Η ιστορία του «Everybody Needs Somebody To Love» του Solomon Burke

του Κώστα Παυλικιάνη

Το «Everybody Needs Somebody To Love» περιλαμβάνεται στον δίσκο «The Best Of Solomon Burke», που κυκλοφόρησε το 1965.

Πρόκειται για ένα rhythm and blues/soul τραγούδι -από τα πιο γνωστά του Solomon Burke- και ένα από τα πιο εμψυχωτικά του είδους του που γράφτηκαν ποτέ.

Ο ιερέας Solomon Burke, γεννημένος το 1940 στη Philadelphia ως James Solomon McDonald, άρχισε να κηρύττει σε ηλικία 7 ετών και συχνά ηχογραφούσε τα φωνητικά του πίσω από έναν άμβωνα. Τη δεκαετία του 1960 και αφού είχε περάσει ένα χρονικό διάστημα ως ραδιοφωνικός παραγωγός με μία εκπομπή για την γκόσπελ μουσική, υπέγραψε συμβόλαιο με την Atlantic Records και άρχισε μια καριέρα που διήρκεσε πέντε δεκαετίες. 

Σε γενικές γραμμές, ο Burke επηρεάστηκε πολύ από την εκκλησιαστική μουσική. Ήταν πρωτοπόρος της soul μουσικής και ένας από τους πρώτους soul τραγουδιστές της Atlantic Records, ανοίγοντας τον δρόμο για σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Wilson Pickett και ο Otis Redding, αν και δεν έφτασε ποτέ στο επίπεδο της επιτυχίας τους. Ήταν, επίσης, μία πολυσχιδής προσωπικότητα. Εκτός από επίσκοπος και μουσικός, ήταν και επιχειρηματίας. Διαχειριζόταν τα περίπτερα στις δικές του συναυλίες και λειτουργούσε γραφείο τελετών και επιχείρηση με λιμουζίνες. Παντρεύτηκε τέσσερις φορές, απέκτησε 21 παιδιά (14 κόρες και 7 γιους) και, όταν απεβίωσε το 2010, είχε 90 εγγόνια και 19 δισέγγονα. Όπως καταλαβαίνει κανείς, η ζωή του ήταν έντονη.

Το «Everybody Needs Somebody To Love» τονίζει την παγκόσμια ανάγκη για αγάπη και συντροφικότητα. Οι στίχοι του μεταφέρουν τη σημασία τού να έχεις κάποιον να αγαπάς, να τον υποστηρίζεις και να είσαι εκεί τόσο στις καλές όσο και στις κακές στιγμές. Το μεταφορικό μήνυμα ενθαρρύνει την αγάπη και τη διατήρηση ουσιαστικών σχέσεων, τονίζοντας τη συναισθηματική υποστήριξη και τη χαρά που νιώθεις έχοντας κάποιον ξεχωριστό στη ζωή.  

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε στις 28 Μαΐου 1964, με παραγωγό τον Bert Berns και ενορχηστρωτή και διευθυντή ορχήστρας τον Phil Medley. Το εκρηκτικό τραγούδι του Solomon Burke αντικατοπτρίζει την ανατροφή του στην εκκλησία της γιαγιάς του: η εισαγωγή καταδεικνύει τις ικανότητές του στο κήρυγμα, ενώ η μουσική βασίζεται σε ένα χαρούμενο τραγούδι του που παιζόταν στις λειτουργίες κατά τη διάρκεια του πρόσφορου. Ο Solomon Burke χρησιμοποίησε το ύφος του μαύρου ιεροκήρυκα του Νότου με λόγο φωτιά και θειάφι. Ξεκινάει παραδίδοντας το μήνυμά του με το ύφος κηρύγματος και καταθέτοντας για τη δύναμη της αγάπης που προσφέρει σωτηρία. Είναι αδύνατον για τον ακροατή να μην παρασυρθεί από το πνεύμα της gospel καθώς ο τραγουδιστής εκλιπαρεί «I need you! You! You!». 

Ο Solomon Burke είπε ότι είχε προσλάβει μουσικούς από το Charlotte της Βόρειας Καρολίνας για να παίξουν σε μία συναυλία στο Long Island και τους κάλεσε να παίξουν το ορχηστρικό riff του τραγουδιού. 

