Πέθανε ο μουσικός Βασίλης Κωνσταντινίδης – Ήταν η “ψυχή” του θρυλικού συγκροτήματος Idols

“Τα χέρια μου τρέμουν, τα μάτια μου πλημμυρίζουν δάκρυα, η καρδιά μου σπαράζει……τρεις το μεσημέρι Κυριακή και πριν από τρεις ώρες έφυγε από κοντά μας για το Μεγάλο του Ταξίδι ο καλός μου, ο κολλητός μου, ο φίλος μου, η παρέα μου στους καφέδες στη Φωκίωνος με τα σκυλιά μας, ο Βασίλης Κωνσταντινίδης. Σπουδαίος καλλιτέχνης, η ψυχή των IDOLS που επέμενε ακόμα, έφυγε από ανακοπή καρδιάς στο νοσοκομείο. Δεν μπορώ να γράψω κάτι άλλο….δεν το πιστεύω….δεν θέλω να το πιστέψω….θα τραγουδάει στη Γειτονιά των Αγγέλων μου έγραψε η σύντροφός του, η Λίζα….”

Οι IDOLS ξεκινώντας την πορεία τους, ονομάζονταν διαφορετικά.
IDOLS βαφτίσθηκαν το 1965 σε δημοψήφισμα από τους θαμώνες του Ωτο Κλαμπ στο Κεφαλάρι/Κηφισιάς, με πρωτοβουλία της Πολύ Μεγάλης τότε τραγουδίστριας, Δανάης.
Εκεί λοιπόν, προτάθηκε στους θεατές, να γράψουν από 3-4 ονόματα σε χαρτί και να τα προωθήσουν για ψήφισμα. Στην συνέχεια, καταμετρήθηκαν όλα και τα πιο πολλά έλεγαν Είδωλα.
Έτσι γεννήθηκαν οι Idols.Μέχρι εκείνη τη στιγμή, είχαν προηγηθεί πάμπολλες πρόβες και αλλαγές μουσικών, αρκετές έτσι ώστε να καταλήξει το σχήμα με δύο keyboard players.
Ο ένας χρησιμοποιούσε την πολύ διαδεδομένη εκείνη την περίοδο Farfisa ενώ ο άλλος κανονικό όρθιο πιάνο. Αυτοί λοιπόν ήτανε οι Νοτης Λαλαϊτης και Ντίνος Παπαβασιλείου. (Και οι δύο εξ Αιγύπτου). Ο Παπαβασιλείου ακορντεονίστας στην Αίγυπτο προσαρμόσθηκε στο πιάνο εύκολα.
Ο κιθαρίστας του συγκροτήματος ήταν ο Αντώνης Γιούλης στην ηλεκτρική κιθάρα.
Μπασίστας ο διάσημος μετέπειτα Ντέμης Ρούσος (εξ Αιγύπτου και αυτός), ο οποίος δεν τραγουδούσε τότε, ούτε είχε προσπαθήσει να τραγουδήσει και για την ακρίβεια, δεν ήταν καν… μπασίστας. Το όργανο που χρησιμοποιούσε στην… σχολική του μπάντα, ήταν η κορνέτα!Εν πάσει περιπτώσει, μπήκε στο group και αυτός, μαθαίνοντας μπάσο σιγά σιγά, αφού πρώτα τυράννησε τούς υπόλοιπους για αρκετό διάστημα παίζοντας όλο το πρόγραμμα… πάνω σε μια χορδή, έως που τραγούδησε κι ολας μία μέρα!
Ντραμερ ήταν ο Νίκος Τσιλογιάννης και βασικός τραγουδιστής οJo Michat (Έλληνας από το Λιβάνο), εξάδελφος του Ντέμη Ρούσου και του Δάκη.

