Ντροπή, στείλαμε ληγμένα φάρμακα και σκουπίδια, για βοήθεια στην Ουκρανία

Του Κρικόρ Τσακιτζιάν

Ο Ελληνικός λαός φημίζονταν σε ολόκληρο τον κόσμο για την ανθρωπιά του και την ευαισθησία του, απέναντι σε κατατρεγμένους και βασανισμένους. Έσπευδε αμέσως όπου υπήρχε ανάγκη να βοηθήσει και να προσφέρει ακόμα κι από το υστέρημά του, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Τα τελευταία χρόνια, δεν ξέρω τι είναι αυτό που πάθαμε και μεταλλαχτήκαμε; Φαίνεται πως χάσαμε την ανθρωπιά μας. Πρώτα απ’ όλα όμως, χάσαμε την αξιοπρέπειά μας. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς όλα αυτά τα ανησυχητικά φαινόμενα που εμφανίζει η κοινωνία μας και ο πολιτικός κόσμος της χώρας τον τελευταίο καιρό.

Για παράδειγμα είδαμε σε ανάρτηση που έκανε στην προσωπική του σελίδα στο Twitter, ο Υπουργός Υγείας κ. Θάνος Πλεύρης, προφανώς χωρίς να έχει συναίσθηση του τι κάνει, να φωτογραφίζεται αυτοθαυμαζόμενος σε κάποιες κρατικές αποθήκες, μπροστά σε κούτες με υγειονομικό υλικό. Αυτό επρόκειτο να σταλεί στην εμπόλεμη περιοχή της Ουκρανίας.

Για να τον χειροκροτήσει το κομματικό του κοινό, τον είδαμε να ποζάρει για να βγάλει και μια selfie, κάνοντας το σήμα της νίκης. Φυσικά του ήταν δύσκολο να καταλάβει ότι η συγκεκριμένη βοήθεια δεν προσφέρεται για πολιτικές ρεκλάμες και παλαμάκια.

Το χειρότερο είναι ότι λίγες μέρες μετά ήρθε η καταγγελία στην εκπομπή του Νίκου Μάνεση στον Άλφα, από τον Δημήτρη Μητριτσάκη, που είναι μέλος της εθελοντικής οργάνωσης Life Guard Hellas, ο οποίος είπε ότι η βοήθεια σε φάρμακα που στάλθηκε στα νοσοκομεία της Ουκρανίας κατά 80% ήταν ληγμένα και μάλιστα πολλά είχαν λήξει εδώ και οκτώ χρόνια. Γι’ αυτά καμάρωνε και πόζαρε ο Υπουργός Υγείας; Δεν ντράπηκαν να στείλουν δηλητήριο που μπορεί να σκοτώσει, για ανθρωπιστική βοήθεια;

Ποιός ήλεγξε όλο αυτό το υλικό; Ο νους τους ήταν μόνο στις φωτογραφίες και στις πόζες; Όλα για την επικοινωνία; Ακόμη και η ανθρωπιά έγινε θυσία στην επικοινωνία;

Το κακό δεν σταμάτει εδώ. Η υπόλοιπη βοήθεια που στάλθηκε ήταν ό,τι σκουπίδια είχαν ξεμείνει σε κάποιων τα σπίτια, οι οποίοι τα πακετάρισαν και τα έστειλαν σε ανθρώπους που δοκιμάζονται σκληρά για να επιβιώσουν μέσα σε ένα πόλεμο. Όπως καταγγέλλει ο κ. Μητριτσάκης, κάποιοι άθλιοι συμπολίτες μας έστειλαν τα βρώμικα κουρέλια που είχαν σε αποθήκες στα σπίτια τους, για βοήθεια στην εμπόλεμη περιοχή. Ακόμη και τα παιδικά παιχνίδια, ήταν άλλα σπασμένα και άλλα βρώμικα.

Εκεί που σκας ένα χαμόγελο γιατί νομίζεις ότι ο κόσμος σ’ αυτό τον τόπο δεν έχασε την ανθρωπιά του, εκεί παγώνει το χαμόγελο στα χείλη σου, γιατί συνειδητοποιείς πώς όλα πια έχουν χαθεί. Φαίνεται πως έχουμε απολέσει ακόμη και το τελευταίο ίχνος ανθρωπιάς που μας είχε απομείνει. Τι άλλο να πει κανείς όταν σε κατατρεγμένους ανθρώπους στέλνεις για βοήθεια ληγμένα φάρμακα και σκουπίδια αντί για ρούχα, παπούτσια και παιχνίδια.

Πρέπει επειγόντως να βρούμε τη χαμένη ανθρωπιά μας, αλλιώς πάμε χαμένοι.

Αυτή ήταν όλη μας η προίκα και η υπεραξία μας σαν Έλληνες. Άμα χαθούν κι αυτά, θα μείνουμε μόνο με τους τύπους που ζουν για μια selfie και τότε δεν μας σώζει τίποτα.