Η πραγματική ιστορία πίσω από το «Κάποτε στο Χόλιγουντ» του Ταραντίνο

Ο γκουρού της σέχτας που διέπραξε 9 δολοφονίες. Πώς προσέλκυε τους πιστούς του και ποια είναι η σημερινή κατάληξή τους.

Ο Τσαρλς Μάνσον υπήρξε ίσως ο πιο γνωστός εγκληματίας της Αμερικής. Η σκιά του πλανάται πάνω από το Χόλιγουντ εδώ και πενήντα χρόνια, υπενθυμίζοντας με τον πιο σκληρό τρόπο τα γεγονότα που σημάδεψαν την Καλιφόρνια το καλοκαίρι του 1969. Ο εμπνευστής ενός «φυλετικού πολέμου», που ονόμασε Helter Skelter, είχε οδηγήσει την πιστή του ομάδα στη δολοφονία 9 ατόμων. Χωρίς ο ίδιος να διαπράξει προσωπικά καμία δολοφονία, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θανατική ποινή, η οποία τελικά μετατράπηκε σε ισόβια. Η δράση του έχει εμπνεύσει τη μυθοπλασία καθώς έχουν κυκλοφορήσει ταινίες, ντοκιμαντέρ και σειρές με θέμα ή ακόμη και φόντο τις δολοφονίες του. Η τελευταία αναφορά γίνεται στην ένατη ταινία του Κουεντίν Ταραντίνο «Κάποτε στο Χόλυγουντ», στην οποία ωστόσο ο σκηνοθέτης δεν επιλέγει να επικεντρώσει την ταινία του στον Μάνσον αλλά να τον απεικονίσει ως τον βασικό κακό της ιστορίας του.

Ποιος ήταν όμως ο προφήτης της σέχτας που διέπραξε εννιά δολοφονίες; Γεννημένος το 1934 στο Οχάιο από την ανήλικη αλκοολική Καθλίν Μάντοξ, άρχισε από πολύ μικρή ηλικία να μπαινοβγαίνει στα αναμορφωτήρια και στη συνέχεια στις φυλακές, μέχρι που ξεκίνησε να οργανώνει την «οικογένεια Μάνσον», όπως συνήθιζε να την αποκαλεί, την οποία αποτελούσαν κυρίως γυναίκες, που τον ακολουθούσαν πιστά και ήταν οι ερωτικές του σύντροφοι. Τα λευκά κορίτσια από την Αμερική προέρχονταν από μικρο-μεσαία κοινωνικά στρώματα. Κοινό τους χαρακτηριστικό, το διαλυμένο οικογενειακό τους περιβάλλον. Ήταν νεαρές που έψαχναν απεγνωσμένα μια πατρική φιγούρα και ο Μάνσον υποσχέθηκε ότι μπορεί να την προσφέρει. Ο κήρυκας της σέχτας ανέπτυξε μια ανισσόροπη θεωρία για ένα «φυλετικό πόλεμο», τον οποίο ονόμασε «Helter Skelter», από το γνωστό τραγούδι των Beatles.

Στις 9 Αυγούστου του 1969, μέλη της οικογένειας Μάνσον με επικεφαλής τον ίδιο (χωρίς ωστόσο αυτός να δολοφονήσει κανέναν), δολοφόνησαν 7 άτομα, ανάμεσά τους και η σύζυγος του Ρομάν Πολάνσκι, Σούζαν Τέιτ, την οποία μαχαίρωσαν 16 φορές. Η Σάρον Τέιτ ήταν έγκυος. Την επόμενη μέρα, συνεχίζοντας το μακελειό, σκότωσαν το ζευγάρι Λαμπιάνκα. Ο Ταραντίνο στην ταινία του επιλέγει να φωτίσει την ιστορία της Σάρον Τέιτ. Και προτιμά να τής «δώσει» χρόνο και ζωή. Ένα κορίτσι που εκπέμπει τη χαρά της νιότης και της ευτυχίας, καθώς διανύει τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης της. Ο γιος της Σάρον Τέιτ και του Ρόμαν Πολάνσκι δεν γεννήθηκε ποτέ.