Αυτή ήταν λοιπόν η σύνθεση, που ξεκίνησε να παίζει χορευτική μουσική κάνοντας ατελείωτες πρόβες, γιατί στην ουσία κανείς δεν ήξερε μουσική για να γραφτούν παρτιτούρες, οπότε η λύση ερχότανε με αυτές…(Έστρωναν το ρεπερτόριο, τα φωνητικά -εκεί δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή- και έβγαλαν ένα δικό τους ηχόχρωμα, που ήταν χαρακτηριστικό των περισσότερων group της εποχής αλλά πολύ πιο μελετημένο και οργανωμένο, ιδιαίτερα στα φωνητικά. Δηλαδή κάτι σαν μίγμα του ήχου των Rolling Stones συνδιασμένο με τα φωνητικά των Beatles αλλά και Adamo και Sergio Entrigo προσθέτοντας και λίγο απ’ όλα τα άλλα είδη μουσικής, για τις απαιτήσεις του… νυχτοκάματου. (Έτσι δούλευαν όλοι τότε, ίσως και σήμερα).Μέσα σε ένα χρόνο ο Ντέμης Ρούσος, μόλις έμαθε να παίζει μπάσο και να τραγουδάει τούς εγκατέλειψε χωρίς προειδοποίηση, για να προσχωρήσει σε ένα άλλο group που είχε δημιουργήσει τότε το γνωστό πλουσιόπαιδο της εποχής, ο ντράμερ Μάκης Σαλιάρης και το ονόμαζε MINIS.. Την θέση του Ντέμη στο μπάσο στους IDOLS, πήρε ο Μανώλης Καβουκλής, .Ο Βασίλης Κωνσταντινίδης, ντράμερ τότε των Esquires γνωρίστηκε με τον Ντέμη Ρουσο (1966), την εποχή που έπαιζε και τραγουδούσε με τούς MINIS., Όταν δε διαλύθηκαν και αυτοί, με τις πάντα πολλές γνωριμίες του ο Κωνσταντινίδης, κατόρθωνε και έκλεινε εμφανίσεις μαζί με τον Ντέμη σε διάφορα μαγαζιά όπως το IGLOO του Γιώργου Καραμουσαλή στη γωνία Ι.Δροσοπούλου και Φωκίωνος Νεγρη, κάτω απο του FLOKA, καθώς και σε αρκετούς χορούς σχολείων, εκδηλώσεις κλπ.Κατά σύμπτωση, την ίδια χρονική στιγμή, αποχωρεί και ο τραγουδιστής Jo Michat για να ακολουθήσει σόλο καριέρα, όπως ο εξάδελφός του, ο Δάκης…Τότε, με πρόταση του Βασίλη Κωνσταντινίδη, αναφέρεται το όνομα ενός τραγουδιστή που είχε ακούσει και του άρεσε η φωνή του, το στήσιμό του και η… τρέλα του. Του Γιώργου Πετρίδη, πρώην τραγουδιστή των BLUE BIRDS , (Πειραιώτικο συγκρότημα του Γιάννη Ψιμόπουλου), και πιο πρόσφατα των CINQUETTI και των WE FIVE (στούς οποίους είχε προσχωρήσει και ο Ντέμης Ρούσος για ένα διάστημα πριν τον πάρει μαζί του ο Βαγγέλης Παπαθανασίου).Πράγματι, ήλθε και ο Πετρίδης και μαζί με τον Κωνσταντινίδη στα ντραμς, τον Γιούλη στην κιθάρα, τον Νότη στη Farfisa, τον Μανώλη στο μπάσσο και τον Ντίνο στο πιάνο, ξεκίνησαν τις πιο εξοντωτικές πρόβες που μπορεί να βάλει ο νους ανθρώπου! (Ένα μήνα, 12 ώρες την ημέρα), για να δέσουν ένα 3ωρο ρεπερτόριο, που απεδείχθει ότι ήταν το πιο δυνατό ρεπερτόριο που είχε παιχθεί ποτέ απά μπάντα στην Ελλάδα! Και λέω δυνατό, γιατί όλα τα κομμάτια είχαν εξαιρετικά φωνητικά, (και μιλάμε για τριφωνίες, τετραφωνίες), μα προ πάντων ήταν δυναμικά. Με δεσίματα Μπότας και Μπάσου με δύσκολα tutti μέρη κλπ. Τα περισσότερα τραγούδια του ρεπερτορίου για να βγουν, αγοράζονταν από δισκοπωλεία απο φίλους που ταξίδευαν στο εξωτερικό, αλλά παράλληλα οι IDOLS, είχαν συνεχή ενημέρωση/ακούσματα, από τον τότε Αμερικάνικο, (AFRS), τον σταθμό δηλαδή της Βάσης του Ελληνικού, επιλέγοντας ότι τους άρεσε και ηχογραφώντας τα, στο TEAC ο Αντώνης και στοGRUNDIG, ο Βασίλης….Αυτή λοιπόν ήταν και η καλύτερη σύνθεση των IDOLS…Της περιόδου 1968-1970.. Βασίλης Κωνσταντινίδης, ΝτραμςΓιώργος Πετρίδης, ΤραγούδιΑντώνης Γιούλης, ΚιθάραΜανώλης Καβουκλής, ΜπάσοΝότης Λαλαϊτης, Farfisa & HammondΝτίνος Παπαβασιλείου, πιάνο
Το 1972, έγιναν πολλές αλλαγές στο συγκρότημα, (έφυγαν Ντινος και Μανώλης – μπήκαν Βασίλης Παπαβασιλείου απο τους OLYMPIANS στο μπάσσο-στο τραγούδι ηλθε ο Γιώργος Πεντζίκης στη θέση του Ντίνου στο πιάνο και στο φλάουτο΄- έφυγε ο Γεώργος Πετρίδης).