Μια γρήγορη ματιά στους επισήμως αναφερόμενους δημιουργούς του «Everybody Needs Somebody To Love» υποδεικνύει έναν τομέα όπου ο αιδεσιμότατος δόκτωρ Burke (ναι, απέκτησε και διδακτορικό, δηλαδή έναν πραγματικό και όχι τιμητικό τίτλο) μπορεί και να μην κατάφερε να τα βγάλει πέρα μόνος του. Επισήμως, λοιπόν, το τραγούδι αυτό το έγραψε ο Solomon Burke μαζί με τον Bertrand Russell Berns και τον Jerry Wexler. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο μοναδικός δημιουργός του τραγουδιού, αλλά πείστηκε να μοιραστεί τα δικαιώματα με τον Berns και τον Wexler. 

Ο Berns (γνωστός και ως Bert Russell ή Bert Berns) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς τραγουδοποιούς και δισκογραφικούς παραγωγούς της δεκαετίας του 1960, έχοντας και τη δική του δισκογραφική εταιρεία, την Bang Records, με την οποία υπέγραψε συμβόλαιο ο Neil Diamond, και ίσως περισσότερο γνωστός ως δημιουργός του «Twist And Shout». 

Ο Wexler ήταν μουσικός δημοσιογράφος που εξελίχθηκε σε έναν εξαιρετικά επιδραστικό μουσικό παραγωγό και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της δισκογραφικής βιομηχανίας πίσω από τη soul μουσική της δεκαετίας του 1960, βοηθώντας την Aretha Franklin, τον Ray Charles και πολλούς άλλους να γίνουν αστέρες. Ο Berns και ο Wexler, λοιπόν, ήταν ισχυροί δημιουργοί επιτυχιών και κανείς δεν αμφιβάλει για τη συμβολή τους στη μουσική βιομηχανία, ωστόσο η εμπλοκή τους στη δημιουργία του «Everybody Needs Somebody To Love» είναι αμφισβητήσιμη.  

Ο Burke ισχυρίστηκε ότι το έγραψε μόνος του. Ο Wexler αντέτεινε αργότερα ότι ο Burke ήταν μπερδεμένος σχετικά με τη διαδικασία δημιουργίας τραγουδιών και ότι το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν μια συλλογική προσπάθεια. 

Solomon Burke: Το έγραψα στο στούντιο. Χρειαζόμασταν ένα τέταρτο τραγούδι και δεν μου άρεσε το τραγούδι που μου είχε δώσει ο Bert Berns, που λεγόταν «A Little Bit Of Soap». Δεν ήθελα να το κάνω. Και μου λέει:

Γιατί δεν θέλεις να κάνεις αυτό το τραγούδι; Θα γίνει μεγάλη επιτυχία. Έχω άλλο ένα τραγούδι για σένα. Δεν σου αρέσει το «Hang On Sloopy»;

– Όχι! Δεν θέλω να πω τραγούδι για έναν σκύλο και δεν θέλω να πω ούτε για κάποιο σαπούνι! Έχω να κάνω με τον κόσμο. Θα πάω στο κοινό μου και θα του πω «Λίγο σαπούνι θα απομακρύνει την ασχήμια σου»; Δεν μπορώ να το κάνω αυτό, φίλε. Παρ’ το τραγούδι σου και φύγε από δω!

Ο Jerry Wexler είπε:

Είσαι ανόητος!

– Κύριε Wexler, μπορεί να είμαι ανόητος αλλά γνωρίζω την προσωπικότητά μου. Δεν θα μπορούσα ποτέ να αντικρύσω τον εαυτό μου.

Και φυσικά και τα δύο αυτά τραγούδια έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Αλλά άκου να σου πω κάτι: ακόμα χαίρομαι που δεν τα τραγούδησα εγώ. Θα με είχαν πάρει στο ψιλό. Μπορείς να με φανταστείς, στα 60 μου, να τραγουδάω «A little bit of soap will wash away your queasiness»; Έγραψα, λοιπόν, ένα τραγούδι με τίτλο «Everybody Needs Somebody To Love», το οποίο είναι στην πραγματικότητα το θέμα στην εκκλησία μου για τον έρανο. Το έπαιζα στην εκκλησία όταν ήμουν παιδί κατά την πορεία για το πρόσφορο. Το παίξαμε με τούμπες, τρομπόνια και το μεγάλο μπάσο τύμπανο και ακουγόταν πραγματικά χαρούμενο. Λέω λοιπόν:

– Ξέρετε κάτι; Πάω στην τουαλέτα και θα του βάλω λίγα λόγια.

Έβαλα την μπάντα να το μαγειρέψει, να βάλω λίγη ηχώ, το περάσαμε, επιστρέψαμε και το έπαιξα στον Jerry Wexler και τον Bert Berns, οι οποίοι πίστευαν ότι ήταν πολύ γρήγορο και είχε λάθος tempo. Μου είπαν ότι το τραγούδι δεν θα τα κατάφερνε ποτέ. Ωστόσο, είπαν ότι θα το ηχογραφούσαν αν τους έδινα ένα μερίδιο του τραγουδιού (γέλια). Είπα στον Jerry:

Τι λες;

– Πολύ γρήγορο. Δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό είναι απαίσιο τραγούδι.

