Είναι μία κουκίδα γης, περιτριγυρίζεται από θάλασσα και δεν φαίνεται στους χάρτες. Και όμως υπάρχει. Είναι μικρό, όμορφο και παραδεισένιο. Είναι το νησάκι Παλαιό Τρίκερι, στην κατάληξη της χερσονήσου της Μαγνησίας και ζει χωρίς αυτοκίνητα, μηχανές και θορύβους. Ένας αληθινός παράδεισος για όσους αγαπούν τέτοια μέρη.
Το Παλαιό Τρίκερι, συνήθως θεωρείται… αμελητέο, λόγω του μικροσκοπικού μεγέθους του. Οι γύρω στους 50 -ίσως και λιγότεροι- μόνιμοι κάτοικοί του καυχώνται για το νησάκι τους, που η έκτασή του δεν ξεπερνά τα 2,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δεν έχει δρόμους και κάποιος μπορεί να κάνει με τα πόδια του το γύρο του νησιού σε 2 ώρες
Επισήμως δεν υπάρχει πλοίο που να προσεγγίζει το λιμανάκι του νησιού, υπάρχουν όμως τα θαλάσσια ταξί που σε 5 λεπτά σε «πετάνε» απέναντι, όταν φτάσει ο επίδοξος επισκέπτης στον Αλογόπορο λίγο πριν την απόληξη της Μαγνησίας.
Τόπος υπέροχος και θαυμαστός για τη φύση, τη θάλασσα και την απόλυτη ησυχία. Μια ησυχία που τις καλοκαιρινές νύχτες μπορεί να διαταραχθεί μόνο από τις φωνές των παιδιών που παίζουν ή από τα τραγούδια ανθρώπων που διασκεδάζουν στην στεριά ή στη θάλασσα. Την ημέρα τα τζιτζίκια «τραγουδούν» θυμίζοντας ότι είμαστε στον καλοκαιρινό παράδεισο.
Το Παλαιό Τρίκερι προσφέρεται για όσους αγαπούν την μοναδικότητα και την απείραχτη φύση. Τα σπίτια είναι λιγοστά και δεν ξεπερνούν τα 40,το λιμανάκι απάνεμο και οι ξενώνες μετρημένοι, αλλά καθαροί και περιποιημένοι. Η πολυτέλεια και οι παροχές των πεντάστερων ξενοδοχείων υπάρχουν μακριά από το νησάκι.
Πάνω σ’ αυτή την υπέροχη κουκίδα γης, το χρώμα που κυριαρχεί είναι το πράσινο της ελιάς, αφού ο ελαιώνας του είναι μοναδικός και στην κορυφή του υποτυπώδους βουνού, μόλις στα 100 μέτρα η ψηλότερη κορφή, βρίσκεται το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας, που ξεκίνησε να χτίζεται το 1825 και γνώρισε ημέρες δόξας στο ναυτικό παρελθόν του τόπου, όταν η εικόνα της Παναγιάς βρέθηκε στην ρίζα μιας ελιάς. Από το καλοδιατηρημένο μοναστήρι, που μπορεί κάποιος να φιλοξενηθεί στα υπέροχα κελιά του, με ελάχιστο αντίτιμο, έχει την δυνατότητα να αγναντέψει προς το Αιγαίο, την Εύβοια, τον Παγασητικό και ολόκληρο το Πήλιο. Μετά τον εμφύλιο το ίδιο μοναστήρι φιλοξένησε χιλιάδες εξόριστες γυναίκες στους χώρους του, γράφοντας μια διαφορετική ιστορία.
Μεγάλος ψαρότοπος το Παλαιό Τρίκερι, τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί και σε αγαπημένο τόπο όσων λατρεύουν την περιπέτεια της θάλασσας και προσελκύει «σκαφάτους» και ιστιοπλόους που θέλουν να γευθούν ολόφρεσκο ελληνικό ψάρι που κάθε μέρα το καλοκαίρι βγάζουν τα καΐκια του νησιού. Δύο ψαροταβέρνες και μία όμορφη καντίνα μπροστά στο υποτυπώδες λιμανάκι είναι όλοι και όλοι οι χώροι εστίασης του νησιού, αλλά η νοστιμιά και η ποικιλία των εδεσμάτων αξεπέραστη. Ίσως η καλή διάθεση, ίσως η ατμόσφαιρα, ίσως τα χρώματα της θάλασσας και η φύση να συντελούν στο να μη θέλει να φύγει ο επισκέπτης .
Όταν ακόμη στο νησί δεν υπήρχε ηλεκτρικό και ήταν άγνωστη η βιομηχανία του τουρισμού, λέγεται ότι την δεκαετία του 1960, ερχόταν για διακοπές η Γκρέτα Γκάρμπο μαζί με διάσημους φίλους της για την απόλυτη ησυχία.
Και σήμερα ακόμη έρχονται διάσημοι και μη, για να απολαύσουν τη θάλασσα στις λιγοστές παραλίες του μικροσκοπικού νησιού. Οι ομορφότερες είναι η Αφέτκα, η Αγία Σοφία και η Πράσινη Άμμος, όλες μεταξύ τους σε απόσταση αναπνοής και με γαλαζοπράσινα νερά.
