Έπειτα από δεκαετίες κατά τις οποίες μας έκαναν πλύση εγκεφάλου ενάντια στη συσσώρευση αντικειμένων, κάνει επιτέλους την εμφάνισή της μια τάση που γιορτάζει την αταξία, αμφισβητεί τον περιορισμό και βάζει τον μαξιμαλισμό (ξανά) στο επίκεντρο. Για όσους τον αντέχουν.
Από τον Λευτέρη Τρίγκα
Η πανδημία έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με τον κόσμο, αναζωπυρώνοντας την αγάπη μας για το «σαλονάκι» μας, καθώς και για την αίγλη των εσωτερικών χώρων. Και έχει αλλάξει τον τρόπο που σχετιζόμαστε με τον προσωπικό μας χώρο. Κάποτε το σπίτι μας ήταν απλώς η ουρά μια ατελείωτης και κουραστικής ημέρας. Στην καραντίνα οι τέσσερις τοίχοι έγιναν πολυλειτουργικοί: γραφεία, μικρά γυμναστήρια, ζαχαροπλαστεία, παιδικοί σταθμοί, πεδία μάχης και καταφύγια. Νέες ανάγκες, νέα trends.
Αν και η «ακαταστασία» σίγουρα δεν είναι νέο φαινόμενο, το Cluttercore έχει προκύψει από μια ευρύτερη τάση, το Cottagecore, δηλ. τη ρουστίκ country αισθητική που είχε γοητεύσει τους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τον περασμένο χρόνο. Τα βίντεο με θέμα το Cluttercore στο TikTok μόνο φέτος έχουν συγκεντρώσει περισσότερες από 17 εκατομμύρια προβολές, δείχνοντας κατάφυτα δωμάτια, σωρούς από διαβασμένα (ελπίζω) βιβλία, επιβλητικά ρούχα και vintage σύνεργα όπως πικάπ, βινύλια και χρωματιστά σουβενίρ.
Τα αντικείμενα τακτοποιούνται με αγάπη, θυμίζοντας τα cabinets of curiosities του 1600 ή τα θεόρατα ξύλινα σύνθετα της γιαγιάς μας, που έκρυβαν από μπουκαλάκια λικέρ του Μεσοπολέμου, σερβίτσια για τσάι που κανείς δεν χρησιμοποίησε ποτέ, οικογενειακές φωτογραφίες και μαργαριταρένια σουβενίρ από εξωτικά λιμάνια που έφερνε επιμελώς κάποιος καπετάνιος συγγενής.
Ευτυχία, πληθωρικότητα, πολυπλοκότητα, αλλά και μια προσωπική ιστορία: είναι μια μεγάλη αλλαγή από τον ενορχηστρωμένο «καθαρό» τρόπο που έχει κυριαρχήσει στα σχεδιαστικά μέσα. Η γκουρού της οργάνωσης, Μαρί Κοντό, ήταν η πιο παθιασμένη εκφραστής της, πείθοντας απλούς ανθρώπους και διασημότητες να πετάξουν αντικείμενα από τα σπίτια τους που δεν «πυροδοτούν τη χαρά».
Η κληρονομιά της συνεχίζεται σε βιβλία, διαλέξεις και σειρές, συμπεριλαμβανομένων των παρουσιαστών Τζόσουα Φιλντς Μίλμπερν και Ράιαν Νικοντίμους, γνωστοί και ως «Οι μινιμαλιστές», οι οποίοι κηρύττουν τον μινιμαλιστικό τρόπο ζωής σε αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο. Ομως το τσιτάτο μότο «less is more» δεν έχει θέση εδώ. Αντίθετα, το Cluttercore είναι μια μαξιμαλιστική προσέγγιση που πιστεύει ότι όσο «περισσότερο» τόσο καλύτερο.
Μαξιμαλισμός vs Cluttercore
Αν διαβάζετε αυτές τις γραμμές σκωπτικά και σκέφτεστε πως μιλάμε για καμουφλαρισμένο μαξιμαλισμό, τότε κάνετε λάθος. Υπάρχουν διακριτές διαφορές μεταξύ των δύο φαντεζί τάσεων. Ο μαξιμαλισμός αφορά την υπερβολή, αλλά όχι απαραίτητα την ποσότητα. Τα μαξιμαλιστικά σχέδια περιέχουν υπερβολή στο χρώμα ή το pattern, ενώ το «αδερφάκι» του, το Cluttercore, αφορά περισσότερο την τεράστια και υπερβολική ποσότητα αντικειμένων.
Το αποτέλεσμα είναι ένα χαρούμενο, ζωντανό χάος, πολέμιο των παρθένων λευκών δωματίων και των σχεδόν ανέφικτων tutorial οργάνωσης που βλέπετε στο Instagram. Μερικές φορές είναι καλό να μην κάνεις αυτό που σου λένε τα περιοδικά.
Το Cluttercore μετατρέπει τους ανθρώπους σε διακοσμητές, ακόμα και συλλέκτες. Χρειάζεται πραγματική δημιουργικότητα για να σκεφτεί κανείς τι πάει πού και πώς εναρμονίζεται το κάθε αντικείμενο με το άλλο.
Το Cluttercore δεν επιθυμεί να μας μετατρέψει σε μανιακούς συλλέκτες ή ιδανικούς συμμετέχοντες του «Cash or Trash», αλλά να μας κάνει να αγαπήσουμε αυτό που ήδη έχουμε, να το αναδείξουμε. Είτε πρόκειται για το αγαπημένο μας σουβενίρ από το ταξίδι μας στο Λάος, είτε και για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Πηγή:marieclaire.gr
About Post Author
