Σούπα με γλυκοπατάτα, καρότο, κόκκινη φακή, αρωματισμένη με φρέσκο λάιμ

Οι ζεστές σούπες έχουν την τιμητική τους κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Μπορείς, σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, να ετοιμάσεις ένα εύκολο και, ανάλογα με τα συστατικά, ελαφρύ γεύμα. Οι κλασικές και ασυναγώνιστες παρασκευές όπως η φακή, η φασολάδα και η κοτόσουπα, έχουν κερδίσει τη θέση τους στη διατροφή μας. Οι σούπες αποτελούν μέρος της παράδοσή μας, μιας και υλικά όπως τα παραπάνω ήταν τα μόνα εύκαιρα, παλιά, στα νοικοκυριά. Για παράδειγμα, η γιαγιά μου συνήθιζε να σπέρνει φακές σε μια μεριά του χωραφιού γιατί έλεγε πως «έπιαναν» εύκολα και έτσι μπορούσε με λίγα υλικά να ετοιμάσει μια σούπα με φακή και να φάει όλη η οικογένεια. Η φασολάδα, έγινε εθνικό φαγητό των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά (1936) μιας και τα φασόλια ήταν φθηνά και έτσι τα επέλεγαν οι οικονομικά ασθενέστεροι που, εκείνη την περίοδο, ήταν και η πλειοψηφία. Επίσης, επειδή τα παλιά χρόνια, τα περισσότερα νοικοκυριά είχαν το δικό τους κοτέτσι, ήταν συνηθισμένο να σφάζονται οι πιο ηλικιωμένες κότες για άμεση κατανάλωση. Πρώτες ύλες με πολύ ιστορία, σε έναν τόπο με μεγάλη ποικιλία από παραδοσιακά φαγητά.

Στις μέρες μας, βέβαια, εκτός από τις παραδοσιακές συνταγές για σούπες, που δεν θα χάσουν ποτέ την αξία τους από το ελληνικό τραπέζι, υπάρχουν και άλλες πιο σύγχρονες, που κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος στη χώρα μας. Ίσως να έχεις προσέξει ότι φιγουράρουν στα μενού αρκετών, ακόμη και απλών, εστιατορίων και μοντέρνων ταχυφαγείων ή προσφέρονται ως καλωσόρισμα σε αρκετά από αυτά. Η μεγάλη προσφορά υλικών δίνει τη δυνατότητα για ευφάνταστες δημιουργίες. Σούπα με παντζάρια, κίτρινη κολοκύθα ή ποικιλία μανιταριών είναι μόνο κάποια παραδείγματα. Λίγα φρέσκα υλικά, ένας καλός ζωμός και πολύ όρεξη αρκούν για να απολαύσεις μια νόστιμη σούπα και στο σπίτι.

Πρώτες ύλες διαφόρων χωρών διατίθενται, πλέον, εκτός συνόρων και σε μεγαλύτερη κλίμακα. Αυτό έχει συντελέσει στη δοκιμή και υιοθέτηση μη παραδοσιακών, για ένα τόπο, υλικών. Μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική επιλογή είναι η γλυκοπατάτα που εκτός από πλούσια γεύση είναι διατροφικά ανώτερη της κλασικής πατάτας. Αν και έχει ως δεύτερο συνθετικό τη λέξη πατάτα, εντούτοις, δεν έχει άμεση σχέση με τη γνωστή, σε όλους μας, λευκή πατάτα. Πρωτοεμφανίστηκε στην Κεντρική και Λατινική Αμερική πριν από αρκετές χιλιάδες χρόνια και ξεκίνησε να καλλιεργείται στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του 15ου αιώνα. Το συγκεκριμένο λαχανικό αποτελεί μέρος της κουλτούρας αρκετών λαών του κόσμου. Στο Περού, τα τσιπ γλυκοπατάτας αποτελούν ένα δημοφιλές σνακ το οποίο πωλείται από τις καντίνες του δρόμου. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, τόσο στην Κίνα όσο και στην Κορέα και το Πακιστάν, οι γλυκοπατάτες ψήνονται ολόκληρες και πωλούνται ζεστές ως street food. Στην Ιαπωνία χρησιμοποιούνται ως βασικό συστατικό σε αρκετά γλυκά λόγω της γλυκιάς τους γεύσης. Στην αντίπερα όχθη, το υπουργείο Γεωργίας της Κένυας έχει εκδώσει εγχειρίδιο σχετικά με τους τρόπους χρήσης τους από τους πολίτες της. Στη χώρα μας η γλυκοπατάτα είναι, ακόμη, από τα λιγότερο δημοφιλή λαχανικά. Καλλιεργείται, προς το παρόν, σε μικρή κλίμακα κυρίως στην Πελοπόννησο και σε κάποια νησιά όπως στη Νάξο και την Αμοργό.

