ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΚΑ
Λάτρευαν, λέει τα αρχαία χρόνια οι Μυκόνιοι, το Διόνυσο της μέθης και της οργιώδους επαφής, τη μάνα του τη Σεμέλη και τον Ποσειδώνα της θάλασσας. Εδώ ο Ηρακλής σκότωνε γίγαντες και μετά πέρναγαν κάτοικοι Αιγύπτιοι, Ικάριοι, Φοίνικες και Μινωίτες, ώσπου οι Ίωνες να δώσουν τα τελικά τους χαρακτηριστικά. Δηλιακή Συμμαχία –δίπλα ο αρχαίος κόσμος των ισχυρών που κείτονται πέτρες πια- πόλεμοι και καταστροφές. Γιορτές και θυσίες στους Θεούς. Βυζάντιο, κουρσάροι και πειρατές κάτοικοι φόβος και τρόμος, Φράγκοι, Αραγώνιοι, Βενετοί, να καίνε, να αρπάζουν, να σκοτώνουν. Οθωμανική αυτοκρατορία και μια πέτρα τόπος, χρισμένη στο μπλε η Μύκονος σηκώνει κεφάλι και με τις φουστάνες να ανεμίζουν σαν πανιά της Μαντούς Μαυρογένους, οπλίζει και πυροβολεί… Και; Τι σημασία έχουν όλα αυτά, όταν πια μπορείς να αναφωνήσεις με ξενική, κοριτσίστικη –να κροταλίζει, προφορά: Μύκονοοοοοοος…
Αν πιείς νερό απ τα Τρία Πηγάδια δεν θα μπορείς πια να φύγεις…
Αυτό το λευκό, το λιγωτικό, κάτω από τον πορτοκαλί, ανελέητα ειλικρινή ήλιο. Οι ανεμόμυλοι, με τις φτερωτές σχεδόν ζωντανές και πανταχού παρούσες, που έτσι, να, ξεχάστηκε; Λες πως πετάνε αρχάγγελοι και χτυπάνε τις φτερούγες τους, πάνω απ το κεφάλι σου! Γύρω παντού, απ αυτόν τον βράχο του πελάγου, μπλε ιώδες, σχεδόν μερακλή ζωγράφου γέννημα και παραλίες κρυστάλλινες, όλο πράσινο διάφανο, νεραϊδίσιο! Έντονα τα χρώματα, έντονοι οι άνεμοι, το καλοκαίρι, η αλμύρα, όλα στο πολύ, όπως και η μαγεία του νησιού αυτού. Γιατί έχει σπαρμένα μάγια! Αν πιείς λέει και απ τα Τρία Πηγάδια του νησιού νερό, δεν μπορείς πια να φύγεις. Αιχμάλωτη ψυχή για πάντα στα βράχια, στους άνεμους, στο πέλαγος της Μυκόνου θα σαι… Φλισκούνι, άγρια μέντα, μέλι, υφαντά, εκκλησιές και μοναστήρια. Οι καιροί να συναντιούνται σε αέναη κατάργηση του χρόνου που δεν υπάρχει. Τόποι ανθρώπων! Όχι πως όσοι συρρέουν απ όλο τον κόσμο, στη Μύκονο της κοσμικότητας, των μπαρ, των κλαμπ, των καταχρήσεων, της ζωής στις νύχτες, αυτά τα προσέχουν. Εδώ ήρθαν να πιούν μέχρι να τρυπήσουν συκώτια, να έχουν διαδοχικές σκυταλοδρομίες στο σεξ, να χορέψουν και να τα κάνουν όλα. Οι λαϊκοί. Οι πλούσιοι πάλι, να επιδειχτούν, να αισθανθούν –ξανά- διαφορετικοί, να κλειστούν στα πολυτελή ξενοδοχεία και γιοτ, να γευτούν πανάκριβα πιάτα και να διαλέξουν ερωμένες και εραστές απ τη νέα σοδειά των γυμνασμένων μοντέλων! Δεν ήταν πάντα έτσι… Ήταν εποχές που η Μύκονος ήταν χαμογέλα, ομορφιά, ελευθερία και φυσική ζωή. Ήταν μια φορά και έναν καιρό…
Οι αρχαιολόγοι του 1873, η Βέλτσου και η αρχή του κοσμικού μύθου
