Ο μπασίστας Larry Taylor, ιδρυτικό μέλος της blues μπάντας Canned Heat με τους οποίους έπαιξε έως το τέλος, των Bluesbreakers του John Mayall αλλά και επί σειρά ετών μέλος του συγκροτήματος του Tom Waits, πέθανε σε ηλικία 77 ετών λόγω καρκίνου. Ο Taylor ήταν ένας μοναδικός παίκτης με σκοτεινό και άμεσα αναγνωρίσιμο τόνο παιζοντας ακουστικός και ηλεκτρικό μπάσο με μεγάλη προσφορά στο blues.
Πριν από την πρώτη του εμφάνιση στο Canned Heat, κατά τη διάρκεια της χρυσής εποχής τους 1967 – 1970, ήταν μπασίστας σε αρκετές επιτυχίες των Monkees: “Last Train to Clarksville”, “Theme from The Monkees”, “Steppin ‘Stone” κ.α. Ήταν επίσης ικανός κιθαρίστας που έδειξε την αξία του στο “Down in the Gutter, But Free” στο album των Canned Heat “Hallelujah”.
Canned Heat – Turpentine Moan & On The Road Again
Στους Canned Heat είχε ψευδώνυμο “The Mole”. Μετά ο Taylor εντάχθηκε στους Bluesbreakers του John Mayall, περιόδευσε ως μέλος του συγκροτήματος του blues βιολιστή Sugarcane Harris και στη συνέχεια έγινε μέλος της Hollywood Fats Band. Τελικά επανήλθε στο Canned Heat και έπαιζε μαζί τους μέχρι το θάνατό του.
Το 1980, με το άλμπουμ “Heartattack και Vine”, μπήκε στο συγκρότημα του Tom Waits και παρέμεινε μαζί με τον Waits σε 13 άλμπουμ του προσθέτοντας βάθος και μυστήριο σε τόσο σημαντικές ηχογραφήσεις όπως οι Rain Dogs, Franks Wild Years και Mule Variations. To 2001 έπαιξε στο δίσκο του John Hammond Jr που ήταν βασισμένο στο έργο του Tom Waits.
O Taylor είχε στραφεί κυρίως στο ακουστικό μπάσο και ήταν ένας από τους κορυφαίους υποστηρικτές του στη σύγχρονη καταγραφή και απόδοση του blues. Το 2014 βραβεύτηκε ως ο καλύτερος μπασίστας στα Blues Music Awards.
Η μεγάλη δισκογραφία του περιλαμβάνει επίσης συνεργασίες με τους Tracy Chapman, John Lee Hooker, Ry Cooder, Albert King, Solomon Burke και Wanda Jackson.
About Post Author
+ There are no comments
Add yours