Χούλιγκαν υπάρχουν παντού. Το ίδιο και θύματα εξαιτίας των βίαιων συμπεριφορών τους στον αθλητικό χώρο. Με αφορμή τον σοβαρό τραυματισμό του 31χρονου αστυνομικού από ναυτική φωτοβολίδα στου Ρέντη από το 18χρονο, ας δούμε τι ισχύει σε Ισπανία, Βρετανία και Γαλλία με το φαινόμενο αυτό, αλλά και πως η κατάλληλη νομοθεσία, μπορεί πολλές φορές να περιορίσει και να σταματήσει τέτοιες συμπεριφορές.

Στη γενέθλια γη του χουλιγκανισμού, στην Αγγλία έχουν καταγράφει τραγικά περιστατικά κυρίως στον χώρο του ποδοσφαίρου. Στις 6 Μαρτίου 2023, ένας οπαδός βρέθηκε νεκρός μετά από καβγά που ξέσπασε μεταξύ οπαδών της Μπλάκπουλ και τηw Μπέρνλι. 

Η μαζική συμπλοκή συνέβη λίγο μετά την λήξη του αγώνα μεταξύ της Μπέρνλι και της Μπλάκπουλ που έληξε 0-0, στην παμπ “The Manchsester” στο Μπλάκπουλ της Αγγλίας. 

Στις 29 Μαΐου του 1985, 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην τραγωδία του Χέιζελ ήταν μια από τα χειρότερα ποδοσφαιρικά δυστυχήματα στην Αγγλία όπου η Λίβερπουλ και η Γιουβέντους θα αγωνίζονταν για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης στο ποδόσφαιρο. 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο στάδιο του Χειζελ όπου έδωσαν το παρών 60.000 φίλαθλοι.

Λίβερπουλ και Γιουβέντους είχαν από 25.000 φιλάθλους, ενώ υπήρχαν άλλοι 10.000 φίλαθλοι στην «ουδέτερη» ζώνη. Η εξέδρα των Άγγλων είχε υπεράριθμους φιλάθλους, καθώς αρκετοί που είχαν ταξιδέψει στης Βρυξέλλες χωρίς εισιτήριο, κατάφερα να μπουν στις κερκίδες του σταδίου.

Οι φίλοι της Λίβερπουλ παραβίασαν το κιγκλίδωμα που τους χώριζε με τους φίλους της Γιουβέντους, με τους Ιταλούς να κινούνται προς τα «σύνορα» της κερκίδας τους με την ουδέτερη ζώνη. Αυτό ήταν αρκετό για να ξεκινήσει μια σειρά από μοιραία γεγονότα. Ο τοίχος που χώριζε τους Ιταλούς από την ουδέτερη ζώνη κατέρρευσε καθώς εκεί είχαν στριμωχτεί εκατοντάδες άτομα και ο απολογισμός ήταν τραγικός.

Ιστορική ήταν βέβαια η απόφαση της Μάργκαρετ Θάτσερ να αποβάλει τις βρετανικές ομάδες από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μετά την τραγωδία του Χέυζελ.

Τι προβλέπει ο νόμος…

Για πρώτη φορά θα θεσπιστεί ανεξάρτητη ρυθμιστική αρχή για την διακυβέρνηση του αγγλικού ποδοσφαίρου από την βρετανική κυβέρνηση με νομοσχέδιο που θα κατατεθεί προς ψήφιση το επόμενο έτος για να διαφυλαχθεί το μέλλον των ποδοσφαιρικών συλλόγων προς όφελος των κοινοτήτων και των φιλάθλων.

Η ρυθμιστική αρχή θα έχει την εξουσία να εμποδίζει τους αγγλικούς συλλόγους να συμμετέχουν σε νέες διοργανώσεις που δεν πληρούν προκαθορισμένα κριτήρια, σε συνεννόηση με την ένωση ποδοσφαίρου και τους φιλάθλους. 

Συγκεκριμένα θα υπάρξουν νέα τεστ για τους πιθανούς ιδιοκτήτες και διευθυντές των συλλόγων ενώ θα έχει την εξουσία να μπλοκάρει τους συλλόγους από το να συμμετάσχουν σε αποσχιστικές διοργανώσεις όπως η Ευρωπαϊκή Super League

Επίσης, θα έχει το δικαίωμα να εξασφαλίζει μια δίκαιη κατανομή των χρημάτων που φιλτράρεται προς τα κάτω στην πυραμίδα του αγγλικού ποδοσφαίρου από την Premier League.