… Μια φορά και τον καιρό του 1873, οι αρχαιολόγοι της Γαλλικής Σχολής ξεκίνησαν τις ανασκαφές στο ιερό, όλο σοφία χώμα της Δήλου. Για να κοιμηθούν, να φάνε, να πιούν πήγαιναν στην διπλανή Μύκονο. Φτώχεια μεγάλη υπήρχε εκεί, αλλά και μια σαγήνη. Αυτή η μυσταγωγική ομορφιά στο φως, τον άνεμο, την θάλασσα, που λέγαμε πιο πάνω. Οι επιστήμονες εκείνοι, μαγευτήκαν πρώτοι απ αυτό το νησί. Και γεννήθηκε η φήμη της ως πρώτος ψίθυρος. Τις επόμενες δεκαετίες, φυσικά, θα είναι τόπος εξορίας -δε το συζητάμε-, ώσπου, στα τέλη της δεκαετίας του 40, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι νέοι της αθηναϊκής αστικής τάξης θα καταφθάσουν. Θέλουν να μην βλέπουν παντού τα απομεινάρια, τα μνημεία του πολέμου. Θέλουν μια ψευδαίσθηση ελευθερίας, απλότητας, χωρίς όλη η ζωή να είναι πολύπλοκη. Βάρκες, νησιώτες, γραφικά δρομάκια, ασβεστωμένο λευκό, μαύρα ρούχα για το πένθος, θάλασσες.
Πεινούσαν; Τρώγανε! Νύσταζαν; Κοιμόντουσαν! Ένιωθαν μοναξιά; Ερωτευόντουσαν! Ο μύθος είχε γεννηθεί… Τότε, λέει, ούτε καν ηλεκτρικό ρεύμα υπήρχε, μόνο ένας ντόπιος είχε μεταφέρει στη Χώρα μια γεννήτρια, που λειτουργούσε κάθε βράδυ από τις 7 έως τις 9. Η Άννα Βέλτσου, μποέμ, διαφορετική, πρωτοποριακή φέρνει τις παρέες της εδώ και σκηνοθετεί καλοκαιριά αναρχικά, χωρίς υποταγές σε πρέπει. Το 1947, όμως, στη μικρή παρέα κοριτσιών και αγοριών από το Κολωνάκι, βρίσκεται και η πανέμορφη μελαχρινή Μαρίκα Γιαννούκου. Ο νεαρός, ψηλός, βουλευτής Χανίων, τα Σαββατοκύριακα θαλασσοπνίγεται προκειμένου να βρεθεί κοντά της. Έξι χρόνια μετά ο Κυριακός και η Μαρίκα Μητσοτάκη θα είναι και επίσημα ανδρόγυνο, που τους έφερε κοντά, κάποτε, ο Διόνυσος της Μυκόνου…
Από την Φρειδερίκη στους Χολιγουντιανούς σταρ, την Κάλλας, την Τζάκι και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή
Τη δεκαετία του ’50, στο νησί, έρχονται οι μυθικά πλούσιοι. Η μποέμ Μύκονος χάνει στα σημεία. Η κοσμική όμως, αποκότα τα κερδοφόρα χαρακτηριστικά της. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης και η Μαρία Κάλλας, ο Σταύρος Νιάρχος και η Τίνα αράζουν τα μεγάλα κότερα τους στις παραλίες. Το 1954 η Φρειδερίκη διοργανώνει μια κρουαζιέρα στα ελληνικά νησιά, για όλους τους γαλαζοαίματους νέους της Ευρώπης, με στόχο κάτι το Αιγαίο, κάτι το καλοκαίρι, λίγο η μαυρισμένη σάρκα των διαδόχων και των πριγκιπισσών της Ευρώπης να βοηθήσουν ώστε να γεννηθούν ειδύλλια και επικερδείς γάμοι. Ο σταθμός στην Μύκονο της κρουαζιέρας ενθουσιάζει τους γαλαζοαίματους και οι ανταποκριτές στο τύπο της Ευρώπης εκθειάζουν το νησάκι του Αιγαίου. Κάπου εκεί, μαζεύουν στα ανοιχτό ένα βασανισμένο, θαλασσοτσακισμένο, μισοπεθαμένο πελεκάνο. Όλη Χώρα της Μυκόνου περιποιείται και προσπαθεί να βοηθήσει στην ανάρρωση του πουλιού. Εκείνο θα γίνει καλά, θα το βαφτίσουν Πέτρο και θα αποτελεί το σύμβολο του νησιού. Στη δεκαετία του ’60 η Μύκονος παραμένει ανέγγιχτη από το μαζικό τουρισμό, αλλά οι τζετ σέτερ και οι κοσμικοί έχουν ήδη, βρει τον δικό τους Παράδεισο. Τα πλοία δεν πιάνουν ακόμη στο λιμάνι και οι ταξιδιώτες βγαίνουν απ τα έγκατα