της Κατερίνας Καλογήρου
Περίληψη Οπισθόφυλλου
Στην πρώτη γραμμή του πολέμου, μέσα σ’ ένα αντίσκηνο, κατέγραφε τους συλλογισμούς του, έδινε στον εαυτό του συμβουλές, τον εμψύχωνε με τη δύναμη της φιλοσοφίας. Με σκοπό να σταθεί συνεπής στις ιδέες που είχε ενστερνιστεί από τα νιάτα του, να αντέξει τις δυσκολίες, να μην παρασυρθεί από τον χείμαρρο των γεγονότων, να μην καταλήξει ένας συνηθισμένος άνθρωπος της εξουσίας, αλλά να παραμείνει αυτό που ήταν: ένας φιλόσοφος-αυτοκράτορας. Δεν σκόπευε να τα δημοσιεύσει. Έγραφε για να κρατηθεί δυνατός. Δεν πίστευε στην υστεροφημία. Δεν πίστευε καν ότι θα τον θυμάται κανείς. Όμως διαψεύστηκε. Δεκαοχτώ αιώνες πέρασαν από τότε, και τα ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ζουν ακόμη. Έχουν γνωρίσει αναρίθμητες εκδόσεις, αγαπήθηκαν και υμνήθηκαν από πάμπολλους συγγραφείς ως η ανεξάντλητη πηγή σοφίας. Ως το «αιώνιο ευαγγέλιο», όπως τα χαρακτήρισε ο Ρενάν.
Βιβλιογνώμη
Τι να πω εγώ η φτωχή (τω πνεύματι αλλά και τη τσέπι), για το έργο του Μάρκου του Αυρηλίου του Αντωνίνου του Αυγούστου (ω ναι, ετούτο είναι ολόκληρο το ονομά του); Αποτελεί ένα εγχειρίδιο στωικής φιλοσοφίας, ενός ρεύματος που πάει αιώνες πριν από την γέννησή του, και πολύ περιληπτικά, διακηρύττει την ανάγκη του ανθρώπου να συμπεριφέρεται και να ζει ανάλογα με την φύση του, η οποία διέπεται από τη λογική και την αρετή. Συχνά, η τάση των στωικών να πηγαίνουν με το ρεύμα της στιγμής, να μην κουβαλάνε συναισθηματικά τραύματα και να μην εμμένουν σε κάτι που πέρασε, μεταφράστηκε αδίκως ως παράδοση σε μια μοιρολατρεία, όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Ο Αυρήλιος στο έργο του, μας εξηγεί οτι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να ζούμε τη στιγμή. Να μην σκεφτόμαστε ένα παρελθόν που έφυγε, αλλά ούτε και ένα μέλλον που δεν ήρθε ακόμη. Έτσι, ό,τι έρχεται στη στιγμή, όμορφο ή άσχημο, ανήκει μόνο στο τώρα. Βέβαια, οι στωικοί έλεγαν πως το να βλάπτεις έναν άλλον άνθρωπο είναι βλακώδες και ανήθικο, οπότε ναι, έχουμε ένα σχήμα οξύμωρο, μιας και όλοι μονίμως σφάζονταν μεταξύ τους.
Ο αγαπημενότερος αυτοκράτορας της Ρώμης, συνέγραψε τούτες τις σκέψεις στα ελληνικά, διότι καμιά φορά μπορεί σε μια ξένη γλώσσα να νιώθεις οτι θα εκφραστείς καλύτερα…εγώ όταν είμαι στεναχωρημένη, μιλάω εγγλέζικα, ίσως γιατί σε κάποια ζωή ήμανε γκρουμ οφ δε στουλ κάποιου Άγγλου βασιλέα (αυτός δηλαδή που θα καθάριζε τον βασιλικό πισινό). Καλέ μου αναγνώστη, αξίζει με το παραπάνω να διαβάσεις αυτό το βιβλίο, ακόμα και αν καταλήξεις να διαφωνείς κάθετα με τον αυτοκράτορα. Η μετάφραση της συγκεκριμένης έκδοσης είναι καταπληκτική, και τα σχόλια πάρα πολύ βοηθητικά. Θα το ξαναδιαβάσω πολλές φορές, ολόκληρο ή αποσπασματικά, μιας και κάθε φορά θα είμαι λίγο διαφορετική, και έτσι η νέα αντιληπτική ικανότητα της στιγμής θα μου δίνει πάντα κάτι καινούργιο.
Τέλος, ένα φαν φακτ: Ο Αυρήλιος έκαμε 14 παιδιά. Επιβίωσαν 4 κορίτσια και 1 αγόρι…ο Κόμμοδος…που μετά έγινε αυτοκράτορας…και ήταν βλήμα…ενώ είχε μπαμπά τον Μάρκο… η ζωή κάνει «πλάκα» καμιά φορά.
About Post Author