Ισπανία

Στην Ισπανία, η οπαδική βία από το 1982 (μέχρι σήμερα) που υπάρχει καταγραφή στοιχείων, στοίχισε τη ζωή σε συνολικά 13 ανθρώπους.

Οι δεκαετίες του ’80 και ’90 ήταν οι χειρότερες δεκαετίες για το ισπανικό ποδόσφαιρο και το αποκορύφωμα των βίαιων επεισοδίων σε γήπεδα και τους πέριξ των γηπέδων χώρους.

Την περίοδο εκείνη ήταν αδιανόητο για μία οικογένεια να παρακολουθήσει ποδόσφαιρο με τα παιδιά της στα γήπεδα κάτι που έχει αλλάξει ριζικά τα τελευταία χρόνια. 

Τι προβλέπει ο νόμος…

Σήμερα η ασφάλεια των ισπανικών γηπέδων είναι κάτι περισσότερο από εμφανής και αυτό οφείλεται σε δύο βασικούς παράγοντες: τον Νόμο του 2007 κατά της βίας, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας στον αθλητισμό με μια σειρά μέτρων που στοχεύουν στην εξάλειψη αυτών των πρακτικών, καθώς και κυρώσεις για όσους επιδίδονται σε ρατσιστικές πράξεις στον αθλητισμό.

Το Βασιλικό Διάταγμα 203/2010 (διάταγμα για την έγκριση των Κανονισμών για την πρόληψη της βίας, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας στον αθλητισμό). Και τέλος το Στρατηγικό Σχέδιο του 2015 της LaLiga που βάζει τέλος στη βία στα γήπεδα. 

Και οι δύο πλευρές Κράτος και LaLiga εφαρμόζουν την πολιτική μηδενικής ανοχής στη βία των γηπέδων.

Ο νόμος ορίζει τις ακόλουθες συμπεριφορές ως ρατσιστικές, ξενοφοβικές ή μισαλλόδοξες πράξεις στον αθλητισμό λόγω φυλετικής, εθνικής, γεωγραφικής ή κοινωνικής καταγωγής, καθώς και θρησκείας, πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας, έκφρασης φύλου ή σεξουαλικών χαρακτηριστικών.

  • Απειλές. Όταν ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο δηλώνει ή αναφέρει ότι απειλεί, προσβάλλει ή παρενοχλεί άτομο ή ομάδα ατόμων.
  • Παρενόχληση. Όταν γίνεται παρενόχληση, πριν ή κατά τη διάρκεια ενός αθλητικού γεγονότος, στον αθλητικό χώρο ή στα πέριξ αυτού, με «ανεπιθύμητη» συμπεριφορά που σχετίζεται με φυλετική ή εθνική καταγωγή και που στοχεύει να «επιτεθεί στην αξιοπρέπεια και να δημιουργήσει ένα εκφοβιστικό, ταπεινωτικό ή προσβλητικό περιβάλλον».
  • Ρατσιστικές χειρονομίες και προσβολές: θεωρείται ρατσιστική πράξη όταν γίνονται δηλώσεις, χειρονομίες ή προσβολές σε αθλητικούς χώρους, στο περιβάλλον τους ή σε μέσα μαζικής μεταφοράς, με εξευτελιστικό χαρακτήρα για κάθε άτομο.
  • Ρατσιστικά άσματα και σύμβολα: οι ήχοι ή συνθήματα καθώς και η προβολή πανό, σημαιών, συμβόλων ή άλλων πινακίδων που περιέχουν ταπεινωτικά ή εκφοβιστικά μηνύματα.
  • Οι πράξεις εκείνες που παραβιάζουν σοβαρά τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις αξίες που διακηρύσσονται στο Σύνταγμα.
  • Όταν παρέχονται τεχνικά, οικονομικά, υλικά, υπολογιστικά ή τεχνολογικά μέσα που υποστηρίζουν, υποκινούν ή βοηθούν άτομα ή ομάδες ανθρώπων να προβούν σε αυτές τις ρατσιστικές και βίαιες ενέργειες στον αθλητισμό.

