της Θεώνης Κωνσταντοπούλου
Ο Hermann Hesse υπήρξε ένας από τους δημοφιλέστερους και πλέον αναγνωρισμένους Γερμανούς συγγραφείς του 20ου αιώνα. Το έργο του έχει μεταφραστεί σε 70 γλώσσες και ο ίδιος τιμήθηκε το 1946 με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Το ” ΣΙΝΤΑΡΤΑ ” εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1922. Αγαπήθηκε στο πέρασμα των χρόνων σε όλο τον κόσμο κι ενέπνευσε πολλούς ανθρώπους.
Ο Σιντάρτα, ο νεαρός γιος ενός πλούσιου βραχμάνου, αποφασίζει να εγκαταλείψει τα προνόμια και τις ανέσεις του πατρικου του για να αναζητήσει με κάθε τρόπο τη φώτιση.
” Αυτήν έπρεπε ν’ αναζητήσει κανείς, την πρωταρχική πηγή μέσα στα μυχια του Εγώ του, αυτήν έπρεπε να κάνει δική του! Όλα τ’ άλλα ήταν ατέρμονες αναζητήσεις, ματαιοι κύκλοι, άσκοπες περιπλανήσεις. “
Ο συγγραφέας, σ’ αυτό το 《 ινδικό παραμύθι 》,όπως το ονόμασε ο ίδιος, αφηγείται την ιστορία ενός νέου που απελευθερώνεται από τα οικογενειακά και κοινωνικά δεσμά για να ζήσει μια ανεξάρτητη ζωή.
” Τον αγαπούσαν, λοιπόν, όλοι τον Σιντάρτα. Ήταν πηγή χαράς για όλους, πηγή άφατης ευχαρίστησης. Ο ίδιος, όμως, ο Σιντάρτα, δεν ήταν για τον εαυτό του πηγή ούτε χαράς ούτε ευχαρίστησης καμιάς. […] Ο Σιντάρτα είχε αρχίσει να ταΐζει τ’ αναυχαρίστητα και τ’ ανικανοποίητα μέσα του. Είχε αρχίσει να νιώθει πως η αγάπη του πατέρα του, κι η αγάπη της μάνας του, ακόμα και η αγάπη του φίλου του, του Γκοβίντα, δεν θα τον χαροποιούσε, δεν θα τον χόρταινε, δεν θα τον ικανοποιούσε, δεν θα του έφτανε πάντα και για πάντα. “
Και μέσα από αυτή την ιστορία, ο Hesse καταδεικνύει με τον πιο πειστικό τρόπο πως η γνώση δεν μεταδίδεται μέσω της διδασκαλίας αλλά μέσα από τις προσωπικές μας εμπειρίες.
” Δεν εξηγείται, δεν διδάσκεται η σοφία. Τρέλα μοιάζει η σοφία όταν προσπαθεί ο σοφός να τη διδάξει. “
Ο Σιντάρτα αφήνει πίσω του όλες τις διδαχές και όλους τους δασκάλους και βάζει στόχο να φτάσει ως τα μυχια του εαυτού του, να βρει τον σκοπό της ζωής του ή να πεθάνει.
” Ο εαυτός μου θα με μάθει, μαθητής δικός μου θα γίνω, το Εγώ μου θέλω να γνωρίσω : το μυστήριο που λέγεται Σιντάρτα. “
Και οι αισθήσεις του ξύπνησαν…
Τα όσα εζησε χάραξαν βαθιά την ψυχή του…
Βρέθηκε αντιμέτωπος με τον κόσμο…
Η ζωή του ακολούθησε διάφορους κύκλους…
Χάθηκε σε κάποιους από αυτούς…
Μα, δεν σταμάτησε να ζει το κάθε τι και να συλλογίζεται την αξία και το νόημά του…
Σκότωσε κομμάτια του εαυτού του που έπρεπε να πεθάνουν και έγινε ένας καινούργιος Σιντάρτα…
” Ποιός πατέρας, ποιος δάσκαλος θα μπορούσε να τον προστατέψει απ’ το να ζήσει ο ίδιος τη ζωή, να λερωθει με τη ζωή, να φορτωθεί στους ώμους του την ενοχή, να πιει αυτός ο ίδιος το πικρό ποτήρι, να βρει μόνος του τον δρόμο; Μπορεί κάποιος, οποιοσδήποτε, να γλιτώσει απ’ αυτόν τον δρόμο; “
” ΣΙΝΤΑΡΤΑ “
Ένα υπέροχο πνευματικό ταξίδι το οποίο έχει πολλά να σας διδάξει.
