Κουρού, με σφολιάτα ή με χειροποίητο χωριάτικο φύλλο; Ταψιού ή μήπως ψημένες στη γάστρα; Οι ωραιότερες τυρόπιτες της πόλης μάς περιμένουν ζεστές-ζεστές στις διευθύνσεις που ακολουθούν.
Γεωργία Παπαστάμου, Νένα Δημητρίου, Μαρίνα Πετρίδου, Νάντια Λιαργκόβα
Φωτογραφία: Σοφία Παπαστράτη
Δεν είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα δεν τρώμε πρωινό. Από τα πρώτα χρόνια στο σχολείο, μέχρι τα αγουροξυπνημένα πρωινά στο δρόμο για τη δουλειά, η τυρόπιτα στο χέρι είναι το street food χωρίς το οποίο δεν μπορούμε να φανταστούμε την καθημερινότητά μας. Το αγαπημένο σνακ που βρίσκουμε σε κάθε γωνιά της πόλης έχει ταλαιπωρηθεί, όμως, πολύ, με κακής ποιότητας πρώτες ύλες να αποτελούν το βασικό πρόβλημα. Παρόλ’ αυτά, η Αθήνα έχει και πολύ καλές τυρόπιτες. Ας δούμε ποιες επιλέξαμε, αφού πρώτα δοκιμάσαμε αυτές και άλλες τόσες!
Μουζίλο: Από το Καρπενήσι με αγάπη
Το μικρό μαγαζί του Στέφανου, που έχει καταγωγή από το Μουζίλο, ένα ορεινό χωριουδάκι με ελάχιστους κατοίκους στην Ευρυτανία, είναι μια έκπληξη στη Γλυφάδα. Η πλειονότητα των υλικών που χρησιμοποιεί για τις απίθανες πίτες του έρχεται από το Καρπενήσι. Το χοντρό, απολαυστικά τραγανό φύλλο φύλλο το πλάθει με αγουρέλαιο Κυλλήνης. Όλα όσα φτιάχνει αξίζουν δοκιμής. Ξεκινήστε από τη «μουζιλιώτικη» τυρόπιτα με φέτα, κατίκι και κατσικίσιο τυρί από το Καρπενήσι και βλέπετε με τι θα συνεχίσετε… Γ.Π.
Δούσμανη 13, Γλυφάδα, Τ/211-21.52.772
Βάρσος: Στα βόρεια για μια τυρόπιτα
Μπορεί να μην είναι το πρώτο προϊόν που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι τον Βάρσο, αλλά το παλιό ζαχαροπλαστείο της Κηφισιάς, εκτός από νοσταλγικά γλυκά φτιάχνει και μια από τις πιο νόστιμες τυρόπιτες της Αθήνας. Όσο προσπαθούμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε γαλακτομπούρεκο, τις μαρέγκες, τσουρέκι σοκολάτας, νουγκατίνες κ.α., παραγγέλνουμε οπωσδήποτε την (σεβαστού ύψους) τυρόπιτα ταψιού. Έχει λεπτό, τραγανό φύλλο, είναι όσο πρέπει βουτυράτη ενώ η ισορροπημένη γέμιση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, αυγά και φέτα, την οποία φτιάχνουν μάλιστα μόνοι τους με 100% πρόβειο, αττικό γάλα. Γ.Π.
Κασσαβέτη 5, Κηφισιά, Τ/210-80.12.472
Πλαστός και κρεμμυδόπιτα: Στη γάστρα
 φωτογραφία: Απόστολος Σαχάς |  φωτογραφία: Απόστολος Σαχάς |
Τι θα λέγατε για μια πίτα στα κάρβουνα, με τραγανό, τριφτό, φύλλο που λιώνει στο στόμα; Ο Μυκονιάτης μάγειρας Νικόλας Αντωνόπουλος ψήνει σε αυτοσχέδιες γάστρες, που δίνουν ξεχωριστό χαρακτήρα. Πρώτα δουλεύει το ζυμάρι με ελαιόλαδο και με βούτυρο και έπειτα προσθέτει τις νόστιμες, ισορροπημένες γεμίσεις. «Πλαστός» είναι το όνομα της παραδοσιακής πίτας από τη Θεσσαλία που αντί για φύλλο φτιάχνεται με χυλό από καλαμποκάλευρο και βούτυρο, ενώ η μυκονιάτικη κρεμμυδόπιτα γίνεται με φύλλο χοντρό, ζυμωμένο με αυγά και γέμιση τυροβολιά, άνηθο και κρεμμύδι. Η δε τυρόπιτα είναι εμπειρία. Γίνεται με φύλλο από νερό ντομάτας και φρέσκο θυμάρι το οποίο γεμίζεται με φέτα και ανθότυρο. Γ.Π.
