Πέθανε ο ηθοποιός, Σάββας Αξιώτης, αδερφός του τραγουδιστή Χρήστου Δάντη

Ήταν ένας άνθρωπος που μου έμαθε πολλά. Από την ευγένεια, μέχρι τη συμφιλίωση μου με το άγνωστο, το διαφορετικό, το παράδοξο για τα καθιερωμένα. Συνεργαστήκαμε Από το «ξεμπάζωμα» του Θεάτρου του «Περιθώριο» στη Μεγάλου Αλεξάνδρου, τα φώτα που «έπαιζα» και τις «Μπομπίνες» με τις μουσικές στις παραστάσεις του, μέχρι τα λιγοστά τραγούδια που γράψαμε παρέα, μεταξύ αυτών και το «Κομμάτια» που μετράει 22 χρόνια.

Ο Σάββας «έφυγε» στο σπίτι του στον Βύρωνα από ανακοπή. Ευχαριστούμε πολύ τη Δημοτική Αρχή της Καισαριανής που μας βοήθησε να βρούμε χώρο και το χρόνο ώστε να τελεστεί το μυστήριο. Από σήμερα βρίσκεται κοντά στη γυναίκα που αγάπησε πιο πολύ στη ζωή του, τη Μάνα μας. Αντίο Σάββα.. Μαρία, Αλεξάνδρα, Χρήστος»

Υπενθυμίζεται ότι ο Σάββας Αξιώτης είναι εκείνος που έβαλε τον Χρήστο Δάντη στο χώρο των θεαμάτων. Είναι αδέλφια από την ίδια μητέρα και διαφορετικό πατέρα.

«Ο Χρήστος είναι συνεσταλμένο παιδί που πάντα είχε το μικρόβιο της μουσικής» είχε αναφέρει παλιότερα ο ηθοποιός σε συνέντευξή του. Ο ίδιος δεν έπαιξε πολύ μαζί του στα παιδικά του χρόνια, καθώς λόγω της διαφοράς ηλικίας, είχε περισσότερο το ρόλο του πατέρα. Ο ίδιος φέρνει στο μυαλό του και το γάμο και χωρισμό του τραγουδιστή με την Κατερίνα Τοπάζη, ενώ κλείνει λέγοντας πως: «Εκτιμώ πάρα πολύ την καριέρα του αδελφού μου και τον σέβομαι πάρα πολύ για αυτό που έχει κάνει. Δεν θα ήθελα να μιλήσω περισσότερο για τον Χρήστο γιατί δεν υπάρχουν κοινοί κώδικες επικοινωνίας».

Πράγματι ο Σάββας Αξιώτης είχε συνεισφέρει τα μέγιστα στο εναλλακτικό θέατρο. Ιδρυτής, από τοι 1982, του περιθωριοθέατρου « Θέαση» 1982 στο Μεταξουργείο, παρακίνησε όλο αυτό το ρεύμα του θεάτρου και των τεχνών που απλώθηκαν στο Γκάζι, στου Ψυρρή και στο Μεταξουργείο, με εκλεκτές παραστάσεις βασισμένες σε έργα συγγραφέων όπως οι Πιέρ Πάολο Παζολίνι, Όσκαρ Ουάιλντ, Φερνάντο Αραμπάλ, Χοσέ Τριάνα, Ζαν Ζενέ, Πίντερ, Σάρτρ και Σεφέρη.

Γεννημένος στην Αθήνα, σπούδασε θέατρο στην Αθήνα και τη Ρώμη. Η πορεία του στο θέατρο χρονολογείται από το 1967, όταν στην εφηβεία του βγήκε στην σκηνή στο corps de ballet της επιθεώρησης «Όνειρα Απατηλά» με την Ρένα Βλαχοπούλου, τον Γιώργο Κωνσταντίνου και την Νινή Τζάνετ. Έκανε θέατρο στην Ρώμη για επτά συνεχή χρόνια ως την στιγμή που του έδωσε την ευκαιρία ο Μάουρο Μπολονίνι δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ σε έναν βασικό ρόλο στην «Φιλουμένα Μαρτουράνο» όπου διακρίθηκε.. Κατά την διάρκεια της διαδρομής του συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους και μεγάλους πρωταγωνιστές.

Στον κινηματογράφο έπαιξε στο πλευρό της Μελίνας Μερκούρης και της Έλεν Μπέρστυν στην ταινία του Ζυλ Ντασσέν, «Κραυγές γυναικών» ενώ τηλεοπτικά πρωταγωνίστησε στην «Αργώ», του Γ. Θεοτοκά και σε διάφορα θεατρικά της ΕΡΤ 1.

Παράλληλα συμμετείχε σε πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές ενώ ασχολήθηκε και με την συγγραφή και την ποίηση. Διηγήματά του είχαν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά ενώ είχε γράψει και στίχους σε επιτυχηυμένους δίσκους που έγιναν χρυσοί και πλατινένιοι.