Η Αγγλία διοργανώνει για 9η φορά τη Eurovision

Την Πέμπτη 11/5 στο 2ο ημιτελικό της 67ης Γιουροβίζιον η Ελλάδα διαγωνίζεται με τον 16χρονο Victor Vernikos – Το τραγούδι μας θα ακουστεί 8ο στη σειρά

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες που γίνεται ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision – Γιουροβίζιον οι περισσότεροι αναρωτιόμαστε τι μαγικό έχει όλη αυτή η ιστορία που καλά κρατεί από το 1956 όταν πρωτοδιοργανώθηκε ο διαγωνισμός στην Ελβετία. Με μόνο τη χρονιά του 2020 που είχε ξεσπάσει η πανδημία του covid 19, η Γιουροβίιζον πραγματοποιείται μέχρι σήμερα ανελλιπώς και αισίως η φετινή είναι η 67η διοργάνωση και φιλοξενείται στην «πατρίδα» των Beatles, το Λίβερπουλ της Αγγλίας.

Η Αγγλία (Ηνωμένο Βασίλειο) που έχει να κερδίσει τη Γιουροβίζιον από το 1997 και το «Love shine a light» με την Katrina & the Waves, έχει εν τούτοις συνολικά φιλοξενήσει τον δημοφιλή πανευρωπαικό διαγωνισμό άλλες 8 φορές (9 με τον φετινό). Η 1η φορά ήταν το μακρινό 1960 στο Λονδίνο όπου νικήτρια είχε στεφθεί η Γαλλία με την 18χρονη Jacqueline Boyer. Η επόμενη διοργάνωση επί Αγγλικού εδάφους ήταν το 1963, στο τηλεοπτικό κέντρο του BBC στο Λονδίνο και κατόπιν το 1968 το Royal Albert Hall του Λονδίνου όπου είχε νικήσει η Μασιέλ για την Ισπανία με το «La la la» ενώ η Αγγλία είχε εκπροσωπηθεί από τον αγαπητό Κλιφ Ρίτσαρντ και το « Congratulations».

Το Ηνωμένο Βασίλειο που ανήκει και στις λεγόμενες Big 5 χώρες του διαγωνισμού που όποια θέση και αν καταλάβουν, την επόμενη χρονιά διαγωνίζονται απευθείας στον τελικό, γεγονός που κάποια περίοδο είχε προξενήσει δυσαρέσκεια, μπορεί να έχει κατακτήσει 5 φορές το τρόπαιο της Γιουροβίζιον ωστόσο είναι αλήθεια πως κατά το παρελθόν είχε και αρκετά καλά πλασαρίσματα τόσο στη 2η θέση όσο και στην 5άδα.

Ο διαγωνισμός θα ξαναφιλοξενηθεί επί Αγγλικού εδάφους το 1974, στο Μπράιτον, που ήταν και η χρονιά που πρωτοπήρε μέρος η Ελλάδα με την Μαρινέλλα και το περίφημο «Λίγο κρασί, θάλασσα και το αγόρι μου» του Γιώργου Κατσαρού που στο τέλος της βαθμολογίας «κατετάγη» 11ο επί 17 συμμετοχών. Δεν θα το έλεγες και επιτυχία αυτό. Ήταν εξάλλου και η χρονιά του θριάμβου των Σουηδών Abba με το «Wateloo», ίσως το πιο διάσημο και επιτυχημένο συγκρότημα μαζί και με την ερμηνεύτρια Σελίν Ντιόν που κέρδισε το 1988 για την Ελβετία με το «Ne partez pas sans moi» που ξεκίνησαν την καριέρα τους από την Γιουροβίζιον.

Το 1976 στη Χάγη της Ολλανδίας με παρουσιάστρια την παλιά νικήτρια του διαγωνισμού Carry Brokken, η Αγγλία κερδίζει το διαγωνισμό με ένα κομμάτι από τα πιο αγαπημένα στην ιστορία του διαγωνισμού και των Γιουροφαν, το «Save your kisses for me» και το συγκρότημα Brotherhood of Man, έτσι το ’77 όπως ήταν φυσικό ο διαγωνισμός για ακόμη μία φορά ταξίδεψε επί Αγγλικού εδάφους, αυτή τη φορά στο περίφημο συνεδριακό κέντρο του σταδίου Webley (Γουέμπλει) στο Λονδίνο όπου και νίκησε η Γαλλία με την Μαρί Μιριάμ. Η Γαλλία που φιγουράρει στα φετινά φαβορί για τη νίκη, όπως λέγεται έχει να δει το τρόπαιο της Γιουροβίζιον από τότε, το 1977 και θέλει διακαώς την πρωτιά για να διοργανώσει του χρόνου το διαγωνισμό. Για να δούμε αν θα τα καταφέρει.

Ξαναγυρίζοντας στο 1976, πρέπει να θυμίσουμε πως συμμετείχε για μόλις 2η φορά (το ’75 δεν πήραμε μέρος αντιδρώντας στην εισβολή των Τούρκων στο βόρειο τμήμα της Κύπρου το καλοκαίρι του ’74) η χώρα μας αλλά το τραγούδι και η καλλιτέχνιδα που πήγαν έγραψαν με το δικό τους τρόπο ιστορία. Το τραγούδι «Παναγιά μου, Παναγιά μου» που ερμήνευσε συγκλονιστικά η Μαρίζα Κωχ ήταν ένα κομμάτι διαμαρτυρίας για το «έγκλημα» που είχε γίνει με την εισβολή στην Κύπρο. Οι Τούρκοι τότε αντέδρασαν δυναμικά και αρνήθηκαν να μεταδώσουν την ελληνική συμμετοχή (την ώρα που τραγούδησε η Μαρίζα Κωχ) η Τουρκική τηλεόραση έδειξε ένα άσχετο χορευτικό οριεντάλ.

