του Λεόντιου Πετμεζά
Για δεύτερη χρονιά παρουσιάζεται φέτος η επιτυχημένη παράσταση του θεατρικού έργου ”Πλασμάτων Μικρόκοσμος ” που βασίζεται σε σενάριο της Ευρυδίκης Κερκύρα στο Foyer Cafe Bistro του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. . Στην υπόθεση του παρακολουθούμε ένα ταξίδι στην μακρινή Τρούμπα του 1944. Εκεί ζουν μέσα στο καμπαρέ της Ζωζώς, επτά λαϊκοί και χυδαίοι τύποι. Άντρες και γυναίκες . Μέσα στην πίεση του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου έχουν βρει ένα καταφύγιο που μπορούν να τραγουδούν, να γελούν, να ερωτοτροπούν ,να είναι ο εαυτός τους. Ξαφνικά όμως τα όνειρα τους απειλούνται από το μεγάλο εχθρό. Ατέρμονα και πολύπλοκα ζητήματα προκύπτουν στην ζωή τους. Συγκεκριμένα την 11η Ιανουαρίου του 1944 μπαίνουν στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά για να γλιτώσουν από το βομβαρδισμό. Πόρνες, ρεμπέτες και άνθρωποι του υπόκοσμου της Τρούμπας. Κάποιοι από αυτούς δεν βγήκαν έξω ποτέ ξανά. Έκαναν οικογένειες εκεί και άφησαν πίσω τους μια ομάδα παιδιών. Καθώς το κτήριο είναι στοιχειωμένο από μία ιδιαίτερη οντότητα, τα μαγικά πλάσματα ποτισμένα και μεγαλωμένα από τις τέχνες μοιράζονται τις ιστορίες τους, χορεύουν, αυτοσχεδιάζουν και ονειροπολούν. Είναι χυδαίοι όπως προανάφερα αλλά είναι και ρομαντικοί. Δεν έμαθαν ποτέ άλλωστε πως να διαχωρίζουν αυτά τα δυο. Τα πρόσωπα ίσως βρεθούν στο δρόμο του θεατή για να του πουν πως κάποιοι κόσμοι είναι καλύτεροι από την τρομακτική πραγματικότητα που απάνθρωπα πλάσαμε. Μακριά από τις συνήθεις ηθικοπλαστικές αναλύσεις εμβαθύνοντας στην ψυχολογία των ηρώων έρχονται στο φως στοιχεία που επιβεβαιώνουν σαφέστατα και αναμφισβήτητα την ανωτερότητα της προσωπικής και ιδιωτικής συνείδησης,της ατομικότητας .Οι παράξενες μαρτυρίες που καταγράφονται ενέχουν καταστάσεις που διαπράττονται νύχτες και μέρες .Για να τις καταλάβουμε χρειάζεται να τις αναλύσουμε και να δούμε το προσωπείο ενός διαφορετικού κόσμου που κινείται με δικούς του κανόνες σε δικές του νόρμες .Η συνδιαλλαγή που αποκτά κανείς μαζί τους ενδείκνυται για να μπορέσουμε να εκδηλώσουμε συναισθήματα ίσως αποτροπιασμού, ίσως αποφυγής ,ίσως συμπάθειας και ίσως κατανόησης . Εδώ βέβαια τίθεται ο προβληματισμός του κοινού αλλά και το εύλογο ερώτημα :Άραγε αυτοί οι άνθρωποι που συγκροτούν το συγκεκριμένο μωσαϊκό της ζωντανής ύπαρξης είναι κατασκευάσματα ενός ανύπαρκτου Θεού που αν υπήρχε θα τους έφτιαχνε κατά εικόνα και ομοίωση; Ο καθένας απαντά ανάλογα με την κοσμοθεωρία του. Σε ένα σκηνικό που μετατρέπεται η αποκάλυψη του μανδύα και η γύμνια των χαρακτήρων δίνεται μέσα από ένα παιχνίδι καίριων γεγονότων .Στηρίζεται βέβαια σε τόπους με ατμόσφαιρες και σε διάλογους με αφηγήσεις εναλλαγών καθώς και σε σημεία επαφής που συντονίζονται αξιοθαύμαστα. Δίνεται, μάλιστα η εντύπωση ,όχι απατηλά πως όλες οι αναφορές που κοσμούν το ισχυρό κείμενο όταν ξεπηδούν από τις σελίδες του κρεσέντο μετουσιώνονται σε ζωογόνα και ζωτική πραγματικότητα με ρυθμικό μέτρο και απόλυτη πιστότητα στην μετάδοση. Η έντονη αύρα της αλληλουχίας διεκδικεί επαρκείς στιγμές από την παραστατική ευταξία της αναπαράστασης .Η σύλληψη και η σκηνοθεσία της Έλενας Νάσιου ενδυναμώνει σταδιακά τον απαιτούμενο συνδυασμό της βαθμιαίας κάποτε δραματοποίησης. Οι εφέσεις της προκαλούν μια διελκυστίνδα απόψεων και θέσεων. Με γερή την αντίληψη του εύφλεκτου μετεωρισμού της έκρηξης ανάμεσα στην γραμμικότητα και την επίδραση επιτυγχάνονται οι πιο δυνατοί όροι της εκφραστικής απόδοσης . Οι ηθοποιοί Βαλεντίνος Τσίλογλου,Άγγελος Αρχανιωτάκης, Άρτεμις Κυριακοπούλου, Ανδρέας Βελέντζας, Έλενα Νάσιου, Σωκράτης Χάρης και Χρήστος Καρύπης ευρισκόμενοι σε μια εντυπωσιακή σκηνογραφική δημιουργία υποδύονται τους ρόλους τους με την συμβολή των διακριτικών ενδυματολογικών στιγμάτων και των αριστοτεχνικών τεχνικών που αναδίδουν μια αίσθηση πληρότητας και σκηνικής ολοκλήρωσης .Εύστοχα επενδύουν σε ερμηνείες με υψηλή αισθητική. Με εκλεπτυσμένη μεταμορφωτική δυναμική παρατήρηση και γνώση, εκπέμπουν έναν έλεγχο με σύνεση προς τον χειρισμό των μέσων απεικόνισης που εμπεριέχει άρρηκτα άρτιες πτυχές σκιαγραφήσεων που φανερώνουν την πολυσήμαντη αισθαντικότητα. Συνθέτουν ως ομάδα ευπρόσδεκτες καταθέσεις που προτάσσουν αξιακές σχέσεις . Η μουσική επένδυση και το κυκλόραμα του βίντεο της Εύης Λιπιάτου αγκαλιάζει ευεργετικά όλες τις σκηνές της δράσης .Η μουσική επί σκηνής του Αλέξανδρου Κίτσου ενσωματώνει ποικίλες διαστάσεις στα υποκριτικά ανάγλυφα μοτίβα που παρατηρούμε να εκτυλίσσονται ως διατάξεις εντρύφησης .
Επόμενες προγραμματισμένες παραστάσεις: Τετάρτες 5 & 12/3 ώρα: 21:00
Στο Foyer Cafe Bistrot στο κτήριο του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά Λ.Ηρώων Πολυτεχνείου 32
Τηλ. Κρατήσεων: 2104100650 & 2104100450
