Οι εξαιρετικές Μαντίνειες του 2019

του Αργύρη Καλλιανιώτη

Η εσοδεία 2019 στη Μαντίνεια

Απολαμβάνοντας μια ΠΟΠ Μαντίνεια, αυτό το παιχνιδιάρικο, αρωματικό, και δροσιστικό λευκό κρασί, λίγοι φαντάζονται τι απαιτείται για να παραχθεί. Όμως, οι οινοποιοί της περιοχής ξέρουν καλά τη δουλειά τους και δεν φοβούνται να κοπιάσουν. Μία είναι η κύρια αγωνία τους: πόσο καλά θα ωριμάσει το σταφύλι κάθε χρονιά, γιατί σίγουρα δεν τους κάνει πάντα τη χάρη. Να, όμως, που το 2019 τους την έκανε και με το παραπάνω. Ροδοκόκκινα τα μοσχοφίλερα, έβαψαν σαν πίνακες ζωγραφικής τους αμπελώνες λίγο πριν από τον τρύγο. Το 2019, η ροδόχρωμη αυτή ποικιλία, που δίνει εξίσου ενδιαφέρονται αφρώδη και ροζέ κρασιά, όχι μόνο ωρίμασε για τα καλά αλλά ωρίμασε και ομοιόμορφα, σε όλη τη ζώνη παραγωγής. Ήταν μία χρονιά όπου η οξύτητα και τα αρώματα του σταφυλιού διατηρήθηκαν σε υψηλά επίπεδα παρά τα αυξημένα σάκχαρα, ενώ η υγιεινή του καρπού ήταν υποδειγματική.

Τα κρασιά

Έμενε να δούμε και το ζουμί της ιστορίας, που δεν είναι άλλο από το κρασί. Ειδικά με τα κρασιά της Μαντινείας, η ιδανική στιγμή για κάτι τέτοιο δεν είναι νωρίς-νωρίς, δηλαδή αμέσως μετά την εμφιάλωση. Περί ορέξεως ουδείς λόγος, βέβαια, αλλά καλύτερα μην αναζητάτε Μαντίνειες εντός της εσοδείας παραγωγής τους, ούτε καν τους πρώτους μήνες του χειμώνα μετά από κάθε τρύγο. Εξάλλου, η συγκομιδή σταφυλιού στην ομώνυμη περιοχή είναι Οκτωβριανή, από τις τελευταίες της Ελλάδας. Δοκιμάζοντας, λοιπόν, εντός του φετινού καλοκαιριού Μαντίνειες 2019, οι προσδοκίες επιβεβαιώθηκαν με δόξα και τιμή.

Πώς ήταν σε γενικές γραμμές τα κρασιά αυτά; Στην όψη κάποια δεν ήταν απολύτως λευκά, αλλά με πολύ ελαφριές σομόν νύξεις (τάση;), ενώ στη μύτη έβγαζαν με πιο σύνθετο τρόπο ακόμα περισσότερα άνθη ―όχι μονοδιάστατα τριαντάφυλλο, χαρακτηριστικό άρωμα των κρασιών από σταφύλι του οροπεδίου Μαντινείας― και πιο πολλά εσπεριδοειδή, ίδιον των μοσχοφίλερων από τις πλαγιές της περιοχής. Δεν περιορίζονταν, όμως, σε αυτά τα αρώματα, αλλά κάποτε είχαν και μη αναμενόμενα από την ποικιλία, ίσως και αναπάντεχα. Επίσης, είχαν σαφώς πιο πυκνή, εκτός από έντονη, μύτη. Το αρωματικό αυτό προφίλ διατηρείτο αρμονικά και στο στόμα, πλούσια και χορταστικά. Εκεί, όμως, τα κρασιά ήταν πιο λιπαρά και ογκώδη απ’ ό,τι συνήθως, συχνά με πιο μακρά επίγευση.

Μαντίνειες 2019 και φαγητό

Οι ΠΟΠ Μαντίνειες 2019 φαίνονται ικανές να συνοδεύσουν περισσότερα φαγητά απ’ ό,τι συνήθως. Συνταγές, δηλαδή, με μεγαλύτερες απαιτήσεις γευστικού πλούτου από το κρασί-συνοδό και όχι μόνο κομψά και εξωτικά πιάτα ή ελαφριά φαγητά βασισμένα σε αγαθά της θάλασσας και σαλάτες, που συνεχίζουν, φυσικά, να τις απογειώνουν.

