Γράφει ο Γιώργος Λιβανός
Σπούδασα θέατρο και στο Κέντρο Αρχαίου Δράματος Παπαθανασίου- Γεωργουσόπουλου και είχα την τύχη να δουλέψω τραγωδία με Συνοδινού Γεμετζάκη, Λιβαθηνό & Ντουφεξή.
Βλέπω κάθε καλοκαίρι παραστάσεις καλές , μέτριες , κακές, υπερεκτιμημένες και αδιάφορες. Αυτή που για μενα έκανε τη διαφορά φέτος μας ήρθε από την Κύπρο. Η δεύτερη παραγωγή του ΘΟΚ γι’ αυτό το καλοκαίρι, που επανακάμπτει δυναμικά & στα ελληνικά festivals , είναι τα Χορικά Ύδατα, που με σοφία σχεδίασε η Λίνα Νικολακοπούλου.
Για το μεσο λάτρη της τραγωδίας, κωμωδίας η Δράματος τα χορικά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το είδος και απαραίτητα. Αλλιώς, πως δηλαδή; Είναι μέρος του έργου που είτε επεξηγεί ΕΊΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΕΙ το μύθο. Αδιανόητο πως οι σημερινοί δόκιμα μοντερνιστές σκηνοθέτες τα αφαιρούν κατά 80%!!! Είτε διαγράφουν το μελος- που να γράφεις μουσική κατάλληλη για τραγικό κωμωδία, που να βρεις κατάλληλους έρμηνευτές συχνά δηλώνουν-είτε προτιμούν από άποψη ν’ αφαιρέσουν χορικά ή να κρατήσουν κάποια σαν μέρος δράσης, σαν μέρος του επεισοδίου. Μα όπως δε νοείται musical , ή επιθεώρηση χωρίς όρχηση τραγούδια και χορό , έτσι δεν δικαιλογειται τραγωδία χωρίς μέλος.
Με τον Κώστα Γεωργουσόπουλο, σχεδιάσαμε μια παράσταση χωρικών που ε,ω υποσχεθεί ότι θα κάνω, στο μέλλον. Μην το αμελήσεις παρότρυνε ο Δάσκαλος…
Με τη ζέστη εχθρό μετά από πρόβα κατευθύνθηκε στο Θέατρο βράχων Άννα Συνοδινού προ εικοσαημέρου και βρέθηκα μπροστά στην έκπληξη του φετινού καλοκαιριού μην πω των τριών τελευταίων και φανώ υπερβολικός.
Τα χορικα ύδατα που η Νικολακοπούλου σχεδίασε και εκτέλεσε με γνώση και κατάρτιση έχουν τεράστια παραστασιακή δύναμη. Γιατί πέραν του ότι επιλέγει χορικα από τραγωδίες και κωμωδίες αλλά και τραγούδια από μιούζικαλ και μουσικές παραστάσεις τα δένει με ένα νοητό άξονα, την κεντρική ιδέα του κειμένου σε μικρές αυτόνομες σκηνές που ολοκληρώνεται εκπληκτικά με τα τραγούδια! Και τι τραγούδια! Η Νικολακοπούλου έχει γράψει στίχους για έργα που εκτός παραστάσεων γνωρίσαμε και αγαπήσαμε και παραστατικά καινδισκογραφικά και έτσι είναι γνωστά κι αγαπητά στο μέσο θεατή. Και με τι μουσικούς Κουρουπο, Κρουνακη, Μπεγκοβιτς, Μικρούτσικο κ.α. Και φτάνουμε στην παράσταση
Οκτώ καλοδιαλεγμε εξαιρετικα καλήφωνοι και πολύ καλοί ηθοποιοί μας παρουσιάζουν τον όμορφο χορικό κοσμο της Νικολακοπούλου που κλεινει το μάτι στο θεατή. Οι ηθοποιοί παίρνουν την παράσταση στην πλάτη τους ερμηνεύουν πλείστους ρόλους μυθικά τραγούδια που αγαπήσαμε, αλλάζουν κοστούμια, χορεύουν και εκφράζουν ένα ιδανικό σύνολο. Η σκηνοθετική εκτέλεση της Νικολακοπούλου εξαίρετη όπως και η προσωπική συμβολή όλων των ηθοποιών που είναι ο ένας καλύτερος από τον άλλο. Το παζλ συμπληρώνει μια.εξαμελής ορχήστρα που εκτελεί αριστοτεχνικα τις μελωδίες που ταξιδεύουν το θεατή σε ένα όμορφο εικαστικό περιβάλλον.
Σε μια εποχή εκπτώσεων και παραλλαγής αφαίρεσης το κομμάτι του ΘΟΚ με τα χορικα έρχεται να φωτίσει τον ουρανό για να υπενθυμίσει την αναγκαιότητα της ύπαρξης των Χορικών στις φεστιβαλικές παραστάσεις και πόσο σωστά μπορούν να ενταχθούν η να χαρακτήρισαν μια παράσταση.
Χθες ξανάδα την παράσταση με τον ίδιο ενθουσιασμό !