Ο Bert Berns είπε:

Αυτό είναι ένα καταστροφικό τραγούδι. Δεν θα τα καταφέρεις ποτέ μ’ αυτό. Αυτό το τραγούδι δεν θα γίνει ποτέ!

Ο Tommy [Dowd] είπε:

Τι έχουμε να χάσουμε; Η μπάντα του είναι εδώ, ας το κάνουμε.

Ο Wexler είπε:

– Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό το τραγούδι, φίλε, είναι αν έχουμε ένα μερίδιο.

Λοιπόν, αν θέλεις ένα μερίδιο, παίρνεις μερίδιο. Τι να σου πω;

– Έτσι εξασφαλίζουμε ότι θα παιχτεί ο δίσκος, οπότε θα πάρουμε μερίδιο.

Τρελάθηκα. Έτσι, λοιπόν, απέκτησαν ένα κομμάτι του τραγουδιού. Δεν έγραψαν ούτε λέξη. Αυτό συνέβη σε τόσους πολλούς καλλιτέχνες μας, που παραχώρησαν τα δικαιώματα των τραγουδιών τους. Νομίζαμε ότι έπρεπε να δώσουμε τα εκδοτικά μας δικαιώματα στη δισκογραφική εταιρεία για να μπορέσει να κυκλοφορήσει ο δίσκος. Εκείνες τις μέρες, έπαιρναν μερτικό από τα τραγούδια σου -ένα ποσοστό από την έκδοση- αλλά στο τέλος δεν σου απέμενε τίποτα. Έχω ακούσει ακόμη και τον Jerry Wexler να μιλάει για το πώς το γράψαμε. Ακόμα και τώρα, αγωνίζομαι να πάρω τα δικαιώματα και αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. 

— — —

Η υποτιθέμενη «σύγχυση» δεν ήταν λάθος του Burke. Απλώς έτσι γίνονταν τα πράγματα παλιά. Αν ήθελες η ηχογράφησή σου να τραβήξει την προσοχή μιας δισκογραφικής εταιρείας ή να παιχτεί από τους DJs, έπρεπε να τους πληρώσεις στα μαύρα. Αυτή η πρακτική λεγόταν «payola» (κάτι σαν τη δική μας λέξη «λάδωμα») και συνήθως ήταν με τη μορφή μετρητών μέσα σε καφέ χάρτινες σακούλες. Ο ειδήμων στα Μέσα Ενημέρωσης Dick Clark ήταν διαβόητος παραλήπτης εκατομμυρίων σε «payola». Σε άλλες περιπτώσεις, έβαζαν τα ονόματα των ευνοημένων ως δημιουργούς σε τραγούδια, εξασφαλίζοντάς τους μια σταθερή ροή εσόδων από δικαιώματα ακόμη και μετά τον θάνατό τους.

Ένα από τα πιο κραυγαλέα παραδείγματα είναι το πρώτο τραγούδι του Chuck Berry, το «Maybellene», το οποίο φέρεται να έγραψε με τον επιδραστικό ραδιοφωνικό DJ Alan Freed και τον πιστωτή της Chess Records, Russ Fratto. Ο Chuck ανέκτησε τα αποκλειστικά δικαιώματα δεκαετίες αργότερα, αλλά αφού είχε στερηθεί εκατομμύρια δολάρια από δικαιώματα.  

Τα εκδοτικά δικαιώματα του «Everybody Needs Somebody To Love» απέκτησε η Keetch, Caesar & Dino, μία εταιρεία του Berns που πήρε το όνομά της από τα κατοικίδιά του. Αυτό σημαίνει ότι ο Berns κατείχε τα πολύτιμα δικαιώματα, που κανονικά πήγαιναν αυτόματα στον δημιουργό, εκτός αν ο δημιουργός -εν γνώσει του ή όχι- τα εκχωρήσει σε κάποιον άλλο. Αυτό έχει φέρει σε δύσκολη θέση πολλούς αστέρες, συμπεριλαμβανομένων των Beatles, των Rolling Stones και του David Bowie.  

Το «Everybody Needs Somebody To Love» κυκλοφόρησε σε single τον Ιούλιο του 1964 και σημείωσε μικρή επιτυχία, φτάνοντας στο No 58 των Η.Π.Α. Ωστόσο, σύντομα γνώρισε και άλλες εκτελέσεις, από τους Rolling Stones, τον Wilson Pickett και άλλους, πριν ακουστεί από τους Blues Brothers.