Υπό αυτή την έννοια, ο νόμος ορίζει στο άρθρο 6 ότι απαγορεύεται και επομένως όποιος εμπλέκεται σε οποιαδήποτε από αυτές τις συμπεριφορές ή οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά που μπορεί να ενθαρρύνει τη βία, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία ή τη μισαλλοδοξία δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση ή να παραμείνει στον αθλητικό χώρο.

Και τι γίνεται αν εκδηλωθούν αυτές οι συμπεριφορές;

Σύμφωνα με το νόμο, ο διαιτητής που διευθύνει το αθλητικό γεγονός μπορεί να το αναστείλει προσωρινά και εάν οι πράξεις ρατσισμού ή άλλου είδους βίας επιμένουν, μπορεί να συμφωνήσει στην απομάκρυνση των κερκίδων ή μέρους της όπου συμβαίνουν τα επεισόδια. Ο διαιτητής μπορεί επίσης να συμφωνήσει με την οριστική διακοπή του αγώνα.

Για αυτό, ο διαιτητής και ο υπεύθυνος για την ασφάλεια του αθλητικού γεγονότος θα πρέπει να είναι σε αμοιβαία συμφωνία.

Όσο για το πώς αποφασίζεται αν θα διακοπεί ή όχι ένας αγώνας ή μια διοργάνωση, σύμφωνα με το νόμο κατά του ρατσισμού στον αθλητισμό, για να υιοθετηθεί αυτό το μέτρο θα πρέπει να σταθμιστούν ορισμένα στοιχεία, όπως η κανονική εξέλιξη του αγώνα, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε διαταγή έξωσης από το κοινό.

Ο νόμος επίσης προβλέπει διαφορετικές κυρώσεις. Αφενός, πρόστιμα από 3.000,01 ευρώ έως 60.000 ευρώ σε περίπτωση σοβαρών παραβάσεων και έως 650.000 ευρώ εάν θεωρηθούν πολύ σοβαρές παραβάσεις. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να ακυρώσει τους διοργανωτές αθλημάτων ή να κλείσει προσωρινά έναν αθλητικό χώρο από δύο μήνες έως το πολύ δύο χρόνια, ανάλογα με τη σοβαρότητα της παράβασης.

Εκτός από τα οικονομικά πρόστιμα, μπορεί να επιβάλει κυρώσεις στους θεατές, μη επιτρέποντάς τους την πρόσβαση σε οποιοδήποτε αθλητικό χώρο για διάστημα από ένα μήνα έως πέντε χρόνια. Μια άλλη κύρωση περιλαμβάνει την υποχρέωση δημοσίευσης δημόσιας διόρθωσης των πράξεων που διαπράχθηκαν.

Τι είναι αρμόδια η επιτροπή κατά της βίας και του ρατσισμού στον αθλητισμό

Όπως αναφέρεται στο νόμο στο άρθρο 20 της, η Κρατική Επιτροπή κατά της βίας, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας στον αθλητισμό είναι ένα συλλογικό όργανο επιφορτισμένο με τη διαμόρφωση και την εφαρμογή ενεργών πολιτικών κατά της βίας, της μισαλλοδοξίας και της αποφυγής ρατσιστικών, ξενοφοβικών και LGBTI πρακτικών στον αθλητισμό. Αποτελείται από εκπροσώπους της Γενικής Διοίκησης του Κράτους, αυτόνομες κοινότητες, τοπικές αθλητικές εταιρείες, ισπανικές αθλητικές ομοσπονδίες ή επαγγελματικά πρωταθλήματα, ενώσεις αθλητών και άτομα αναγνωρισμένου κύρους στον τομέα αυτό.

Η Επιτροπή προωθεί δράσεις πρόληψης κατά της βίας στον αθλητισμό, πραγματοποιεί εκστρατείες διάδοσης και ευαισθητοποίησης, συντάσσει συστάσεις που απευθύνονται σε ομοσπονδίες, πρωταθλήματα, εταιρείες και αθλητικούς συλλόγους, προτείνει στις δημόσιες αρχές να επιβάλλουν κυρώσεις σε ποιους συμπεριλαμβάνουν με το νόμο, προτρέπει τους πράκτορες που συμμετέχουν σε διαγωνισμούς να τροποποιήσουν το καταστατικό τους ώστε να συμπεριλάβουν πειθαρχικά μέτρα κατά της ρατσιστικής και ομοφοβικής βίας, μεταξύ άλλων ενεργειών.

