαν κάποιο οικονομικό συμφέρον, οι οποίοι ήρθαν με δικές τους προτάσεις για το πώς να βελτιώσει το performance, στο οποίο είχε βάλει την καρδιά και την ψυχή της -κάτι που τελικά θα είχε αφαιρέσει πολλές από τις πτυχές αυτού που έκανε το «Euphoria» τόσο εμβληματικό. 

Loreen: Δεν ήταν ποτέ επιθετικό, αλλά ήταν εκεί. Οι ιδέες τους ήταν του τύπου «Θα μπορούσες να φορέσεις παπούτσια; Πρέπει πραγματικά να είσαι ξυπόλητη; Ίσως ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα;». Ή «θα μπορούσες απλώς να εμφανιστείς με φώτα για να μπορούμε να βλέπουμε το πρόσωπό σου; Ή να αλλάξουμε την εμφάνιση;», επειδή η φράντζα μου ήταν κάτω από τα μάτια μου δεν καταλαβαίνω πώς θα μπορούσα να βρω τον δρόμο μου στην σκηνή. «Θα μπορούσαμε να κάνουμε το τραγούδι κάπως λιγότερο πνευματώδες και περισσότερο χαρούμενο; Μπορούμε να σου βάλουμε περισσότερο μακιγιάζ, ίσως λίγο κόκκινο κραγιόν;». Ο παραγωγός μού είπε:

– Δεν μπορούμε να έχουμε τη σειρήνα στην αρχή.

– Χρειαζόμαστε τη σειρήνα στην αρχή για να εξουδετερώσουμε τον χώρο.

– Αν βάλεις τη σειρήνα, θα σκοτώσεις το τραγούδι.

Βασικά, μου είπαν ότι θέτω σε κίνδυνο το όλο θέμα. Ήταν πολύ αργά, ήμουν εξαντλημένη, ήταν λίγο πριν τα μεσάνυχτα και είπε: 

– Δεν πρόκειται να δουλέψει ποτέ, Loreen!

– Ή θα είναι η σειρήνα ή εγώ αποχωρώ!

Θυμάμαι που σκέφτηκα «Τί έκανα; Τί γίνεται αν δεν δουλέψει;». Ξέρεις, όλες αυτές οι σκέψεις γίνονται όταν είσαι αυστηρός με τη διαίσθησή σου. Προς τιμήν του, όταν είδε την εμφάνιση ήρθε κοντά μου με δάκρυα στα μάτια -ξέρω ότι αυτό ακούγεται περίεργο αλλά ήταν αυτό που πραγματικά συνέβη. Και είπε:

– Δεν ξέρω τι να πω, λυπάμαι πολύ, είναι τόσο όμορφο και δεν έχει καν σημασία αν θα κερδίσει ή όχι.

Αυτή ήταν η πρώτη παράσταση που δημιούργησα και το πρώτο τραγούδι όπου δεν συμβιβάστηκα. Θα πάω κατευθείαν μ’ αυτό που μου λέει η διαίσθησή μου. Κι έτσι κέρδισα αυτόν τον διαγωνισμό με μια ιδέα που ήταν καθαρά μία αντανάκλαση του εαυτού μου. Ήταν μια δήλωση για μένα. Ήταν σχεδόν σαν να μου είπε η ζωή ότι αυτό συμβαίνει όταν εμπιστεύεσαι τη διαίσθησή σου. Θα έλεγα ότι όλη η παράσταση αφορά τη γυναικεία ενέργεια και την ανδρική ενέργεια και τι είναι αυτό. Έχουμε μια αντίληψη για τη γυναικεία ενέργεια σχετικά με το να είναι θηλυκή, πολύ ευγενική και γλυκιά. Ήθελα να δείξω ότι, όντας ξυπόλητη και θηλυκή σ’ αυτήν την παράσταση, ήταν δυνατή. Κάτι που θα αποκαλούσατε ανδρική ενέργεια, σωστά; Έπαιζα με το θηλυκό και το αρσενικό, όταν μπήκε ο Ausben -μια διαφορετική οντότητα, όντας άνδρας. Αυτό που έκανα ήταν απλώς να δείξω ότι αυτές είναι δύο διαφορετικές ενέργειες, αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ ισχυρές. Και παίζουν μεταξύ τους. Και είναι όμορφο. Δεν υπάρχει ιεραρχία. Και οι δύο ενέργειες χρειάζονται. Και όταν έχουν τις δικές τους δυνάμεις, και είναι γεμάτοι, είναι τόσο γενναιόδωροι ο ένας για τον άλλον. Ήθελα να το νιώθω λίγο επικίνδυνο, κάτι που ήταν. Θυμάστε στην παράσταση, που κλωτσάει πάνω από το κεφάλι μου; Δεν τον έβλεπα γιατί ήταν τόσο σκοτεινά στην σκηνή, δεν μπορούσα να δω τίποτα. Και πήγαινε τόσο γρήγορα. Έτσι μετρούσα και τραγουδούσα ταυτόχρονα. 1, 2, 3… Και αν το έχανα, θα είχα φάει κλωτσιά στο πρόσωπο! Όλα έπρεπε να είναι ακριβή. Επιτρέψτε μου να σας πω, όταν παίρναμε όλους τους 12 πόντους, ότι εγώ καθόμουν εκεί. Και δεν είχα μάθει για όλο τον διαγωνισμό, όπως πώς λειτουργεί. Νόμιζα ότι οι 12 πόντοι ήταν βασικά μια επιτροπή και ότι μετά απ’ αυτό έπρεπε να ψηφίσει ο κόσμος. Οπότε δεν κατάλαβα ότι είχα κερδίσει. Ήμουν η τελευταία που το κατάλαβε. Το θυμάμαι αυτό. Ο παραγωγός μου, μου είπε:

– Loreen, πρέπει ν’ ανέβεις στην σκηνή και να ερμηνεύσεις το τραγούδι.

– Όχι, δεν είμαι έτοιμη! Περίμενε, πρέπει να κάνω διαλογισμό!

Ήμουν, λοιπόν, αγχωμένη γιατί ήξερα ότι έπρεπε να ερμηνεύσω ξανά το τραγούδι. Στη συνέχεια, στα μισά της εμφάνισης, ήθελα απλά να σταθώ εδώ, να τραγουδήσω το τραγούδι και να κοιτάω το κοινό και απλά να με αγαπούν και να δίνω αγάπη. Πραγματικά δεν περίμενα να κερδίσω. Αυτό δεν ήταν καν σημαντικό για μένα εκείνη την εποχή. Αλλά δεν μπορώ να περιγράψω το πνευματικό συναίσθημα όταν κέρδισα. Στεκόμουν εκεί και υπήρχε αυτή η σύνδεση ανάμεσα σε μένα και το πλήθος, ήμασταν όλοι μαζί, ήμασταν όλοι ένα. Ξέρω πώς ακούγεται, αλλά ήταν ένα τεράστιο συναίσθημα. Δεν είχε σχέση με «κοιτάξτε εμένα και τι έχω δημιουργήσει», ήταν απλά μια αμοιβαία κατανόηση. Και ήταν πολύ όμορφο. Στεκόμουν εκεί με 50.000 κόσμο στην άλλη πλευρά και ήταν τόσο χαρούμενοι… γιατί αυτό που παρουσίασα ήταν μία πνευματικότητα σε μία συνάντηση όπου όλα είναι χρυσόσκονη. Και ως γυναίκα υπάρχουν «ψηλά τακούνια» και «σέξι» -και αυτό μου αρέσει και μπορώ να γίνω κι αυτό αν το θέλω- αλλά ήταν σχεδόν σαν ο κόσμος να λαχταρούσε για πράγματα απλά, καθαρά και ακατέργαστα. Αυτή ήταν μια από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου, για να είμαι ειλικρινής. Αυτή η εμφάνιση στη Eurovision άνοιξε τόσες πολλές πόρτες. Έφτασα να γνωρίσω τόσους πολλούς ανθρώπους και να εμφανιστώ σε όλο τον κόσμο, δημιουργώντας ακόμα περισσότερη μουσική. Μου άνοιξε τα πράγματα πνευματικά, αλλά και το να μπορώ να δουλέψω με αυτό που κάνω. Το βλέπω περισσότερο ότι ήμουν μέρος μιας αλλαγής εκείνη την εποχή. Αυτός ήταν πραγματικά ο στόχος μου μ’ αυτό. Βλέπω τον εαυτό μου ως μέρος κάτι τεράστιου και ότι είχα την αντοχή να πιστέψω σε κάτι. Πιστεύω ότι έκανε χώρο για μία άλλου είδους μουσικής, άλλο τρόπο να κάνεις πράγματα, άλλο τύπο δημιουργού. Είναι Ο.Κ. να είσαι οτιδήποτε και όλοι είναι ευπρόσδεκτοι σ’ αυτή τη συνάντηση. Και αυτό είναι πολύ ωραίο. Απλώς με κάνει τόσο χαρούμενη που το όραμα έγινε πραγματικότητα -αν έχουμε αυτή την ενέργεια τού «μου αρέσει πολύ αυτό, αυτό με κάνει χαρούμενη», αυτή η ενέργεια είναι τόσο ισχυρή και δημιουργεί αλλαγή. Όταν είσαι διαφορετικός, πρέπει να περάσεις από αυτόν τον αγώνα να παλέψεις για τις ιδέες σου ή για τον εαυτό σου. Απλά τρομάζει τους ανθρώπους όταν κάποιος λέει κάτι διαφορετικό, φαίνεται διαφορετικός, έχει κάτι διαφορετικό. Πάντα έτσι είναι, υπάρχει πάντα αυτή η αντίσταση στην αλλαγή. Και την ίδια στιγμή, το μόνο πράγμα που δεν μπορείς ν’ αλλάξεις είναι η αλλαγή. Αυτό που με δίδαξε η εμπειρία είναι ότι αν εμπιστευτείς την πρώτη σου διαίσθηση, τότε τα πράγματα θα συμβούν. Θα βγει. Δεν χρειάζεται να ξέρεις πώς, δεν είναι αυτή η δουλειά σου. Αλλά θα γίνει.