Ο Dave Marsh στο βιβλίο «In The Heart of Rock & Soul: The 1001 Greatest Singles Ever Made» (Da Capo Press, 1999) κατέταξε το τραγούδι στο No 447 των 1001 καλύτερων singles και εξηγεί ότι σε αυτό το τραγούδι ο χρυσοδάκτυλος λαϊκός ιεροκήρυκας κηρύττει από ψηλά αλλά αυτό που πρέπει πραγματικά να ακούσεις είναι γραμμένο με μεγάλα γράμματα ανάμεσα στους στίχους, ειδικά στο βροντερό εναρκτήριο κήρυγμα, όταν ο Burke λέει ότι «αν όλοι τραγουδούσαν αυτό το τραγούδι, θα μπορούσε να σώσει ολόκληρο τον κόσμο».  

Οι Blues Brothers διασκεύασαν το «Everybody Needs Somebody To Love» για την ταινία «Οι Ατσίδες Με Τα Μπλε» (The Blues Brothers, 1980), με πρωταγωνιστές τους αστέρες του «Saturday Night Live», Dan Akroyd και John Belushi, ως τους Blues Brothers.

Blues Brothers: Όταν ξεκινάμε, λέμε «καλησπέρα» στον κόσμο, μιλάμε μαζί του, μαζί με τις πρώτες νότες. Όταν  παίζουμε το «Everybody Needs Somebody» για πρώτη φορά, καταλαβαίνουμε από τις αντιδράσεις τους πώς θα εξελιχθεί το show και η επαφή μας με τους θαυμαστές.

— — —

Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Universal Recording του Bill Putnam στο Σικάγο, με παραγωγό τον Bob Tischler, τον John Belushi στη βασική φωνή και τον Dan Aykroyd στη φυσαρμόνικα και τα φωνητικά. 

Bob Tischler: Ο χώρος ζωντανών εμφανίσεων στην Universal είχε έναν μεγάλο θάλαμο, οπότε είχαμε τους μουσικούς των πνευστών εκεί μέσα να παίζουν ταυτόχρονα όπως όλοι οι άλλοι, με μικρόφωνα πιθανόν Sennheiser 441. Κάναμε τα πάντα ταυτόχρονα, με ανακλαστήρες γύρω από τα τύμπανα και μερικά άλλα όργανα και κάποιον -συνήθως τον John Belushi- να ηχογραφεί μια καθοδηγητική φωνή που στη συνέχεια θα αντικαθίστατο

— — —

Για το κλείσιμο της ταινίας, κρίθηκαν απαραίτητα και τα φωνητικά του πλήθους στην ερμηνεία των τραγουδιών. Το στούντιο United Recording ήταν μεν μεγάλο αλλά όχι τόσο μεγάλο ώστε να χωρέσει το πλήθος. Έτσι, ο Tischler πήρε τις ηχογραφήσεις του Σικάγο στο Hollywood Palladium στο Los Angeles, όπου γυρίστηκε η σκηνή, και τις έπαιξε ξανά στο κοινό, ώστε να μπορέσουν να τραγουδήσουν όλοι μαζί και να ηχογραφηθούν χρησιμοποιώντας τα μικρόφωνα της σκηνής. Χρησιμοποιήθηκαν δύο 24κάναλα μηχανήματα Ampex που συγχρονίστηκαν με κώδικα SMPTE ώστε να συνδυαστούν τα στοιχεία δημιουργώντας την αίσθηση μιας ζωντανής εμφάνισης. 

Solomon Burke: Όταν έκαναν την ταινία «Blues Brothers», δεν με ανέφεραν καν ως δημιουργό. Ανέφεραν τον Wilson Pickett. Ήξεραν καλύτερα. Ήξεραν ότι ο Wilson δεν έγραψε το τραγούδι, παρόλο που το ερμήνευσε και το ηχογράφησε. Αργότερα, με ανέφεραν ως δημιουργό. Δεν ήταν και τόσο σημαντικό, δεν με ένοιαζε. Τα παιδιά μου πήραν την επιταγή.