Κνωσού 5, Παλαιό Φάληρο, Τ/210-95.96.230
Λυκαβηττός: Όπως στο χωριό
Εδώ και 35 χρόνια ο φούρνος της Δεινοκράτους κάνει τους Αθηναίους να παίρνουν τις ανηφόρες για καλό ψωμί (σε μεγάλη ποικιλία), όπως και αρτοσκευάσματα. Αν ζητήσετε τυρόπιτα θα πρέπει να διευκρινίσετε ποιο από τα τέσσερα διαφορετικά είδη εννοείτε. Εγώ τρελαίνομαι για τη χωριάτικη -τόσο τραγανή που κάνει φασαρία. Γι΄αυτό ευθύνεται το φύλλο που ανοίγεται στο χέρι αποκλειστικά με ελαιόλαδο. Η γέμιση δεν είναι πολύ αλμυρή και περιλαμβάνει φέτα Ελασσόνας και ανθότυρο σε ωραία αναλογία, μαζί με αυγά και λίγο πιπέρι. Η κουρού, η σφολιάτας και ιδιαίτερα η μπατζίνα έχουν και εκείνες τους φανατικούς οπαδούς τους. Γ.Π.
Δεινοκράτους 59, Κολωνάκι, Τ/210-72.11.248
The Black Salami: Τυρόπιτα ή τυρόψωμο;
Τίποτα από τα δύο ακριβώς. Στον φούρνο των Εξαρχείων φτιάχνουν μια υβριδική τυρόπιτα χωρίς φύλλο. Κάτι μεταξύ τυρόψωμου και τυρένιου σάντουιτς. Η ζύμη γίνεται με ένα ρωμαϊκού στυλ, αργής ωρίμασης ζυμάρι. Το χαμηλό ψωμάκι χαράσσεται στη μέση και γεμίζεται με ποιοτικά τυριά: φέτα δύο ειδών (μία από τη Λευκάδα και μια από τη Χίο), κρητική ξινομυζήθρα και λίγο ανθότυρο. Συν μια διακριτική ποσότητα μυρωδικών. Άλλη εμπειρία… Γ.Π.
Ζωοδόχου Πηγής 71 & Μεθώνης, Εξάρχεια, T/211-41.87.956
Baklavas: Για πολίτικο νερομπούρεκο
Νερομπούρεκο για τους Πολίτες, su böregi για τους Τούρκους. Στην ιδιαίτερη αυτή τυρόπιτα, τα εσωτερικά φύλλα, αφού ανοιχτούν, ζεματίζονται πρώτα σε καυτό νερό. Στη συνέχεια μπαίνουν σε στρώσεις, με χοντρά κομμάτια φέτας ενδιάμεσα και το σύνολο ψήνεται στον φούρνο, ραντισμένο με βούτυρο. Τραγανή απ’ έξω, ζουμερή, με «ζυμαρένια» αίσθηση μέσα, αυτή η τυρόπιτα ξεχωρίζει από τις άλλες. Γ.Π.
Νίκης 10, Σύνταγμα, Τ/210-32.13.959
Mικέ: Διαχρονική αξία στη Μαβίλη
Μια κλασική τυρόπιτα από ένα κλασικό ζαχαροπλαστείο. Στον διαχρονικό Μικέ, εκτός από σοκολατίνες και σεράνο, βρίσκουμε μια από τις αγαπημένες μας τυρόπιτες, με χειροποίητη σφολιάτα και μπόλικη θρυμματισμένη φέτα (της δίνουμε και μερικούς επιπλέον πόντους για το σακουλάκι με το ροζ, vintage λογότυπο του Μικέ!). Γ.Π.