των καραβιών στο πέλαγος και μπαίνουν σε βαρκούλες για να φτάσουν στο νησί. Το 1961 η Ελένη Βλάχου φτιάχνει το σπίτι της, στη Χώρα αλλά και η πανέμορφη και πολύ διάσημη Τζέιμς Χίμπερ, Ελβετίδα star, που τελικά αυτοκτόνησε, είναι η πρώτη ξένη διάσημη που αγόρασε σπίτι. Η Μελίνα Μερκούρη, ο Μάρλον Μπράντο, η Γκρέις Κέλι, ο Ρίτσαρντ Μπάρτον λατρεύουν το καλοκαίρι στη Μύκονο, που οι φωτογραφίες της μέσω αυτών είναι η μεγίστη διαφήμιση σε όλο τον κόσμο, ως απόλυτος προορισμός για λίγους. Τότε επιλεγεί την Μύκονο, ως αγαπημένο της μέρος και εμφανίζεται σε αυτήν η Τζάκι Κένεντι. Ο Ωνάσης, ιδιοκτήτης της Ολυμπιακής, κατασκευάζει το πρώτο αεροδρόμιο.
Γι’ αυτό λένε, επισκέφθηκε για πρώτη φορά τη Μύκονο ο, νεαρός τότε, πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Καραμανλής. Και εκείνου σκλαβώθηκε η κάρδια για πάντα στο βράχο της Μυκόνου. Και ενώ σήμερα οι πολιτικοί έχουν βίλες, πισίνες, μεγάλη ζωή, χλιδές και πολυτέλειες, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, έμενε, συνήθως, στο μικρό ξενοδοχείο του φίλου του και γραμματέα του Θεόδωρου Χαριτόπουλου, ενώ κάποιες φορές τον φιλοξενούσε στο σπίτι του στον Ορνό, ο εκδότης της αθλητικής εφημερίδας «Φως των Σπορ» Θεόδωρος Νικολαΐδης. Από το 1986 μέχρι και τον θάνατό του ο Καραμανλής, έμενε κάθε καλοκαίρι για ένα μήνα στη Μύκονο, συνήθως από τα τέλη Ιουνίου, αποφεύγοντας την κοσμοσυρροή του Αυγούστου και τις πολλές συναναστροφές με ισχυρούς, απλά και χωρίς πολυπλοκότητες, όπως ήταν το νησί, που κάποτε, τον μάγεψε…
Pierro’s, ο τελευταίος Κρουπ, η Σοράγια, η Τέιλορ και η χρυσή εποχή του νησιού
Στη δεκαετία χρόνια του ’70 gay ζευγάρια από τον κόσμο, έχουν έρθει στο νησί, που κάνεις δε σχολιάζει επιλογές και δίνουν υψηλής αισθητικής πινελιές στη διασκέδαση, το φαγητό, τη διακόσμηση, ώστε να ταιριάζουν με τον τόπο που κοντά του γεννήθηκε ο Απόλλωνας του φωτός. Το μπαρ Pierro’s, γράφει ιστορία. Το δημιουργεί το 1972, ο Ανδρέας Κουτσούκος, ένας ψαράς του νησιού και έγραψε τη δική του ιστορία στη νυχτερινή διασκέδαση. Ανάμεσα στους θαμώνες του ο τελευταίος κληρονόμος της γερμανικής βιομηχανίας Κρουπ, ο οποίος συνοδευόταν πάντα από δεκάδες μυώδεις ελαφρά ντυμένους άνδρες, η «θλιμμένη πριγκίπισσα» Σοράγια, που είχε χωρίσει τότε, ο Σάχης της Περσίας γιατί δεν έκανε παιδιά και που η οποία έζησε μια κοσμικότατη ζωή, χωρίς τις θηριωδίες της πολιτικής, η μυθώδους ομορφιάς Ελίζαμπεθ Τέιλορ, που έφτανε στο νησί, ακόμη και για να περάσει ένα Σαββατόβραδο, να κάνει το μπάνιο της το πρωί και να φύγει απόγευμα Κυριακής. Συχνάζουν εκεί, εφοπλιστές και κοσμικοί Καρέλας, Γουλανδρής, Χατζηφωτίου, Βαρδινογιάννης, Χανδρής, Δρακοπουλαίοι. Εκεί και ο Αγά Χαν και πάντα η Ρίτα Χέιγουορθ σαν φλόγα μες στην νύχτα, αλλά και η διάσημη σχεδόν σαν την Μύκονο για την ελληνική ομορφιά της, Κορίνα Τσοπέη.
