5 σούπερ μονοήμερες για μπάνιο τον 15αύγουστο

Φυσικά και μια χρονιά σαν το 2020 θα έπεφτε ο Δεκαπενταύγουστος Σάββατο –χωρίς καν να παραπονεθεί κανείς γι’ αυτό, γιατί έχουμε όλοι πολύ σοβαρότερες ανησυχίες. Τι κάνουμε όμως στα δύσκολα, που έλεγε και η Ντόρι του Ψάχνοντας τον Νέμο; Κολυμπάμε. Σε θάλασσες κι ακτές που δεν απέχουν παραπάνω από μια-δυο ώρες το πολύ από την πόρτα του σπιτιού μας.

Στο Ηραίο Περαχώρας

Λίγο μετά το Λουτράκι βρίσκεται ένα μέρος μαγικό: Η Λίμνη του Ηραίου, ή Λίμνη Βουλιαγμένης (όνομα που δεν πολυχρησιμοποιούν οι Αθηναίοι για να μην τη μπερδεύουμε με τη δική μας) έχει τη δική της, αμμουδερή παραλιούλα, και μερικά ταβερνάκια να απλώνουν τραπέζια στις όχθες της, ενώ ελάχιστα χιλιόμετρα μακριά της ο αρχαιολογικός χώρος του Ηραίου καταλήγει σε μια μικρή, φανταστική παραλία –θαλασσινή αυτή τη φορά– με κρυστάλλινα νερά και θέα σε ένα φαντασμαγορικό ηλιοβασίλεμα. Αυτό το τελευταίο φαίνεται υπέροχο και από τον Φάρο Μελαγκάβι, ακριβώς πάνω από τον αρχαιολογικό χώρο, έναν από τους πιο φωτογραφημένους φάρους της Ελλάδας.

Στο Εθνικό Πάρκο Σχινιά-Μαραθώνα

Τα Πεύκα του Σχινιά, η γνωστή κοσμαγάπητη αμμουδερή παραλία, είναι το σημείο που το δάσος Εθνικό Πάρκο καταλήγει στη θάλασσα. Η απεραντοσύνη της αμμουδιάς της εγγυάται πως όσος κόσμος και αν μαζευτεί, συνωστισμό ποτέ δεν έχει. Προσοχή μόνο όταν φυσά Σιρόκος, νοτιοανατολικός άνεμος δηλαδή, φέρνει αρκετό φύκι στα πρώτα μέτρα του νερού. Οι λάτρεις της οργάνωσης κατευθύνονται στην ακριβώς διπλανή πλαζ του Μωραΐτη, που έχει την ίδια φανταστική αμμουδιά, καθαρά νερά, ξαπλώστρες, ομπρέλες και όχι φασαριόζικο beach bar (από το οποίο θα χρειαστεί να κάνεις μια κατανάλωση των 4-5€, αντί αντιτίμου εισόδου).

Στο Ναύπλιο

Ό,τι και να λέμε, βουτιές στη σκιά ενός κάστρου πού αλλού θα έχεις την ευκαιρία να κάνεις; Η Αρβανιτιά του Ναυπλίου είναι μια γλυκύτατη παραλία, ακριβώς κάτω από την Ακροναυπλία, με σούπερ νερά και αρκετό κόσμο –αλλά όχι τόσο όσο μαζεύει η έτερη παραλία-σταρ της πόλης, η αμμουδερή Αρβανιτιά, περί τα 3 χιλιόμετρα έξω. Στα συν, προφανώς, οι βόλτες που θα κάνεις στα σοκάκια της πανέμορφης παλιάς πόλης και σε ένα από τα ωραιότερα κάστρα ολόκληρης της Πελοποννήσου, το βενετσιάνικο Παλαμήδι. Πριν πάρεις τον δρόμο της επιστροφής, πιάσε τραπεζάκι για φαγητό στο Karima Kastro, θα μας θυμηθείς.

Στο Αγκίστρι

Όλα ωραία και καλά, λες, αλλά Δεκαπενταύγουστος χωρίς νησί, χωριάτικη χωρίς ντομάτα. Και άδικο δεν έχεις. Βάλε λοιπόν το ξυπνητήρι νωρίς, το πρώτο πλοίο για το Αγκίστρι φεύγει το Σάββατο από τον Πειραιά στις 9.30 (και το τελευταίο επιστρέφει στις 20.00, εισιτήριο 23€ πήγαινε-έλα) και πάμε να βουτήξουμε στην ωραιότερη ίσως παραλία του Σαρωνικού, τη Χαλικιάδα, να βολτάρουμε στο πευκοδάσος της ενδοχώρας, και να ξεμεσημεριάσουμε με ουζάκια και θαλασσινούς μεζέδες στο μπαλκόνι της Αλκυόνης, πάνω από την παραλιούλα της Σκληρής.

Στο Σούνιο

Κατ’ αρχάς, και μόνο το να δεις το ηλιοβασίλεμα από τον Ναό του Ποσειδώνα είναι λόγος αρκετός για (άλλη) μια μονοήμερη στο Σούνιο. Φαντάσου, δηλαδή, να μην συγκεντρώνονταν γύρω του και μερικές από τις ωραιότερες παραλίες της αττικής ακτογραμμής: Το ΚΑΠΕ με τα φανταστικά νερά του, που τέτοια εποχή δεν θα είναι κοσμοπλημμυρισμένο, η μεγάλη αμμουδιά των Λεγραινών, η Ακτή Ασημάκη με τα πεύκα της που φτάνουν σχεδόν στο κύμα και το μικρό αμμουδερό μυστικό που λέγεται Τσίου. Και για έξτρα μπόνους, σου έχουμε τον Εθνικό Δρυμό Σουνίου, με το σπηλαιοβάραθρο που λέγεται Χάος και τα σκιερά μονοπάτια του που είναι ό,τι πρέπει για τις απογευματινές σου βόλτες.

Πηγή:in2life.gr

About Post Author

Στάθης Παπούλιας

Δημοσιογράφος

See author's posts