Παρακάτω μπορείς να διαβάσεις για την παρασκευή μιας σούπας με γλυκοπατάτα, καρότο, κόκκινη φακή και φρέσκο λάιμ (ή ελληνιστί μοσχολέμονο). Όλα είναι αγαπημένα μου υλικά και ταιριάζουν πολύ μεταξύ τους.

Προετοιμασία ζωμού 2 ώρες, προετοιμασία σούπας 45 λεπτά, μερίδες 5-6

Υλικά για τον ζωμό κοτόπουλου (1lt)

1 νωπό κοτόπουλο

2 μεγάλα κρεμμύδια

1 σελινόριζα

3 καρότα

1/2 φύλλο δάφνης

Αλάτι

Υλικά για τη σούπα

2 κόκκινες γλυκοπατάτες

4 μέτρια καρότα

200gr κόκκινη φακή

2 ξερά κρεμμύδια

3 σκελίδες σκόρδο

150ml ελαιόλαδο

μισό φύλλο δάφνης

1lt σπιτικό ζωμό κοτόπουλου (σε θερμοκρασία δωματίου)

1.3lt νερό (ζεστό)

χυμός και ξύσμα από ένα λάιμ

φρέσκο θυμάρι

Εκτέλεση ζωμού κοτόπουλου

Η προετοιμασία του ζωμού μπορεί να γίνει και 1-2 μέρες νωρίτερα από την παρασκευή της σούπας.

Τοποθετώ μια μεγάλη κατσαρόλα με 3 λίτρα νερό πάνω σε δυνατή φωτιά. Μέχρι να βράσει το νερό πλένω και καθαρίζω όλα τα λαχανικά και τα κόβω σε μέτρια κομμάτια.

Μόλις βράσει το νερό ρίχνω μέσα το κοτόπουλο και τα κομμένα λαχανικά. Αφήνω να πάρει μια βράση και χαμηλώνω την ένταση στο σημείο που να βλέπω ότι βράζει το νερό. Εκείνη τη στιγμή θα προσέξω ότι δημιουργείται αφρός στην επιφάνεια του νερού. Παίρνω μία κουτάλα ή ένα μεγάλο κουτάλι και αφαιρώ τον αφρό από τον ζωμό. Είναι πιθανό να χρειαστεί να επαναλάβω το συγκεκριμένο βήμα παραπάνω από δύο φορές.

Στη συνέχεια, ρίχνω αλάτι και το φύλλο δάφνης και σιγο-μαγειρεύω για τουλάχιστον 2 ώρες. Η ένταση της γεύσης του ζωμού έχει άμεση σχέση με τον χρόνο. Όση περισσότερη ώρα βράσει ο ζωμός μου τόση περισσότερη γεύση θα αποκτήσει.

Όταν περάσει ο χρόνος βρασμού, απομακρύνω τον ζωμό από την εστία. Αρχικά απορρίπτω τα λαχανικά στα σκουπίδια. Μετά από 2-3 ώρες βρασμού δεν έχουν καμία θρεπτική αξία αλλά ούτε και γεύση μιας και η γεύση των λαχανικών βρίσκεται πλέον στον ζωμό μου.

Στη συνέχεια, αφαιρώ προσεκτικά τα κομμάτια του κοτόπουλου και τα μεταφέρω σε ένα μπολ. Πετάω το λίπος και κρατάω το κρέας του. [Διάβασε παρακάτω tip για το τι μπορείς να κάνεις με το βρασμένο κοτόπουλο.]

Αφήνω να κρυώσει εντελώς και αποθηκεύω στη συντήρηση για 3-4 μέρες ή στην κατάψυξη έως 3 μήνες.

Tip: Ένας από τους λόγους που χαίρομαι να παρασκευάζω ζωμό κοτόπουλου είναι ότι μετά χρησιμοποιώ το βρασμένο κρέας του σε διάφορα φαγητά. Σίγουρα θα φτιάξω ένα ωραίο sandwich με κοτόπουλο και λαχανικά, θα το προσθέσω σε σαλάτα ή θα απολαύσω μια ομελέτα γεμιστή με κοτόπουλο, μανιτάρια και τυρί. Η κοτοσαλάτα και η κοτόπιτα είναι επίσης κάποιες νόστιμες ιδέες!

Πηγή: elculture