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ηλθε φυσιολογικά, γιατί, ενώ παίζανε στην Γαλλία και στην Ελβετία, με συμβόλαια, (ο Κωνσταντινίδης ο Βασίλης Παπαβασιλείου, ο Γιώργος Πεντζίκης , ο Νότης Λαλαϊτης και ο Αντώνης Γιούλης- δηλαδή η τελευταία σύνθεση και κατα κάποιον τρόπο εξέλιξη του συγκροτήματος), ορισμένοι απ αυτούς δεν ανέχτηκαν, ουτε τις αλλαγές, αλλά ούτε και τις αυξημένες απαιτήσεις που έφερε η είσοδος δύο πολύ καλών μουσικών οπως του Βασίλη Παπαβασιλείου και του Γιώργου Πεντζίκη. Τουλάχιστον ο Πετρίδης ήταν ένας από αυτούς που δεν το αντεξε και εφυγε.
Σε καποια φάση μάλιστα, στην Ελβετία και συγκεκριμένα στο NEUCHATEL κοντα στη Λωζάννη αφού παίξανε και τελειώσανε στο club που τους είχαν κλείσει, έπρεπε να περιμένουνε 25 μέρες για ένα συμβόλαιο από τον τότε ατζέντη τους στην Ζυρίχη τον κ. Gugenbul
Ο Αντώνης Γιούλης και ο Νότης Λαλαϊτης δυστυχώς παράτησαν το σχήμα στην Ελβετία και επέστρεψαν στην Ελλάδα, αποφασίζοντας να περιμένουν εκεί το συμβόλαιο.
Οι υπόλοιποι τρεις που μείνανε πίσω και τι δεν έκάναν για να επιβιώσουνε με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες στήν πανάκριβη Ελβετία.
Το συμβόλαιο δεν ηλθε ομως ποτέ, αναγκάζοντάς τους Κωνσταντινίδη & Πεντζίκη να φύγουν για το Παρίσι, για να συμμετάσχουν στην μπάντα του Λουκά Σιδερά – πράγμα όμως που και αυτό δεν πραγματοποιήθηκε.
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου παρέμεινε στην Ελβετία, γνωρίζοντας μια Ιταλίδα, που αργότερα έγινε γυναίκα του…
Ο ατζέντης τους βέβαια μέσα σε αυτή την χαωτική κατάσταση, τους αγνόησε κατάφωρα!.

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΔΟΞΑ ΜΙΑ, ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, ΠΟΛΛΑ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑ, ΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ!

Πηγή:notia.gr