Το Παλαιό Τρίκερι είναι τόπος άγνωστος για τους πολλούς, αλλά τόπος λατρεμένος για τους λίγους που το γνωρίζουν και τολμούν. Για τον επισκέπτη τα 85 χιλιόμετρα από τον Βόλο είναι μια υπέροχη παραθαλάσσια διαδρομή ως τον Αλογόπορο και σε λιγότερο από 5 λεπτά το θαλάσσιο ταξί θα σε μεταφέρει στον ιδιωτικό παράδεισο που δεν πιστεύεις ότι υπάρχει.
Μοναδικά εφόδια που θα πρέπει να έχει μαζί του ο ταξιδιώτης είναι το μαγιό του, οι πετσέτες του και τα λιγοστά ρούχα για την καθημερινότητά του.
Όποιος επισκεφθεί το Παλαιό Τρίκερι είναι σίγουρο ότι θα επιστρέψει, εφ’ όσον αποζητά διακοπές γνήσιες, πρωτόγνωρες και προπάντων αληθινές πολύ κοντά στην Φύση.
Πώς θα φτάσεις στο Παλαιό Τρίκερι
Στο νησί φτάνεις μόνο με θαλάσσιο ταξί! Κανένα πρόβλημα, μιας και –όπως είπαμε- μια μικρή βαλίτσα είναι αρκετή για να περάσεις διακοπές – ζάχαρη. Οδήγησε μέχρι τον Αλογόπορο, μπες στο θαλάσσιο ταξί και… αντίο πολιτισμέ. Από εδώ και στα εξής το μόνο που θα βλέπεις είναι θάλασσα, πράσινο και τα βουνά του Πηλίου και της Ρούμελης.
Αυτοκίνητο δεν θα συναντήσεις πουθενά. Είναι παντελώς άχρηστο αν σκεφτείς ότι μέσα σε τρεις ώρες έχει περπατήσει το νησί απ’ άκρη σ’ άκρη.
Μόλις φτάσεις δεν θα εντοπίσεις περισσότερους από μερικές δεκάδες μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι ζουν από τις επιχειρήσεις τους στο νησί: Τα παραδοσιακά τους ταβερνάκια, τα ενοικιαζόμενα και τα καφενεία. Αν δεν έχεις πιει ελληνικό καφέ με αυτή τη θέα, δεν φαντάζεσαι τι χάνεις.
Φαγητό στο Παλαιό Τρίκερι
Τι άλλο από φρέσκο ψάρι; Τηγανιτά καλαμαράκια ή ξυδάτο χταποδάκι; Εκεί τα πράγματα είναι απλά. Πίνεις το ουζάκι σου και απολαμβάνεις τους πεντανόστιμους ψαρομεζέδες που μυρίζουν καλοκαίρι και παράδοση.
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αφήσεις τους σερβιτόρους να γεμίσουν το τραπέζι σου με τα καλούδια της ημέρας. Ξέρουν πάντα τι είναι αυτό που αξίζει να φτάσει στο πιάτο μας.
Διαμονή στο Παλαιό Τρίκερι
Οι επιλογές δεν είναι πολλές, καλύπτουν όμως όλα τα γούστα. Υπάρχουν διαθέσιμοι ξενώνες αλλά και μερικές σουίτες – μη φανταστείς υπερπαραγωγή, αλλά σαφώς πιο grande από το ενοικιαζόμενα δωμάτια που θα βρεις ως επιλογή. Οι λάτρεις της περιπέτειας πάντως, επιλέγουν κάτι άλλο. Κάτι πολύ διαφορετικό.
Εσύ θα έλεγες το «ναι» στη διαμονή στο Μοναστήρι της Παναγιάς Ευαγγελίστριας, στην κορυφή του λόφου του νησιού; Μιλάμε για έναν μεγαλοπρεπή ναό που ξεκίνησε να οικοδομείται από τους πειρατές το 1825, μετά την εύρεση της περίφημης Εικόνας της Παναγιάς στη ρίζα κάποιου δέντρου. Ολοκληρώθηκε το 1837. Εκεί έζησαν 5.000 «αριστερές» γυναίκες που εξορίστηκαν λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Όσο περίεργο κι αν σου ακούγεται, όσοι επιλέγουν να μείνουν σε κάποιο από τα 100 κελιά της Ιερής Μονής, απολαμβάνοντας τη μαγευτική θέα, την απομόνωση, το φρέσκο πρωινό στην πλακόστρωτη αυλή και την απόλυτη ηρεμία, το συστήνουν ανεπιφύλακτα.
Και το καλύτερο; Ένα ζευγάρι μένει εκεί με λιγότερα από 15 ευρώ την ημέρα.
Παραλίες
Όπως είπαμε, θα χορτάσεις θάλασσα. Οι παραλίες είναι ελάχιστες, σε γεμίζουν, όμως, και με το παραπάνω. Οι ντόπιοι αναφέρονται σε αυτές ως Αφέτκα, Αγία Σοφία και Πράσινη Άμμος, όλες κοντά η ία στην άλλη. Άγριες, με τυρκουάζ νερά και καθαρές όσο θα δυσκολευτείς να πιστέψεις, θα σε κάνουν να μην αποφασίζεις να τις εγκαταλείψεις.
Αν δεν είναι αυτό νησί για ζευγάρια, τότε ποιο; Μεταξύ μας, πάντως, και μόνος σου να πας μια χαρά θα περάσεις. Ποιος δεν χρειάζεται λίγη απομόνωση πού και πού;
+ There are no comments
Add yours