Η αγάπη όλων αυτών των ανθρώπων για το νησί, δεν οφείλονταν μόνο στην ομορφιά του. Ο Γιάννης Γαλάτης, αφοσιωμένος πάντα στη Μύκονο και γνώστης μιας εποχής που δεν ξαναγυρνά, έχει εξηγήσει πως «ο απλός ο κόσμος της Μυκόνου δεν τους ήξερε τους διάσημους. Ζούσε πολύ παραδοσιακά, ψαρεύοντας, ασχολούμενος με την κτηνοτροφία. Μπορεί, δηλαδή, να περνούσε από δίπλα τους η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, και εκείνοι δεν την αναγνώριζαν, δεν γύριζαν να ασχοληθούν με το τι κάνει και τι δεν κάνει». Και αυτό απελευθέρωνε!
Όταν η Μελίνα τραγουδούσε και γίνονταν χαλασμός
Δημιουργείται μιας υψηλής ποιότητας παροχή υπηρεσιών, όπου σε συνδυασμό με το φυσικό κάλος είναι μοναδική. Οι πρωτεργάτες αυθεντικοί, γνήσιοι Μυκονιάτες του μικρού, απλού ξενοδοχείου Κοντιζά και ο μετα ο μοναδικός Φιλιππής, να συνεχίζει στον κήπο του, στο Philipis Garden, τη παράδοση της μάνας του, που μάγευε με τις μυρωδιές απ το ταβερνάκι του ξενοδοχείου της, τους περαστικούς. Γαλλικά ρεστοράν και Καρούτσος. Remezzo και Μάκης Ζουγανέλλης. Εκτός από τους τεράστιους αστέρες της μεγάλης οθόνης η του τραγουδιού, τους αριστοκράτες και τους ευγενείς, εδώ άρχοντα πάντα και πολλοί εφοπλιστές. Ο Εμπειρίκος, ο Ποταμιάνος, ο Νομικός, ο Καϊσέογλου. Τηλεφωνούσαν απευθείας σε ‘μένα γιατί ήμουν ο μόνος στο νησί που διέθετα ένα αρχοντικό σπίτι που μπορούσαν να φιλοξενηθούν και να γλεντήσουν. Δεν υπήρχαν ξενοδοχεία τότε. Όλοι οι εφοπλιστές θυμάμαι έρχονταν στο νησί με τα κότερά τους. Ο εφοπλιστής Λυκιαρδόπουλος έφερε πολύ κόσμο στο νησί, η κυρία Ράλλη η γυναίκα του πρώην πρωθυπουργού Ράλλη.
Τραγουδούσε η Μελίνα στη Μύκονο και γινόταν χαλασμός κυρίου. Ο Ντέμης Ρούσσος επίσης. Επίσης, το νησί βοήθησε πολύ να διαδοθεί και ο Μίκης Θεοδωράκης, η Φαραντούρη και ο Ξαρχάκος που είχαν έρθει να τραγουδήσουν στο νησί. Και η Σοφία Βέμπο, η Μαρία Κάλλας και η Ειρήνη Παππά, ο Δημήτρης Χορν ερχόταν πολύ συχνά στο νησί. Και βέβαια η Τζειν Φόντα, ο Πιέρ Καρντέν, ο Τζιαν Φράνκο Φερέ, οι εκθαμβωτικοί Αλέν Ντελόν και Μπριζίτ Μπαρντό, η Παλόμα Πικάσο, ο Πολ Νιούμαν, ο Άντονι Κουίν, ο Πιέρ Τριντό, ο Κασόγκι, ο Όλιβερ Στόουν και όλοι οι διάσημοι, πλούσιοι, υπέρλαμπροι μιας γενιάς.
