Πέθανε στα 93 της η σπουδαία Γαλλίδα ερμηνεύτρια και ηθοποιός Ζιλιέτ Γρεκό
Η θρυλική Γαλλίδα τραγουδίστρια Ζιλιέτ Γκρεκό, της οποίας η καριέρα διήρκεσε πάνω από μισό αιώνα, πέθανε σε ηλικία 93 ετών, δήλωσε η οικογένειά της στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων.
«Η Ζιλιέτ Γκρεκό έσβησε αυτήν την Τετάρτη, 23 Σεπτεμβρίου 2020, περιστοιχισμένη από τους δικούς της ανθρώπους στο πολυαγαπημένο σπίτι της, στο Ραματουέλ» της νοτιοανατολικής Γαλλίας. «Η ζωή της ήταν έξω από τα συνηθισμένα», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
«Συνέχιζε να κάνει τα γαλλικά τραγούδια να λάμπουν μέχρι τα 89», όταν η καριέρα της τελείωσε λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου.
Η Γαλλίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια, έγινε διάσημη ερμηνεύοντας τραγούδια του Λεό Φερέ, του Ζακ Πρεβέρ και του Σερζ Γκενσμπούρ.
Έγινε διάσημη τη δεκαετία του 1950 και του 1960 με τα “L’accordeon” και “La Javanaise”. Ερμήνευσε τραγούδια από μερικά από τα πιο διάσημα chansonniers όπως ο Jacques Brel και ο Georges Brassens και έγινε μια από τις πρώτες Γάλλες γυναίκες που έπαιξαν στη Γερμανία μετά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Γκρέκο ήταν γνωστός στους φιλοσοφικούς και γραπτούς κύκλους, με τους φίλους του Jean-Paul Sartre, Albert Camus, Jacques Prevert και Boris Vian. Χρονολόγησε επίσης την τζαζ τρομπέτα Miles Davis όταν και οι δύο έγιναν διεθνή αστέρια. Ο Ντέιβις την χαρακτήρισε «τη μεγαλύτερη αγάπη» του, κάποτε λέγοντας στον Σαρτρ σε μια συνέντευξη ότι θα ήθελε να την παντρευτεί αν πίστευε ότι η Αμερική της δεκαετίας του 1950 ήταν έτοιμη για έναν υψηλού προφίλ γάμο μικτής φυλής. Οι προσωπικές εμπειρίες του ζευγαριού αργότερα στη Νέα Υόρκη έδειξαν ότι δεν ήταν. Έμειναν κοντά για δεκαετίες.
Μούσα των υπαρξιστών
Η Σαρτρ είπε κάποτε ότι η Γκρέκο «έχει εκατομμύρια ποιήματα στη φωνή της που δεν έχουν ακόμη γραφτεί». Βασίστηκε σε έναν χαρακτήρα στη μυθιστόρησή του “The Roads to Freedom”.
Η εγγύτητά της με τον Σάρτρ, τον Κάμους και τη γαλλική μποέμικη μεταπολεμική σκηνή της έδωσε το παρατσούκλι “τη μούσα των υπαρξιστών”.
Έδρασε επίσης σε αρκετές ταινίες, συμπεριλαμβανομένης της προσαρμογής του μυθιστορήματος του Έρνεστ Χέμινγουεϊ του 1957 “The Sun also Rises”.
Κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, οι γονείς της ήταν ενεργές στην τοπική αντίσταση. Η Ιουλιέτα δεν μπορούσε παρά να αναγκαστεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης με τη μητέρα και την αδερφή της χάρη στην ηλικία της. Και τα δύο μέλη της οικογένειάς της επέζησαν από την ασκήσουν.
Οι εμπειρίες της στον πόλεμο την ενθάρρυναν να παραμείνει στην πολιτική αριστερά.
Η Γκρέκο συνέχισε να παίζει μέχρι να υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο το 2016. Το μόνο παιδί της πέθανε την ίδια χρονιά.
Το 2016, της απονεμήθηκε το κορυφαίο πολιτιστικό μετάλλιο της Γαλλίας, ο Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, το τελευταίο σε μια σειρά σημαντικών εθνικών βραβείων.
About Post Author
+ There are no comments
Add yours