Το Θέατρο του παπουτσιού πάνω στο δέντρο, μετά τον εξαιρετικά επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων του θεατρικού έργου Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΜΥΓΑΣ της Βαλεντίνας Παπαδημητράκη σε καφενεία του Πειραιά, σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, επανέρχεται για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Ρεκτιφιέ – Κέντρο Έρευνας Μεικτών Παραστατικών Τεχνών στον Κεραμεικό.
Μια γυναίκα απροσδιόριστης ηλικίας.
Ένα καφενείο γεμάτο τουρίστες.
Μια ανακαίνιση εκ βάθρων.
Ένας προορισμός.
Μια λυτρωτική άφιξη.
Η ηρωίδα του έργου είναι έτοιμη για ταξίδι. Κατεβαίνει με τη βαλίτσα της στο καφενείο, όπου συναντά τους θεατές. Το διαμέρισμά της βρίσκεται στο ίδιο κτίριο και είναι έτοιμο να υποδεχτεί τους Ιταλούς τουρίστες που το έχουν νοικιάσει μέσω πλατφόρμας βραχυχρόνιας μίσθωσης. Έτσι ζει. Έτσι έχει οργανώσει τη ζωή της. Τουρίστες αυτοί; Τουρίστας κι η εκείνη.
Για τον νέο κύκλο παραστάσεων, Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΜΥΓΑΣ μεταφέρεται στο φουαγιέ ενός θεατρικού χώρου – σ’ έναν χώρο που δεν είναι πια ένα “πραγματικό” καφενείο της πόλης, αλλά ούτε και μια συμβατική θεατρική σκηνή. Είναι χώρος αναμονής, ένας ενδιάμεσος τόπος, όπου οι θεατές συναντιούνται πριν από την εμπειρία μιας παράστασης, όπως ακριβώς κάποιος που στέκεται στο κατώφλι μιας απόφασης. Αυτός ο οριακός χώρος συνομιλεί με τη δραματουργία του έργου: μια ηρωίδα σε διαρκή μετάβαση, ένα σπίτι που δεν είναι πια σπίτι, μια πόλη που αλλάζει συνεχώς μορφή. Ένας χώρος ανοιχτός, άμεσος και ταυτόχρονα φορτισμένος, που διατηρεί την κοντινή επαφή με τους θεατές και εντείνει την οικειότητα μεταξύ κοινού και ηθοποιών.
Η παράσταση επιφυλάσσει οργανικό ρόλο και στους θεατές, που, αφού σερβιριστούν και χαλαρώσουν στα «τραπεζάκια» τους, θα γνωρίσουν μια γυναίκα της διπλανής πόρτας που έχει μετατρέψει το σπίτι της σε κατ’ οίκον ξενοδοχείο απογυμνωμένο από κάθε μνήμη.
Ένα θεατρικό μονόπρακτο για την πόλη που αλλάζει.
Για τις γειτονιές που χάνονται.
Για το αστικό τοπίο που μεταβάλλεται βίαια χάριν εξευγενισμού.
Για το εσωτερικό τοπίο των ανθρώπων που πασχίζουν να προσαρμοστούν.
Για τα χνάρια της ατομικής και της συλλογικής μνήμης που σβήνουν
με την επέλαση του υπερτουρισμού.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Βαλεντίνα Παπαδημητράκη
Σκηνοθεσία: Τάσος Καρακύκλας
Μουσική: Φώτης Σιώτας
Κοστούμια: Βάσω Γιαρένη
Φωτογραφίες: Σίμος Γιαννάκος
Video: Βασίλης Καραδάτκος
Γραφιστικά: Γιώργος Χατζάκης
Οργάνωση παραγωγής: Βαλεντίνα Παπαδημητράκη
Επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Ερμηνεία: Σοφία Λιάκου
Στον ρόλο του καφετζή ο Τάσος Καρακύκλας
Παραγωγή: Θέατρο του παπουτσιού πάνω στο δέντρο
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Το κείμενο αναδεικνύει έναν έντονο προβληματισμό σχετικά με τις κοινωνικές διεργασίες που πυροδοτεί η τουριστικοποίηση της πόλης και οι πρακτικές εξευγενισμού λαϊκών ή και μικροαστικών περιοχών της.