— — —

Εννέα χρόνια αργότερα, το «Everybody Needs Somebody To Love» των Blues Brothers κυκλοφόρησε σε single στο Ηνωμένο Βασίλειο, συνοδευόμενο από το «Think», αλλά απέτυχε να μπει στα charts. Τον Απρίλιο του 1990, κυκλοφόρησε ξανά, αυτή τη φορά συνοδευόμενο από το «Minnie The Moocher» και έφτασε στο No 12 του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ζωντανές ηχογραφήσεις του τραγουδιού από τον Solomon Burke περιλαμβάνονται στα άλμπουμ «Soul Alive!» (1984, από συναυλία στην Washington το 1981), «Live At The House Of Blues» (1994, από συναυλία στη Νέα Ορλεάνη), «The Last Great Concert» (2012, από συναυλία στο Lugano της Ελβετίας το 2008) και «Live At Montreux 2006» (2013) και «Soul Power Music» (2022) καθώς και στα DVD «Everybody Needs Somebody» (2007) και «The King Live At Avo Session Basel» (2007, από συναυλία στη Βασιλεία το 2003), ενώ έχουν κυκλοφορήσει και ζωντανές ηχογραφήσεις του τραγουδιού από άλλους καλλιτέχνες με τη συμμετοχή του Solomon Burke. Ο Solomon Burke είχε εμφανιστεί και στη χώρα μας, το 2006, δίνοντας μία συναυλία στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, και το 2009 στο Kosmos Festival.

Το «Everybody Needs Somebody To Love» είναι πλέον από τα κλασικά soul τραγούδια που όλοι γνωρίζουν, όπως το «When A Man Loves A Woman» ή οτιδήποτε άλλο από το σχετικά μικροαστικό εργοστάσιο επιτυχιών της Motown. 

Το 2001, ο Solomon Burke εντάχθηκε στο Rock and Roll Hall of Fame. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ερμήνευσε το τραγούδι κλέβοντας την παράσταση από τους Aerosmith, τους Steely Dan και άλλους εισακτέους. 

Το 2002, κέρδισε βραβείο Grammy για το άλμπουμ «Don’t Give Up On Me», το οποίο περιείχε τραγούδια που είχαν γράψει για τον Burke άλλοι καλλιτέχνες όπως οι Elvis Costello, Bob Dylan, Nick Lowe, Brian Wilson, Tom Waits και Van Morrison.

Solomon Burke: Κάθε τραγούδι που γράφω έχει και διαφορετικό νόημα και κάθε ένα από αυτά είναι ξεχωριστό, διότι εξαρτάται από την κατάσταση της στιγμής που ήμουν όταν το έγραφα. Πάντα νιώθω κολακευμένος από τον τρόπο που άλλοι καλλιτέχνες ερμηνεύουν τα τραγούδια μου, αν και τελικά ποτέ δεν είναι τόσο σημαντικός ο τρόπος που το κάνουν. Είναι πολύ πιο σημαντικό το μήνυμα που φτάνει στον κόσμο. Ένα απλό παράδειγμα είναι το «Everybody Needs Somebody To Love», το οποίο είναι και αληθινό για όλους. Όλοι χρειαζόμαστε κάποιον. Αν το μήνυμα έχει ουσία, τότε θα φτάσει και θα ακουστεί από όλους, τότε θα μείνει για πάντα αιώνιο. Αν έστω και ένας άνθρωπος ακούσει και συγκινηθεί από τα τραγούδια μας, τότε το μήνυμα που του στέλνω το έχει λάβει, το έχει κατανοήσει, το έχει πιστέψει. Είναι τιμή για μένα να παίζουν τα τραγούδια μου. Ο Otis Redding, ο Wilson Picket, oι Rolling Stones, που διασκεύασαν το «Everybody Needs Somebody», τους δίνουν μια νέα πνοή. Ο Jerry [Wexler] είναι ένας εξαιρετικός τύπος. Είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος και έχει περάσει πολλά στη ζωή του. Του έστειλα μια επιστολή κάποτε και του είπα: «κύριε Wexler, τώρα πια θα πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά να παραδώσετε τα δικαιώματα πίσω στην οικογένειά μου. Ξέρω ότι έχετε βγάλει μερικά εκατομμύρια από το τραγούδι μέχρι τώρα». Ένας έξυπνος άνθρωπος δεν θα απαντούσε σ’ αυτό. Και του έστειλα την επιστολή σε μια κατάσταση που σκεφτόμουν ότι ίσως έπρεπε πραγματικά να μου στείλει τα χρήματα ή κάτι τέτοιο. Δεν χρειαζόταν πραγματικά να το κάνω αυτό. Δεν ήταν απαραίτητο να το κάνω εκείνη την στιγμή. Όταν έγινα 50 χρονών, άφησα στην άκρη όλα αυτά τα ανόητα πράγματα μίσους και μνησικακίας και συνειδητοποίησα ότι, για να συνεχίσω να επιβιώνω, έπρεπε να μάθω να αγαπώ και να συγχωρώ. Άρχισα να τον καλώ ως φίλος και να του λέω: «κύριε Wexler, σας αγαπώ… Χρόνια πολλά για την ημέρα του πατέρα… Καλή χρονιά… Καλή Χανουκά». Υποθέτω ότι θα σκέφτηκε: «Είναι τρελός αυτός ο τύπος! Τι θέλει;». Ίσως στη διαθήκη του να έλεγε «Επιστρέφω το τραγούδι και όλα τα δικαιώματα». Όπως και να ‘χει, αν το κάνει, το έκανε, αν όχι, δεν πειράζει.

