Πέθανε ο Chris Barber, από τους θεμελιωτές της τζαζ στη Βρετανία (vid)

Ο Chris Barber, ο Βρετανός τρομπονίστας, διπλο-μπασίστας και διευθυντής ορχήστρας που επηρέασε την εξέλιξη της ποπ στα μέσα του αιώνα, πέθανε ήσυχα σε ηλικία 90 ετών. Είχε άνοια.

του Γιάννης Αλεξίου

Γεννήθηκε στο Hertfordshire στις 17 Απριλίου 1930 και δίδαξε μουσική στο σχολείο Guildhall του Λονδίνου. Ο Barber ήταν ασυναγώνιστος στην παραδοσιακή τζαζ και το στυλ της Νέας Ορλεάνης που είχε εξασθενίσει στις αρχές της δεκαετίας του 1950 καθώς το bebop έγινε πιο μοντέρνο. Βοήθησε στη δημοτικότητα του στιλ που έπαιζε και έγινε γνωστός ως ένα από τα Three B’s, μαζί με τους Kenny Ball και Acker Bilk, οι οποίοι επίσης αναβίωσαν με το δικό τους τρόπο την παραδοσιακή τζαζ.

Στο πρώτο του συγκρότημα ήταν πρώτη τρομπέτα ο Ken Colyer και η μπάντα μετονομάστηκε σε Chris Barber Band μετά την αποχώρηση του Colyer το 1954, ενώ αργότερα αναγνωρίστηκε επισήμως ως Chris Barber’s Jazz Band και αργότερα Big Chris Barber Band.

Η μεγαλύτερη επιτυχία του συγκροτήματος ήταν το 1959 με το Petite Fleur, που γράφτηκε αρχικά από τη Sidney Bechet. Έφτασε στο Νο 3 των βρετανικών τσαρτ και παρέμεινε στις πρώτες θέσεις επί 24 εβδομάδες. Το 1956, η ταινία Momma Donow Allow, σε σκηνοθεσία Karel Reisz και Tony Richardson, παρουσίασε μια από τις συναυλίες του συγκροτήματος συμβάλλοντας στην εμπορική σκηνή της τζαζ του Λονδίνου.

The Chris Barber Band – Cat Call (1967)

Ένας άλλος από τους συνεργάτες του ήταν ο Lonnie Donegan, με τον οποίο ο Barber έπαιξε για πρώτη φορά στο συγκρότημα του Colyer. Ο Barber έπαιξε διπλό μπάσο στο single του Donegan, το Rock Island Line, το οποίο έφτασε στο Νο 8 το 1956. Αργότερα ο Barber ανεβάζοντας το ρυθμό και την ένταση και συνέβαλε στην τρέλα που επικρατούσε για την μουσική skiffle επηρεάζοντας με τον ήχο του την ποπ στη δεκαετία του 1960.

Ο Barber μέσα από αυτή το μουσικό του ταξίδι ήρθε σε επαφή με την ποπ και μπλουζ σκηνή στα μέσα του 60 και έτσι Ο Paul McCartney του έδωσε μια οργανική σύνθεση που ονομάζεται Cat Call, που ηχογραφήθηκε το 1967 και περιλήφθηκε στο άλμπουμ The Songs Lennon και McCartney Gave Away. Ο Barber θαύμαζε πολύ τους μπλουζ μουσικούς μπλουζ και κάλεσε τον Muddy Waters, την Sister Rosetta Tharpe και άλλους Αμερικανούς καλλιτέχνες για μια περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Επίσης συνεργάστηκε με τον Alexis Korner, ο οποίος έπαιζε στην ορχήστρα του Barber, προτού το συγκρότημά του Blues Incorporated ν’ αρχίσει να καλεί ταλαντούχους μουσικούς να παίξουν μαζί τους συμπεριλαμβανομένων των Rolling Stones και των Cream.

Ο Barber αργότερα επέκτεινε το ρεπερτόριο της ορχήστρας του πέρα από την traditional jazz, παίρνοντας πιο περίπλοκα κομμάτια από καλλιτέχνες όπως ο Charles Mingus και ο Joe Zawinul, αλλά κα9ι μουσικούς όπως οι Van Morrison και Jools Holland.

Στο περιθώριο της μουσικής του άρεσε η ταχύτητα και οδηγούσε σε αγώνες μια Lotus Elite. Το 1991, του απονεμήθηκε το βραβείο OBE για την προσφορά του στη μουσική και έγραψε τα απομνημονεύματα στην έκδοση Jazz Me Blues, το 2014. Αποσύρθηκε το 2019, αν και η Big Chris Barber Band συνέχισε να παίζει με το όνομά του.

About Post Author

Στάθης Παπούλιας

Δημοσιογράφος

See author's posts