Για σαφέστερες εντυπώσεις από το συνδυασμό των προς δοκιμή κρασιών με φαγητό, εκτός από σκέτα, δοκιμάστηκαν και με τοματίνια, αγγούρι, γλυκόξινες αμερικάνικες πίκλες (αγγουράκι τουρσί), παξιμάδια χαρουπιού, ισπανικό κατσικίσιο τυρί, υποκατάστατο τυριού για vegan (με έκδηλα αρώματα ξηρών καρπών), μαγιονέζα, αβοκάντο, καπνιστό σολομό σε ψωμί με ηλιόσπορο και με ανάλατους ξηρούς καρπούς. Οι αυξημένες δυνατότητές τους για συνδυασμούς με φαγητό επιβεβαιώθηκαν περίτρανα, ενώ έτσι βγήκαν και ασφαλέστερα συμπεράσματα για το πάντρεμά τους με διάφορα άλλα πιάτα.

Ναι στην παλαίωση

Τέλος, ως γνήσια πολυεργαλεία, τα κρασιά αυτά συνεχίζουν να είναι εξίσου καλά και ικανά για απεριτίφ, ακόμα και για πιο απαιτητικούς ουρανίσκους. Εκτιμάται δε πως, σε καλές συνθήκες συντήρησης, πολλές ΠΟΠ Μαντίνειες 2019 θα παλαιώσουν υπέροχα, καθώς η ραχοκοκαλιά της οξύτητάς τους ντύνεται από γευστικό όγκο, λιπαρότητα και πυκνά αρώματα στόματος. Αξίζει, λοπόν, τα καλύτερα κρασιά εξ αυτών να δοκιμαστούν στο χρόνο και να στοκαριστούν προς παλαίωση. Εξ άλλου, οι ΠΟΠ Μαντίνειες εκπλήσσουν ευχάριστα αφού δοκιμαστούν παλαιωμένες από ενδεδειγμένα συντηρημένη φιάλη, ακόμα και για δεκαετία ή και περισσότερο. Ιδιώς εάν προέρχονται από κορυφαίες εσοδείες όπως αυτή του 2019.

Οκτώ μοσχοφίλερα – επτά Μαντίνειες, όλα 2019

Ωδή Πανός, ΠΟΠ Μαντίνεια, Αφρώδης Οίνος, Κτήμα Σπυρόπουλος

Γοητευτικό ανοιχτό υπο-σομόν χρώμα και μύτη με πολύ φρούτο: ροδάκινο, ράσμπερι και βερίκοκο Μπεμπέκου, σε φόντο τριαντάφυλλου, καραμέλας τσάρλεστον και λουκουμιού, με νύξεις βουτύρου και βοτανικότητας. Πανάλαφρο στόμα με όμορφα και κομψά αρώματα μύτης, ισορροπία αλκοόλ/οξύτητας και αναζωογονητικά άγουρη επίγευση. Η επιτομή του ευχάριστου αλλά σοβαρού αφρώδους οίνου άντεξε τις γλυκόξινες αμερικανικές πίκλες, ήταν καλό με το ισπανικό κατσικίσιο τυρί και τέλειο με το υποκατάστατο τυριού για vegan και τον καπνιστό σολομό σε ψωμί με ηλιόσπορο. Θα ταίριαζε με πολλά πιάτα, αλλά αξίζει να παίξει μόνο του ως απεριτίφ. Κρίμα να του κλέψει την παράσταση το φαγητό.

Αμπελοτεμάχιο Νο 211, ΠΟΠ Μαντίνεια

Όψη αρκετά ανοιχτόχρωμης απόχρωσης χυμού λεμονιού, με μύτη μεστή, οινώδη, με διάφορα φρούτα να καταλήγουν σε λεμόνι και, κατόπιν εξέλιξης στο ποτήρι, σε ανανά. Λεμόνι και άλλα εσπεριδοειδή (πράσινο λεμόνι, κίτρο) εμφανίζονται και στο ελαφρύ, με καλή οξύτητα για το 12% αλκοόλ, στόμα. Αδρότητα κάνει την επίγευση μακρά και ευχάριστα στυφή. Τα πήγε καλά με ανάλατους ξηρούς καρπούς, κυρίως καρύδια, και το υποκατάστατο τυριού για vegan. Προτείνεται με αγκινάρες αυγολέμονο, γόπες στη σχάρα και άλλα ψάρια ανάλογης υφής, ρεβύθια, κουκιά ή φούλια μαγειρευτά με λίγο λεμόνι και βέβαια ως συνοδευτικο ξηρών καρπών στο μπαρ και στο σπίτι.

Blanc de Gris, Κτήμα Τσέλεπου

Μία αδίκως μη-ΠΟΠ Μαντίνεια, που η νομοθεσία κατατάσσει στην κατηγορία «ΠΓΕ Αρκαδία», παρότι παράγεται αποκλειστικά από μοσχοφίλερο της οινοπαραγωγικής ζώνης ΠΟΠ Μαντίνεια. Λόγω, όμως, της προέλευσής της αποκλειστικά από ιδιόκτητους αμπελώνες που συναπαρτίζουν το Κτήμα Τσέλεπος, το οποίο παράγει και οίνους ΠΓΕ, είναι υποχρεωμένη να κυκλοφορεί ως ΠΓΕ και όχι ΠΟΠ για να μη δημιουργείται σύγχυση στον καταναλωτή. Όποιος κουράστηκε ήδη και δικαίως, μπορεί να αποζημιωθεί απολαμβάνοντας αυτό το υπέροχο κρασί-τερουάρ, μία αυθεντική Μαντίνεια.