Ένα παράδειγμα είναι ότι τη σεζόν 2021/2022, η επιτροπή πρότεινε 28 κυρώσεις για ρατσιστικές πράξεις, σε σύγκριση με μία μόνο την προηγούμενη σεζόν 2020/2021, όταν οι αθλητικοί αγώνες ανεστάλησαν για λίγους μήνες λόγω της πανδημίας του COVID-19. Και το 2019/2020 πρότεινε έως και 19 κυρώσεις για τέτοιου είδους συμπεριφορά.

Ο ρόλος των Αυτονομιών και του κράτους

Από την πλευρά του, ο νόμος κατά του ρατσισμού στον αθλητισμό περιλαμβάνει ότι οι αυτόνομες κοινότητες και η Γενική Διοίκηση του Κράτους πρέπει να προωθούν δράσεις για την προώθηση της συνύπαρξης και της διαπολιτισμικής ένταξης μέσω του αθλητισμού, όπως:

  • Σχέδια και μέτρα που στοχεύουν στην πρόληψη της βίας, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της LGTBIφοβίας και της μισαλλοδοξίας στον αθλητισμό.
  • Πραγματοποιούν διαφημιστικές εκστρατείες που προάγουν τον αθλητισμό και τον σεβασμό μεταξύ θεατών και αθλητών και δράσεις συνύπαρξης και αδελφοσύνης μεταξύ αθλητών και αντιπάλων φιλάθλων για να υπάρχει «θετικό κλίμα».
  • Απονέμουν βραβεία που ενθαρρύνουν το δίκαιο παιχνίδι.
  • Ανάπτυξη του Παρατηρητηρίου της Βίας, του Ρατσισμού, της Ξενοφοβίας και της Μισαλλοδοξίας στον Αθλητισμό, που προσαρτάται στο Ανώτατο Αθλητικό Συμβούλιο (CSD).
  • Επιπλέον δημιουργήθηκε ο θεσμός του Συνηγόρου του αθλητή  για να «αντιμετωπίσει καταστάσεις διακρίσεων, μισαλλοδοξίας, κακοποίησης, κακομεταχείρισης ή βίαιης συμπεριφοράς που μπορεί να υποστούν οι αθλητές» και για να διοχετεύσει καταγγελίες ή αναφορές σε φορείς κατά των διακρίσεων, πειθαρχικά ή δικαστικά όργανα.

Αλλαγές στη LaLiga

Οι αλλαγές που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια είναι σημαντικές : Έχει μειωθεί σημαντικά  ο αριθμός των περιστατικών σωματικής βίας και επιθετικών ομαδικών συνθημάτων στα γήπεδα. Εδώ και αρκετές σεζόν, οι σύλλογοι δεν υποστηρίζουν πλέον βίαιες ομάδες. Δεν υπάρχουν φωτοβολίδες και βίαιες ενέργειες δεν παρατηρούνται πλέον στα γήπεδα. 

Οι σύλλογοι πρέπει να έχουν ένα βιβλίο μελών που να περιλαμβάνει ονομαστικά τις ομάδες φιλάθλων και οπαδών. Αυτές οι ομάδες δεν μπορούν να έχουν καμία σχέση με βίαιες πράξεις και, ως αντάλλαγμα, η Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου τους δίνει διευκολύνσεις ώστε να μπορούν να ακολουθήσουν την ομάδα τους. Ομοίως, οι σύλλογοι στέλνουν εσωτερικούς κανονισμούς στους οπαδούς τους πριν από την έναρξη κάθε σεζόν. Η παραβίαση οποιουδήποτε από τα σημεία του παρόντος κανονισμού μπορεί να οδηγήσει σε διαγραφή εγγεγραμμένου μέλους. Το τίμημα της βίας: το να μην μπορείς να ακολουθήσεις την ομάδα σου.

Η συμμόρφωση με τον αθλητικό νόμο και το προαναφερθέν Βασιλικό Διάταγμα 203/2010 (διάταγμα για την έγκριση των Κανονισμών για την πρόληψη της βίας, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας στον αθλητισμό) αποτελεί θεμελιώδη απαίτηση. Η LaLiga, υποβάλλει καταγγελίες στην Επιτροπή Καταπολέμησης της Βίας, όργανο με το οποίο υπάρχει πολύ στενή συνεργασία. 