Το 2023, η Loreen συνεργάστηκε πάλι με τους δημιουργούς του «Euphoria» και με το τραγούδι «Tattoo» έγραψε ιστορία ως η πρώτη γυναίκα που κέρδισε τον διαγωνισμό της Eurovision δύο φορές και πλέον στέκεται ως βασίλισσα δίπλα στον βασιλιά-θρύλο Johnny Logan. 

Loreen: Το «Euphoria» το προσπαθήσαμε πολύ. Το «Tattoo» ήρθε πιο εύκολα, πιο φυσικά. Το «Euphoria» ήταν αρκετά μυστηριώδες ενώ το «Tattoo» είναι φως. Οπότε αν το «Euphoria» ήταν σεληνόφωτο, το «Tattoo» είναι ηλιακό φως.

Στις 7 Μαΐου 2024, ο Johnny Logan (ο οποίος κέρδισε στη Eurovision δύο φορές ως ερμηνευτής, εκπροσωπώντας την Ιρλανδία το 1980 και το 1987, και άλλη μία ως δημιουργός το 1992) ερμήνευσε το «Euphoria» στον πρώτο ημιτελικό του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision στο Μάλμε καθώς ο σουηδικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός SVT ήθελε τον 69χρονο τότε Ιρλανδό να έρθει στο σόου και να υπενθυμίσει στους θεατές, όχι μόνο το απίστευτο επίτευγμα που κατάφερε η Σουηδή τραγουδίστρια, αλλά και ποιος το έκανε πρώτος και «χάραξε» τον δρόμο. Με την αισθαντική φωνή του ο Logan έδωσε μία τελείως διαφορετική χροιά στο τραγούδι και η συγκινητική ερμηνεία του καταχειροκροτήθηκε από το κοινό.

Loreen: Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν «Αυτό είναι ένα πραγματικά δύσκολο τραγούδι… τι θα κάνει;». Όχι «πώς θα το κάνει» ή «πώς θα τα καταφέρει». Όχι έτσι. Περισσότερο σαν «Πώς θα ερμηνεύσει το τραγούδι; Πώς θα το κάνει δικό του;». Και ξέρεις, συνήθως όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, ντρέπομαι πολύ γιατί είναι σαν να τραγουδάει κάποιος το τραγούδι σου… Και ήταν πολύ όμορφο με την ορχήστρα, τα έγχορδα.  