Λέγεται μάλιστα πως είχε δημιουργηθεί ένα ισχυρό λόμπι εναντίον της ελληνικής συμμετοχής του στυλ «αφήστε την να τραγουδήσει αλλά μην την ψηφίζετε». Επίσης τα ρεπορτάζ της εποχής μαρτυρούν πως υπήρχε και κίνδυνος της ζωής της Μαρίζας Κωχ αν εμφανιζόταν επί σκηνής. Η σπουδαία ερμηνεύτρια μας δεν δίστασε στιγμή, τραγούδησε, εντυπωσίασε, συγκίνησε και ας πήρε στο τέλος μόλις την 13η θέση επί 18 χωρών που είχαν πάρει μέρος. Το μήνυμα είχε σταλεί.

Για την ιστορία Ελλάδα και Τουρκία για 1η φορά συμμετείχαν στον ίδιο διαγωνισμό το 1978 (ήταν η χρονιά που η χώρα μας είχε στείλει την ποιοτική Τάνια Τσανακλίδου και το κομμάτι «Τσάρλι Τσάπλιν» που πήρε την αξιοπρεπή 8η θέση). Είχε προηγηθεί το ’77 το θρυλικό «Μάθημα Σολφέζ» του Γιώργου Χατζηνάσιου με την 4άδα: Μαριάννα Τόλη, Ρόμπερτ Ουίλιαμς, Πασχάλης και Μπέσυ Αργυράκη που είχαν πάρει την 5η θέση επί 18 συμμετοχών ενώ το 1979 στην Ιερουσαλήμ η Ελπίδα με το «Σωκράτη εσύ σούπερ σταρ» «έπαιζε» ψηλά μέχρι κάποια στιγμή για να κατρακυλήσει τελικά στην 8η θέση μεταξύ 19 χωρών.

Η Αγγλία παίρνοντας και πάλι τη νίκη το 1981 με τους χαριτωμένους Bucks’ Fizz και το κομμάτι “Making your mind up” (τη χρονιά αυτή πρωτοσυμμετείχε η Κύπρος με το κομμάτι «Monika» που ήρθε 6ο ενώ την Ελλάδα είχε εκπροσωπήσει ο Γιάννης Δημητράς με την μπαλάντα «Φεγγάρι καλοκαιρινό» που ήρθε 8ο) κλήθηκε την επόμενη χρονιά να φιλοξενήσει και πάλι το διαγωνισμό, στο συνεδριακό κέντρο του Χαρογκέιτ με νικήτρια για 1η φορά στην έως τότε ιστορία του θεσμού, την Γερμανία και τη νεαρή Νικόλ.

Όσο για την τελευταία φορά πριν τη φετινή που ο διαγωνισμός έγινε στην Αγγλική επικράτεια ήταν το Μάιο του 1998 στο Μπέρμιγχαμ, όπου πήραν μέρος 25 χώρες, μεταξύ των οποίων το Ισραήλ που νίκησε με την πολυσυζητημένη Νάνα Ιντερνάσιοναλ και το χορευτικό κομμάτι «Diva». Την Κύπρο είχε τότε εκπροσωπήσει ο νεαρός Μιχάλης Χατζηγιάννης με το κομμάτι «Γένεσις» παίρνοντας την 11η θέση και την Ελλάδα η Πατρινής καταγωγής Διονυσία Καρόκη και το συγκρότημα Θάλασσα με το «Μια Κρυφή ευαισθησία» που αρκέστηκε στην μόλις 20η θέση.

Η Ελλάδα κατάφερε τελικά να πάρει τη νίκη το 2005 στο Κίεβο της Ουκρανίας με το «Μy number one” και την Έλενα Παπαρίζου, διοργάνωσε άψογα το διαγωνισμό την επόμενη χρονιά, 2006 στην Αθήνα και έκτοτε παρά κάποιες καλές θέσεις, δεν έχουμε ξαναδεί το τρόπαιο. Φέτος τα πράγματα δεν δείχνουν και τόσο ευοίωνα παρότι ο εκπρόσωπος μας, ο μόλις 16χρονος ταλαντούχος μουσικός Victor Vernikos με ένα κομμάτι που έγραψε ο ίδιος, το «What they say», είναι μία φρέσκια πρόταση στο διαγωνισμό. Τα προγνωστικά μετά και τη 2η πρόβα τον έχουν οριακά να περνά ακόμη και να μένει εκτός πρόκρισης στον τελικό. Να θυμίσουμε πως η Ελλάδα διαγωνίζεται στον 2ο ημιτελικό την Πέμπτη 11/5 στην 8η θέση και από τις 16 χώρες που θα εμφανιστούν θα περάσουν οι 10. Στον ίδιο ημιτελικό θα δούμε και τον Andrew Lambrou που εκπροσωπεί την Κύπρο, ο οποίος είναι πολύ ψηλότερα από μας στα στοιχήματα.

Καλή επιτυχία Ελλάδα και Κύπρο.

*Κάποια στοιχεία τα αντλήσαμε από παλαιότερο ρεπορτάζ του Λευτέρη Κογκαλίδη με τίτλο “Eurovision, Ένα Φεστιβάλ, μία ιστορία”.