Η Εθνική Αστυνομία είναι ένα άλλο ουσιαστικό μέρος στην καταπολέμηση της βίας στο ποδόσφαιρο. Ανταλλάσσονται πληροφορίες με αυτόν τον φορέα – συγκεκριμένα με το Εθνικό Γραφείο Αθλητισμού. Η επικοινωνία είναι μόνιμη και ρευστή, μια περίσταση που εγγυάται επαρκή συντονισμό.

Όλοι οι σύλλογοι της LaLiga πρέπει να έχουν Διευθυντή Ασφαλείας. Αυτό είναι το άτομο που διατηρεί επαφή με τον αστυνομικό συντονιστή του αντίστοιχου μέρους. Είναι επίσης υπεύθυνος για τη συμμόρφωση με το Νόμο Ιδιωτικής Ασφάλειας. Η LaLiga πραγματοποιεί τριμηνιαίες συναντήσεις με τους Διευθυντές Ασφαλείας των ομάδων.

Τα βιομετρικά συστήματα,βασισμένα στην τεχνολογική πρόοδο, είναι πιο ασφαλή και αξιόπιστα για τον έλεγχο της πρόσβασης στα στάδια από τις παραδοσιακές κάρτες εισόδου. Αυτά τα συστήματα ελέγχου παρέχουν περισσότερη ασφάλεια και αξιοπιστία και η LaLiga έχει δεσμευτεί σταθερά σε αυτά. Οι βιομετρικοί έλεγχοι χρησιμοποιούν φυσικά χαρακτηριστικά (δακτυλικό αποτύπωμα, αμφιβληστροειδής, χαρακτηριστικά προσώπου) ή χαρακτηριστικά συμπεριφοράς (υπογραφή, βήμα) για να αναγνωρίσουν κάθε άτομο και, εάν χρειάζεται, να περιορίσουν την είσοδό του στις εγκαταστάσεις.

Οι κερκίδες των οπαδών (θύρες) είναι ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο όπου η συνεργασία είναι το κλειδί. Ούτε εδώ υπάρχει χώρος για βία. Τα εισιτήρια αυτή της κερκίδας είναι προσωπικά και μη μεταβιβάσιμα και υπάρχει μέθοδος βιομετρικού ελέγχου στις εισόδους του γηπέδου. 

Οι οριστικές αλλαγές επήλθαν το 2014 με τον θάνατο του Francisco Romero Taboada, με το ψευδώνυμο Jimmy. Στις 30 Νοεμβρίου ο 43χρονος άνδρας, οπαδός της Ντεπορτίβο έχασε τη ζωή του ως αποτέλεσμα χτυπημάτων που δέχθηκε σε συμπλοκή μεταξύ φανατικών οπαδών της Ατλέτικο (Frente Atlético) και της ομάδας της Γαλικίας (Riazor Blues), που σημειώθηκε στη Μαδρίτη, κοντά στο Vicente Calderón, το γήπεδο της Ατλέτικο της Μαδρίτης. Από τη συμπλοκή τραυματίστηκαν 10, ανάμεσά τους ένας αστυνομικός. 

Υπενθυμίζεται πως κάθε φορά που στην Ισπανία γίνεται διεθνής διοργάνωση με προσκεκλημένες ξένες ομάδες με το επακόλουθο να ταξιδεύουν μαζί τους και γνωστοί ultras (φανατικοί οπαδοί των ξένων αυτών ομάδων) τότε γίνεται ειδική κινητοποίηση της αστυνομίας η οποία τους ακολουθεί παντού όσες ημέρες μείνουν στην Ισπανία. Σε εστιατόρια, μπαρ, νυχτερινή ζωή κλπ. Και την ημέρα του αγώνα τους συνοδεύουν μέχρι τις κερκίδες. Και δεν ανοίγει μύτη. Φυσικά γίνεται σωματικό έλεγχος πριν τον αγώνα και ούτε κουβέντα για φωτοβολίδες κλπ γιατί απαγορεύεται. Στην ουσία για κάθε ultra, υπάρχει πίσω του και ένας αστυνομικός.

