της Κατερίνας Καλογήρου
Επέστρεψε ο Ούτρεντ, ξέρεις, ο γιος του Ούτρεντ που ήταν και αυτός γιος ενός Ούτρεντ… θα έλεγε κανείς λοιπόν πως μιλάμε για τον Ούτρεντ Γ΄. Για ποιον λόγο όμως δεν υιοθετεί ο τωρινός Ούτρεντ τον αριθμό που του αναλογεί, δεν ξέρω, αλλά δεν μας νοιάζει και πολύ θαρρώ, διότι σημασία έχει πως επέστρεψε!
Πέμπτη σεζόν λοιπόν, και αν έχετε τον λογαριασμό του Netflix εις την αγγλικήν, θα έχετε πρόσβαση με αγγλικούς υπότιτλους, διότι οι ελληνικοί ακόμα δακτυλογραφούνται, αλλά γιάντα βιάζεστε ωρέ παλληκάρια, έχει μόνο έναν χρόνο που κυκλοφόρησε εις τα εξωτερικά…
Το πρώτο επεισόδιο (το μόνο που είδα μέχρι στιγμής) ήταν γεμάτο από γεγονότα που μου έκαναν το κεφάλι μου ελαφρώς πύραυλο, διότι έπρεπε σε πρώτη φάση να θυμηθώ τα παλιά και σε δεύτερη να επεξεργαστώ τα καινούργια. Καταιγιστική δράση, μπόλικο συναίσθημα, και χιούμορ. Πόσο εκτιμώ το να καίγεται το σύμπαν, και οι πρωταγωνιστές να αφιερώνουν δευτερόλεπτα για μια καλή καυστική ατάκα…
Το κακό είναι, πως ακυρώθηκε (καιρό τώρα, απλά εγώ δεν πήρα χαμπάρι) η έκτη σεζόν, και αν σκεφτεί κανείς πως τα βιβλία είναι συνολικά δεκατρία, υπήρχε μπόλικο υλικό ακόμα. Σε αυτό το σημείο, να υπενθυμίσω πως η σειρά στηρίζεται στο έργο του συγγραφέα Bernard Cornwell “The Saxon Series”, και δέκα από τα δεκατρία βιβλία έχουν ήδη μεταφραστεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Το καλό είναι, πως η παραγωγή ετοίμασε μια ταινία για να κλείσει τη σειρά, και θα κυκλοφορήσει μέσα στον Απρίλιο. Τουλάχιστον στο νέτφλιξ του εξωτερικού, διότι εμάς εδώ μας έχουν λίγο παραμελημένους. Για σένα όμως Ούτρεντ, γιε του Ούτρεντ γιου του Ούτρεντ, θα περιμένω!
About Post Author
