του ΄Αγγελου Πυριόχου
Τι χρονιά. Ξεκινησα ραδιοφωνο στον 9.84 , ειχα ενα καταστημα με παλαια αντικειμενα στην Πλάκα , ενα μπλε παπακι που μου εφερε απο το νησι ο πατερας , μια γατα την Σωσω στην Πλακα , ενα γατο που τον ελεγαν Μητσο στο σπιτι , μαζι με την Φιλουμενα το σκυλι μου. Ειχα και μια σχεση τελειωμενη και μεναμε εγω και τα ζωα μου ,στο σπιτι που ακομα εχω. Στα εξωτικα τοτε και της μοδας σημερα, Ανω Πετραλωνα.
Πλακα , Πετραλωνα , Λιοσιων που ηταν το ραδιοφωνο , με το παπακι. Τη Φιλουμενα την πηγαινα βολτα στου Φιλοπαππου , ακριβως πανω απο το σπιτι. Πανηγυρι. Ξετρυπωνε ζευγαρακια και βριζανε εμενα.
Μεχρι στο τμημα της Ακροπολης εφτασε η χαρη μας. “Βαζει το σκυλι μπροστα κυριε αστυνομε για να παιρνει ματι”. Η ρουφιανα δεν εκανε την αναγκη της αν δεν περνουσε μια ώρα. Μαιο ξεκινησε ο 9.84 , Ιουλιο της ιδιας χρονιας ξεκινησε ο καυσωνας.
Στην αρχη δεν εδωσα σημασια. Οταν αρχισαν να κοβονται ρευμα και νερο τα χρειαστηκα. Βγηκα να αγορασω ανεμιστηρες, πουθενα ανεμιστηρες. Ο γατος τα ανασκελα μπροστα στη μπαλκονοπορτα , η Φιλουμενα να μη θελει βολτα.
Μολις κατεβαιναμε στο δρομο , κατουρουσε και πισω να μπει στο σπιτι. Άρχισαν οι θανατοι και τα τρομακτικα πρωτοσελιδα. Άρχισα τα δρομολογια με το παπακι να πηγαινοφέρνω συναδελφους στον σταθμο.
Ενα βραδυ ξημερωσαμε εκει αγκαλια με τα κλιματιστικα. Γύρισα σπιτι πρωι , τα ζωντανα μου με κοιτουσαν με μισος. Γεμισα τη μπανιερα νερο , μπηκα , πισω μου μπηκε η Φιλουμενα, ο Μητσος εκλαιγε , ξεδιπλωνε το χαρτι υγειας, ανεβαινε κατεβαινε στο νιπτηρα. Δεν ηξερε τι να κανει.
Καποια στιγμη , πηδησε απο νιπτηρα σε μπανιερα και βρεθηκαμε και οι τρεις στην πιο γελοια σταση της ζωης μου. Οταν βγηκαμε καναμε το σπιτι χαλια αλλα, χαλαλι τους. Τα ζωα μου “εφυγαν” , εγω εφυγα , η μπανιερα εφυγε, το σπιτι παρεμεινε και σημερα με τη ζεστη λεω “σιγα μωρε μαλακα , εδω εζησες τον καυσωνα του 87”.
About Post Author