Γαλλία

O χουλιγκανισμός στη Γαλλία είναι σταθερό φαινόμενο με τα τελευταία γεγονότα να δείχνουν ότι η βία επεκτείνεται εκτός σταδίων. 

Στις 29 Οκτωβρίου οπαδοί της Μαρσειγ πέταξαν πέτρες στο λεωφορείο που μετέφερε την ομάδα της Ολαμπίκ Λυονέ στο γήπεδο με αποτέλεσμα να τραυματιστεί στο πρόσωπο ο προπονητής Fabio Grosso. 

Λίγο αργότερα, μέσα στο στάδιο οι κάμερες κατέγραψαν ναζιστικούς χαιρετισμούς από οπαδούς της Ολαμπίκ Λυονέ. Το ματς αναβλήθηκε χωρίς ποινή για τις ομάδες γιατί ο πετροπόλεμος έγινε εκτός σταδίου, επαναλήφθηκε στις 6/12. 

Στις 2/12 ένας οπαδός της Ναντ έχασε τη ζωή του λίγο πριν την έναρξη του ματς Ναντ-Νις

Τι προβλέπει ο νόμος…

Το Εθνικό Τμήμα Καταπολέμησης του Χουλιγκανισμού που εξαρτάται από το υπουργείο Εσωτερικών (ιδρύθηκε το 2009) παρακολουθεί και παράγει εκθέσεις γύρω από την κατάσταση στα γήπεδα και τους χούλιγκαν.

Οι συλλήψεις αυξήθηκαν κατά 15% για συλλογικά όλες τις παραβάσεις. 878 το 2022-23 έναντι 743 το 2021-22. 

Παρατηρήθηκε μια εξέλιξη όσον αφορά τη βία στη Γαλλία: 

  • Λαμβάνει χώρα εκτός σταδίων όπου οι ομάδες δεν μπορούν να τιμωρηθούν γιατί είναι εκτός της δικαιοδοσίας τους.
  • Δεν είναι οι χούλιγκαν πλέον. Οι αρχές και οι ομάδες τους έχουν απομακρύνει από τα στάδια αλλά πλέον οι ultras (δηλαδή οι άκρα άκρα δεξιά) πρωταγωνιστούν. 
  • Νέο φαινόμενο: να κατεβαίνουν στο χλωροταπητα για να φωτογραφηθούν με τους ποδοσφαιριστές. Οι αρχές προειδοποιούν ότι θα έρθει η στιγμή που κάποιος θα επιτεθεί σε μέλος της ομάδας. 

To υπουργείο Εσωτερικών βγάζει διατάγματα όπου απαγορεύουν τη μετακίνηση των οπαδών ή απαγορεύουν παιχνίδια. 

  • ο περιφερειάρχης κάθε γεωγραφικής περιοχής αποφασίζει για την οργάνωση των παιχνιδιών και τις απαγορεύσεις προς τις ομάδες και οπαδούς αν θεωρούν ότι υπάρχει κίνδυνων εκτρόπων. Έχει δικαίωμα να απαγορεύσει την είσοδο στα στάδια ή/και να διαλύσει τις “θύρες” οπαδών. 
  • Κριτική: ότι ο τρόπος αντιμετώπισης των αρχών είναι απαρχαιωμένος βασισμένος στην γενική καταστολή και στην “καθόλου ανοχή”, γιατί εμποδίζουν όλους τους οπαδούς ενώ θα έπρεπε να επιβλέπουν και να διαχειρίζονται τα άτομα που προκαλούν τα προβλήματα κατά περίπτωση. 
  • Η λίγκα δημιούργησε μια επιτροπή ασφάλειας αλλά δεν υπάρχει μια γενική πολιτική με συνοχή και με στρατηγική σε βάθος χρόνου
  • 2-3 εβδομάδες πριν λάβει χώρα ένα δύσκολο ματς, γίνεται μια συνάντηση ασφάλειας για να μελετηθεί η επικινδυνότητα. 
  • Όταν γίνεται ένα σημαντικό περιστατικό, εισάγουν νέο νόμο. 

Ανταπόκριση – ΕΡΤ: Δώρα Μακρή, Νατάσα Καντζάβελου,Θωμαΐς Παπαϊωάννου

About Post Author

You May Also Like

More From Author