Η Λίζα Δουκακάρου εξομολογείται – «Είναι πολύ μικρόψυχο να μη χαρείς που άνοιξε ξανά το MEGA»

Πιο συγκεκριμένα, η Λίζα Δουκακάρου σημείωσε χαρακτηριστικά πως «είχα συνηθίσει να δουλεύω βράδυ. Ποτέ δεν υπήρχε ο ελεύθερος χρόνος για την προσωπική ζωή, με την έννοια να βγεις βράδυ ή να πάω κάπου. Ποτέ όμως δεν ήμουν ιδιαίτερα του κοσμικού έξω και ίσως πολλές φορές έχανα πράγματα από αυτό. Είμαι νυχτερινός τύπος, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μού αρέσει το βράδυ και συγκεντρώνομαι πιο εύκολα. Όσες φορές έκανα πρωινό υπέφερα. Έπρεπε να είμαι στο κανάλι στις 4 το πρωί και ήταν τραγικό. 8 το βράδυ ήμουν ξερή».

«Στο MEGA είχα κάνει την εκπομπή «Φρου φρου» όπου είχα ρεπόρτερ τον Γιώργο Λιάγκα, τον είχε προσλάβει η Ειρήνη Νικολοπούλου. Είχε τα χαρακτηριστικά που έχει και τώρα. Δηλαδή είχε χιούμορ, αλλά ήταν και δουλευταράς πολύ. Ώρες ατελείωτες έτρεχε δεξιά και αριστερά» παραδέχθηκε, με χαμόγελο, η Λίζα Δουκακάρου στον ALPHA. «Έχω δεχτεί πισώπλατα μαχαιρώματα αλλά τα μάθαινα αργότερα. Ήταν να κάνουμε μια διπλή εκπομπή, για παράδειγμα, όπου ο συνάδελφος έλεγε «όχι θα την κάνω μόνος μου». Την έκανε τελικά μόνος του αλλά δεν μου έλεγε εμένα κάτι αυτό. Εκείνη τη στιγμή θα έπεφτε πολύ στα μάτια μου το συγκεκριμένο άτομο, εάν το εκτιμούσα».

«Όταν έπεσε το μαύρο στο MEGA ήταν απίστευτο. Απίστευτο. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα το ζούσα αυτό. Όσο κι αν το πιστεύεις, όταν έρθει η στιγμή, είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστείς. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Ήμασταν όλοι στο κοντρόλ σε κατάσταση πολύ φορτισμένη. Οι άνθρωποι που ήμασταν εκεί είχαμε μεγαλώσει μαζί, είχαμε μπει παιδιά και ξαφνικά αισθάνεσαι πως μεγαλώνεις, αλλάζεις σελίδα και είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτό» εξομολογήθηκε με ειλικρίνεια η Λίζα Δουκακάρου. Όσον αφορά, δε, για το νέο ξεκίνημα που σημειώνει το Μεγάλο Κανάλι, η δημοσιογράφος τόνισε «δεν είναι το ίδιο για μένα. Αισθάνθηκα όμως χαρά όταν άνοιξε. Σε μια τέτοια πραγματικότητα δεν μπορείς να μην χαρείς όταν ανοίγει ένα μαγαζί. Και μόνο που θα βρουν δουλειά όλοι οι συνάδελφοι ή θα απορροφηθεί ένα κομμάτι ανθρώπων, εντάξει, είναι πολύ μικρόψυχο να πεις πως «συγνώμη, δεν είναι το ίδιο και δεν χάρηκα». Πάρα πολύ χάρηκα!