— — —

Jerry Wexler: Ξέρω ότι ο Solomon είναι αναστατωμένος γι’ αυτό και του έγραψα μια μακροσκελή επιστολή εξηγώντας πώς γράψαμε το τραγούδι μαζί και ότι πάντα έπαιρνε το μερίδιό του από τα δικαιώματα. Το ξέρω αυτό επειδή λαμβάνω επιταγές για τα πνευματικά δικαιώματα του τραγουδιού. Όλη η διαδικασία δημιουργίας ενός δίσκου είναι μια συλλογική υπόθεση και το ζήτημα του ποιος κάνει ακριβώς τι σε ένα τραγούδι μερικές φορές γίνεται περίπλοκο, αλλά όχι σε αυτό το τραγούδι. Το γράψαμε στο διαμέρισμα του Bert. Ο Bert είχε μια κιθάρα και το γράψαμε μαζί.

Το «Everybody Needs Somebody To Love», εκτός από την ταινία «Οι Ατσίδες Με Τα Μπλε» (The Blues Brothers, 1980), ακούγεται και στην ταινία «Bang: The Bert Berns Story» (2016), ενώ ακούστηκε και στις τηλεοπτικές εκπομπές «The Dusty Springfield Show» (1967, από την Dusty Springfield), «Emeril Live» (1987, από τον Solomon Burke), «2point4 Children» (1994, από τους Gary Olsen, Clare Buckfield και John Pickard ως Ben, Jenny και David), «Nouvelle Star» (2009, από τον Soan) και «Ant & Dec’s Saturday Night Takeaway» (2018). Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε σε διαφημίσεις των Celebrations (2004) και της Amazon (2019) και συμπεριλήφθηκε στα video games Just Dance 4 (2012, από τους Dancing Bros.) και «Marvel’s Spider-Man: Miles Morales» (2020). Με το τραγούδι αυτό ολοκληρώθηκε και το 7ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Σάτιρας Ερασιτεχνικών Θιάσων «Μώμος ο Πατρεύς» (2015). 

Το 2004, οι Westlife έπαιζαν το τραγούδι στην περιοδεία Turnaround Tour Medley, ενώ το 2011 ο Mick Jagger το ερμήνευσε στην τελετή των 53ων βραβείων Grammy προς τιμήν του Solomon Burke. 

Ο Solomon Burke άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί της Κυριακής 10 Οκτωβρίου 2010 στο αεροδρόμιο Schiphol του Amsterdam καθώς βρισκόταν καθ’ οδόν προς τη συναυλία που είχε προγραμματίσει με τους Ολλανδούς De Dijk στο Paradiso, τα εισιτήρια της οποίας είχαν εξαντληθεί.

Ο Bert Berns, ο οποίος έπασχε από ανίατη καρδιακή πάθηση, είχε πεθάνει το 1967 σε ηλικία 38 ετών, ενώ ο Jerry Wexler πέθανε το 2008 σε ηλικία 91 ετών. 

Άλλες εκτελέσεις:

  • The Rolling Stones (Ιανουάριος 1965, στον δίσκο «The Rolling Stones No. 2». Η εκτέλεση στον αμερικανικό δίσκο «The Rolling Stones, Now!», που κυκλοφόρησε ένα μήνα αργότερα, ήταν μια παλαιότερη εκδοχή και προφανώς κυκλοφόρησε κατά λάθος).
  • Small Faces (Αύγουστος 1965, ως βάση του τραγουδιού «Whatcha Gonna Do About It»).
  • The Arons (Δεκέμβριος 1965, ως μέρος του «Presentation»).
  • Wilson Pickett (Δεκέμβριος 1966, σε single και στον δίσκο «The Wilson Pickett». Σ’ αυτή την εκτέλεση ακούγεται το όνομα του Solomon Burke στο εναρκτήριο μέρος. Έφτασε στο No 29 των Η.Π.Α.).
  • The Five Cards Stud (1966, στο single «Be-Bop-A-Lula»).
  • Knights Of Day (1966, σε single).
  • The Troublemakers (1966, σε EP «Tell Her»).
  • Thee Midniters (Φεβρουάριος 1967, στο single «Never Knew I Had It So Bad» και στον δίσκο «Unlimited»). 
  • The Underdogs (Σεπτέμβριος 1967, ως μέρος του «Cheating»).
  • The Tigers (Νοέμβριος 1967, ως μέρος του «The Rolling Stones Medley»).
  • Los Jockers (1967, με τίτλο «Todos Necesitan Alguien A Quien Amar» στον δίσκο «En La Onda De Los Jockers»).
  • The 13th Floor Elevators (Αύγουστος 1968, στον δίσκο «Live»).
  • Harvester (1969, στον δίσκο «Hemåt»).
  • Burt Blanca (1970, στον δίσκο «Rock ‘n’ Roll»).
  • Kal P. Dal (1980, στα σουηδικά με τίτλο «Det Gäller Daj» στον δίσκο «Svarta Fåret». Στίχοι: Kal P. Dal).
  • Precious Wilson (Οκτώβριος 1981, σε single και την επόμενη χρονιά στον δίσκο «All Coloured In Love»).
  • Ensamma Hjärtan (1981, ως μέρος του «Jumping Jack Medley»).
  • The Firm (1984, στο βίντεο «Live At Hammersmith»).
  • Les Forbans (1986, στα γαλλικά με τίτλο «Hey Valérie» σε single).
  • The Real Group (Νοέμβριος 1989, a cappella εκτέλεση στον δίσκο «Nothing But The Real Group»). 
  • Russ Abbot (1990, στο άλμπουμ «Songs Of Joy»).
  • Jive Bunny and the Mastermixers (1990, ως μέρος του medley «That Sounds Good To Me», το οποίο ξεκινά και τελειώνει με μία εκδοχή του «Everybody Needs Somebody To Love». Το μουσικό βίντεο και το εξώφυλλο του single απεικονίζουν τον χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων Jive Bunny με το κοστούμι και τα χαρακτηριστικά σκούρα γυαλιά ηλίου των Blues Brothers. Το «That Sounds Good To Me» έφτασε στο No 4 του Ηνωμένου Βασιλείου και ανανέωσε το ενδιαφέρον για τους Blues Brothers, γεγονός που οδήγησε στην επανακυκλοφορία της εκτέλεσής τους σε single). 
  • De Nieuwe Snaar (1990, ολλανδική εκτέλεση με τίτλο «De Prehistorie» σε single. Στίχοι: Jan De Smet).
  • The Shakers (1990, στο άλμπουμ «Live At Home»).
  • Genesis (1991, ζωντανή ηχογράφηση ως μέρος του «Turn It On Again» στο άλμπουμ «Turn It On Again – Best Of ’81-‘83»). 
  • Great Y Los Garbo (1991, στα ισπανικά με τίτλο «Todo El Mundo Quiere Algo» στο άλμπουμ «¡Llamad a Mr. Brown!». Στίχοι: Belén González). 
  • The Shadows Of Knight (Νοέμβριος 1992, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Raw ‘n Alive At The Cellar, Chicago 1966!»).
  • Amazing Blue (1992, a cappella εκτέλεση στο άλμπουμ «Amazin’ Blue’s Compact Disc»).
  • La Setta (Μάρτιος 1993, στο άλμπουμ «Lady Elizabeth Club»).
  • Alessia Gioffi (Ιούνιος 1993, στο άλμπουμ «Non E La Rai 2»).
  • Big Vern ‘n’ The Shootas (1993, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Big, Bad & Live»).
  • Hazel O’Connor (1993, στο άλμπουμ «Live… Over The Moon»).
  • The Ballroom Band (1995, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Jive»).
  • Die Original Deutschmacher (1996, στα γερμανικά με τίτλο «Jederkörper Braucht’n Körper Zum Lieben» στο άλμπουμ «Endlich Verständlich». Στίχοι: Arnd Zeigler).
  • Party Animals (1996, ως μέρος του «Rock ‘n’ Roll Party Mix»).
  • Soul Fingers (1996, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Very Live»).
  • Gidi Gov (Αύγουστος 1997, στα εβραϊκά με τίτλο «נו, נו, נו» -«έλα, έλα, έλα»).
  • Åberg & Kompani (1997, στο EP «Live 97»). 
  • Abi Wallenstein, Joja Wendt (1997, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Blues On Air – Live In Concert With Joja Wendt»). 
  • The Wiggles (Φεβρουάριος 1998, ως «Dorothy The Dinosaur» στο άλμπουμ «Toot Toot!». Διασκευή: Anthony Field, Greg Page, Jeff Fatt, Murray Cook).
  • The Pete Best Combo (Αύγουστος 1998, στο άλμπουμ «The Pete Best Combo»).
  • Michael Ball (Οκτώβριος 1998, στο «Blues Brothers Medley»).
  • Luis Blanco Soul Band (1999, στο άλμπουμ «Luis Blanco Soul Band»).
  • Kick The Cat (2000, στο άλμπουμ «2001: A Soul Odyssey»).
  • Dusty Springfield (Φεβρουάριος 2001, στο άλμπουμ «Good Times – The Best Of Dusty Springfield’s BBC TV Performances 1966-1979». Ηχογραφήθηκε στις 15 Αυγούστου 1967).
  • Jerry Garcia Band (Μάρτιος 2001, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Shining Star»).
  • Garou (2001, στο «Medley R&B»).
  • Vinnie Jones (2002, στο άλμπουμ «Respect»).
  • Israel Y Jorge (2003, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ « Operación Triunfo – Gala 2 – 13 Octubre 2003»).
  • Faces (Ιούλιος 2004, στο άλμπουμ «Five Guys Walk Into A Bar»).
  • The Rolling Stones & Solomon Burke (Νοέμβριος 2004, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Live Licks»).
  • Jools Holland & Solomon Burke (2005, στο άλμπουμ «Swinging The Blues Dancing The Ska»).
  • Cynthia Brown & Ludovic Pimenta (2006, στο άλμπουμ «Star Academy – Le Plein De Tubes»).
  • Joonas Saartamo, Minka Kuustonen, Iina Kuustonen & Jemina Sillanpää – Boston Promenade (2006, στα φινλανδικά με τίτλο «Kaikki Bailaa!» στο άλμπουμ «Valkokankaan Helmet». Στίχοι: Joonas Saartamo).
  • The Patron Saints (Ιανουάριος 2008, στο άλμπουμ «Before Bohob Vol. 1 – Birth Of A Basement Band»).
  • DJ Party Jr. (Οκτώβριος 2008, ως «Dorothy The Dinosaur» στο άλμπουμ «Wiggly Party & Other Kiddy Hits»).
  • The West End Orchestra & Singers (2008, στο άλμπουμ «The Blues Brothers»).
  • Acousphere (Δεκέμβριος 2009, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «家-カフェ テラス»).
  • Rock n’ Roll Baby Lullaby Ensemble (Ιούνιος 2014, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Rock n’ Roll Baby Soultown Vol. 1»).
  • Astromare (Δεκέμβριος 2023, στο άλμπουμ «X Factor 2023 – Playlist Live #6»). 