Δ. Σούτσου 9 & Δορυλαίου, Πλατεία Μαβίλη, Τ/210-64.63.091
Rio: Για τυρόπιτα στο ζαχαροπλαστείο
Στο καλό, πολίτικο ζαχαροπλαστείου του Παλαιού Φαλήρου φημίζονται για τα ανάλαφρα, γεμιστά με κρέμα μπαμπαδάκια, για τα μπατόν σαλέ και τη βασιλόπιτα που φουρνίζουν όλο τον χρόνο. Όποιος όμως περάσει από το κατάστημα νωρίς-νωρίς για γλυκίσματα θα πετύχει και τη βουτυρένια τυρόπιτα κουρού που γίνεται καθημερινά ανάρπαστη. Γ.Π.
Πρωτέως 4 και Μουσών, Π. Φάληρο, Τ/210-98.31.892
Δωδώνη: Η τυρόπιτα της Ομόνοιας
 φωτογραφία: Άγγελος Γιωτόπουλος |  φωτογραφία: Άγγελος Γιωτόπουλος |
Μικρή και χρυσαφένια με αρώματα βουτύρου η τυρόπιτα της Δωδώνης είναι από τις κορυφαίες της πόλης. Η ιστορία του μαγαζιού ξεκινάει το ‘72 όταν τα αδέρφια Χρήστος, Κώστας και Θωμάς Φώτης, με καταγωγή από την Άρτα, άνοιξαν τη δική τους επιχείρηση στη στοά του Ειρηνοδικείου φτιάχνοντας τα πάντα -από τυρόπιτες μέχρι μπουγάτσες- μόνοι τους. Τώρα πια, η Δωδώνη έχει μεταφερθεί ακριβώς απέναντι από τη στοά και η δεύτερη γενιά, ο Ιωάννης Φώτης και ο Χρήστος Βασιλείου, εξακολουθούν να φτιάχνουν τις ζύμες από την αρχή. Γ.Π.
Λυκούργου 9, Ομόνοια, Τ/210-32.42.761
Εργαστήριο Δήμητρας Γουναρίδη: Η τριγωνική
Τυχεροί όσοι έχουν κοντά τους το εργαστήριο Δήμητρα Γουναρίδη, στη Νέα Ιωνία. Όλα τα προϊόντα είναι για χειροκρότημα αλλά ειδικά το best seller, οι τριγωνικές τηγανητές πίτες είναι ασυναγώνιστες. Βγαίνουν υπερτραγανές, γεμάτες μικρές φουσκάλες στην επιφάνεια και χωρίς καμία αίσθηση «λαδίλας». Οι γεμίσεις ποικίλουν. Από την κλασική με τυρί μέχρι την κιμαδόπιτα ή τη μελιτζανόπιτα, είναι όλες θαυμάσιες. Γ.Π.
Ευαγγελικής Σχολής 5, Νέα Ιωνία, Τ/210-27.12.548
Α λα γκρεκ: Ψημένη στο σάζι
Το ψήσιμο στο σάζι (πλάκα ψησίματος) είναι που κάνει αυτή την τυρόπιτα–γκιουζλεμέ ξεχωριστή. Το ζυμάρι είναι χειροποίητο, η συνταγή μικρασιάτικη και το σάζι φερμένο από την Κωνσταντινούπολη. Στο εσωτερικό βρίσκουμε γραβιέρα, μοτσαρέλα, φέτα και ανθότυρο μαζί. Γ.Π.
