Η Ντίνα Ρίτσου μέσα από τις μνήμες Μαλανδρή και Λιβανού

Έφυγε σήμερα μια γενναία ψυχή. Είμαι συντετριμμένος. Η ζωή την αδίκησε πολλές φορές αλλά εκείνη ήταν παλικάρι και πάλευε και δημιουργούσε θαύματα. Κανένα κι αν δεν μπορούσα να πω αληθινό καλλιτέχνη, την Ντίνα Ρίτσου θα την έλεγα. Τόσο συγκεντρωμένη στην ουσία της τέχνης, τόσο αδιάφορη στα κελεύσματα των καιρών και την ματαιότητα της επικοινωνίας. Τόσο ασκητική στην τέχνη της. Τόσο μακριά απ΄τη συνάφεια των δήθεν. Παράδειγμα ζωής για μένα. Είναι τόσο μα τόσο δύσκολος αυτός ο αποχαιρετισμός. Ντίνα μου. Κορίτσι μου. Δασκάλα μου. Φίλη μου. Σε αγαπώ και δεν θα πάψω ποτέ. Ηλίας Μαλανδρής

Ν’ αγαπάς μόνο ν’ αγαπάς.. Με τη Konstantina Ritsou -Ντίνα Ρίτσου με συνέδεσε ένα νήμα φιλίας & συμεργασίας.

Για δύο χρόνια φιλοξένησε τους Θεατρίνων Θεατές στο δικό της τότε θέατρο το Αtelieur Πάρνηθος. Αργότερα στο Studio Κυψέλης φιλοξενήθηκαν όλα τα δικά της υπέροχα, πρωτότυπα οράματα που η πολυσχοιδής αλλα κυρίως εξαιρετικά ταλαντούχα συγγραφέας, σκηνοθέτης, ηθοποιός & μεταφράστρια (* και παράλληλα κυταρολόγος διευθύντρια του εοεδαπ) Ντίνα σχεδίασε. Τι να πρωτοθυμηθώ, από τις υπέροχες πρόβες ή τις παραστάσεις που συνεργαστήκαμε…

Τα ταξίδια μας στην Κύπρο & στη Σύρο , άλλα που προγραμματίζαμε… Τα φαγοπότια μας. Η Ντίνα μας έδοσε γενναιόδωρα μεταφράζοντας τα την τεράστια επιτυχία Βρώμικα κόλπα του Folley, που παίχτηκε 3 χρονιές με τη Μαρία Αλιφέρη και το Χρήστο Λιακόπουλο.

Τέλος ήταν η αφορμή να ενωθώ με βαθιά φιλία με τον ατζέντη μας Gordon Dickerson, που έκτοτε συνεργαζόμαστε σταθερά. Είναι αδιανόητο να πιστέψω πως έφυγε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που γνώρισα ποτέ κι ας μην την ενδιέφερε ν’ αναδείξει αυτό το θησαυρό σε στοιχείο αναγνωρισημότητας. Έφυγε ένας νέος άνθρωπος που αγαπώ πολύ. Γιατί η αγάπη είναι πάντα ενεστώσα. Το bio της (* από εξώφυλλο βιβλίου).

Ο μεγάλος ποιητής Χικμέτ λέει “ό,τι κι αν είναι τ’ άστρα εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω. Για μένα το πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο είναι ένας άνθρωπος που τώρα αλυσοδένουνε”. Έτσι η Ντίνα Ρίτσου είναι η παρέα αυτού του Άγγλου σκυλάκου που βγάζει τη γλώσσα του σε τύραννους και τυραννίσκους. Είναι γιατρός κυτταρολόγος (η συγγραφέας όχι ο σκυλάκος). Η Κωνσταντίνα Ρίτσου είναι αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Πειραϊκού Συνδέσμου με μεγάλη εμπειρία στο Θέατρο σαν ηθοποιός, μεταφραστής, σκηνοθέτης.

Έχει ασχοληθεί κυρίως με Σαίξπηρ και ελληνικές τραγωδίες. Έχει σκηνοθετήσει Ίωνα, Ιππόλυτο, Άλκηστη του Ευριπίδη, “Μορφές αρχάιας τραγωδίας” (σύνθεση πάνω στην Ορέστεια και την Ηλέκτρα του Σοφοκλή), “Αναζητώντας τον Ουίλιαμ” (σύνθεση και μετάφραση έργων του Σαίξπηρ), “Καβαλάρηδες της Θάλασσας” του Συνγκ, “Μίλα μου σαν τη Βροχή” του Τ. Ουίλιαμς, “Πανηγύρι” του Κοκτώ, τις “Αγνοούμενες” της Ρεζά ντε Βετ και άλλα.

Σε αυτά συμμετείχε και ως ηθοποιός και έχει δικό της θεατράκι στην Κυψέλη, το “Atelier Πάρνηθος 29”. Εκεί ανέβασε το “Πέρασμα” της μεγάλης Νοτιοαφρικανής δραματουργού Ρεζα ντε Βετ (σκηνοθεσία Βασίλη Αναστασίου) καθώς και τις “Αγνοούμενες” σε σκηνοθεσία δική της. Τα δυο έργα της ντε Βετ, “Αγνοούμενες” και “Πέρασμα”, εκδόθηκαν σε μετάφρασή της από τις εκδόσεις Ηριδανός. Πρόσφατα έχει συνθέσει το κείμενο της Medee Furieuse, σύνθεση από Μήδεια Ευριπίδη και Σενέκα μαζί με Όπερα, που ανέβηκε σε σκηνοθεσία Βασίλη Αναστασίου από το Petit Opera du Monde. Εκεί έπαιξε Μήδεια, Ιάσονα και Αγγελιαφόρο, έτσι αποφάσισε ο σκηνοθέτης.

Ο ρόλος όμως που την ξεκουράζει είναι να παίζει με αυτόν τον σκυλάκο, λιονταράκο, που βγάζει γλώσσα σε κάθε κακό και τύραννο.” (* Αργότερα παρουσίασε τα Κύπρια έπη τον Ερωτευμένο Ουίλιαμ, Σαίξπηρ το τυχάρπαστο κοράκι, τον Οιδίποδα τύραννο κ.α.)

Γιώργος Λιβανός