… και ξαφνικά γλεντονήσι!
Ήταν το κέντρο της αριστοκρατίας όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Με τα χρόνια όμως, στη Μύκονο λόγω της ποσότητας των διάσημων επισκεπτών χάθηκε η ποιότητα» έχει πει ο Γιάννης Γαλάτης, άτυπος ιστορικός του νησιού, επιχειρηματίας και μόδιστρος με μια αιχμή να αφήνεται και να φαίνεται πως τον πονά. «Το συγκεκριμένο νησί είχε πάντα διασυνδέσεις με όλη τη high society των Αθηνών, όμως τα τελευταία 20 χρόνια το νησί έχει γίνει ένα «γλεντονήσι» Οι δυο δεκαετίες του ’80 και του ’90 είναι αχαλίνωτες, μεθυσμένες, ξενυχτισμένες, εξαρτημένες, αυτοχειρικές. Το νησί όλο αρχίζει να μοιάζει με ένα απέραντο κέντρο διασκέδασης, μπουζούκια, κλαμπ, μεθύσια, υπερτιμολογήσεις σε ξαπλώστρες η μαξιλάρες στην αμμουδιά (!), άναρχη δόμηση και σπίτια να ξεπροβάλουν σε παράλιες με ανόσιες πισίνες να κάνουν υπερχείλιση πάνω στο αιώνιο μπλε του Αιγαίου, ταβέρνες, ρεστοράν, σουσι μπαρς, sex shops, συναυλίες τάχα –εκεί που τραγουδούσε η Μελίνα, σπάραζε σαν αηδόνι η Κάλλας, ή παρουσίαζε τις επικές μουσικές του ο Θεοδωράκης- μπουζουκοβάρδων με το άνοιγμα σαμπάνιας να κοστίζει 25.000 ευρώ με τον Ρέμο -μια χαρά ο άνθρωπος- να τους διασκεδάζει, καμήλες στην αμμουδιά, κυρίες και κύριοι με τα θέλγητρα τους προς πώληση σε έναν αγχωμένο δογματισμό πραγματείας, παπαράτσι παντού, οι νέες σταρ της εποχές, σαν την Κιμ Καρντασιαν ή λογιών ινφλουένσερς να κοιτούν την ομορφιά μέσα απ τις οθόνες των κινητών μόνο και να μετράνε το κάλος με likes και followers. Η Λίντσεϊ Λόχαν και η ζαλισμένη επιχειρηματικότητα της. Τα γιγάντια brands της μόδας είναι εδώ καθώς και τα παραρτήματα των μεγάλων οίκων μόδας. Ο μαζικός τουρισμός την βγάζει με μπόμπα αλκοόλ και ένα πιττόγυρο στα δυο! Το νησί για τους οικονομικά ισχυρούς της γης υπάρχει για κυνήγι θησαυρού. Η γη στις δεκαετίες που ακολούθου κοστίζει υπέρογκα ποσά ανά τετραγωνικό! Μπετόν –λευκό ακόμα είναι αλήθεια- υπάρχει παντού! Ο βράχος της Μυκόνου μοιάζει να έχει αποκτήσει τεραστία μανιτάρια – μύκητες που σαπροφυτούν από το χώμα της. Στη δεκαετία του 90 ο Τζορτζ Μπους ο μπαμπάς και ο Μπιλ Κλίντον πάνε και έρχονται! Οι μπίζνες συνεχίζουν να γίνονται, ενώ η ομορφιά, η γραφικότητα, η απλότητα, η αθωότητα άλλων εποχών έχουν γίνει ντεσιμπέλ για «φτιαγμένους» χορούς στην αμμουδιά, χωρίς μέτρο…
Αυτό το καλοκαίρι: η επιστροφή των σταρ, champagne showers και επιχείρηση σκούπα για τους «μπράβους»