Αγίας Παρασκευής 65, Χαλάνδρι, Τ/211-01.22.071
Άριστον Λομποτέση: Με ιστορία από το 1906
Ίσως είναι η πιο ιστορική της πόλης η μικρούλα τυρόπιτα του Άριστον, με ιστορία από το 1906 (άλλο που η ταμπέλα στο κατάστημα γράφει 1910 για να ταιριάζει με τον αριθμό του δρόμου!). Καλοψημένη, τραγανή και πάντοτε ζεστή. Τρεις-τέσσερις μπουκιές πρωινής απόλαυσης. Γ.Π.
Βουλής 10, Σύνταγμα, T/210-32.27.626
Γεύση όπως παλιά βρήκαμε στο Μαρούσι
Χρόνια τώρα σε αυτό το εργαστήριο-μαγαζί της οικογένειας Τερζίδη ψήνουν τις παραδοσιακές σερραϊκές μπουγάτσες. Εδώ, θα βρεις πολλά προϊόντα ζύμης, από μπουγάτσα και κιμαδόπιτα μέχρι κολοκυθόπιτα και πεντανόστιμα κριτσίνια (ταχινιού τα καλύτερα). Όμως έχει και πολύ καλές τυρόπιτες σε διάφορες εκδοχές: μπουγάτσα με τυρί, γραβιερόπιτα, τυρόπιτα, όλες χειροποίητες με φύλλο που ανοίγουν καθημερινά με περίσσια μαεστρία. Η συμπαθέστατη κυρία Ελένη και ο γιος της Χρήστος που έχουν το μαγαζί ξέρουν τι θέλει ο κόσμος και πώς να τον προσελκύσουν να πάει ξανά. Ν.Λ.
Μητροπόλεως 33, Μαρούσι, Τ/210-61.26.664
Μήτσος: Στην Καλλιθέα με την ίδια συνταγή από το 1970
Τίποτα δεν έχει αλλάξει στο τυροπιτάδικο Μήτσος από τότε που άνοιξε στην Καλλιθέα το 1970. Ο χώρος, οι φούρνοι, ο διαιρέτης της ζύμης, ο ιδιοκτήτης και φυσικά οι συνταγές. Στον Μήτσο τρώμε τυρόπιτα με σφολιάτα, που φτιάχνεται με αγνά υλικά καθημερινά στο μικρό τους εργαστήριο στο βάθος του μαγαζιού. Βάζουν φέτα Ελασσόνας στη σφολιάτα και φουρνίζουν πεντανόστιμες, μικρές, παραδοσιακές, τυρόπιτες με αφράτη σφολιάτα, από το πρωί μέχρι αργά το μεσημέρι. Πελάτες έρχονται από όλη την Αθήνα και προς το τέλος της βάρδιας δεν μένει τυρόπιτα ούτε για δείγμα. Μ.Π.
Δαβάκη 32, Καλλιθέα, Τ/210.95.62.619
Ασημακόπουλος: Πραλίνες ή τυρόπιτες;
Στο παλιό ζαχαροπλαστείο που ξεκίνησε ως γαλακτοπωλείο, μαζί με τις πραλίνες και τις αμυγδάλου παίρνουμε, όποτε προλάβουμε, και τυρόπιτα. Τα καλής ποιότητας υλικά (χειροποίητη σφολιάτα, καλό βούτυρο και νόστιμη φέτα από την Κεφαλονιά) είναι τα μυστικά της. Γ.Π.
Χαριλάου Τρικούπη 28, Εξάρχεια, Τ/210-36.10.092
Paul: Αλά γαλλικά
Ελληνογαλλική συμμαχία η τυρόπιτα του Paul. Τα φύλλα σφολιάτας της «galette fromage», όπως την ονομάζουν, έρχονται από τη Γαλλία. Όσο για τη γέμιση, περιλαμβάνει έναν συνδυασμό από φέτα, έμενταλ, ελαιόλαδο, βούτυρο, γάλα, σιμιγδάλι και πιπέρι. Για το τέλος, μπόλικο σουσάμι στην επιφάνεια. Γ.Π.
