Η μοίρα του Αμερικανού ρόκερ Billy Squier επεφύλασσε περίεργα παιχνίδια. Από σχετικά άσημος μουσικός, με το δεύτερο album του με τίτλο “Don’t Say No” που κυκλοφόρησε το 1981 εκτοξεύτηκε σχεδόν εν μία νυκτί στον μουσικό γαλαξία, επιτυγχάνοντας με τα κομμάτια του δίσκου εκατομμύρια πωλήσεων . Ήδη από το καλοκαίρι του 1981 ο Billy Squier ήταν από τα πιο hot ονόματα τόσο στο airplay των ΗΠΑ όσο και στα arena/hard rock live, με τις επιτυχίες του “Lonely Is the Night”, “In the Dark”, “My Kinda Lover” και “The Stroke”. Tο “Don’t say no” θεωρήθηκε μάλιστα από τα σπουδαιότερα rock albums των ’80s από solo καλλιτέχνη .
Η επιτυχία επαναλήφθηκε και με το 3ο studio album του με τίτλο”Emotons in motion” του 1982. Και ενώ το 4ο LP με τίτλο “Signs of life” έγινε επίσης πολυπλατινένιο όπως τα προηγούμενα, ήλθε το αμφιλεγόμενο αισθητικά video clip του γνωστού (και επιτυχημένου) single “Rock me tonite”, να ανατρέψει μια πολλά υποσχόμενη καριέρα και να ρίξει τον Billy Squier σχεδόν στα αζήτητα. Αιτία του κακού η εμφάνιση του καλλιτέχνη να λικνίζεται υπό τους ήχους του τραγουδιού με μία “μη ανδροπρεπή” κινησιολογία, που παρέπεμπε σε χορεύτρια του “Flashdance”. Αυτό το video βέβαια σχεδόν κατέστρεψε την καριέρα του, αλλά είναι σίγουρα άδικο την στιγμή που ένα μεγάλο μέρος των rock group των ’80s έβριθε στο “glam” τόσο σκηνικά όσο και ενδυματολογικά (πάμπολλα και πασίγνωστα τα παραδείγματα). Αγαπημένο κομμάτι το “In the dark” που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1981 (2ο single από το “Don’t say no”)