Το «Euphoria» συνεχίζει να αντηχεί στη μουσική βιομηχανία, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του στον διαγωνισμό της Eurovision και όχι μόνο, αποτελώντας έμβλημα μουσικής λαμπρότητας και αξιοποιώντας τη δημιουργική ευφυία του Thomas G:son και του Peter Boström. Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς το βαθύ αντίκτυπο αυτού του αριστουργήματος της χορευτικής pop και την κληρονομιά και πολιτισμική σημασία της Loreen στην ιστορία του διαγωνισμού. Κάθε χρόνο, η Eurovision έρχεται και φεύγει και ο κόσμος της μουσικής προχωρά, αλλά μια φορά στο τόσο έρχεται μια επιτυχία που αξίζει να θυμόμαστε και το 2012 ήταν μία από αυτές τις φορές, με το κοινό να γίνεται μάρτυρας μίας εμφάνισης πραγματικά με ευφορία. Θεωρείται μία από τις πιο άξιες νίκες στην ιστορία της Eurovision και μετά το 2012 δημιούργησε μια εντελώς νέα γενιά θαυμαστών του διαγωνισμού. Επιπλέον, το «Euphoria» αποτελεί μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που ένα τραγούδι της Eurovision επανέλαβε την επιτυχία του και στα παγκόσμια charts. Οι υμνικές του ιδιότητες και το αξιομνημόνευτο ρεφρέν έχουν εμπνεύσει αμέτρητους καλλιτέχνες, ανοίγοντας τον δρόμο για μελλοντικές χορευτικές pop επιτυχίες. Καθώς το τραγούδι συνεχίζει να αιχμαλωτίζει το κοινό σε όλο τον κόσμο, εδραιώνει τη θέση του ως εμβληματική σύνθεση και ο θρίαμβός του χρησιμεύει ως απόδειξη της διαρκούς και ενωτικής δύναμης της μουσικής να ξεπερνά τα πολιτισμικά όρια και να ενώνει τους ανθρώπους μέσω κοινών συναισθημάτων. Ένας στίχος από το τραγούδι τα συνοψίζει όλα: «An everlasting piece of art». 

Άλλες εκτελέσεις:

• Sverrir Bergmann & Halldór Gunnar (2012, εκτέλεση σε ύφος pop μπαλάντας στο άλμπουμ «Föstudagslögin». Έφτασε στο No 5 της Ισλανδίας). 
• Bengt Hennings (2012, στο άλμπουμ «Scenen är vår»).
• Gavin Mikhail (2012, στο άλμπουμ «Some Die Young»).
• Mooi Smurfenland (2012, στο άλμπουμ «Winterpret Met De Smurfen»).
• Julia Plaksina (2012, στο ουκρανικό «X Factor»).
• Tyler Ward feat. Alex G (2012, στο EP «The Hollywood Sessions»).
• Reinxeed (Οκτώβριος 2013, στη συλλογή «Swedish Hitz Goes Metal Vol II»).
• Sonny Sinay (2013, στο άλμπουμ «Sonny Sinay Acoustic #1»).
• Emma Heesters (2015, στο άλμπουμ «Cover Session Vol. 1»).
• Maja Keuc (2015, στα MTV Europe Music Awards).
• Greg Gould (Φεβρουάριος 2017, ακουστική εκτέλεση στο EP «Don’t Let Go». Το μουσικό βίντεο περιλαμβάνει άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας).
• Thalia & Miriam (Νοέμβριος 2017, στο ισπανικό τηλεοπτικό show «Operación Triunfo»).
• Nicole (2017, γερμανική εκτέλεση στο άλμπουμ «12 Punkte». Η Nicole ήταν νικήτρια του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision το 1982).
• Isabelle (2019, στο «The Voice Kids»).
• Jenny Ryan (2019, στο «X Factor: Celebrity»).
• Helen Sjöholm (Δεκέμβριος 2020, με τίτλο «Euforia» στο σουηδικό τηλεοπτικό show «Så Mycket Bättre» και με νέους στίχους, στα σουηδικά, του Tomas Andersson Wij). 
• Uku Suviste, Damir Kedžom, Johanna (2020, στο «Eurovision Home Concerts»).
• Floor Jansen (Μάιος 2021, στο ολλανδικό τηλεοπτικό show «Beste Zangers»).
• Fontana & Santana Sexmachine (2023, στο τηλεοπτικό show «Drag Race Sverige»).
• Claire Richards (2023, στο άλμπουμ «Euphoria»).
• Stormby (2023, σε single).
• Hannah Conda & Tia Kofi (2024, στο τηλεοπτικό show «RuPaul’s Drag Race: UK Vs The World»). 

Οι στίχοι:

Why,
Why can’t this moment last forever more
Tonight,
Tonight eternity’s an open door
No
Don’t ever stop doing the things you do
Don’t go
In every breath I take I’m breathing you

Euphoria
Forever, ‘til the end of time
From now on, only you and I
We’re going u-u-u-u-u-u-up

Euphoria
An everlasting piece of art
A beating love within my heart
We’re going u-u-u-u-u-u-up

We are here
We are alone in our own universe
We are free
Where everything’s aloud and love comes first
Forever and ever together
We sail into infinity
We’re higher and higher and higher
We’re reaching for divinity

(Chorus)

Forever
We sail into infinity
We’re higher
We’re reaching for divinity

Euphoria, Euphoria
We’re going u-u-u-u-u-u-up

Euphoria
An everlasting piece of art
A beating love within my heart
We’re going u-u-u-u-u-u-up

Euphoria (x2)
We’re going u-u-u-u-u-u-up