Με κιτρινωπό χρώμα και ροδόχρωμες ανταύγειες, μυρίζει γη, ορυκτότητα και φυτικότητα. Η έντονη και πυκνή μύτη είναι υπεράνω λεπτομερέστερων αρωματικών περιγραφών. Το γεμάτο και κομψό στόμα είναι φρέσκο, μυελώδες και λιπαρό. Η αρωματική του ένταση είναι εξαιρετική. Διόλου τυχαία όλα αυτά, αφού η οινοποίηση συνδυάζει μεγάλη γκάμα περιεκτών: μεταλλική και τσιμεντένια δεξαμενή, βαρέλι και πιθάρι. Ταίριαξε με παξιμάδια χαρουπιού, υποκατάστατο τυριού για vegan, μαγιονέζα, καπνιστό σολομό σε ψωμί με ηλιόσπορο και ανάλατους ξηρούς καρπούς. Θα απογειώσει σούσι, πιάτα Nikkei, αστακό, καβουροσαλάτα, καλαμάρι και γαρίδες σχάρας, γαριδομακαρονάδα και κακαβιά. Βελουτέ μανιταρόσουπα, πίτσα ρόκα παρμεζάνα, και μυαλά πανέ ή γλυκάδια είναι, επίσης, εξαιρετικές ιδέες, όπως κάθε τι με έντονη την 5^η γεύση (ουμάμι).

Κτήμα Σπυρόπουλος, ΠΟΠ Μαντίνεια

Ξεχωριστή όψη με σαγηνευτικές γκρι και μπεζ ανταύγειες. Σύνθετη και φρέσκια μύτη, αρχικά με μικρά φρούτα του δάσους και στη συνέχεια με ακόμα περισσότερα φρούτα, καλά δεμένα μεταξύ τους. Αν όχι με κόκκινου κρασιού, η μύτη μοιάζει με εκείνη ροζέ οίνου, σε ανθικό φόντο (τριαντάφυλλο) που σταδιακά επικρατεί μαζί με εσπεριδοειδή (περγαμόντο, λεμόνι). Το στόμα είναι φρουτώδες, με πυκνότητα και λιπαρότητα, και γρήγορα γίνεται πληθωρικό χάρη στον αρωματικό πλούτο του κρασιού. Πρόκειται για μία πολύ ενδιαφέρουσα έκφραση αυτής της ονομασίας προέλευσης με μακρά, αγουρωπή επίγευση με φυτικότητα. Όπως και στη μύτη, το τελείωμα είναι ανθικό. Πολυμορφικό κρασί, ήρθε σε απόλυτη ισορροπία με το ισπανικό κατσικίσιο τυρί, με τα παξιμάδια χαρουπιού και το αγγούρι. Συνιστάται για αρωματικές φιούζιον κουζίνες, π.χ. Nikkei, καυτερά ταϊλανδέζικα πιάτα και πικάντικα άλλων προελεύσεων, λόγω χαμηλού αλκοόλ, π.χ. μαροκινά.

Μοσχοφίλερο Μορόπουλου, ΠΟΠ Μαντίνεια

Κλασικό ανοιχτό χρώμα ΠΟΠ Μαντινείας, σε απόχρωση χυμού λεμονιού και ανάλογα λεμονάτα αρώματα: λεμονανθοί και φυτικότητα φύλλων λεμονιάς σε φόντο φρεσκάδας κομμένου γρασιδιού, γιασεμιού και γαρδένιας στην πυκνή μύτη. Όλα αυτά τα ανθικά αρώματα βρίσκονται και στο αρκετά λιπαρό και ογκώδες για ΠΟΠ Μαντίνεια στόμα, με κάπως γλυκιά αίσθηση. Ισορροπία στο 13% αλκοόλ από την άφθονη οξύτητα και λεμονάτη, μακρά επίγευση. Εξαιρετικό με τις γλυκόξινες αμερικάνικες πίκλες (αγγουράκι), τη μαγιονέζα και το αβοκάντο (λεμονισμένο). Προτείνεται για ψάρια και θαλασσινά, ψητά, τηγανητά και μαγειρεμένα, όπως σαγανάκια, αλλά και λευκά κρέατα, από γαλοπούλα και κοτόπουλο, μέχρι κουνέλι και χοιρινό, όλα λεμονάτα ή με σάλτσα μουστάρδας ή σάλτσα εστραγκόν.