… Η Γκρέις Κέλι, η Κάλλας, η Σαράγια, η Ρίτα Χέιγουορθ, η Μελίνα, η Τζάκι Ο, η Λιζ Τέιλορ, η Ζωή Λάσκαρη δεν υπάρχουν πια, παρά μόνο σαν αντίλαλος στα σοκάκια, χειμωνιάτικα βράδια που τα στοιχειά του Αιγαίου και οι άνεμοι του μιμούνται το γέλιο τους. Οι εμβληματικοί Έλληνες των 80’s, 90’s, ‘00’s έφυγαν από δω. Η τελευταία σταρ Ρούλα Κορομηλά πούλησε το σπίτι της. Τα παλάτια των εκδοτών Κωστόπουλου και Λυμπέρη χάθηκαν από την οικονομική τους καταστροφή στη μεγάλη κρίση. Εκείνο του Ασλάνη που αδιαφόρησε οριστικά και με δική του πρωτοβουλία για κάθε τι αυτοχειρικά υλικό, κυρίως για ντουβάρια και εκεί που ο Λάκης Γαβαλάς και τα θρυλικά του πάρτι στο Μυκονιάτικο παλάτι του, έγιναν το παρελθόν ενός ανθρώπου που υπήρξε απλά ο εαυτός του! Η πανδημία και οι παγκόσμιες καραντίνες επηρεάζουν το νησί, ή του χαρίζουν μια αναγκαία αγρανάπαυση. Οι μεγάλες ιδιοκτησίες αλλά και τα εμβληματικά, ελεύθερα κάποτε, αυτοσχέδια, αθώα στην αρχή τους, μαγαζιά περνούν σε χέρια Αράβων, Αιγυπτίων, Γερμανών Κροίσων. Και 600 ευρώ για μια μερίδα, κακό – σερβιρισμένα καβουροπόδαρα, με δυο πιρουνιές έτοιμη σαλάτα από τα σούπερ μαρκετ και δύο κοκτέιλ. Και μια αστακομακαρονάδα, μία μερίδα καλαμαράκια και μία σαλάτα με ψωμί 1640 δολάρια! Και εργαζόμενοι σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς, στα όρια της κακοποίησης. Πολυτελή σκάφη και τεράστια γιοτ παντού γύρω απ το νησί, πανάκριβα αυτοκίνητα στα σοκάκια. Οι νεόκοποι σταρ και μεγιστάνες συρρέουν και πάλι στο νησί. Αλεσάντρα Αμπρόζιο, Αντριάνα Λίµα, Ανα Μπεατρίς Μπάρος, οι billionaires Στέφεν και Ντέμπορα Χανγκ, Χιου Τζάκμαν, Τούνη και Παναγιώταρου, Τανιμανίδης και Μπόμπα, Μαρίνα Πατούλη, Τζέιμς Φράνκο, σερ Πολ Μα Κάρτνεϊ. Στο διάσημο στα πέρα πέρατα του κόσμου Nammos, ήδη, τέλη Ιουνίου του πολεμικού στην Ευρώπη 2022, μια παρέα νεαρών Αράβων άνοιξαν 200 σαμπάνιες, για να παίξουν μπουγέλα. Είναι γνωστό πως τα “champagne showers”, συνηθίζονται στους γόνους των μυθικά πλούσιων Αράβων, ώστε να κάνουν επίδειξη του πλούτου τους! Την ίδια ώρα άνδρες της Αστυνομίας Μυκόνου, μαζί με το «Εκβιαστών» της Ασφάλειας Αττικής και της Ο.Π.ΚΕ, επιχειρήσεις-«σκούπα» για την κάθαρση του νησιού των ανέμων από τα κυκλώματα των μπράβων που κάθε καλοκαίρι κάνουν απόβαση στη Μύκονο.
Πρόσεχε να προφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα…
Και στο τέλος τι σου μένει, όμορφη μου Μύκονος, εκεί ριγμένη δίπλα στη Δήλο, αν κλείσουν τα στερεοφωνικά με τα απάνθρωπα ντεσιμπέλ και μπορέσεις να ξεχωρίσεις το Αιγαίο απ τα μπετα κάθε βίλλας νεόπλουτου, πολιτικού, ανθρώπου της νύχτας, μαστροπού; Σου μένει, ίσως, η φράση του Ελύτη που τραγούδησε το μπλε σου: «…Πρόσεχε να προφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα, έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα δελφίνια, κι η ερημιά πολλή που να χωρά ο θεός…»… Σώπα, θα χειμωνιάσει και φέτος…
About Post Author
