“Κβάντι” του Μίνωα Ευσταθιάδη

Η κριτική μας

Κβάντι ή Ιστορίες αίματος
Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο του κυρίου Ευσταθιάδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ, με κεντρικό ήρωα τον Ελληνογερμανό ιδιωτικό ερευνητή Κρις Πάπας, ένα άτομο παρορμητικό που η δεινή οικονομική του θέση τον αναγκάζει – πολλές φορές χωρίς καν να το πολυσκεφθεί-να αναλάβει οποιαδήποτε υπόθεση πέσει στα χέρια του. Ένας άνθρωπος με διαλυμένη μέση και με συντροφιά τα παυσίπονά του, που δεν παύει να αυτοσαρκάζεται και χωρίς καν να το καταλάβει, πάντα μπλέκει .
Αν το προηγούμενό του πόνημα σας ικανοποίησε, τότε αυτό θα σας συναρπάσει.
Ένα εξαιρετικά φιλοτεχνημένο εξώφυλλο γεμάτο σύμβολα, που μας παραπέμπει σε άλλους πολιτισμούς, μας προϊδεάζει για το τι θα αντιμετωπίσουμε διαβάζοντας το βιβλίο αυτό.
Μια ατμόσφαιρα αρκούντως σκοτεινή, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό, βουτάει στη σκοτεινιά της ανθρώπινης ψυχής, συναντώντας ατέλειες, πάθη και δαίμονες των ηρώων του, παρουσιάζοντας μας αυτούς, στις πιο ανθρώπινες διαστάσεις τους.
Ένα ταξίδι που μας οδηγεί από το Αίγιο, στη Μονμάρτη της Γαλλίας και από εκεί στην έρημο Καλαχάρι της Αφρικής. Καταφέρνει και προβάλει με γλαφυρότητα την πολιτισμική διαφορά ανάμεσα στη Δύση και τη Μαύρη Ήπειρο η οποία δυστυχώς πια βρίσκεται στον πάτο του πλανήτη. Μια ιστορία μυστηρίου γεμάτη από την απόλυτη noir ατμόσφαιρα, που εμείς οι λάτρεις του είδους συναντάμε στις παλιές, ασπρόμαυρες, ατμοσφαιρικές αστυνομικές ταινίες του ’50.
Ένα μυθιστόρημα που είναι δομημένο γύρω από τα ταξίδια του κυρίου Ευσταθιάδη στην Αφρική. Ένα μεγάλο κομμάτι αυτής της ιστορίας βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά.
Μετά το δεύτερο μισό της ιστορίας γίνεται η μεγάλη ανατροπή που μπορεί να παγώσει σε πολλούς το αίμα. Μιας και βασίζεται σε μεγάλο μέρος στην πραγματικότητα, μη ξεχνάμε πως αυτή και μόνο αυτή έχει την ιδιότητα και ξεπερνάει κάθε φαντασία.
Ο συγγραφέας μας αρχίζει να εξελίσσεται σε δεξιοτέχνη του είδους και μας προσφέρει μέσα στις μόλις 256 σελίδες μια τόσο σφιχτοδεμένη αφήγηση, τόσο χορταστική, που θα τη ζήλευαν άλλα αστυνομικά του είδους, δυτικοευρωπαϊκής προέλευσης, που ίσως να ξεπερνούν και τις 500 σελίδες.
Η συμβουλή μας είναι μόνο μία: Απολαύστε το!

της Λίτσα Κοντογιάννη

https://mesotexnis.gr/vivlia/kritikes/kvanti/