του Λεόντιου Πετμεζά
Η Γκαλερί Έρση,Κλεομένους 4 στο Κολωνάκι παρουσιάζει από τις 19 Δεκεμβρίου 2024 έως τις 8 Ιανουαρίου 2025 μια απόλυτα ενδιαφέρουσα και σπάνια έκθεση με την οποία στοχεύει να εικονογραφήσει την σχέση του Γιάννη Τσαρούχη και της Lila De Nobili και να καθοδηγήσει τον επισκέπτη στην γνωριμία του με την προσωπικότητα της καλλιτέχνιδας, επιτρέποντας του παράλληλα να κατανοήσει τον λόγο αυτής της συνεύρεσης, καθώς και την σημασία του διαλόγου αυτού.
Χαρακτηριστικά, ο Γιάννης Τσαρούχης αναφέρει «Αυτή την εποχή γνώρισα καλύτερα τη Lila De Nobili, με την οποία είχα γνωριστεί ήδη όταν δούλευα στη Σκάλα. Η γνωριμία μαζί της και αργότερα η συνεργασία μας το 1968 στην Ακαδημία που ιδρύσαμε με επηρέασε πολύ εν σχέση με την δυσμενή αναθεώρηση μου της αξίας της μοντέρνας τέχνης».
«…Ο Γιάννης Τσαρούχης πρωτοσυνάντησε τη Lila De Nobili στη Σκάλα του Μιλάνου και συγκλονίστηκε από την τέχνη της γυναίκας αυτής που ζωγράφιζε μόνη της τα σκηνικά μέσα σε ένα κλήμα απόλυτης απλότητας δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα εκθαμβωτικό.Η συνάντηση τους αυτή απέκτησε το βαθύτερο της νόημα στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν ο Γ. Τσαρούχης είχε εγκατασταθεί στη Γαλλία. Περίπου την ίδια εποχή ο Άγγλος σκηνοθέτης Tony Richardson μετά την επιτυχή συνεργασία μαζί της με τίτλο Η επέλαση της ελαφράς Ταξιαρχίας, της ζήτησε να αναλάβει την καινούργια του ταινία Εγώ ο Κλαύδιος. Η De Nobili δέχτηκε την πρόταση, ζητώντας και τη συμμετοχή του Τσαρούχη. Όλοι όσοι την εποχή εκείνη συνεργάστηκαν μαζί της, αντιλήφθηκαν πόσο ουσιαστική υπήρξε η συνάντηση αυτή και για τους δυο.Μετά το 1970-με εξαίρεση τα σκηνικά της Μανόν Λεσκώ (1973) που της είχε ζητήσει ο Luchino Visconti- απέρριψε όλες τις προτάσεις που είχε για το θέατρο, εγκαταλείποντας οριστικά την σκηνογραφία, μια τέχνη που της έδωσε τη δυνατότητα να εκφράσει το πολύπλευρο έμφυτο ταλέντο της.Η αναζήτηση της ουσίας της ζωγραφικής-βαθιά ανάγκη και των δυο-αποτέλεσε το κεντρικό σημείο της συνάντησης της Lila De Nobili και του Γιάννη Τσαρούχη, μιας συνάντησης που εξελίχθηκε σε γόνιμο διάλογο για την τέχνη».
Emilio Carcano, Claudie Castine, Χλόη Γεωργάκη Ομπολένσκυ για την έκθεση Lila de Nobili-Γιάννης Τσαρούχης, ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ, Μουσείο Μπενάκη,2002.Στα εκθέματα η περιρρέουσα διάσταση του θεματικού περιεχομένου ερμηνεύει με αποκαλυπτική και επιγραμματική γραφή μια βιογραφική θεώρηση .Πρόκειται για μια προσέγγιση τολμηρή ,λυρική , στοχαστική,με πρόσημο και επέκταση ,με εμπεριστατωμένη άποψη . Η πολυποίκιλη απόκλιση και η εμπνευσμένη έκφραση παρουσιάζει ευπρόσδεκτα και εποικοδομητικά εικόνες δράσης, περιπλάνησης ,περιήγησης, αλήθειας .
Οι συλλήψεις αναπαράγουν διαπλαστικά και διαφωτιστικά την εγκαρτέρηση και τις αλληλουχίες των καταστάσεων . Τοποθετούν τις περιπετειώδεις αφηγήσεις στην γνώριμη εποχή και τις δένουν εύληπτα και ευπρόσδεκτα με οικεία συμβάντα. Οι επιλεγμένες καταθέσεις της ψυχής με αρχιτεκτονική υφή συνδέουν άρρηκτα και έμμεσα γνωστά περιβάλλοντα. Επιτείνουν έναν ευρύτερο περίγυρο διαμόρφωσης και οντότητας. Σκιαγραφούν και ιστορούν την υποβλητική επιστέγαση με συγκεκριμένα σύμβολα που υιοθετούν διακυμάνσεις .Ένας διάλογος ευεργετικός για την τέχνη και την ευρύτερη δημιουργία !!!!
Εγκαίνια: Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2024, 18:30-22:00
About Post Author