Πανεπιστημίου 10, Αθήνα, Τ/210-36.32.352
Μαμ: Η μη εξαιρετέα
 |  |
Δέκα δέκα φεύγουν τα πρωινά οι τυροπιτούλες του Μαμ. Μικρές αλλά θαυματουργές. Κάνουν καλή δουλειά στο ζυμάρι και το νιώθεις σε κάθε μπουκιά. Η χαμηλή τιμή την κάνει ακόμα πιο απολαυστική. Γ.Π.
Πανεπιστημίου 34 και Ιπποκράτους, Τ/210-36.19.830 & Πεσματζόγλου και Σταδίου, Τ/210-32.14.338
Τάκης: Για τυρόπιτα δίπλα στην Ακρόπολη
Με τόσα είδη ψωμιού, τόσες μπαγκέτες, σάντουιτς, τα φο-βε-ρά κρουασάν και τα πληθωρικά γλυκά που στολίζουν τον πάγκο τους, θα σκεφτείτε ίσως: μα καλά, για την τυρόπιτα ήρθες; Κι όμως. Η μικρή στρογγυλή τυρόπιτα του Τάκη, με τραγανά, χειροποίητα λεπτά φύλλα που ξεχωρίζουν ένα ένα είναι εθιστική. Όσο για τη γέμιση, είναι ένα απολαυστικό μείγμα φέτας και ανθότυρου, αρκούντως όξινο και αρκετά βουτυρένιο. Τυρόπιτα ξανά και ξανά. Ν.Δ.
Μισαραλιώτου 14, Κουκάκι, Τ/210-92.30.052
Τρομερό παιδί: Η τυρόπιτα-μισοφέγγαρο
Ο Χρήστος Παππάς και ο Στέφανος Λιβάνιος είναι τα enfants terribles των Ιλισίων, που εδώ και δυο χρόνια φτιάχνουν ωραία χωριάτικα ψωμιά αλλά και μερικά ακόμα νόστιμα αρτοποιήματα με εκλεκτά υλικά. Στη δική τους τυρόπιτα τη διαφορά την κάνει το καλό αγελαδινό βούτυρο. Η σφολιάτα τους παράγεται εντός, με πολύ κόπο και χειρωνακτική δουλειά. Η ζύμη κόβεται σε μισοφέγγαρο και μπαίνει η γέμιση, που περιλαμβάνει φέτα και ανθότυρο από τη Ναύπακτο –τυροκομικά Μόρνου–, όπως και μυρωδικά, ρίγανη και θυμάρι. Με το ψήσιμο η ζύμη δημιουργεί λεπτά χρυσαφένια φύλλα. Απαλή, βουτυρένια, πολύ νόστιμη. Αξίζει να δοκιμάσετε και την κασερόπιτά τους που περιέχει τρία διαφορετικά τυριά – τη συνταγή δεν τη λένε, είναι μυστικό. Ν.Δ.
Παπαδιαμαντοπούλου 30, Ιλίσια, Τ/210-77.77.537
Lido: Όταν το μαχλέπι συνάντησε τη φέτα
Ίσως κάπως πραξικοπηματικά βάζουμε τα τυροπιτάκια του ζαχαροπλαστείου σε αυτή τη λίστα. Κι αυτό επειδή τρώγονται με δυο μπουκιές, σίγουρα δεν τα λες τυρόπιτες. Αυτό που τα κάνει να ξεχωρίζουν όμως και αξίζουν την προσοχή μας είναι ο συνδυασμός της κάπως γλυκιάς ζύμης, μια αφράτη και μαλακή κουρού, με τυρένια γέμιση. H συνταγή της ζύμης έχει και μαχλέπι, που τους ταιριάζει τόσο πολύ. Στη γέμιση μπαίνει φέτα και μετά το ψήσιμο μπορεί να δείτε λίγο από το τυρί να ξεχειλίζει στις ραφές τους, ενώ η επιφάνειά τους κατά τόπους είναι γυαλιστερή. Ενώ έχουν και ατομική τυρόπιτα, φτιαγμένη με σφολιάτα, νομίζω πως τα τυροπιτάκια τους είναι το χιτ. N.Δ.
Χρεμωνίδου 35, Παγκράτι, Τ/210-75.16.898
Πηγή:gastronomos.gr
About Post Author
