Γράφει ο Στάθης Παπούλιας
Στη δεκαετία του ’80 ήμουν φίλος με το Γιώργο Σκούρτη και πρωτογνώρισα τη σημαντική γραφή του . Το αριστούργημα του όσον αφορά τα θεατρικά κείμενα παραμένουν τα “Κομμάτια και θρύψαλα” μια τριλογία που στιγμάτισε το νεοελληνικό θέατρο.
Οι Θεατρίνων Θεατές που ανέβασαν πρώτοι και το ΣΟΚ του Σκούρτη, επιχειρούν με επιτυχία, μια παράσταση που ενώνει τα καλύτερα μέρη της τριλογίας, όπως ο ίδιος ο Σκούρτης ζήτησε από τον ευφάνταστο δημιουργό σκηνοθέτη Γιώργο Λιβανό να κάνει .
Την ανασύνθεση με προσοχή σεμνότητα και γνώση κάνει ο Γιάννης Σολδάτος και παρουσιάζει ένα διαχρονικά σημαντικό κείμενο που φωτίζει με σαφήνεια και ευαισθησία την αδιέξοδη προσωπικότητα του Νεοέλληνα. Μέσα σε μια παράσταση περίπου δύο ωρών βλέπουμε με συγκλονιστικά γραμμένο τρόπο την πραγματικότητα μας, όπως μόνο ο Σκούρτης ήξερε να την προσεγγίσει. Σκληρά, γλαφυρά και καυστικά. Το υπέροχο όμως στην παράσταση που ο Λιβανός μας δίνει είναι ότι μέσα από τη φωνή, την ένταση τη διαμαρτυρία φαίνεται καθαρά ένα φως. Αυτό που ο σκηνοθέτης θέλησε να ορίσει .
Το φως της επόμενης μέρας , εφόσον κάθε τέλος προϋποθέτει αυτόματα μια αρχή. Σύμμαχος του στο αποτέλεσμα τα εξαιρετικά μουσικά σχόλια σε όλο το έργο – η μουσική σύνθεση βαραίνει το Σάκη Τσικίκη- ,αλλά και το εντυπωσιακό σκηνικό της Δέσποινας Βολίδη που παρουσιάζει κατ’ εναλλαγή τους δρόμους που ο Σκούρτης περιπλανήθηκε και το εσωτερικό των σπιτιών, αυτών που όλοι έχουμε ζήσει! Υπέροχα κοστούμια και κινηματογραφικές προβολές , ιδιαίτερες στη σύνθεση από τον Αντώνη Μανδρανή ενδυναμώνουν τη σκηνική εικόνα. Ο σκηνοθέτης αξιοποιεί τα μάλα τη γνώριμη θεατρική του ομάδα, στην καλύτερη της στιγμή.
Ηθοποιοί που μιλούν επί σκηνής όχι μόνο κοινή γλώσσα, αλλά κυρίως την περίεργη αργκό που ο Σκούρτης σηματοδότησε. Και μας δίνουν στιγμές υψηλης υποκριτικής. Δε μπορώ να μην ξεχωρίσω την κα Πέπη Οικινομοπούλου σε ένα ρεσιτάλ – ιδιαίτερα στη μανιακή υστερική σύζηγο, το Γιάννη Τσιώμου έξοχο ηθοποιό σε ότι κάνει, με παρακατάθηκη ιδιαίτερη τον ήρωα που παίρνει μια πόρνη για να της μιλήσει. Και η πόρνη της Σόνιας Κωτίδου συγκλονιστική. Παραδειγματική η αμεσότητα- λιτότητα του Λιβανού – ιδιαίτερα στον τελευταίο του μονόλογο, από τις καλύτερες στιγμές του έργου και η στιβαρή περιγραφή του Μάνου Χατζηγεωργίου στους πλείστους ρόλους του. Πρωταγωνιστικούς ρόλους με ιδία δύναμη & επιτυχία κρατούν οι Μαρία Δρακοπούλου, Ζωή Τριανταφυλλίδη, Μάνος Τσιβιλής , Γιώργος Καραντζάς. Τραγουδά και παίζει ο Γιάννος Τρριανταφύλλου και στο πιάνο μαγευτικά συνοδεύει η Νίκη Γκουντούμη.
Είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε τη διαχρονικότητα των κειμένων που εκσυγχρονίζει παραστασιακά ο Λιβανός – έξοχη ιδέα η έναρξη με το party για τους απόντες παρόντες όσο και το τέλος με τον επίλογο για όσα εν τέλει μας κάνουν Κομμάτια και Θρύψαλα. Δείτε την έξοχη παράσταση , από τις καλύτερες του χειμώνα στο Studio Κυψέλης Δευτέρα 21.00 μ.μ. και Τρίτη 21. 30 μ.μ.
About Post Author