ΠΟΠ Μαντίνεια Τσέλεπος

Με ανοιχτό χρυσαφί και αρκετά έντονο χρώμα, η εν λόγω Μαντίνεια θυμίζει το χρώμα της μπορντούρας στο κάτω μέρος της ετικέτας της. Είναι δε εντελώς τυπική αρωματικά. Η πλούσια και πυκνή μύτη της, με ρόδα, μοσχολέμονο, λεμόνι και κίτρο, θυμίζει φρέσκο ρίσλινγκ μετά από εξέλιξη στο ποτήρι (ίσως το πάει προς τα κει κατόπιν παλαίωσης). Άριστος συνδυασμός τραγανού – λιπαρού, το στόμα έχει αρώματα που θυμίζουν αυτά της μύτης και άψογη ισορροπία οξύτητας/αλκοόλ. Είναι ενιαίο και γραμμικό, οδηγώντας στην επίγευση με αρώματα εσπεριδοειδών. Αυτή έχει ελαφρώς γλυκίζουσα αίσθηση, όπως αφότου πιείς ένα χυμό λεμονιού. Τέλεια με ντοματίνια, αγγούρι, το υποκατάστατο τυριού για vegan, τον καπνιστό σολομό σε ψωμί με ηλιόσπορο και τους ανάλατους ξηρούς καρπούς, αναζητά σύνθετες σαλάτες και με εσπεριδοειδή, ντιπ επιπέδου, τηγανητές κροκέτες, γιατί όχι και τηγανιτές πατάτες, αλλά και πιάτα άπω Ανατολής, όπως ντιμ σαμ, διάφορα ντιπ φράι ή και λιπαρά ψάρια, όπως συναγρίδα, τσιπούρα ανοιχτής θάλασσας, φαγκρί κ.ά.

ΠΟΠ Μαντίνεια Μποσινάκης

Χρώμα με ελκυστικές ανταύγειες ανοιχτής σομόν απόχρωσης και σοβαρή μύτη με πυκνότητα. Αρωματικά στηρίζεται στο βάθος και στη φρεσκάδα, όχι στην ένταση. Θυμίζει τη λουλουδένια αλλά και φυτική ευωδιά που σε λούζει μπαίνοντας σε ανθοπωλείο. Στην εξέλιξή της τα μπουμπούκια ανοίγουν, ενώ το φρούτο, σε φόντο, θέλει το χρόνο του (ίσως και την παλαίωσή του). Στόμα με φινέτσα και κοφτερή οξύτητα που μουδιάζει τα ούλα, μαζί και με λίγες αναζωογονητικές τανίνες. Το 13% αλκοόλ ίσα που τις τιθασεύει. Συμβάλλει, όμως, στον αρκετό όγκο από τα αρώματα στόματος (σαν της μύτης), που αλλάζουν σε λάιμ και κίτρο στη λεμονάτη επίγευση καλής διάρκειας. Τέλειο με τα παξιμάδια χαρουπιού, το αβοκάντο (το φανταζόμαστε και με γουακαμόλε) και καπνιστό σολομό σε ψωμί με ηλιόσπορο. Προτείνεται για οτιδήποτε λεμονάτο (ακόμα και αυγολέμονο), για όλα τα τηγανητά ψάρια (και δη μπαρμπούνια) και για σαλάτες με υψηλή οξύτητα.

Τομή, ΠΟΠ Μαντίνεια, Οινοποιείο Τρουπή

Λεμονί με γκρι ανταύγειες, μυρίζει ξύσμα λεμονιού, λεμόνι, φύλλα λεμονιάς, μοσχολέμονο μέχρι και λέμον πάι. Είναι δηλαδή μια Μαντίνεια χωρίς ανθικούς, αλλά με εσπεριδοειδείς χαρακτήρες. Ωστόσο, βγάζει και αναπάντεχα για την ποικιλία αρώματα, όπως ροδάκινου, σε ένα υφάλμυρο φόντο, σαν να μυρίζεις θάλασσα. Όξινο αρχικά το στόμα, αποχαιρετά γρήγορα την οξύτητά και μεταμορφώνεται σε ήπιο, στρογγυλό και αρκετά λιπαρό. Διατηρεί δε την υφάλμυρη αίσθηση και τα αρώματα της μύτης διακριτικά. Η μαλακιά αυτή Μαντίνεια ταίριαξε με τα τοματίνια, το ισπανικό κατσικίσιο τυρί και το αβοκάντο και εκτιμάται πως ένα κοτόπουλο μιλανέζα, διάφορα ριζότο, κολοκυθοανθοί γεμιστοί, αλλά και απαλά ψάρια, π.χ. λυθρίνι, θα της ταιριάξουν γάντι.

Πηγή:savevintage2019.gr