Στο Kitschen για Ασιατικούς μεζέδες

Νεφέλη Διαματάρη

Η αγαπημένη φιλενάδα της μητέρας μου, γεννημένη και μεγαλωμένη στην Ουκρανία, είναι ο λόγος για τον οποίο -από μικρή ηλικία- ήμουν περιέργως ανοιχτή σε δοκιμές γεύσεων άλλων λαών. Ένα μουντό μεσημέρι καθημερινής αποφάσισα να βγάλω τις δύο φιλενάδες στο αγαπημένο μου στέκι, στη γειτονιά…

Περπατώντας προς το Kitschen, το οποίο, από το 2021, έχει κατορθώσει να προσελκύει σταθερά κόσμο, όχι μόνο από τον Πειραιά, σκεφτόμουν αν θα βρούμε μια γωνιά να καθίσουμε την ανάγκη μας για σου-σου και ασιατικούς μεζέδες. Disclaimer. Προτιμήστε οποιοδήποτε μέσο εκτός του αυτοκινήτου για να φτάστε, καθώς δεν είναι ιδιαίτερα φιλόξενη η γειτονιά, σε αυτό το κομμάτι…

Καθίσαμε σε τραπέζι στον εσωτερικό χώρο, για περισσότερη άνεση. Κανονικά τα μεσημέρια δεν θα βρείτε cocktails στο Kitschen, ωστόσο μας έκαναν το χατίρι, όταν κατάλαβαν -μάλλον- πόσο χρειαζόμουν ένα Chino Latino (το ονομάζω «γιατροσόφι άγχους»). Ξεκινήσαμε με κουνουπίδι tempura «γλασαρισμένο» με μαγιονέζα σκόρδου. Έχει γράψει πριν δύο χρόνια ο Βασίλης Μπακάσης για το συγκεκριμένο και οφείλω να ομολογήσω πως πλέον η διαφορά στη θερμοκρασία tempura-μαγιονέζας είναι σωστά «ζυγισμένη». Την εμφάνισή του έκανε και το αφράτο Bao-bun, γεμισμένο -όσο πρέπει- με pulled πάπια confit. Εδώ, οι φιλενάδες και εγώ συμφωνήσαμε πως μας έλειψε κάτι. Κάποιο dip για βουτιές στο πλάι, πιθανόν να βοηθούσε, δεν παίρνω κι’ όρκο… Ιπποτικό πιάτο το Fried Chicken με sweet chili sauce. Χάρη στην ελαφριά «πανάδα» του κοτόπουλου, του ψιλοκομμένου ανανά και των μυρωδικών που το συνόδευαν, η γοητευτική «κάψα» της sauce δεν χάνονταν. Κλείσαμε με τον μπακαλιάρο ατμού και την ταιριαστή συντροφιά των βουτυρένιων λαχανικών, σε σάλτσα-μαγεία από κολοκύθα και κόκκινο κάρυ. Η μπουκιά της ημέρας, κατά τα λεγόμενα των φιλενάδων, ήταν τελικά το ανακάτεμα της συγκεκριμένης σάλτσας με το fried rice που επιλέξαμε ως side dish.

Συνολικά, η κουζίνα συνδυάζει τον ήπιο τρόπο διαχείρισης υλικών με την πληθωρικότητα ενός ελληνικού τραπεζιού. Γι’ αυτό, χαίρει εκτίμησης τόσο από νεότερους foodies όσο και από μεγαλύτερους, όπως επιβεβαίωσε η συγκεκριμένη επίσκεψη (ένας αριθμός είναι η ηλικία, μην μουτρώνετε φιλενάδες μου!).

Υ.γ. Τα κορίτσια κατάφεραν να συγκρατήσουν τη λαίμαργη φύση τους και άφησαν χώρο για το ψητό (όχι καμένο, thank God!) cheesecake με σάλτσα καραμέλας, ξηρούς καρπούς και πούδρα matcha. Σοβαρή κρέμα, σοβαρότερη σάλτσα και γενικά δεν μας έλειψε τίποτα. Ωστόσο, είμαι σίγουρη πως η ομάδα είναι σε θέση να σκαρφιστεί ένα επιδόρπιο- συνέχεια στη περιήγηση της κουζίνας που πρεσβεύει το Kitschen, όπως τα mochi που ήδη υπάρχουν στο μενού.

KITSCHEN Dim Sum Bar