Τη μέρα που ο Μάνσον έδωσε την εντολή: «πάμε να κάνουμε ένα φονικό», μαζί του ήταν η Λίντα Κασάμπιαν, η Πατρίσια Κρενουίνκελ, η Σούζαν Άτκινς και ο Τσάρλς “Τεξ” Γουότσον, το δεξί χέρι του Μάνσον. Όλοι αποφασισμένοι να σκοτώσουν, όπως διέταξε ο γκουρού τους. Και σκότωσαν…

H κατάληξη των δραστών

Η Κρενουίνκελ κατέχει πλέον τον «τίτλο» της κρατούμενης με τα περισσότερα χρόνια εγκλεισμού στην πολιτεία της Καλιφόρνια. Οι δικαστικές αρχές έχουν απορρίψει 13 αιτήσεις απόφυλάκισης της.

Ο Γουάτσον είχε αρχικά καταδικαστεί σε θάνατο, αλλά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια όταν το Ανώτατο Δικαστήριο της Καλιφόρνια έκρινε την θανατική ποινή «αντισυνταγματική», οδηγώντας στην κατάργησή της. Ο 73χρονος είναι μέχρι σήμερα έγκλειστος σε φυλακή του Σακραμέντο, χωρίς να έχει γίνει δεχτή καμία αίτηση αποφυλάκισης του. Στις φυλακές το «δεξί χέρι» του Μάνσον έγραψε ένα βιβλίο, προτρέποντας τον κόσμο να μην παρασύρεται από «καταστροφικές κοσμοθεωρίες» όπως παρασύρθηκε και ο ίδιος. Το 1981 χειροτονήθηκε ιερέας και πήρε πτυχίο πανεπιστημίου, ενώ βρισκόταν πίσω από τα κάγκελα.

Η Άτκινς κατά τη διάρκεια του μακελειού γεύτηκε το αίμα της Τέιτ και στη συνέχεια το χρησιμοποίησε για να γράψει «γουρούνι» σε έναν τοίχο του σπιτιού. Πέθανε από όγκο στον εγκέφαλο σε μια φυλακή της Καλιφόρνια μετά από επανειλημμένες αρνήσεις του νομικού συστήματος των ΗΠΑ να αποφυλακιστεί για να πεθάνει κοντά στους δικούς της.

Όσον αφορά στον γκουρού δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη, καθώς το 1972 το ανώτατο δικαστήριο κατάργησε την εσχάτη των ποινών. Από τότε ο Μάνσον υπέβαλε αρκετές φορές αίτηση αποφυλάκισης και όλες απορρίφθηκαν. Το 2007 η επιτροπή αναστολών έκρινε πως, παρά τη μεγάλη του ηλικία, «συνεχίζει να αποτελεί κίνδυνο για τους άλλους και εξακολουθεί να μπορεί να βλάψει οποιονδήποτε έρθει σε επαφή μαζί του». Μάλιστα ο Μάνσον είχε αρνηθεί να συμμετάσχει στα προγράμματα αυτοβοήθειας ή εκπαίδευσης και σύμφωνα με τα λεγόμενα του επιτρόπου Τζον Πεκ, μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει κανένα σημάδι μεταμέλειας. Το 2017 πέθανε στη φυλακή σε ηλικία 83 ετών.

Ωστόσο η κατάληξη της ταινίας του Ταραντίνο δεν ακολουθεί τα χνάρια της πραγματικότητας, καθώς για άλλη μία φορά ο σκηνοθέτης εκπλήσσει και αλλάζει με τον δικό του τρόπο το τέλος της ιστορίας.

Πηγή:mixanitouxronou.gr

About Post Author

Στάθης Παπούλιας

Δημοσιογράφος

See author's posts