Η γειτονιά γίνεται χώρος προσωρινής διαμονής, οι κάτοικοι μεταμορφώνονται σε ήρωες ενός σκηνικού που καταναλώνεται καθημερινά από περιπατητές νέας κοπής, οι σχέσεις αναδιατάσσονται και οργανώνονται στη βάση της οικονομικής δραστηριότητας.
Η ηρωίδα της ιστορίας μας συμπυκνώνει τις ιδιότητες αυτού του νέου τύπου κατοίκου. Η ζωή της κινείται στο περιθώριο της καθημερινής εναλλαγής-συναλλαγής. Το σπίτι της, έχοντας χάσει τις παραδοσιακές του συνδηλώσεις, γίνεται τόπος φιλοξενίας των πελατών και της ίδιας. Ένας τόπος χωρίς μνήμη, ένας τόπος ανοίκειος με καλά (;) κρυμμένες εσωτερικές ρωγμές. Επιχειρούμε να προσεγγίσουμε τον λόγο της ηρωίδας ως μίγμα εσωτερικού μονολόγου και αφήγησης. Τυπικά έχει συνομιλητή της τον γνώριμο ιδιοκτήτη του καφενείου. Σαν άλλη “μπεκετική” ηρωίδα τού απευθύνεται συνεχώς, εξομολογείται, μοιράζεται. Εκείνος όμως είναι απόλυτα ενσωματωμένος στον χώρο και μαζί με τους θεατές-θαμώνες συγκροτούν έναν ανταγωνιστικό πόλο, έναν τόπο δημόσιας μοναξιάς που σταδιακά μεταμορφώνεται σε απειλή. Δεν θα της απευθύνει ποτέ κανείς τον λόγο. Οι ήχοι της μηχανής του καφέ, του τηγανιού στη φωτιά, των ποτηριών που τσουγκρίζουν, των τραπεζιών που μετακινούνται, των αυτοκινήτων από τον περιβάλλοντα χώρο ενορχηστρώνονται και συνυπάρχουν με τις παύσεις και τις συνειρμικές λειτουργίες της ηρωίδας δημιουργώντας ένα “φυσικό” ηχοτοπίο.
Η περιορισμένη της κίνηση στον χώρο, η αναμονή της σε σημεία εξόδου και η μόνιμη κατάσταση επιφυλακής, αποτελούν τις βασικές σωματικές της δράσεις και κλιμακώνουν τη δραματουργία τη στιγμή της ρήξης με τη νέα της κανονικότητα. Η επανασύνδεσή της με τη φθίνουσα μνήμη της την οδηγεί για πρώτη φορά να κινηθεί θαρρετά μέσα στον γνώριμο και οικείο χώρο του καφενείου, να συνομιλήσει πραγματικά με τον καφετζή, να δει τους θαμώνες ως πλάσματα με ζωή και ιστορία, όπως και η ίδια.
Η ανάγκη για ανασύνθεση της μνήμης και αντίσταση στη λήθη κορυφώνονται με το τραγούδι της εξόδου από το καφενείο, το οποίο σηματοδοτεί την πιθανή επαναοικειοποίηση της πόλης της. Του σπιτιού της. Εν τέλει, και του εαυτού της.
Τάσος Καρακύκλας, ηθοποιός, σκηνοθέτης
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
κάθε Τετάρτη και Σάββατο στις 19:00
από 28 Ιανουαρίου 2026 έως 28 Φεβρουαρίου 2026
στο ΡΕΚΤΙΦΙΕ – Κέντρο Έρευνας Μεικτών Παραστατικών Τεχνών
Κωνσταντινουπόλεως 119, Κεραμεικός
Κανονικό εισιτήριο: 14 ευρώ με κέρασμα (ένα ποτήρι κρασί)
Μειωμένο εισιτήριο (άνω των 65, ΑΜΕΑ, φοιτητές, ατέλειες): 10 ευρώ
Προσφορά προπώλησης (έως 27 Ιανουαρίου):10 ευρώ
Εισιτήρια:
– Ηλεκτρονικά στην ticketservices.gr
https://www.ticketservices.gr/event/i-skia-tis-mygas-rektifie
– Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα
– Τηλεφωνικά: 210 – 7234567
– Στο ΡΕΚΤΙΦΙΕ πριν από την έναρξη της παράστασης (εφόσον υπάρχει διαθεσιμότητα)
Video: https://www.youtube.com/watch?v=DRy26_2KKEU
Διάρκεια: 50 λεπτά
Πληροφορίες: 6945032304