Οι στίχοι:

I’m so glad to be here tonight and I’m so glad to be home.

And I believe I’ve got a message for every woman and

Every man here tonight that ever needed somebody to love

Someone to stay with them all the time, when they’re

Up and when they’re down. You know, sometimes you get what you want

And then you go and lose what you have

And I believe every woman and every man here tonight listen to my song

And it save the whole world.

Listen to me.

Everybody wants somebody

Everybody wants somebody to love

Someone to love

Someone to kiss

Sometime to miss, now

Someone to squeeze

Someone to please

And I need you, you, you

I need you, you, you (x3)

Oh, sometimes I feel like

I feel a little sad inside

My baby mistreats me

And I kinda get a little, little mad

I need you, you, you

To see me through, babe

When the sun go down

Ain’t nobody else around

That’s when I need you baby

That’s when I say I love you (x2)

Let me hear you say yeah (x4)

I need you, you, you, you

Somebody to see me through, baby

I need you, you, you (x3)

When the sun goes down

Ain’t nobody else around

That’s when I’m all by myself

That’s when I need your lovin’ darlin’

That’s when I need you so bad

You’re the one I really need bad

I need you

To see me through baby

In the morning time too

When the sun goes down

Ain’t nobody else around

I need your lovin’ so bad

Everybody needs somebody to love

I’m not afraid to be by myself but I just need to be somebody to love

All the time (x4)

All the time, babe

I said all the time, babe (x2)

I need you

I need your lovin’ so bad

Let me hear you say yeah (x2)

Let me hear you say yeah, yeah, yeah

Let me hear you say yeah

Uh, huh, huh, huh

Uh huh, huh, huh, huh

Yeah, I need you baby so bad, bad, bad, bad, bad, bad, bad, bad, bad

I need you

I need you, you, you

I need your lovin’ babe

I need your lovin’ darlin’

Everybody needs somebody (x3)

Yeah, yeah, yeah

Everybody needs somebody (x2)

Everybody needs somebody else

You gotta need too, baby

See you through

Gotta be two to see it through

More From Author