Θέατρο στο Ραδιόφωνο από τους σπουδαστές της Ανώτερης Δραματικής Σχολής Αθηναϊκή Σκηνή

Επτά άπαιχτα ή σπάνια παρουσιασμένα έργα του Νεοελληνικού Θεάτρου ξαναζωντανεύουν. 

Η Ανώτερη Δραματική Σχολή Αθηναϊκή Σκηνή παρέχει στους σπουδαστές της από το πρώτο κιόλας έτος της  φοίτησής τους τη δυνατότητα πρακτικής μέσω της χρήσης του επαγγελματικού Θεάτρου της στην Ακρόπολη και καθημερινή εξάσκηση στις σύγχρονες εγκαταστάσεις που διαθέτει (στούντιο).

Η χρήση του επαγγελματικού θεάτρου δίνει τη δυνατότητα στους σπουδαστές να έχουν διαρκή επαφή με το κοινό και τους συντελεστές μέσα από παραστάσεις και η καθημερινή εξάσκηση στο σύγχρονο στούντιο, τους δίνει τη δυνατότητα να εξοικειωθούν στην υποκριτική στο μικρόφωνο, στη μεταγλώττιση, στο σπικάζ, στα καρτούν, στα ντοκιμαντέρ κ.α.

Αναμφίβολα η περίοδος που πέρασε υπήρξε ιδιαίτερα δύσκολη, τόσο για τον καλλιτεχνικό κόσμο, όσο και για τη Θεατρική εκπαίδευση, η οποία λόγω των μέτρων και των συνθηκών, οδηγήθηκε στη διατήρηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσω διαδικτύου. Κι επειδή η Τέχνη του Θεάτρου αποτελεί μια διαδικασία που εξ ορισμού προϋποθέτει την επαφή και τη συνύπαρξη, η διοίκηση, το καθηγητικό προσωπικό και οι σπουδαστές της σχολής, αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν εν μέρει τη διαδικτυακή διαδικασία, αναπληρώνοντας με παράταση, ώρες μαθημάτων μετά την άρση του lockdown, με πρακτική δια ζώσης εκπαίδευση. 

Μαζί με την παραπάνω απόφαση, η Αθηναϊκή Σκηνή συνδυάζοντας την πρακτική στην εκπαίδευση της υποκριτικής στο μικρόφωνο  αλλά και την επαφή των σπουδαστών με το κοινό, σχεδίασε την παραγωγή επτά ηχογραφημένων παραστάσεων, που θα παρουσιαστούν στο κοινό και θα αναβιώσουν την εποχή που το Θέατρο στο ραδιόφωνο μεσουρανούσε. 

Πρόκειται για έργα που «χάθηκαν» στο πέρασμα των δεκαετιών. Κάποια δεν ξαναπαίχτηκαν από τότε που πρωτοανέβηκαν και κάποια παρουσιάζονται σπάνια. Όλα έργα του προπολεμικού Νεοελληνικού Θεάτρου των Ιδεών. Συγγραφείς και έργα της περιόδου από το 1895 έως το 1925, βαθειά επηρεασμένα από τους πρωτοπόρους της εποχής, Ίψεν, Νίτσε, Φρόυντ κ.α, τις κοινωνικές αλλαγές, τη φιλοσοφία αλλά και τη θέση της γυναίκας στο κοινωνικό σύνολο.  

Τα έργα είναι: 

1. «Ξημερώνει» του Νίκου Καζαντζάκη 
2. «Νταλμανοπούλα» του Παντελή Χορν 
3. «Φλαντρώ» του Παντελή Χορν 
4. «Κόκκινο πουκάμισο» του Σπύρου Μελά 
5. «Ο γιος του Ίσκιου» του Σπύρου Μελά 
6. «Χελιδόνι» του Παύλου Νιρβάνα 
7. «Γειτόνισσες» του Παντελή Χορν 

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι «Γειτόνισσες» παρουσιάστηκαν μετά από περίπου 100 χρόνια για πρώτη φορά από το Θίασο της Αθηναϊκής Σκηνής στο κοινό, παράσταση που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. 

Πέρα από τον εκπαιδευτικό στόχο του εγχειρήματος,  συνεχίζεται η ερευνητική ταυτότητα των παραγωγών του Θεάτρου Αθηναϊκή Σκηνή, αλλά και το έντονο Δραματουργικό ενδιαφέρον μιας και αναβιώνουν έργα – αριστουργήματα μετά από έναν αιώνα σιωπής. 

Τις σκηνοθεσίες υπογράφει η Αλεξάνδρα Βουτζουράκη, τον ήχο επεξεργάζεται ο Βασίλης Σκαλτσής, η παραγωγή ανήκει στην Αθηναϊκή Σκηνή και στο μικρόφωνο ακούγονται οι σπουδαστές της Ανώτερης Δραματικής Σχολής Αθηναϊκή Σκηνή. 

Η παρουσίαση των έργων σηματοδοτεί και τη λήξη του σπουδαστικού έτους 2020-2021 και την έναρξη της περιόδου εισαγωγικών και μεταγραφικών εξετάσεων για το σπουδαστικό έτος 2021-2022. 

About Post Author

Στάθης Παπούλιας

Δημοσιογράφος

See author's posts